Untitled - Tento.be

Een klooster komt weer tot leven
Archeologisch onderzoek in de Antwerpse
Sint-Pauluskerk
door Johan Veeckman
Antwerpen in de I 3de eeuw. Aan de noordzijde
van de stad bevond zich de Dries: een drassig en nat,
laaggelegen terrein. Op deze zompige gronden, aan de
rand van de stad, vestigden de dominicanen zich en
startten met de bouw van een kerk en een klooster:
Over de oorsprong en de vroege ontwikkeling van dit
monastiek complex bleven maar enkele historische
bronnen bewaard. Archeologisch onderzoek voegde
een nieuw hoofdstuk toe aan het rijke verleden van dit
belangrijk kloostercomplex. Medio 1995 begonnen in
de kerk en de aanpalende kloostergebouwen de
voorbereidende werkzaamheden voor de aanleg van
een verwarmingssysteem. De graafWerken werden door
de afdeling Opgravingen van de stad Antwerpen
begeleid, waarbij al gauw tal van interessante
archeologische gegevens aan het licht kwamen.
38
De voorganger van het huidige kerkgebouw
In het midden van de I 3de eeuw startten de
predikheren met de bouw van een klooster en een
kerk, toegewijd aan Sint-Paulus, die volgens de bewaarde
wijdingsoorkonde in 1276 in gebruik werd genomen.
Over de exacte ligging en het uitzicht van kerk en
klooster is weinig bekend.
Tijdens het archeologisch onderzoek bleek dat
de architecturale resten in de bodem van de huidige
kerk bijzonder goed bewaard bleven. Onder de viering
van het huidige gebouw werden zowel de noordelijke
als de zuidelijke koormuur van de oorspronkelijke kerk
teruggevonden. Van het 8 m brede koor in Doornikse
kalksteen bleef, naast de funderingen, plaatselijk tot bijna
drie meter opgaand muurwerk bewaard. Over de
grootte en de vorm van het schip van de eerste Sint­
Pauluskerk zijn noch historische, noch archeologische
gegevens bekend.
Een gotische kraagsteen
met de afbeelding van een
engel, waarschijnlijk
afkomstig van het portaal
tussen klooster en kerk.