Rancangan Fizikal Negara Ke-2

Rancangan Fizikal Negara Ke-2
padi untuk pembangunan bandar perlu dihadkan kerana ianya melibatkan kos yang tinggi
berpunca daripada kedudukannya di kawasan rendah dan sering dilanda banjir.
Hampir tiada lagi kawasan tanaman padi baru akan dibangunkan di Semenanjung
Malaysia. Maka sasaran pengeluaran beras sebanyak 70% bergantung sepenuhnya
kepada usaha pemodenan dan penggunaan teknologi baru yang berupaya untuk
meningkatkan tahap purata pengeluaran padi.
Semenanjung Malaysia mengalami kekurangan dari segi pengeluaran makanan.
Mengikut Buku Perangkaan Pertanian 2008, nilai import bagi bahan makanan meningkat
setiap tahun, iaitu daripada RM 12.69 juta pada tahun 2003 kepada RM 23.37 juta pada
tahun 2007. Data guna tanah pertanian menunjukkan bahawa sebahagian besar
kawasan pertanian ditanami dengan kelapa sawit dan getah (2.8 juta hektar dan 1.28 juta
hektar masing-masing), diikuti oleh tanaman padi (331,036 hektar), hortikultur bercampur
(326,768 hektar), kebun buah-buahan (184,828 hektar), kelapa (104,555 hektar) dan
sayur-sayuran (16,913 hektar). Dengan ini, usaha perlu dipertingkatkan untuk
meningkatkan pengeluaran makanan negara. Kawasan-kawasan pengeluaran makanan
sedia ada perlu dipulihara, terutamanya kawasan yang dibangunkan secara komersial
iaitu Taman Kekal Pengeluaran Makanan (TKPM). Pada masa ini, hanya tanah kerajaan
yang digunakan untuk TKPM. Oleh itu, dicadangkan supaya lebih banyak kawasan yang
dimiliki oleh pekebun individu dilibatkan ke dalam program TKPM ini. Program TKPM
juga harus merangkumi kawasan-kawasan yang digunakan untuk pengeluaran hasil
ternakan dan Zon Industri Akuakultur (ZIA).
Kawasan pertanian sedia ada yang terletak di kawasan tanah gambut merupakan antara
kawasan yang paling produktif untuk tanaman kelapa sawit dan nanas di negara ini dan
perlu dikekalkan untuk pembangunan pertanian. Selain dapat memberikan hasil
pertanian yang tinggi, tanah gambut ini tidak sesuai untuk pembangunan perbandaran
kerana mengandungi bahan organik yang tebal yang tidak sesuai untuk pendirian
bangunan dan terdedah kepada ancaman banjir. Pembangunan baru di tanah gambut
perlu dihadkan kerana ianya akan mengancam ekosistem semula jadi. Namun, sekiranya
pembangunan dijalankan, ia perlu dilaksanakan secara mampan.
Semenanjung Malaysia mempunyai 26 wilayah agroiklim untuk tanaman kawasan rendah
dan 2 wilayah agroiklim untuk tanaman tanah tinggi (kawasan yang melebihi 300 meter
dari aras paras laut). Kawasan-kawasan ini boleh dikategorikan kepada 5 wilayah, iaitu:-
Tanah tinggi
Wilayah yang mengalami musim kering yang jelas dan berkala
Wilayah yang mengalami musim kering yang pendek tetapi berkala
Wilayah yang tidak mengalami musim kering
Kawasan yang didominasi oleh tanah organik
5-15