Identity theft in de ICT - Mylex

ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN EEN BELGISCHE EN/OF EUROPESE REGELGEVING OVER "IDENTITY THEFT”.
van 2006, omvatten de huidige regeling in de V.K. rond identiteitsdiefstal. De Identity Cards
Act bevat een scala aan maatregelen om vijf beleidsdoelen te halen (in dezelfde Act of wet
werd immers ook de strijd tegen terrorisme en de aanpak van de georganiseerde misdaad
opgenomen). Belangrijk om op te merken is dat het V.K., in tegenstelling tot de V.S., een
hoge verwachting koestert in biometrie als oplossing voor identiteitsdiefstal en de
introductie van een nationale identiteitskaart.
Met de National Identity Card Act kwam daarenboven de nodige juridische grondslag voor
de oprichting van een Nationaal Register (National Identity Register). Dit register bevat meer
dan vijftig mogelijke categorieën van informatie, inclusief geboortedatum, geboorteplaats,
hoofdverblijfplaats, bijkomende verblijven of eigendommen in het buitenland, een frontale
en zijdelingse foto, handtekening, vingerafdrukken en andere biometrische informatie
(irisscan, en gelaatsscan). 159 Het laat de regering toe om bijkomende categorieën in te
voeren, doch dit dient via een bijkomende stemming te gebeuren.
Interessant is ook de opname van de verwachte kost van financiële identiteitsfraude over
een periode van 10 jaar. Deze verwachting moet elke zes maanden gerapporteerd worden
aan het Parlement. Ook werd de verantwoordelijkheid voor de correctheid van de gegevens
in het register bij de burger gelegd: eens opgenomen in het register, is deze zelf
verantwoordelijkheid voor het up-to-date houden van de bovengenoemde categorieën. Bij
een gebrek aan medewerking werd een civiele boete opgenomen die maximum £1.000 kan
bedragen.
Gezien de verregaande implicaties, lijkt het niet oninteressant om de achtergrond van deze
beide wetten te schetsen.
AFDELING 2: ACHTERGROND FRAUD ACT
De Fraud Act werd gestemd op 8 november 2006 en trad in werking op 15 januari 2007. De
wet geeft een definitie van het misdrijf fraude, en deelt het misdrijf vervolgens op in drie
categorieën, namelijk (1) fraud by false representation, (2) fraud by failing to disclose
information en (3) fraud by abuse of position.
159
X., “Identity Cards Act 2006: An act facilitating 'a secure and reliable record of registrable facts about
individuals in the United Kingdom'”, 2009, (te consulteren via
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/libertycentral/2009/jan/15/identity-cards-act).
© 2010 Matthias Dobbelaere 93