Bijlage 5 Cultuurhistorische effectrapportage

Afb. 16.
Plattegrond van
Groningen uit 194 1.
Tal van uitbreidingen
uit de voorafgaande
jaren zijn gerelateerd
aan uitvalswegen en
als zodanig verbonden
met de 'oude'
stad. In vak D I tuin-
uitbreiding bebouwing, handhaven
waardevolle bebouwing en andere
objecten, in stand houden bodemar-
chief (geen grondwerk, verlaging
grondwater e.d) en in stand houden
historische structuurlijnen (profiel,
tracé), verkavelingspatronen, enz.
Waar het, zoals in het plangebied, gaat
om grotere oppervlakken, d.w.z. de
gebieden A tot en met E en de te
beschermen wegen en waterlopen (zie
hoofdstuk 4), ligt, óf min of meer
instandhouding van de huidige situatie
voor de hand, óf omvorming naar
parkaanleg met handhaving van de
landschappelijke karakteristiek, het
bodemarchief en andere cultuurhisto-
rische waarden. Duurzaam beheer wil
wijk 'De Hoogte' niet zeggen dat elke ruimtelijke ont-
L%
FIRMA J. M. BOS, P0818&.47 - XcLB?.! Hetac~resvoor BORSTELS EN MATTEN
wikkeling of verandering uitgesloten is,
wel ontwikkeling die de aanwezige
waarden aantast. Als toetsingskader
kan een aantal randvoorwaarden
opgesteld worden.
In tegratie van pré-stedelijke elementen
en structuren
Bijzonder lang is bij stadsuitbreiding
gebruik gemaakt van de pré-stedelijke
infrastructuur. Uitbreidingen werden
nadrukkelijk gerelateerd aan uitvalswe-
gen, zodat er een 'natuurlijk' verband
bestond tussen de oude stad en de
nieuwe uitbreiding.
Een voorbeeld zijn de uitbreidingen
van Groningen volgens het algemeen
uitbreidingsplan uit 1906. Een vrij ver
van de toenmalige stad gelegen tuin-
wijk als De Hoogte is qua plattegrond
nadrukkelijk aan de Bedumerweg gere-
lateerd en als zodanig verbonden met
de stad (afb. 16). Voor veel andere wij-
ken die op grond van het plan gereali-
seerd zijn, geldt hetzelfde. Vooral in de
jaren zestig wordt het te verstedelijken
landschap opgevat als een tabula rasa:
daarmee verliest het de bestaande ver-
bindingen met zowel de oude stad als
het buitengebied: de ruimtelijke conti-
nu'iteit wordt verbroken. Voorbeelden
zijn Paddepoel in Groningen, de
Amsterdamse Bijlmer, Overvecht in
Utrecht, Een (kleinschalig) recent voor-
beeld is de noordwestelijke uitbreiding
van Vleuten, waar het Haarpad gedeel-
telijk verdwenen is. Dit pad verbond de
Haarzuilense Eikslaan met de kerk van
Vleuten.
Een eerste suggestie: handhaaf zo veel
mogelijk de bestaande infrastructuur,
zodat de ruimtelijke continu'iteit intact
blijft. In het plangebied Leidsche Rijn is
hierbij wel complicerend dat de histori-
sche verbindingslijnen met de stad
onduidelijk zijn geworden als gevolg
van de doorsnijdingen door de snelwe-
gen en het Amsterdam-Rijnkanaal.
Integratie van cultuurhistorie in plan-
vorming
Gebruik van elementen en objecten uit