Moerdijk bestemmingsplan buitengebied - Ruimtelijkeplannen.nl

Sectorale analyse 26
complex) tot ontwikkeling kwamen. Door de voortgaande zeespiegelstijging blijft ook het grondwater
stijgen, waarmee op grote schaal veen wordt gevormd.
Als gevolg van de voortdurende zeespiegelstijging breekt het strandwallencomplex op een aantal
plaatsen door (begin van de jaartelling). Delen van het veen worden door de zeeoverstromingen
weggeslagen of overdekt met een laag zeeklei. Naar het oosten toe is de zee-invloed beperkter,
waardoor de kleilaag ook minder dik is.
Door de aanleg van dijken stopt de invloed van de zee en de rivieren grotendeels. De inpolderingen
vinden vanuit het zuiden en oosten plaats (begin 16 e eeuw). Het meest westelijk deel, de
Sabina-Henricapolder, wordt pas in de 18 e eeuw ingepolderd. De diverse kreekresten in het gebied
(met name in het westelijk deel), herinneren nog aan de vroeger zee-invloed.
3.2.3. Huidige situatie
Bodemopbouw
De bodem bestaat uit jonge kalkhoudende tot kalkrijke zeeklei. De bodemprofielen zijn opgebouwd
uit lichte en deels zware klei op zand, waarbij in het zuidoostelijk deel plaatselijk veenrestanten
aanwezig zijn (zware klei met veen). Incidenteel liggen hier ook opduikingen van grof
zand (oud bouwland).
De oeverwallen van de kreken bestaan uit zandige en zavelige bodems. De bodemopbouw
staat weergegeven op figuur 3.1.
Met uitzondering van het (opgespoten) terrein van het industriegebied Moerdijk, ligt het gehele
plangebied tussen de 1 m +NAP en 1,5 m -NAP. Het gebied maakt dan ook deel uit van laag-
Nederland.
Waterbeheer
Rijkswaterstaat is waterbeheerder van het Hollandsch Diep en het Volkerak. Het Hoogheemraadschap
van West-Brabant is naast waterkwantiteitsbeheerder van de Mark, de Dintel en de
Roode Vaart (boezemwater), tevens kwaliteitsbeheerder van de oppervlaktewateren in het gebied.
Het Hoogheemraadschap is verantwoordelijk voor de waterkerende functie van de dijken.
Om deze functie te waarborgen gelden voor bepaalde ontwikkelingen in of in de nabijheid van
deze dijken beperkingen. Hiervoor wordt verwezen naar de Keur van het Hoogheemraadschap.
Het Waterschap Land van Nassau is kwantiteitsbeheerder van alle overige oppervlaktewateren.
De provincie Noord-Brabant is beheerder van het grondwater.
Grondwater
De hoger gelegen zandgronden ten zuiden van het plangebied vormen een infiltratiegebied voor
neerslag (zie ook figuur 3.2). Het daar geïnfiltreerde grondwater komt na honderden tot duizenden
jaren binnen de zuidelijke grenzen van de gemeente als kalkrijke diepe kwel naar boven in
de watergangen en sloten. Vanuit de Mark-Dintel (die de natuurlijke waterafvoer verzorgt vanuit
Noord-België en Midden-Brabant), is sprake van lokale ondiepe kwel langs de randen van de
aangrenzende polders. De noordzijde van de gemeente staat onder invloed van rivierkwel vanuit
het Hollandsch Diep.
In het westelijk deel van de gemeente en rond de kern Moerdijk resteert een historische brakke
grondwatervoorraad, die bijdraagt aan het licht brakke karakter van het oppervlaktewater.
Als gevolg van een drainerende werking treedt langs de Mark-Dintel infiltratie op.
De grondwaterstand in het plangebied is relatief laag en fluctueert in het algemeen tussen 40
en 80 cm onder maaiveld (in natte seizoenen) en meer dan 120 cm in het droge seizoen
(grondwatertrap VI). De gorzen langs de Dintel en bij Willemstad kennen hogere grondwaterstanden
(respectievelijk grondwatertrap V en III).
Oppervlaktewater
Het oppervlaktewatersysteem in het plangebied bestaat uit het (boven)regionale riviersysteem
(Hollandsch Diep en Volkerak), de boezem (Mark, Dintel en Roode Vaart) en het ont- en afwateringsstelsel
in de polders (diverse oude kreekresten en gegraven waterlopen).
Adviesbureau RBOI
Rotterdam / Middelburg
264.10404.00