Untitled

Noord' Amerïkaanfche Indiaanen 137
„ konden beklimmen, of den flïjfften boog fpan-
„ nen ? Helaas! elk deel van dat lighaam , dat
,» wij in kort nog mee verwondering en verbaasd-
„ heid befchouwden , is nu zoo levenloos ge-
,, worden als het over drie honderd winters was.
„ Wij zullen U egter niet betreuren ais of gij
„ voor eeuwig voor ons verloren waart, of als
„ of Uw naam in vergetelheid zoude begraaven
„ blijven ; Uwe ziel leeft nog in het groote land
„ der geesten bij die van uwe natie , welke U
„ voorgegaan zijn, en, fchoon wij agtergelaaten
„ zijn om uwen lof te verkondigen, wij zullen
„ U egter eenmaal volgen. Door den eerbied ,
„ welken wijU, terwijl gij leefde, toedroegen,
„ gedreven, koomen wij nu om U den laatflen
„ vriendlijken dienst te bewijzen , die in ons ver-
„ mogen is; opdat uw lighaam niet verwaar-
„ loosd op den grond mag blijven liggen en een
„ prooi worden van de beesten des velds, of de
„ vogelen des hemels, zullen wij zorg draagen
„ het bij die uwer voorvaderen te leggen , die
„ U voorgegaan zijn , terwijl wij hoopen dat
„ Uw geest met hunne geesten zal fpijzen en
„ gereed zal zijn om de onze te ontvangen, als
„ wij insgelijks in het groote land der zielen zul'
>, len aankoomen. "
Dus verkondigt elk Opperhoofd in korte aan-
fpraaken , omtrent gelijk aan deeze, den lof van
I 5 zijnea