platono - la respubliko.pdf - Hejmo

Parto Unu 327
Parto Unu
Hieraŭ mi iris kun Glaŭkono, la filo de Aristono, al Pireo por adori
la diinon. Samtempe mi deziris vidi kia estos la festo kiun oni unuafoje
faros. La Procesio de la Pireanoj ŝajnis bela al mi. Ankaŭ tiu de la
tracoj ŝajnis egale bona. Adorinte kaj rigardinte ni komencis reiri al la
urbo.
Polemarĥo, la filo de Kefalo, vidis nin de malproksime dum ni
iradis hejmen kaj li ordonis al sia sklavo kuri al ni kaj ordoni ke ni
atendu. La sklavo kaptis la malantaŭan parton de mia vesto kaj diris,
“Polemarĥo ordonas ke vi atendu.”
Mi turnis min kaj demandis kie li estas. “Li sekvas vin,” li diris,
“do atendu.”
“Ni atendos,” diris Glaŭkono.
Post nelonge Polemarĥo atingis nin. Akompanis lin Adejmanto, la
frato de Glaŭkono kaj Nikerato, la filo de Nikio, kaj diversaj aliaj
personoj kiuj revenis de la procesio.
“Polemarĥo diris: “Sokrato, ŝajnas al mi ke vi intencas iri al la
urbo.”
“Vi ne eraras,” mi respondis.
“Nu, ĉu vi ne vidas kiom ni estas?” li demandis.
“Kiel mi ne povus vidi?”
“Nu, vi devos aŭ superforti nin aŭ resti ĉi tie,” li diris.
“Ĉu ne ekzistas alternativo?” mi demandis. “Eble ni persvados vin
ke vi devas lasi nin foriri.”
“Sed ĉu vi povos persvadi nin,” li demandis, “se ni ne aŭskultos?”
“Tute ne,” Glaŭkono respondis.
“Do konkludu ke ni ne aŭskultos.”
Adejmanto diris: “Eble vi ne scias ke ĉi-vespere estos torĉkonkurso
sur ĉevaloj, honore al la diino.”
“Sur ĉevaloj?” mi demandis. “Tio estos novaĵo. Vi diras ke oni
transdonados torĉojn dum oni konkurse rajdos la ĉevalojn?”
“Tiel estos,” respondis Polemarĥo. “Kaj oni faros ankaŭ
dumnoktan feston kiu estos vidinda. Ni leviĝos post la manĝo kaj ni
rigardos la noktan feston. Kaj ni konversacios kun multaj junuloj tie.
Do nepre restu.”
Glaŭkono diris: “Nu, ŝajnas ke endos resti.”
13
327
328