Untitled

66 Van de oorlogen der Noords
tragten mijzelven te verbergen daar ik was, tot
de nagt kwame ,• doch vreezende dat zij langs
denzelfden weg terug zouden koomen , achtede
ik het voorzigtiger mij verder van het vreeslijk
toneel van mijne voorgaande bekommernis te ver­
wijderen. Ik begaf mij dan in een ander ge­
deelte van het bosch, en fpoedde mij voort zoo
veel de ftruiken en het verlies van eenen mij­
ner fchoenen mij wilden toekaten en , na enige
uuren langzaam voortgegaan te zijn, won ik
eenen heuvel, van welken ik de vlakte kon over­
zien, welke ik zoo even verhaten had, en van
waar ik onderfcheiden kon dat de bloedige ftorm
nog met onafgebrooken woede aanhield.
Doch, om mijne leezers niet te verveelen, zal
ik 'er alleen nog bijvoegen dat ik, na drie dagen
zonder voedzel doorgebragt, en drie nagten de
koele dampen uitgedaan te hebben, eindelijk Fort
Eduard bereikte, daar mijn lighaam , door be­
hoorlijke oppasfing deszelfs gewoone fterkte we­
der herkreeg, en mijn geest, voor zoo verre de
herinnering van de voorledcne treurige voorvallen
het mij toelieten, zijne gewoone bedaardheid.
Men rekende dat 'er geduurende dien noodlot-
tigen dag vijftien honderd menfchen door deeze
Wilden gedood of gevangen gemaakt wierden.
Veele van de laatste wierden door hen medege­
voerd , en zijn nooit terug gekoomen. Enige