Markeboek van Raalterwoold

geconfereerd heeft en met dat gelukkig gevolg, dat de disputen tusschen onze beijde markten, welke,
blijkelijk uit de retroacten, reeds in den jaare 1595 of 1596 een aanvang genomen hebben, tot
wederzijds genoegen vereffend zijn en de grensscheiding voor altijd gereguleerd, in voegen, als bij 't
originele contract, ter vergadering in 't breede kan vernomen worden. Dat hij, gecommitteerde
dehalven, ziende dat onze markte bij dat contract zig kon verzekeren van die grensscheidinge, welke
dezelve uitwijzens de beëdigde kondschappen van den 13 Juny 1605, agter 't markenboek te vinden,
voor 't verschil met Heino altijd genoten en zints dien tijd onophoudelijk gereclameerd heeft, vermeind
heeft van deeze gunstige gelegenheid gebruik te moeten maaken en dit contract, namens de markte,
te onderschrijven; en zig daarvan niet te moeten detourneren door eene oude traditie, dat op den hoek
van Veld-Albertskamp een steen, die egter nergends gevonden is, zou gelegen en lijnregt gerooijd
hebben op den steen bij den Stappenbelt, over dien agter Grootenboers kamp; nog door de
afbaakinge van Baas Petersen van Deventer op last der wederzijdsche Heren Gecommitteerden in
den jaare 1766 gedaan, welke van den steen bij Grootenboer op 't midden van Woolthuis Nieuwen op
Heinschen Kamp branliep, vermits die uitbaakinge om het menigvuldig hooghout, niet regt door, maar
met regte, om 't bosch uitspringende, hoeken hebbende moeten geschieden, op de volkoomenste
juistheid geene aanspraak maaken kon; maar dat het midden ongeveer genomen zijnde tusschen de
uitbaakinge van Baas Petersen en de plaats, waar, volgends het gevoelen van Heino, die vermiste
steen verder in onze markte zou gelegen hebben, hij gecommitteerde de grensscheidinge in dier
voegen heeft helpen tot stand brengen, zo, omdat dezelve, zoal niet ten strictsten lijnregt tusschen
den steen van Grootenboer en Woolthuis Kamp, ten minsten nagenoeg regt zijn zal, gelijk na 't
weghakken van eenig hout ten genoege gebleeken is, en met de vordere grenslinie oostwaarts tot aan
den Stappenbelt, zonder eenig zigtbaar verschil, regt loopen moet, als omdat hetgeen hierbij,
volgends de afmeetinge van Petersen, en zelfs na de voorzegde oude overlevering, bij onze markte
aan plaggegrond en heideveld verloren wierd, van zo weinig belang was, dat het hem toegescheenen
was geen oogenblik het sluiten dezer definitive overeenkomst te moeten stremmen, en zo veel te
minder, omdat het marktenboek hierin zwijgt en geen vorder ligt in deze zaak te bekomen is; dat hij
gecommitteerde mede wel eenige zwaarigheid gevonden heeft in 't reguleren der grensscheidinge
tusschen Veenemans huis en den Stappenbelt, omdat onze oude kondschappen agter 't marktenboek
zeggen, dat Heino daar geen regt heeft, maar wel Lenthe en Dalmsholt, dog daar eene resolutie van
Ridderschap en Steden van den .......... 17.. (niet ingevuld) daar ter plaatze ten voordeel van Heino, bij
de beslissing van een dispuut over de scheiding met die van Lenthe ontstaan, aanmerkelijke
veranderingen gemaakt heeft, dat hem voorgekomen was, dat de bewoordingen van 't contract
genoeg gemenageerd waaren om aan Lenthe niet te kunnen obsteren, wijl nu Heino daar zekerlijk
veld heeft, nog aan Dalmsholt (welke markte zig in 't bezit van 't veld benoorden onze linie van den
Stappenbelt tot tegen de maate van den meijer op Kleinen Wolthaar, bestendig gemaintineerd heeft,
en wier grensscheidinge met Lenthe aldaar onze scheidslinie raakte in de rooyinge van den
noordelijksten hoek van den Ulenhaardenbelt op 't huis van gemelden Kleinen Wolthaar) omdat in 't
zelve niets bepaalds gezegd en de uitgestrektheid van 't Heinsche veld onbeslist gelaaten word; dat
hij niettemin, om alle aanleiding tot nieuwe verschillen af te snijden, bewerkt heeft de formeele
verzekering van die van Heino, dat de dispuuten hierover te eeniger tijd, onverhoopt met die markten
zullende kunnen ontstaan, geenzints tot praejudicie van 't Raalterwoolt zullen kunnen strekken, maar 't
geen aan 't zelve bij dit contract door Heino is toegekend, zonder eenige tegenspraak van wegen die
markte, aan het zelve verblijven zal; dat hij gecommitteerde daarom vertrouwde, dat de Heren
erfgenamen in deze verrigtinge volkoomen genoegen neemen en dienvolgends de Heren van de
commissie qualificeren zouden, om van dit getroffen accoord bij kerkenspraake aan de ingezetenen
tot hun narigt kennis te geven. 31 maart 1792.
Tusschen ons ondergeschrevenen van de markte van Raalterwoolt en 't karspel van Heino tot de
quaestieuse limiten speciaal gecommitteerd, is, na nauwkeurige examinatie en approbatie eener
uitbakinge der grenslinie tusschen onze respective markten, op onze ordre geformeerd, bij onze
conferentie op den 18 dezer maand en op heden overeengekomen dat onze markten op den hoek van
Veld-Alberts kamp, in Wijhe leggende, evenals van ouds daar ter plaatze onder zig en van 't karspel
van Wijhe scheiden zullen, en dat men aan die van Wijhe voorslaan zal op gemeene kosten aldaar
een marktpaal op te rigten; Dat onze scheidlinie van daar zuidwaartz loopen zal, ter lengte van 150
treden tot tegen 't midden ongeveer van de bouwkampen van 't erve Woolthuis onder Raalterwoolt, 20
treden van de akkermaalsheg die die kampen scheid, langs die kampen over 't veld. Dat van dien
paal, door ons aldaar gezet, de scheiding oostwaartz gaan zal, schuins door 't noordelijkste deel van 't
Kijk in 't Veen, door de kampen van Relaarboom en de nieuwe aangegravene kampen van 't Relaar,
en zo voortz tot op den marktsteen bezijden den kamp van de Avest of van 't erve Grooten in Relaar
onder Raalterwoolt, aldaar kennelijk kort bij 't schaapschot, in een aan dien kamp aangegraven