Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde 10 - Books and Journals

HET FEEST VAN DJAJAPRANA TE KALIANGET. 19
ter plaatse duidelijk onderstreept door de aanwezigheid van een nielaatsenkolonie,
ten Westen van de pura.
Gedurende de hele ochtend werden de gasten op een maaltij'd onthaald.
Deze dag bracht enkele verrassingen: de Dewa-Agung van
Klungkung was verschenen, om het feest mee te maken, evenals de
radja van Djembrana. Een uitspraak van de balian van Bakun, dat nl.
Djajaprana familie van de puri van Klungkung was, was blijkbaar
overgebracht aan de hoogste vorst van Bali, en deze was zelf verschenen
om zijn beroemd familielid eer te bewijzen. Wat dit ineens voor gevolgen
had wordt bij C besproken. De Dewa Agung nara tijdens de
tocht naar zee plaats op de padmasana, welke in de stoet werd
meegedragen.
Het vertrek uit de desa werd uitgesteld, omdat de bovengenoemde
makele geen aanstalten maakte voor de tocht! Toen men het waagde
haar te vragen waarom ze geen aanstalten maakte, zeide ze dat nu de
Dewa Agung de leiding had. Deze gaf toestemming tot het vertrek, en
de stoet vertrok om tegen het vallen van de avond op het strand aan
te komen. Daar stelde men alles omslachtig op. Pas na middernacht
gingen de verbrandingsdieren in vlammen op, gevolgd door de verbrandingstoren
met de 7 tumpang's, de trap enz. Toen vond echter een
tweede verbranding plaats.
De aanwezigen gingen nl. terug naar de desa, alwaar door een
pedanda Djajaprana opnieuw werd opgeroepen en in een adegan ondergebracht,
waarna deze op de lotuszetel, welke eveneens weer was
teruggekeerd opnieuw naar de zee werd getransporteerd, en daar verbrand.
Eerst zonder nadere uitleg tot kastelid verheven, viel Djajaprana
nu terstond de algehele bevrijding als brahmaan ten deel!
.Vanaf dat moment mocht men de naam Djajaprana niet meer
noemen, maar heette hij: Ida Batara Sakti Wait Rauh.
8. Verdere onhvikkeling.
Men vierde daarna de gebruikelijke nafeesten, avondbijeenkomsten
enz. Nog lang was er elke avond gong en dans. Het ging nu om de
verering van een Batara. Aan de weg bracht men een opschrift aan
met de naam van de Batara. Voortdurend werden er nog giften ontvangen
van mensen, die met schrik zich realiseerden, in gebreke te zijn
gebleken in dit opzicht. De desa ontwierp grote plannen voor tempelbouw.
Men had veel geld! De helft van de wantilan werd afgeschoten
en goed gegrendeld, met een bordje: ,,Kamar sutji", hetgeen wel zoveel
als ,,schatkamer" moet betekenen.