Deur Christus Alleen - AH Bogaards

aanwezig is kan en mag geen van al de zogenaamde verlossers op een lijn gesteld worden
met de Christus die Israël verwacht, noch met de Christus die het evangelie verkondigt. De
Christusverwachting van het Oude Testament en ook de Christusprediking van het Nieuwe
Testament hebben beiden het onmisbare kenmerk van waarachtig zondebesef. De catechismus
stelt het zo mooi met de behandeling van de verlossing door Jezus Christus, waar
de ellende de verlossing voorafgaat. Zonder zondebesef geen Messiasgedachte, geen
Christusverwachting. Ook in tijd van voorspoed en welvaart kent Israël zijn Christusverwachting,
want die herinnert hem aan de Schenker van een nieuwe tijd. Het gaat immers bij Israels
Christusverwachting om de komst van Gods rijk op aarde. Hun Christusverwachting is
niet alleen in tijden van nood en ellende, maar trekt door alle eeuwen van Israëls volksbestaan.
De verwachting van het Oude Testament heeft dus betrekking op de toekomst. Trouwens
alle profetie is grotendeels toekomstprediking. Er was een tijd dat mensen het niet zo
gezien hebben, maar dat de profeten hun woorden richtten tot het volk van hun tijd om hen
tot een beslissing te brengen. De toekomst echter die de profeten gezien hebben was tevens
altijd de allerlaatste toekomst. Er is trouwens een vergissing die aan het geloof zo eigen is nl.
voor het geloof bestaat er geen categorie van ruimte en van tijd, maar is de eeuwigheid van
God tegenwoordige werkelijkheid.109
De Psalmen van Gods koningschap.
Wij willen onze aandacht aan enkele van de volgende Psalmen schenken nl. Ps. 46, 47, 93,
96, en 99. Deze staan ook bekend als de troonbestijgingspsalmen.
Ps.46:
Evenals Ps. 47 slaat ook deze Psalm op een concrete overwinning van Israël, heel waarschijnlijk
die over Sanherib, die volgens 1 Kon. 19 op zo'n wonderlijke manier van de muren
van Jeruzalem verdreven is. Zie vs. 6: "God is er binnenin, het zal niet wankelen; God zal het
helpen als de dag aanbreekt". Deze Psalm is een krachtig lied van de niet inneembaarheid
van Jeruzalem dat door de God van Israël beschermd wordt. Maar deze geloofszekerheid
(want het is niets anders) wordt op zo'n wijze uitgejubeld dat het alle historisch perken te
boven gaat en alleen maar het grote wereldeinde kan uitbeelden. Reeds hoort de zanger de
zee bruisen en de wateren schuimen, hij voelt al de grond beven, hij ziet de bergen wankelen.
Hij ziet dit ontzaggelijke einde onbevreesd tegemoet, niet in eigen kracht, maar omdat hij
weet: (vs. 8 & 12): "De Here van de legerscharen is met ons, de God van Jakob is een rots
vesting voor ons." Men bewondert zo'n sterk geloof. Zo is ook dit lied historisch van oorsprong,
maar eschatologisch van strekking.
Ps.47:
Ook Psalm 47 evenals 46 bezingt 'n pas behaalde overwinning. Deze bepaalde overwinning
wordt in eschatologisch licht gezien d.w.z. als profetie en waarborgt, ja als inleiding tot de
eindoverwinning van God. Voor het zienersoog van de dichter die in verrukking verkeert, is
God reeds de wereldkoning geworden. Reeds hoort de dichter het de klank van de bazuin en
hij roept de hele wereld op om voor die Koning — dat is voor God — Psalm te zingen: vs. 6:
"God vaart op met gejuich de Here met bazuingeklank — vs. 7: Psalmzingt tot eer van onze
Koning, psalmzingt." Het is duidelijk dat met de troon de hemeltroon bedoeld wordt of nog
beter gesteld de wereldtroon. Hoor de zanger in vervoering juichen bij het bepeinzen van de
overwinning. vs. 2: "Alle volken, klap met de handen; juich tot eer van God met een stem van
gejubel! vs. 3: Want de Here, de Allerhoogste, is geducht, een grote Koning over de hele
aarde." Deze psalm is geschreven in de geest van het Oude Testament wat het koningschap
van God in nauw verband brengt met het nationale geluk van Israël.
Ps. 75:
Zoals in Ps. 46 en 47 staat de dichter ook in het onwrikbare geloof dat er een tijd zal komen
waarin de heerlijkheid van de Here ten volle openbaar zal worden in beide zegen en gericht.
Tegenover de schijn van de zonde stelt de dichter de werkelijkheid. Hij ziet God, de God van
Israël, zijn eigen God die zit op de wereldtroon en hij hoor Hem spreken dat de heilstijd van
Israël naar de eeuwige Raad van de Here zijn vastgestelde tijd heeft. Hij zal komen op de
rechte tijd, wanneer de tijd vervuld is, die bij God alleen bekend is. Gods gericht komt en
door God alleen zal Israël verlost worden.
Ps.93: