september PDF - Historische Kring In de Gloriosa

hij de slag bij Duins won. Het is
vervaardigd van kerse- en eikehout.
Complete keuken
Je ziet het er niet direct aan af,
maar alsje binnenin de scheepsmodellen
zou kunnen kijken zou
je merken dat ook aan de inrichting
is gedacht. Zo heeft de 'Hohenzollern'
een complete keuken
waarin zelfs de oudhollandse
tegeltjes niet ontbreken. Op
de Monnickendammer slof is het
bundek zichtbaar uitgesleten
door de klompen van de bemanning.
„Dat was ook zo bij de botter
die ik in 1943 in de haven van
Monnickendam ontdekte."
De afgelopen dagen hebben bezoekers
van de tentoonstelling
Henry wel eens gevraagd hoe hij
kon zien dat zijn modellen goed
waren. Zijn lakonieke antwoord
was steevast: „Door ze te water
te laten."
Van zijn maaksels is er in elk
geval één verloren gegaan. Dat
was het model van zijn eerste
schip, de vrijbuiter 'Jan Haring'
waarmee hij de Loosdrechtse
Plassen opging.
Henry toont met foto's uit de
jaren twintig hoe stil het toen
nog op de plassen was. „Het model
van dat schip had ik als trekpleister
uitgeleend aan een
kroeg in Loosdrecht. Daar ging
het bij een brand verloren. Ik
heb het niet opnieuw willen maken.
Eén keer is leuk. Maar dan
is de lol eraf. Er zijn nog een paar
schepen waarvan ik niet weet
waar ze zijn gebleven.
Ze hebben me bijvoorbeeld lang
geleden overgehaald een
scheepsmodel te bouwen voor
een van de grote bazen van Philips.
Ik kon in die tijd wel wat
geld gebruiken, vandaar dat ik
ja heb gezegd. Uiteindelijk heb ik
er geen geld voor gevraagd,
maar het geruild voor een mooi
schilderij van een schip en een
antiek handgeknoopt kleed."
Zeezeilen
Munnig Schmidt heeft zelf veel
gevaren: zeezeilen. „Als je
scheepsmodellen bouwt moet je
weten hoe het op zee is. Nou ik
kan daar over meepraten zou ik
denken." Met zijn avonturen op
zee zou hij een boek kunnen vullen.
Die keer in de mist, dat hij
bijna werd overvaren door, de
'Herzogin Cecilia', het vóór de
oorlog beroemde schip aan boord
waarvan Henry eens als bemanningslid
op introductie mee
mocht varen.
„Ik kneep hem wel toen ik de 52
"Mto, -------
meter hoge mast werd ingestuurd,
maar nog meer toen ik
in die mist in Het Kanaal ineens
dat schip boven mij zag. En dan
die keer dat door een stommiteit
de motor van mijn schip in
brand vloog en de zaak voor de
kust van Normandië bijna ontplofte."
Hoe raakt iemand zo bij die
scheepvaart betrokken? „Dat zit
kennelijk in mijn bloed. Ik ben
geboren op Borneo, waar mijn
vader werkte. Toen ik één jaar
was, verhuisden we naar Amsterdam.
Van daaruit leerde ik
de Loosdrechtse Plassen kennen.
Ik ging er vaak op de fiets
naar toe om te vissen.
Door twee tollen heen. Dat kostte
elke keer tweeëneenhalve
cent, de helft van een Kwattareep.
Die kostte vier cent. Dat
was in de ogen van een kind in
die jaren een heel bedrag. En
zonder geld begon je niets. De
tolwachters waren streng. Het is
diverse keren gebeurd dat ik na
anderhalf uur fietsen werd teruggestuurd
omdat ik geen cent
op zak had."
Bij die scheepvaarttentoonstelling
in 1913 raakte Henry verslingerd
aan schepen. „Later
werd ik kind aan huis in het
Scheepvaartmuseum, waar ze
er wel lol in hadden dat een jongen
van een jaar of twaalf zo
bezeten was van die boten. Het
duurde niet lang of ik was het
loopjongetje van het museum."
Tanden
Henry werd tandarts. „Omdat ik
druk bezig was mijn Hilversumse
praktijk op te bouwen, is er
van 1923 tot 1940 niets van modelbouwen
gekomen. Varen
deed ik wel en ik behaalde regelmatig
prijzen. In de oorlog heb ik
de draad van dat zelf bouwen
weer opgenomen en later ben ik
me er steeds meer op gaan storten.
Het lag me duidelijk. Als
tandarts ben je ook altijd aan
het prutsen. Daarin leefde ik me
echt uit.
Allerlei rijke dames uit het Gooi
kwamen bij me als ze problemen
hadden met hun gebit. Ik had er
aardigheid in daarvoor een oplossing
te vinden. Het betaalde
trouwens aardig. Maar het was
toch vooral de arbeidsvreugde
die het me gaf. Vaak gebeurde
het echter dat die dametjes kort
nadat ik het werk hed geklaard
overleden. Dan had ik behoorlijk
de smoor in. Daar ging mijn
kunstwerk in het graf. Daarvoor
hoef ik met mijn scheepsmodellen
niet bang te zijn."