Nieuw statuut voor militairen - ACV Openbare Diensten
Nieuw statuut voor militairen - ACV Openbare Diensten
Nieuw statuut voor militairen - ACV Openbare Diensten
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
20<br />
bijzondere korpsen<br />
Procedure Copernicuspremie<br />
Stijn Kwanten<br />
even ter herinnering:<br />
in 2002 werd de zogenaamde copernicuspremie van overheidswege toegekend<br />
aan sommige personeelsleden van de rijksbesturen. de invoering<br />
van deze premie kaderde binnen de copernicushervorming van de federale<br />
overheid. het doel van deze premie bestond erin om het vakantiegeld van<br />
de personeelsleden van de federale en parastatale overheidsdiensten af te<br />
stemmen op het vakantiegeld van de werknemers uit de privésector.<br />
Bij koninklijk besluit werd in 2003 beslist om<br />
deze premie eveneens toe te kennen aan de<br />
leden van het administratieve en logistieke<br />
kader van de diensten van de geïntegreerde<br />
politie, gestructureerd op twee niveaus (CA-<br />
LOG). De premie is gelijk aan het verschil tussen<br />
het bedrag van het vakantiegeld dat in<br />
2002 werd betaald en een bedrag dat overeenkomt<br />
met 92% van een twaalfde van het<br />
jaarloon.<br />
Het operationeel kader van de politiediensten<br />
bleef echter expliciet uitgesloten van<br />
deze regeling. Er werd nochtans overgangswetgeving<br />
uitgevaardigd die stelde dat deze<br />
premie eveneens aan hen zou worden uitbetaald,<br />
ten laatste vanaf 2009. De overheid<br />
heeft hierdoor bijgevolg een verschillende regeling<br />
uitgewerkt <strong>voor</strong> enerzijds het administratieve<br />
en logistieke kader van de diensten<br />
van de geïntegreerde politie en anderzijds<br />
het operationeel kader.<br />
Vermits dit onderscheid een fundamentele<br />
schending is van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel,<br />
heeft <strong>ACV</strong>-<strong>Openbare</strong> <strong>Diensten</strong><br />
eind 2010 beslist om een collectieve vordering<br />
in te stellen namens het operationeel<br />
kader van de politiediensten met als doel de<br />
Copernicuspremie te bekomen vanaf 2002.<br />
De vordering werd ingeleid bij de territoriaal<br />
bevoegde rechtbanken, zowel <strong>voor</strong> de lokale<br />
politie als <strong>voor</strong> de federale politie. Op die manier<br />
werd elke rechtbank van eerste aanleg<br />
van elk gerechtelijk arrondissement gevraagd<br />
om uitspraak te doen over deze collectieve<br />
vordering. <strong>ACV</strong>-<strong>Openbare</strong> <strong>Diensten</strong> heeft<br />
kosten noch moeite gespaard om de belangen<br />
van haar leden optimaal te behartigen.<br />
Zij heeft hiertoe 122 gerechtelijke procedures<br />
ingesteld.<br />
huidige stand van de procedure<br />
Inmiddels zijn er 87 procedures afgehandeld<br />
<strong>voor</strong> de diverse rechtbanken van eerste aanleg<br />
(in Antwerpen, Mechelen, Gent, Ieper,<br />
Veurne, Tongeren, Oudenaarde, Leuven, Kortrijk,<br />
Brugge, Dendermonde, Turnhout en<br />
Brussel).<br />
Tot vandaag hebben de meeste Vlaamse<br />
rechtbanken van eerste aanleg de vordering<br />
echter afgewezen. De motivering van deze<br />
rechtbanken is in grote mate gelijklopend.<br />
Volgens ons zijn het mager gemotiveerde beslissingen<br />
waaruit blijkt dat de rechtbanken<br />
niet voldoende vertrouwd zijn met de gestelde<br />
problematiek, wat we uiteraard betreuren.<br />
In de meerderheid van de dossiers heeft<br />
slechts één rechter zich moeten ontfermen<br />
over dit moeilijk en ingewikkeld juridisch<br />
vraagstuk. De aldus bekomen vonnissen zijn<br />
negatief.<br />
Deze uitspraken staan echter in schril contrast<br />
met de zeer uitgebreide motivering van<br />
de rechtbank van eerste aanleg te Brussel van<br />
10 mei 2012. Dit vonnis telt 78 pagina’s en is<br />
gunstig. Uit de motivering van deze uitspraak<br />
blijkt overduidelijk dat deze rechtbank zich al<br />
eerder heeft moeten buigen over zulke problematiek<br />
en daarom met kennis van zaken<br />
heeft kunnen oordelen.<br />
<strong>ACV</strong>-<strong>Openbare</strong> <strong>Diensten</strong> heeft, na rijp beraad,<br />
beslist om de strijdbijl nog niet te begraven.<br />
Er werd beslist om drie vonnissen van de<br />
rechtbanken van eerste aanleg verder te betwisten<br />
in hoger beroep. Deze vonnissen werden<br />
zo bepaald dat de procedure in beroep<br />
zal worden afgehandeld <strong>voor</strong> de verschillende<br />
hoven (respectievelijk Antwerpen, Brussel<br />
en Gent). Het is immers zo dat naargelang de<br />
betrokken zone de concrete omstandigheden<br />
soms verschillen.<br />
De Belgische Staat heeft inmiddels eveneens<br />
beslist om hoger beroep aan te tekenen tegen<br />
het positief vonnis van de rechtbank van<br />
eerste aanleg in Brussel. Gelet op de bekende<br />
gerechtelijke achterstand bij het hof en het<br />
mogelijk tekort aan raadsheren, zal deze beroepsprocedure<br />
slechts binnen enkele jaren<br />
kunnen worden behandeld.<br />
Het valt dan ook erg te betreuren dat in België<br />
geen enkele of weinig rechtszekerheid kan<br />
verleend worden aan de rechtsonderhorigen.<br />
Waarom wordt een identiek juridisch vraagstuk<br />
anders opgelost in Brussel dan elders?<br />
Waarom is er geen kwaliteitscontrole op de<br />
motivering van de vonnissen? Op basis van<br />
de gerechtelijke uitspraken heeft de rechterlijke<br />
macht vandaag opnieuw een bijkomende<br />
discriminatie gecreëerd tussen de federale<br />
politie en de lokale politie betreffende de Copernicuspremie.<br />
<strong>ACV</strong>-<strong>Openbare</strong> <strong>Diensten</strong> betreurt deze vast-<br />
stelling heel erg. De enige adequate en snelle<br />
oplossing zou erin bestaan om te onderhandelen<br />
over een oplossing die aanvaardbaar<br />
is <strong>voor</strong> alle partijen. De huidige situatie is<br />
destijds ontworpen door de regering om het<br />
openbaar ambt financieel aantrekkelijker te<br />
maken. Deze regering zou dus nu ook haar<br />
verantwoordelijkheid moeten nemen, aangezien<br />
de rechterlijke macht er niet in slaagt om<br />
dit vraagstuk eenduidig op te lossen.