Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Hij at zijn bord droge rijst en dronk zijn hete koffie nog voor de<br />
zon boven de oetan was uitgestegen.<br />
Om zeven uur kwamen de eerste mensen met hun klachten en verlangens;<br />
meestentijds nutteloze kletspartijen, die tot aan de middag<br />
duurden. Daarna trok hij naar pater Piet, rookte een sigaret met<br />
hem en maakte een praatje. Terug bij het posthuis bracht hij de<br />
dag verder door met lezen of brieven schrijven. De brieven zouden<br />
mettertijd wel naar Kota Baroe worden gebracht. Het was niet belangrijk<br />
te weten wanneer ze gepost konden worden. Het schrijven<br />
was een heerlijke ontspanning, die zijn bezonken leven in Wembi<br />
accentueerde. Urenlang kon hij ook voor het posthuis zitten uitkijken<br />
over de oetan. De wind en de wijdte namen bezit van hem,<br />
spoelden hem schoon, tot zijn gedachten als dansende vlinders heen<br />
en weer fladderden, nutteloos, maar schoon. Evert Caldenhove hervond<br />
in deze grote teruggetrokkenheid zichzelf. Hij wikkelde zijn<br />
eigen ik langzaam en voorzichtig los uit de cocon, waarin de tot<br />
camouflage en maskerade dwingende wereld hem al die jaren had<br />
weten in te spinnen. Hij hoefde niets meer te camoufleren, niets te<br />
maskeren, want de wereld lag ver, ver weg en er waren geen<br />
mensen.<br />
Soms kwam hem de mens als een vijand voor, een geheimzinnige<br />
vijand, die achter de bergen in het noorden woonde en daar naar<br />
hartelust konkelde en intrigeerde. Evert bevrijdde zich van zijn<br />
camouflagehuid en hij groeide zo, weerloos en eerlijk, hoger en<br />
hoger, tot hij zijn gezicht ophief naar de hemel en zacht bij zichzelf<br />
de Naam riep van Hem, voor Wiens aangezicht hij zich nu wilde<br />
stellen.<br />
God...<br />
Er waren geen mensen meer en hij was blij, dat er vier dagtnarsen<br />
tussen hem en de wereld lagen. Er waren alleen Papoea's, primitieve<br />
wezens, uit een oerwereld opgedoken. Zij kwamen naar hem<br />
kijken als naar een god op een gouden troon. Zij staarden naar hem<br />
55