Untitled - Stichting Papua Erfgoed

van de streek, hij kwam uit de buurt van de Vogelkop, waar hij
tijdens de beginperiode van de Amerikaanse bezetting als korporaal
bij het Papoea-bataljon dienst had gedaan. Een grote groep
Papoea's had zich meester weten te maken van geschut en wapens
en wilde er een opstand tegen de Nederlanders mee beginnen.
Maiwe Aande had de zijde van de laatsten gekozen en met controleur
Meeghuis de opstand onderdrukt. Het was geen probleem
geweest de rust en de orde weer te herstellen, want toen Meeghuis
zich moederziel alleen en ongewapend temidden van de oproerlingen
begaf en hun luidkeels de huid vol vloekte, gingen ze halsover-kop
aan de haal, hun stellingen en wapens achterlatend. „Ik
geloof," zei Meeghuis later, „dat ik het van angst in mijn broek gedaan
heb, maar dat kon ik die kerels niet laten merken."
De raddraaiers werden voor een paar maanden opgeborgen en
keerden daarna als ontwikkelde mannen en toegewijde onderdanen
naar hun kampongs terug.
Maiwe Aande was als schrijver in Waris geplaatst. Hij was een opvallende
figuur, want hij liep altijd gekleed rond. Zijn trots waren
een paar Amerikaanse, vetleren schoenen, die hem echter te klein
waren, zodat hij de veters er uit had moeten trekken.
Niemand in Waris had het in zijn hoofd gehaald Maiwe Aande van
de gebeurtenissen in Waine op de hoogte te stellen. Hij was een.
vreemdeling en een bestuursman. Hij zou zeker Kota Baroe gewaarschuwd
hebben en nu konden de Papoea's van het Warisgebied
duizendmaal onder bestuur gebracht zijn, en al verrichtten
zij zonder tegenstribbelen de herendiensten, die de schrijver van
hen vergde, zij waren en zij bleven inboorlingen, wier harten sneller
gingen kloppen, toen zij hoorden van de heerlijke moordpartij,
in Waine. Zij zouden wel wijzer zijn om de kampongs Epmi en
Maisink te verraden! Wat er in Waine gebeurd was, herinnerde hen
aan de roemruchte tijden van weleer, toen hun rooftochten zich
uitstrekten tot Merren, Ampas en zelfs Meor, waar zij kampongs in
130