Untitled

22 Van de dansfen der Noord -
Ik kon rr.ij niet onthouden van lagchen over
eene zonderlinge kinderachtige gewoonte, welke
ik zag dat zij in deezen dans gebruikten, en die
de eenigfte was, die enigen fchijn van bezweering
had. De meeste lieden droegen in hunne handen
een otters of bosch-marters vel, dat geheel
van het lijf afgeflroopt en met lucht gevuld zijnde,
als het gedrukt wierd , een piepend geluid gaf,
door een houten pijpjen, dat -in den bek was vast
gemaakt. Wanneer zij dit werktuig iemand van
het gezelfchap voor het gezigt hielden en 'er dan
mede gepiept wierd, viel hijdie het geluid
ontving , terftond als dood neder. Somtijds lagen
'er twee of drie, zoo mannen als vrouwen,
tegelijk op den grond; maar onmiddelijk bekoomende,
(tonden zij op en voegden zig weder in
den dans. Dit fcheen zelfs de hoofden oneindig
te vermaaken. Naderhand hoorde ik dat deeze
hunne DU Penates of Huis - Goden waren.
Na dat op deeze wijze enige uuren doorgebragt
waren, begon de maaltijd; toen de fchotels
bij mij gebragt wierden, befpeurde ik dat zij
met honden - vleesch gevuld waren, en ik wierd
onderrigt dat zij op alle hunne groote openbaare
maaltijden geene andere foort van voedzel gebruiken.
Tot dat einde bezorgt, op den maaltijd, van
welken ik nu fpreek, de nieuw aankoomling vette
honden, als zij flegts tot enigen prijs te krijgen zijn.
In