Untitled - Stichting Papua Erfgoed

DERDE HOOFDSTUK
I
Jivert liep de laatste helling naar het posthuis van Wembi op. De
eigenlijke kampong lag in een dal tussen sagopalmen. Op de platte
kop van de heuvel stonden alleen de officiële gebouwen: het posthuis,
het bureau van de schrijver en de politiepost. Er was een vers
voetpad gekapt en er lagen kleine, dwarsliggende boomstammetjes
als treden; een lange trap tot aan de top van de heuvel, waar de
schrijver een erepoort had opgericht. Evert keek met enige verbazing,
vermengd met geamuseerdheid, naar het bouwwerk, dat als
een primitieve triomfboog de toegang tot het erf tussen de bestuursgebouwen
afsloot. Het was een hut van boomvezels, versierd
met sinaasappelachtige vruchten, een kroon van papaja's, waarboven
een groot, houten kruis was bevestigd. Onder de kroon en
het kruis hing een bord, waarop in stijve, onhandige letters het
woord „WELKOM" geschilderd was. Boven van de heuveltop
rolden langgerekte, melancholieke fluittonen omlaag.
Evert bereikte de erepoort. Hij stond even stil, trok zijn vechtpetje
recht op het hoofd, sloeg langs zijn bemodderde kleren en stampte
met zijn voeten, even grinnikend om dat dwaze gebaar van voetenvegen-voor-j
e-binnenkomt. Toen duwde hij de lange rietslierten,
die als een gordijn in de poort omlaag hingen, opzij en betrad het
erf. Hij voelde weer diezelfde rust en zekerheid, welke hij gekend
had in het Sekanto-bivak, toen hij na zijn bad in de rivier langzaamaan
was bijgekomen van zijn vreselijke worsteling door de
sago-moerassen.
47