Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde 10 - Books and Journals

HET FEEST VAN DJAJAPRANA TE KALIANGET. 11
,,Kami persilahkan para pendatang
masuk dengan hati bebas dan sutji".
Men bracht eerst de offers naar het platvorm in de wantilan, zodat
deze geregeld volkomen bedekt was met zilveren schalen waarop de
offervruchten opgetast lagen, afgedekt met vlechtwerk. Het zegenen
en wijden der offers nam enige tijd in beslag, gedurende welke de
mannen him geldelijke bijdrage aan de kassa afgaven, waar men met
zes ,,kassiers" handen vol werk had, om alles in ontvangst te nemen.
De gezegende offers werden niet achtergelaten, maar — zoals gewoonte
is — weer mee naar huis genomen. Voor men de offers weer opnam
ging men de dienst in de kapel bijwonen, waar onafgebroken van
'smorgens vroeg tot 's avonds laat ,,dienst" werd gehouden. Men ontving
er een kambodja-bloem waardoor een wierookstaaf je gestoken
werd, zodat de staaf a.h.w. uit de bloem opstak, en bevestigde het
geheel, nadat de staaf was aangestoken, in het haar. Tijdens het bidden
nam men de staaf echter tussen beide wijsvingers. Voortdurend werden
ook hier offers van bezoekers ,,voorgesteld" en gewijd. De vrouwen
voorin de kapel, daar achter de mannen, en tenslotte de jeugd. De
dienst bestond uit reciet, gezongen gebed en verering van Djajaprana,
ten slotte besprenkeling der bezoekers met wijwater. Men zag ook wel
de jeugd in plaats van wierookstaaf een kretek gebruiken bij het gebed!
Op deze wijdingsdienst volgde de bedevaart door de desa.
Eerst in oostelijke richting door het dorp naar de pura Djarang
Gujang, waar men in de open lucht dezelf de dienst hield als in de kapel,
nu met de mededeling vanwaar men kwam, terwijl men het reine
water in z'n haren streek en opslurpte, naar gewoonte.
Van daar zuidwaarts naar de plaats van het erf en het rijststampblok
van Djajaprana. Dit laatste was als offerblok in gebruik, overspannen
met witte kain, waarin een gleuf, en ieder die hier aanbad, offerde
zilvergeld. De ceremonie was verder gelijk aan de vorige in pura
Djarang Gujang. Voorts langs de zuidelijke desa-rand naar de pura
Prabu, om enige eer te bewijzen aan de moordenaar, waarna men terecht
kwam bij de keukens, waar men een maal gereed vond staan.
Men kon dan nog, een witte strook linnen, welke langs de weg gelegd
was, volgend, gaan naar de plaats ± 800 m van het centrum verwijderd,
waar dagelijks het reinigingswater gehaald werd, en waar men een bad
kon nemen in het bassin 3l ).
21 ) Vgl. Wirz, o.c, p. 70: ngobedjang.