Identity theft in de ICT - Mylex

More documents

Recommendations

Info

ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN EEN BELGISCHE EN/OF EUROPESE REGELGEVING OVER "IDENTITY THEFT”. interpretatie, zoals inherent aanwezig in het legaliteitsbeginsel, immers onverkort geldt. Dit betekent dat voor art. 210bis een gewoon opzet voldoende is. Sommige auteurs wijzen erop dat de opstellers van de artikels sterk geïnspireerd werden door een aantal toen vigerende ideeën, fenomenen of gebeurtenissen in de ICT-sector, en dat bij een strikte lezing van de artikels huidige fenomenen zeer moeilijk bestreden kunnen worden. Dit dient te worden bijgetreden. Deze vaststelling legitimeert niettemin in geen enkel opzicht een eventuele extensieve interpretatie van strafrechtsartikelen. Het is aan de wetgever om nieuwe fenomenen correct en snel strafrechtelijk te definiëren. 216 AFDELING 2: INFORMATICABEDROG (ART. 504QUATER SW.) Art. 504quater. § 1. Hij die, voor zichzelf of voor een ander, een bedrieglijk vermogensvoordeel verwerft, door gegevens die worden opgeslagen, verwerkt of overgedragen door middel van een informaticasysteem, in een informaticasysteem in te voeren, te wijzigen, te wissen of met enig ander technologisch middel de mogelijke aanwending van gegevens in een informaticasysteem te veranderen, wordt gestraft met gevangenisstraf van zes maanden tot vijf jaar en met geldboete van zesentwintig frank tot honderdduizend frank of met een van die straffen alleen. § 2. Poging tot het plegen van het misdrijf bedoeld in § 1 wordt gestraft met gevangenisstraf van zes maanden tot drie jaar en met geldboete van zesentwintig frank tot vijftigduizend frank, of met een van die straffen alleen. § 3. De straffen bepaald in de §§ 1 en 2 worden verdubbeld indien een overtreding van een van die bepalingen wordt begaan binnen vijf jaar na de uitspraak houdende veroordeling wegens een van die strafbare feiten of wegens een van de strafbare feiten bedoeld in de artikelen 210bis, 259bis, 314bis of in titel IXbis. ". Oorspronkelijk heette de strafbaarstelling in art. 504quater Sw. datamanipulatie, en werd het oogmerk omschreven als het voor zichzelf of voor een ander een bedrieglijk 216 C. VAN DEN WYNGAERT, S. VANDROMME, Strafrecht, strafprocesrecht en internationaal strafrecht in hoofdlijnen, Maklu, Antwerpen, 2006, 89. © 2010 Matthias Dobbelaere 118
ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN EEN BELGISCHE EN/OF EUROPESE REGELGEVING OVER "IDENTITY THEFT”. vermogensvoordeel te verwerven strafbaar. Het was bovendien een toepassing 217 van art. 8 van het Cybercrime-verdrag (Computer-related fraud): “(…) with fraudulent or dishonest intent of procuring, without right, an economic benefit for oneself or for another” 218 . Door de wet van 15 mei 2006 werd artikel 504quater Sw. echter gewijzigd en volstaat nu een “onrechtmatig economisch voordeel” om tot strafbaarheid te kunnen besluiten. 219 In tegenstelling tot het voorgaande misdrijf is bijzonder opzet, met name bedrog, hier weldegelijk een vereiste. Wanneer men elektronische gegevens manipuleert doet men dit zeer vaak met het doel een onrechtmatig voordeel te bekomen. Echter, essentieel verschillend van diefstal is dat men bij deze handeling geen zaken ontvreemdt, maar wel informatie of gegevens op vrijwillige wijze laat overhandigen, en dit door gebruik te maken van bedrieglijke of listige handelingen zoals het inbrengen van fictieve namen in een bestand of het veranderen van bepaalde gegevens. Men kan zich de vraag stellen in hoeverre deze gedragingen eveneens gelding vinden in art. 496 Sw., dat namelijk de zuivere oplichting bestraft. Wanneer men de constitutieve bestandsdelen onderzoekt van oplichting komt men tot een drieledig resultaat: primo moet bij oplichting het doel zijn zich een zaak toe te eigenen die aan een ander behoort, secundo de afgifte van gelden, verbintenissen of roerende zaken, en tertio moet deze afgifte veroorzaakt zijn door het gebruik van bedrieglijke middelen. 220 De rechtsleer gaf geen eenduidig antwoord op de vraag of art. 496 Sw. ook kon worden ingezet bij computercriminaliteit die zich toespitst op het verwerven van een vermogensvoordeel. Nochtans lijkt aan alle voorwaarden voldaan: de manipulatie van een informaticasysteem heeft immers tot doel het zich doen afgeven van geld of andere waardemiddelen, de afgifte van een zaak vormt eveneens geen probleem, daar de loutere inschrijving van een som geld op de creditzijde van een rekening gelijkgesteld wordt met het 217 P. VAN EECKE EN J. DUMORTIER, “De implementatie van het Europese verdrag cybercriminaliteit in de Belgische Wetgeving”, Computerr., 2003-2, 123-133. 218 S. POLAKIEWIEZ, De wet van 28 november 2000 inzake informaticacriminaliteit: aspecten van materieel strafrecht, onuitg., Antwerpen, 219 B. VAN ROY, “Wijzigingen aan de Belgische bepalingen inzake informaticacriminaliteit”, Computerr., 2006-6, 314; Art. 14 Wet 15 mei 2006 tot wijziging van de artikelen 259bis, 314bis, 504quater, 550bis en 550ter van het Strafwetboek, B.S., 12 september 2006, 46332-46333. 220 J. DUMORTIER, ICT-Recht, Leuven, 2009-2010, 185. © 2010 Matthias Dobbelaere 119
Page 2:
ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN
Page 5 and 6:
§ 1. Privacy. ....................
Page 7 and 8:
AFDELING 1: Federal Identity Theft
Page 10 and 11:
Page 12 and 13:
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Page 32 and 33:
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
Page 38 and 39:
Page 40 and 41:
Page 42 and 43:
Page 44 and 45:
Page 46 and 47:
Page 48 and 49:
Page 50 and 51:
Page 52 and 53:
Page 54 and 55:
Page 56 and 57:
Page 58 and 59:
Page 60 and 61:
Page 62 and 63:
Page 64 and 65:
Page 66 and 67:
Page 68 and 69: ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN
show all

Identity theft in de ICT - Mylex

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?