'Kennis is macht, doch meer dan kennis is karakter' - Politieacademie

More documents

Recommendations

Info

Van de oorspronkelijke onderwijsplannen werd uiteindelijk alleen de opleiding voor politieofficieren ten uitvoer gebracht, overigens opnieuw na een felle strijd tussen de departementen van Justitie en Binnenlandse Zaken. Het conflict ging zowel over de organisatie van het onderwijs (internaatsmodel of niet) als over de zeggenschap (Binnenlandse Zaken vond de invloed van Justitie te groot). De hoofdrolspelers Van Zoelen (Justitie) en Mijnlieff (Binnenlandse Zaken) vochten hun conflict deels uit over het hoofd van Frima, de oud-directeur van de Model-Politievakschool en nu door Justitie voorgedragen als beoogd directeur van de nieuwe opleiding. Zelfs het feit dat de echtgenote van Frima een apotheek dreef, werd tegen hem gebruikt; het zou haar onvoldoende in staat stellen om de rol van (onbezoldigd) ‘moeder der compagnie’ te vervullen. In 1948 begonnen dan toch de voorbereidingen voor het Rijksinstituut voor de Opleiding van Hogere Politieambtenaren (RIOHPA) in Hilversum. Frima werd uiteindelijk tot directeur benoemd. De eerste cursussen begonnen in 1950. Het waren aspiranten van zowel de rijks- als gemeentepolitie. Zij kregen een tweejarige opleiding voor politieofficier. In 1967 verhuisde de school naar Apeldoorn waar zij verder ging onder de naam van Nederlandse Politieacademie. Voor het overige voerden de rijks- en gemeentepolitie ieder hun eigen koers. Dit pakte voor het Korps Rijkspolitie gunstiger uit dan voor de gemeentepolitie. Al in 1948 opende de school voor de Eerste Opleiding zijn deuren in Nistelrode. De belangrijkste reden voor oprichting was het feit dat de theoretische kennis van het politiepersoneel lager was dan voor de Bezetting. De eerste lichtingen bestonden uit politiemannen die uit de praktijk waren teruggetrokken voor een bijscholing van drie maanden. In 1951 betraden de eerste aspiranten het schoolterrein. In datzelfde jaar begon het Korps Rijkspolitie ook een kaderopleiding in Bilthoven, waar een jaar later ook de eerste verkeersopleiding voor het korps van start ging. Eigenlijk kan deze situatie, die tot 1957 voortduurde, worden aangemerkt als een nieuwe periode van zelfredzaamheid. Dit keer waren het echter niet de bonden of particulieren maar de verschillende overheden zelf die opleidingen begonnen te organiseren. Het ministerie van Justitie deed dit voor het Korps Rijkspolitie, de gemeenten voor de gemeentepolitie. De grote steden Amsterdam, Rotterdam en Den Haag organiseerden hun eigen opleidingen. Zij hadden te maken met een constante instroom van nieuw personeel wat een opleiding ook rendabel maakte. Dat was het niet voor de kleinere gemeenten. Voor deze groep werd de oplossing aan het begin van de jaren vijftig gevonden in de vorm van provinciaal politieonderwijs op basis van een gemeenschappelijke regeling. De provincie Zuid-Holland beet het spits af. In 1952 startte een opleiding voor nieuwe agenten in Wassenaar. Het was letterlijk pionieren. De school was gevestigd in een jeugdherberg, zodat er alleen ’s winters kon worden lesgegeven. In de zomermaanden moest de jeugdherberg open zijn voor vakantiegangers. De aspiranten kregen daarom een stoomcursus aangeboden van acht weken. Deze was volgens deskundigen veel te kort om iemand voor te bereiden op een zelfstandige uitoefening van de surveillancedienst. Maar de commissie van voorbereiding verwierp deze kritiek met de opmerking dat voor de surveillance slechts de “aller-noodzakelijkste” kennis vereist was. In het korps kon de opleiding dan worden voortgezet. Het Zuid-Hollandse voorbeeld kreeg al spoedig navolging. In 1953 ging in het Limburgse Doenrade een gemeenschappelijke opleiding van start voor het zuiden van land. In 1959 volgden de oostelijke en noordelijke provincies met een eigen opleidingsinstituut in Lochem. 16 17
De ME-opleiding in Exloo begin jaren 70 van de vorige eeuw. Demonstratie van een molotov cocktail. De ME-opleiding in Ossendrecht in het begin van de 21ste eeuw. Oefeningen in een levensechte omgeving. De periode van de Politiewet 1957 tot de oprichting van het LSOP (1992): proliferatie van politiescholen 3. De Politiewet 1957 zorgde voor de uiteindelijke doorbraak in het politieonderwijs. De wet stelde de beide politieministeries verantwoordelijk voor het politieonderwijs. Het ministerie van Binnenlandse Zaken begon nu orde op zaken te stellen en de opleiding voor de gemeentepolitie aan regels te binden. Er kwamen zes opleidingsinstituten, drie grootstedelijke scholen en drie regionale scholen. Voor iedere school gold een minimale capaciteit van ongeveer 100 leerlingen. Behalve de basisopleiding en het RIOHPA was er nu ook ruimte voor specialistische opleidingen. De toenemende complexiteit van de samenleving en de daardoor groeiende variëteit van het politiewerk vroegen om steeds meer kennis en vaardigheid op specialistische onderdelen van het politiewerk zoals het verkeer, de openbare orde en de recherche. Voor de locaties werd veelal gebruik gemaakt van hotels en recreatieterreinen. Dat gold in ieder geval voor de opleiding van de recherche en de mobiele eenheden. Daardoor kon er net als in Wassenaar alleen ’s winters worden lesgegeven. Bij de ME-opleiding in het Drentse Echten had men een extra handicap. Als de wind verkeerd stond, waaiden de traangaswolken in de richting van de omliggende boerderijen wat steevast aanleiding was voor klachten van omwonenden. Opvallend was ook dat vrijwel alle scholen in tweevoud werden opgezet: een voor de rijkspolitie en een voor de gemeentepolitie. Alleen het RIOHPA en de rechercheschool waren uitzonderingen op deze regel. Bij de rechercheschool waren duidelijke afspraken gemaakt: tweederde deel van de cursisten was afkomstig van de gemeentepolitie en eenderde deel van de rijkspolitie. In de jaren zeventig verhuisden de opleidingen naar vaste locaties. Kader 2 geeft een overzicht. Ook onderwijsinhoudelijk veranderde er veel. Vanaf de jaren vijftig werd het traditionele concept van theoretische vorming steeds meer losgelaten om 18 19
Page 1 and 2: ’Kennis is macht, doch meer dan k
Page 3 and 4: Studenten van het Opleidingsinstitu
Page 5 and 6: Agenten van de rechercheopleiding t
Page 7 and 8: kreeg, besloot het bondsbestuur nog
Page 9: Wachtmeester E.A. Boesaard geeft ee
Page 13 and 14: plaats te maken voor meer praktisch
Page 15 and 16: Vier jaar later werd dit proces afg
Page 17 and 18: corps” en eenheid van houding en
Page 19 and 20: overvraging van de politie) spelen
Page 21 and 22: Mr. P. Frima (1893-1969) was direct

'Kennis is macht, doch meer dan kennis is karakter' - Politieacademie

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?