Identity theft in de ICT - Mylex

ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN EEN BELGISCHE EN/OF EUROPESE REGELGEVING OVER "IDENTITY THEFT”.
zijn definiëring bevat, en dat de wetgeving voorzag dat elke keer een gestolen kredietkaart
werd gebruikt, er een apart strafbaar en vervolgbaar feit uit voortvloeide.
De Washington Supreme Court volgde Leyda. In haar antwoord naar de Staat viel te lezen
dat het woord “use” in de wetgeving één van de vormen is waarop een identiteit kan
worden gestolen, maar eens éénmaal aan een bepaalde vorm voldaan, is het misdrijf
gepleegd. Met andere woorden: of men nu eenmaal of viermaal onrechtmatig gebruik
maakt van een kredietkaart of andere, het misdrijf identity theft kan maar eenmaal
gevorderd worden. Het resultaat was dat Leyda, hoewel hij tot vier keer toe de kredietkaart
heeft gebruikt, maar eenmaal aangeklaagd kon worden. Immers, hij had ze slechts eenmaal
gestolen. Het Hof merkte terloops nog op dat mocht Leyda meerdere identiteitsstukken
gestolen hebben van Austin (bijvoorbeeld naast een kredietkaart, ook haar identiteitskaart),
hij wel apart aangeklaagd kon worden voor beide feiten afzonderlijk.
Er kwam niettemin een sterke dissenting opinion. De twee tegenstanders argumenteerden
dat het woord “use” weldegelijk moest worden geïnterpreteerd volgens de redenering van
de Staat 140 , in tegenstelling tot wat de meerderheid besloot.
AFDELING 3: FLORES-FIGUEROA V. UNITED STATES
In een andere ophefmakende zaak 141 , die recent werd beslecht door de Supreme Court, was
de uitermate belangrijke vraag aan de orde of de aanklager bij identity theft moest bewijzen
dat de beklaagde wetens en willens (en dus met volle kennis van zaken) op de hoogte was
dat hij een valse identiteit bezat of gebruikte. Het betrof met andere woorden een vraag
naar interpretatie van het wetsartikel dat identity theft strafbaar stelt.
Het antwoord op bovengenoemde vraag kent vanzelfsprekend verstrekkende gevolgen. De
feiten gaan als volgt.
Ignacio Flores-Figueroa werd in eerste aanleg veroordeeld wegens identity theft, en bestraft
met vijfenzeventig maanden gevangenisstraf. Hij fulmineerde - in graad van beroep - dat de
140 J. GARDNER, T. M. ANDERSON, Criminal Law, U.S., 2006, 368.
141 IGNACIO CARLOS FLORES-FIGUEROA, Petitioner v. UNITED STATES, No. 08-108, 2009, (te consulteren via
http://www.lexisone.com/lx1/caselaw/freecaselaw?action=FCLRetrieveCaseDetail&caseID=1&format=FULL&resultH
andle=0db4f3d00e65c7a64f23ea5ff7cba8c2&pageLimit=10&xmlgTotalCount=4&combinedSearchTerm=%22Identity+
theft%22&juriName=U.%20S.%20Supreme%20Court&sourceFile=GENFED;USLED).
© 2010 Matthias Dobbelaere 83