Uit het isolement - Divosa

2.5 Knelpunten in de huidige uitvoeringspraktijk
In de uitvoeringspraktijk doet zich een aantal knelpunten voor die belemmerend
werken op het realiseren van de doelstellingen zoals de wetgever die beoogt.
Knelpunt 1: de bestuurlijke aansturing is lastig
Er spelen ten minste drie factoren die de bestuurlijke aansturing van een SWbedrijf
lastig maken:
De gemeentebestuurder is vaak tevens bestuurder in het SW-bedrijf. Dan
moet de bestuurder twee belangen dienen: het gemeentebelang en het
belang van het SW-bedrijf;
Bovendien beschikken bestuurders doorgaans over onvoldoende ambtelijke
capaciteit op het SW-dossier. Deze kennis zit in het SW-bedrijf zelf. Daarmee
zijn bestuurders in de beleidsvorming afhankelijk van de uitvoeringsorganisatie;
Gemeenten nemen doorgaans deel aan een SW-bedrijf via een GR. Bestuurlijk
op één lijn komen is dan een voorwaarde om krachtig en eenduidig sturing te
kunnen geven op de uitvoering van de Wsw.
Knelpunt 2: de sociale- en uitstroomdoelstelling staan onder druk
SW-bedrijven hebben moeite om de sociale doelstelling (arbeidsgehandicapten
werk bieden dat aansluit op hun ontwikkelingsmogelijkheden) te combineren
met de bedrijfsdoelstelling (geen verlies maken). Er staat toenemende druk op
de arbeidsprestatie van de SW-werknemer. Bovendien heeft een SW-bedrijf geen
voordeel om uitstroom naar reguliere banen van goede werknemers te stimuleren
omdat het juist deze medewerkers zijn die de meeste verdiencapaciteit
hebben.
Knelpunt 3: in verhouding met andere landen een dure voorziening
In Nederland gaat er veel geld om in de sociale werkvoorziening, zo’n € 2,2
miljard. Het is daarmee in vergelijking met andere landen een relatief dure
voorziening. Er zitten naar verhouding ook meer mensen dan in de ons omringende
landen in de SW. Bovendien valt op dat er veel meer in een beschutte
werkomgeving wordt gewerkt dan in het buitenland. De wetgever beoogt juist
meer mensen extern te plaatsen. Uitstroom naar reguliere arbeid is zo goed als
verwaarloosbaar.
19