Zêdetir bixwîne[PDF]... - Sadık Yalsızuçanlar

îstekî din çaya me jî ê amade be. Li kêleka min runiştî. Serî xwe te da ser sînga min. Dilêmin qet min digot qey dike bisekine. Bêhna te û lêketinên dilê te min dibihîst. Hemû tiştewqas bêdeng û bêwate bû ku…her tişt wê demê da ewqas nav hev ket ku…ava çayê ser raçû…çay demkir…heta demekê em wilo bêdeng man…dilî min mîna ku dikebisekinîya…daweta xaltîya min dihat bîra min...sê roj û sê şeva dewam kiribû…roja yekemxetim û mewlud hatibû danîn…sitilek tirîta lowî û legenek birinc çê kiribûn…dew, selete ûşîranî hate danîn…êvara roja duyemîn kor Ahmed hatibû û heta derengîya şevê, şeva henêdarxistibûn… bi hewayê şikeste ên Konyayê jina xwe firandibûn… Roja dawîyê bi buk girtin,hanîn û gerdekê derbaz bibû… Gerdekê, xaltîya min berê dabû… Sibê çarşefa bi xwîn dayîkamin ra hanîbû…bavî min daketibû reza û çend desta çek avitibû…çi û çi nebû ku yaXwedê…wê wextê ez diçume dibistana sereke sinifa duyemîn…di wan deman da çiqasdawet, buk, gerdek bi şahî û qelebelix dibûn…tirsa gerdekê wê çaxê di min da desppê kir…ezkîjan demê li wan tirsan filitîm? Kîjan demê ew dawetana qedîyan, buk çun, şahî dawî bûn?Niha li wir bi te ra ku tenê runiştime, ku di nav tirsekê da dipêm, ez çiqas li wî zarokî dûrketime. Min wa nikaribû bidîya. Ewî li ku derê bû? Li bav û dîya min çi bibû ? Ji alî wê da dimin da çi mabû? Ez niha li vir kî bûm, çitonî bûm? Te hêdî hêdî xwe nêzika min kir. Mînapisîngekê tu nêzikî min bûyî û te destê xwe li rû û porê min dan. Li min hilperînêk çêbû. Minli te nêrî, ser rûyê te ferîştahek dît. Ew ferîştah bû an jî tiştekî din bû min fêm nedikir. Dûranişkava êşek kete hindûrî min, mîna janekê destpê kir, mezin bû mezin bû, pir mezin bû, dihindûrî min da hilnat. Hindûrî min ê va êşa karibûya bikişanda?Gotinên pir gunehe dîyarnedîyar hinek peyv weşîyan ji lêvê min da. Tu vejiniqî. Tu sekînî, mat mayî. Min ji xwe ra gotpir gunehe pir gunehe. Te li min pirsî, min fêm nekir rinda min tu çi dibêjî. Min tim ewpeyvikana bi dengekî nizm dubare dikir. Te fêm nedikir. Ez nabihîzim te got, tu çi dibêjî? Minrûyê te nêrî, çavên te nêrî, di çavên te da min şewqeka zelûl dît. Ez bi dengekî pispisîyam mingot, ew şewqa pir nebes e. Te bi pihêt xwe li min werda. Ku te xwe li min werda mîna ku dibedena min da robarek biherike. Îcar min bi çavên xweyên girtî li valatîyê, valatîya navberamin û te da dinêrî. Ku min dinêrî ew valatîya mezin dibû, pir kûr dibû. Pir ditirsîyam. Bedenamin jan digirt. Rûvê min jan digirt. Lêvê min hişk bibûn. Hinarikên min dişewitîn. Porên mindişewitî. Destên min li ser pişta te, stukurê te, porê te da bû. Te bidom ez maç dikirim, timdigot ez te hezdikim, ez te hezdikim û te digot canê min, te digot yara min, yara min, tu mînaku digrîyay diaxifî, min te wenda kiribû, xwe wenda kiribû…ji min bi çend dilop xwînqenepe gemarî bû… ku bêhna te hate cîh di carekê da mîna ku were barandin te dest bi girîkir… hiçqirixê te demeka dirêj dewam kir…min tiştek fêm nekiribû…çi bû…çi ma bû…tu çima digrî… navberekêda te xwe teva min kir û bi dengekî nizm te got, ez te hezdikim…ez te