Untitled

«4 Van de dansfen der Noord-
meld heb , twintig naakte jonge Indiaanen, de
volmaaktfle van gedaante en verre de fchoonfte
van alle die ik ooit gezien bad, naar mij toe
koomen , dansfende op het geluid van hunne
trommelen. Elke tien of twaalf fchreden Honden
zij ftil en hieven aan met gillen en fchreeuwen.
Toen zij tot aan mijne tent genaderd waren ,
verzogt ik hen binnen te koomen , hetwelk zij
deeden, zonder zig te verwaerdigen mij enig
andwoord te geeven. Naardien ik zag dat zij met
rood en zwart befchilderd waren , gelijk zij gewoonlijk
zijn, als zij tegens eenen vijand uittrekken
, en befpeurde dat 'er iets van den
oorlogs • dans in hunne beweegingen was , twijfelde
ik niet of zij waren opgeftookt door het
vijandlijk Opperhoofd, dat mijne groetenis geweigerd
had. Ik befloot dan mijn leven zoo duur
te verkoopen als mogelijk was. Ik ontvong hen
zittende op mijne kist, met mijne fnaphaan en
piftoolen naast mij en beval mijn volk een waakend
oog op hen te houden en zelve ook op
hunne hoede te zijn.
De Indiaanen , in de tent gekoomen zijnde ,
vervolgden hunnen dans bij beurten , terwijl zij
te gelijk van hunne helden-daaden zongen en van
de meerderheid van hunne natie boven alle andere
volkeren. Om hunne woorden nog meer
kragt