30.04.2013 Views

platono - la respubliko.pdf - Hejmo

platono - la respubliko.pdf - Hejmo

platono - la respubliko.pdf - Hejmo

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Parto Unu 338<br />

“Tio ne mirigus min,” mi diris. “Se mi konvinkiĝus pri ĝi, post<br />

ekzamenado de <strong>la</strong> temo.”<br />

“Supozu,” li diris, “ke mi montrus al vi alian respondon pri<br />

moraleco ol tiuj, pli bonan respondon. Kiel vi sentus?”<br />

“Kiel mi povus senti?” mi demandis. “Alie ol kiel sentas nescianto?<br />

Necesas ke mi lernu de scianto. Kaj mi opinias ke mi sentus tion.”<br />

“Vi ja estas karulo,” li diris. “Sed por lerni oni devas pagi.”<br />

“Nu jes kiam mi povos,” mi diris.<br />

“Vi povas,” G<strong>la</strong>ŭkono diris. “Se koncernas monon, Trasimaĥo,<br />

parolu, ĉar ni ĉiuj kontribuos por Sokrato.”<br />

“Sendube,” li diris, “por ke Sokrato daŭrigu sian kutimon ne mem<br />

respondi, sed nur refuti argumenton prezentitan al li.”<br />

“Sed kiel, Moŝto,” mi demandis, “oni povus respondi se, unue, oni<br />

nek scias, nek pretendas scii, tamen oni supozas ke unu el <strong>la</strong><br />

malpermesitaj respondoj estas ĝusta, sed honorinda sinjoro<br />

malpermesas onin diri sian supozon? Estas multe pli taŭge ke vi<br />

parolu, ĉar vi pretendas scii kaj povi diri. Do ne rifuzu, sed favoru nin<br />

per respondo, kaj ne ma<strong>la</strong>kceptu instrui G<strong>la</strong>ŭkonon kaj <strong>la</strong> aliajn.”<br />

Kiam mi diris tion, G<strong>la</strong>ŭkono kaj <strong>la</strong> aliaj petegis lin akcepti. Estis<br />

evidente ke Trasimaĥo ja tre vo<strong>la</strong>s paroli por glorigi sin, ĉar li kredis<br />

scii <strong>la</strong> nepre ĝustan respondon kvankam li ŝajnigis insisti ke mi devas<br />

esti <strong>la</strong> respondanto. Fine li akceptis kaj diris: “Jen <strong>la</strong> saĝeco de<br />

Sokrato! Li rifuzas instrui, sed nur vo<strong>la</strong>s lerni de aliaj kaj eĉ ne danki<br />

ilin.”<br />

“Vi pravas, Trasimaĥo, ke mi lernas de aliaj,” mi diris. “Sed estas<br />

malvere kiam vi diras ke mi ne dankas ilin. Mi estas kiel eble plej<br />

dankema. Mia danko devas limiĝi al <strong>la</strong>ŭdo, ĉar mi ne havas monon. Ke<br />

mi tre volonte <strong>la</strong>ŭdas kiam mi opinias ke iu bone parolis, vi certe<br />

konstatos nun kiam vi respondos, ĉar mi kredas ke vi bone parolos.”<br />

“Do aŭskultu,” li diris. “Mi kredas ke tio kio estas mora<strong>la</strong> estas<br />

nenio alia ol tio kio avantaĝas superulon. Nu kial vi ne <strong>la</strong>ŭdas? Vi ne<br />

vo<strong>la</strong>s.”<br />

“Jes kiam mi unue konceptos kion vi diras, ĉar ĝuste nun mi ne<br />

komprenas. Vi diras ke kio estas mora<strong>la</strong> estas kio avantaĝas<br />

superulon. Kion vi ce<strong>la</strong>s diri per tio, Trasimaĥo? Ke se Polidamaso <strong>la</strong><br />

luktanta boksisto superas nin, kaj ke manĝi bovan viandon estas<br />

avantaĝe al lia korpo, tia nutrado estas avantaĝa kaj ‘mora<strong>la</strong>’ ankaŭ<br />

por ni kiuj estas malpli fortaj?”<br />

25<br />

338

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!