Nummer 178 - februarie 2002 - Nederlandse Vereniging van ...

Sipa: dorpje aan de rivier de Saloum; Senegal ‘Handel’; Sipa Senegal
sen de prachtigste vogels om ons heen, we
hebben het er druk mee. De laatste dag
ankeren we bij Sipa; ongelooflijk wat een
andere wereld. Als we er heen roeien overwegen
we even om terug te gaan, wat hebben
we daar te zoeken? Het is nog net als
100 jaar geleden Er is voor onze begrippen
niets: zand, hutten in groepjes, pirogues,
wat groente, geen elektriciteit, geen werk
en wij maken daar foto’s van. We hebben
niets nodig, maar kopen toch maar wat,
een kalebas, een pompoen en laten aan
één van de jongens de boot zien. Hij had
aardig wat praatjes en liet ons zijn hut zien:
vloer van zand, daarop een bed, ‘n krakkemikkig
tafeltje waarop wat botjes liggen;
aan boord is hij wat stilletjes. Hij is blij met
lege potjes die we geven, maar het voelt
vreemd. Het is niet te beschrijven en soms
geloven we het zelf niet dat we in Afrika
zijn, ’t is zo indrukwekkend.
26
Dirk en Marta Delsman, zeiljacht Pavane
MET DE PAVANE NAAR RIGA, SWINOUJS-
CIE EN…APPINGEDAM (SLOT)
Free
Overigens hopen we binnenkort ook weer
eens te kunnen zeilen, het is al een paar
dagen volkomen blak. Aan het eind van de
dag zullen er onweersbuien ontstaan langs
de kust en met de ervaring van de verschrikkelijke
bui die we over ons heen kregen
aan het eind van de wedstrijd Engure-
Riga vertrekken we vroeg en hopen zo het
onweer voor te blijven. Naar Roja, ongeveer
55 mijl, konden we bij gebrek aan
wind de zeilen beneden laten. Jammer,
Woensdag 28 november
Vandaag krijgt Annet thee met beschuit op
bed en als cadeautje de abbesynian-scharrelaar
te zien, prachtig van kleur en ook nog
de beautiful sunbird, een klein vogeltje met
een gebogen snavel, metallic groen, rode
borst en met een heel lange staart. Sunbirds
lijken wat op kolibri’s en leven ook van nectar
uit bloemen. Na de siësta gaan we de
rivier af naar zee en moeten daar weer een
drempel over, er staat meer dan de verwachte
twee meter water en de zee is
gelukkig heel glad. We kunnen zelfs nog
zeilen op weg naar Banjul en vlak voor donker
valt het anker in een kreek voorbij Half
Die bij Banjul; we zijn in De Gambia!
Lieve mensen, over De Gambia horen jullie
later wel. We zijn in ieder geval zeer onder
de indruk van dit land. Als het lukt sturen
we onze volgende brief weer per internet,
maar ide hebben we hier op de rivier De
Gambia - die we nu al zo’n 100 mijl hebben
opgevaren – nog niet gevonden. Groeten
en zoenen.
maar het was niet anders. Roja beviel ons
weer goed, deze keer geen dronken Letten
op de steigers. Na wat eten, wandelen en
slapen vertrokken naar Ventspils, twaalf
uur onderweg, waarvan we maar vier uur
wind hadden om te zeilen. Er was ons verteld
dat er geen liggeld gevraagd zou worden
vanwege het havenfeest. In elke haven
in Letland werd gefeest en een bezoek van
een jacht, vooral een buitenlands jacht,
werd in hoge mate op prijs gesteld. Maar
bij vertrek kwam toch de in dienst zijnde
havenambtenaar vragen of we het liggeld
al hadden betaald. Nee dus, ‘free, on
account of the harbour festivity’. Nou, daar