onbekend PDF - Historische Kring In de Gloriosa

Bernard A. van Beek overleden
De Kortenhoefsche kunstschilder, die de schoonheid van
het „Land van Gabriël" veertig jaren diende
In den ouderdom van 66 jaar is
gisteravond te Kortenhoef overleden
de bekende kunstschilder Bern. A.
van Beek.
Met dit overlijden verliest Kortenhoef
een van zijn meest geziene medeburgers, de
Nederlandsche Schilderkunst een harer
trouwste dienaren en zij, die het voorrecht
hadden geregeld met hem om te gaan, een
hartelijk en vertrouwd vriend.
„Het Land van Gabriël", zoo schreef ik
jaren geleden reeds en bij gelegenheid
van de dezer dagen geopende groepstentoonstelling
in Arti, waar ook een belangrijke
groep van den overleden kunstenaar
hangt, herhaalde ik dit nog eens in „De
Gooi- en Eemlander" van Dinsdag j.I.,
heeft zeker geen vereerder, ik mag wel
zeggen aanbidder gehad, zoo trouw en gehecht
als Bern. A. van Beek.
Ruim veertig jaar werkte deze kunstschilder
onafgebroken in Kortenhoef en wie
zijner kunstbroeders ook mocht zijn gekomen
en weér gegaan, — hij bleef zijn landschappen
met koeien en vischkaren, zijn
verre einders met ranke torentjes, boven
het water uitstekend, de schilderachtige
bruggetjes over de smalle vaart langs den
smallen weg, de plassen en den polder,
al die rustige en eenvoudige schoonheid
van de natuur trouw en getuigde van deze
gehechtheid in telkens nieuwe schilderijen.
Zoo ontstond een omvangrijk oeuvre, dat
het epos van den Kortenhoefschen polder
mag worden genoemd. Er is geen schilderachtig
plekje in den verren omtrek denkbaar,
of Bern. A. van Beek heeft dit geschilderd.
De Kwakel met zijn berkeboompjes
en knotwilgen, het Kortenhoefsche
dorpskerkje midden tusschen 't geboomte
langs de vaart, de molens tegen den open
hemel, de visschersschuitjes langs het riet.
het vee in de weide of zich spiegelend in
het water, de vischnetten die zich droog
schommelen op den wind, de arbeider in
den polder, moeizaam bezig op zijn schuit
met het trekken van turf, ziedaar de motieven
van dezen stillen werker.
Het spreekt natuurlijk van zelf, dat de
kunstenaar ziclt niet altijd wist te hoeden
voor herhaling, doch daar staat tegenover,
dat hij vaak op zoo verrassende wijze de
schoonheid van het Kortenhoefsche landschap
zag, dat hij schilderijen maakte van
Bernard A. van Beek.
blijvende schoonheid. Ik ken van hem een
schilderij van De Kwakel, zódi pittig van
kleur en zóó zuiver van toon, dat het voor
een de Bock of de Zwart niet onderdoet.
En hij heeft de Kerkebuurt van Kortenhoef
in den herfst en in den winter, wel
zoo breed en tonig geschilderd, dat deze
schilderijen behooren tot het beste van wat
er ooit in Kortenhoef aan picturale kunst
Werd voortgebracht.
In al de schilderijen van Bern. van Beek
zit vooral een groote gemoedelijklleid. Hij
tracht geen oplossing te vinden van - zich
zelf gestelde moeilijke problemen, hij zeeft
eenvoudig weer wat hij ziet in de 'rijke
verscheidenheid van het Kortenhciefsche
landschap en doet dit zoo gevoelig en consciëntieus
mogelijk. Zijn werk Is dat van
een bekwaam en eerlijk vakman, zonder
explosies van hevige gemoedsaandoeningen,
of wat daar bij sommigen giet zelderi
voor moet doorgaan. Zijn werk is .)fait eeg
gelijkmatige rust; hij vertelt, prettig-opgez
wekt en zonder diepzinnigen omhaal, val
het dagelijksch bedrijf in den polder; va
de bloemen en de boomen, van :cle'iVolke
en de zon, van het nimmer eknele.ftd --sp&
van licht en schaduw. - In ,tdiè
• ;