Identity theft in de ICT - Mylex

More documents

Recommendations

Info

ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN EEN BELGISCHE EN/OF EUROPESE REGELGEVING OVER "IDENTITY THEFT”. verkrijgen van een roerend goed. 221 Oplichting als dusdanig vereist dus geen materiële overhandiging. De loutere wijziging of vervalsing van gegevens binnen een informaticasysteem kunnen dan ook als een listige kunstgreep gedefinieerd worden. Het dient opgemerkt dat het uiteindelijk de rechter zal zijn die zich over dergelijke interpretaties dient uit te spreken. Er kan wel reeds gewezen worden op de Franse en Nederlandse rechtspraak die het misdrijf van oplichting van toepassing verklaren op frauduleuze girale overschrijvingen. 222 Anderen menen dan weer dat art. 496 Sw. te veel onzekerheid laat om oplichting met behulp van informatica als dusdanig te vervolgen. 223 Met de introductie in 2006 wou de wetgever dan ook duidelijkheid creëren omtrent de correcte kwalificatie van dergelijke handelingen. Het nieuwe art. 504quater Sw. bestraft zij die met een bedrieglijk opzet een onrechtmatig economisch voordeel voor zichzelf of voor een ander tracht te verwerven door middel van elektronische gegevens in te voeren, te wijzigen, te wissen of op enige technologische wijze de normale aanwending van gegevens in een informaticasysteem wil veranderen. Of zoals het in de memorie van toelichting wordt uitgelegd: artikel 496 Sw. viseert de bedrieglijke manoeuvres die het vertrouwen van personen schenden, terwijl art. 504quater Sw. ongeoorloofde manipulaties van data ten aanzien van een machine betreft. Voorbeelden van informaticabedrog kunnen gevonden worden in het gebruik van een gestolen kredietkaart om geld af te halen, het invoeren van programma-instructies met het oog op een onrechtmatig financieel voordeel, op een onrechtmatige manier het krediet van een kredietkaart overschrijden, programma's in andermans systeem installeren of wijzigen om via die programma's regelmatig betalingen te ontvangen 224 , enzovoort. Artikel 504quater Sw. biedt aldus een antwoord op financiële identiteitsdiefstal, als het gevolg van skimming (geld afhalen met gestolen kredietkaart), phishing (zie supra), et cetera. 221 Cass. 16 mei 1979, Pas., 1979, l, 1081. 222 Cass. fr. Crim., 17 oktober 1967, Bull., n.252; Hoge Raad, 11 mei 1982 223 B. SPRUYT, Computers op de strafbank. Analyse van het fenomeen informaticacriminaliteit: nationale en internationale strafrechtelijke perspectieven, Antwerpen, Kluwer, 1988, 330. 224 Portaal Belgium.be, Informatie en diensten van de overheid, Informaticabedrog, http://www.belgium.be/nl/justitie/veiligheid/criminaliteit/computercriminaliteit/informaticabedrog/ © 2010 Matthias Dobbelaere 120
ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN EEN BELGISCHE EN/OF EUROPESE REGELGEVING OVER "IDENTITY THEFT”. De zuivere identiteitsdiefstal zal daarentegen weer veel moeilijker toepassing kunnen vinden. De correctionele rechtbank van Dendermonde 225 en Aarlen 226 bevestigden bovenstaande visie. Zij kwalificeerden immers het misbruik van andermans bankkaart als informaticabedrog. Ook het Hof van Cassatie 227 bevestigde deze visie, zo wordt het met een gestolen bankkaart geld afhalen uit een automatische biljettenverdeler niet meer gekwalificeerd als diefstal met een valse sleutel, maar als informaticabedrog. 228 AFDELING 3: COMPUTERINBRAAK (ART. 550BIS SW.) § 1. Hij die, terwijl hij weet dat hij daar toe niet gerechtigd is, zich toegang verschaft tot een informaticasysteem of zich daarin handhaaft, wordt gestraft met gevangenisstraf van drie maanden tot een jaar en met geldboete van zesentwintig frank tot vijfentwintig duizend frank of met een van die straffen alleen. Wanneer het misdrijf, bedoeld in het eerste lid, gepleegd wordt met bedrieglijk opzet, bedraagt de gevangenisstraf zes maanden tot twee jaar. § 2. Hij die, met bedrieglijk opzet of met het oogmerk om te schaden, zijn toegangsbevoegdheid tot een informaticasysteem overschrijdt, wordt gestraft met gevangenisstraf van zes maanden tot twee jaar en met geldboete van zesentwintig frank tot vijfentwintigduizend frank of met een van die straffen alleen. § 3. Hij die zich in een van de gevallen bedoeld in de §§ 1 en 2 bevindt en : 1° hetzij de gegevens die worden opgeslagen, verwerkt of overgedragen door middel van het informaticasysteem op enige manier overneemt; 2° hetzij enig gebruik maakt van een informaticasysteem van een derde of zich bedient van het informaticasysteem om toegang te verkrijgen tot een informaticasysteem van een derde; 225 Corr. Dendermonde, 14 mei 2007, T. Strafr. 2007, afl. 6, noot E. BAYENS. 226 Corr. Aarlen 09 mei 2005, onuitg, Studiedag “IT als voorwerp van … én hulpmiddel bij juridische geschillen”, S&D seminarie, uiteenzetting Mr. S. DE MEULENAER.s 227 Cass. 6 mei 2003, R.A.B.G., 2004, 367, noot Y. VAN DEN BERGE, “Informaticabedrog”. 228 C. VAN DEN WYNGAERT, S. VANDROMME, Strafrecht, strafprocesrecht en internationaal strafrecht in hoofdlijnen, Maklu, Antwerpen, 2006, 88. © 2010 Matthias Dobbelaere 121
Page 2:
ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN
Page 5 and 6:
§ 1. Privacy. ....................
Page 7 and 8:
AFDELING 1: Federal Identity Theft
Page 10 and 11:
Page 12 and 13:
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Page 32 and 33:
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
Page 38 and 39:
Page 40 and 41:
Page 42 and 43:
Page 44 and 45:
Page 46 and 47:
Page 48 and 49:
Page 50 and 51:
Page 52 and 53:
Page 54 and 55:
Page 56 and 57:
Page 58 and 59:
Page 60 and 61:
Page 62 and 63:
Page 64 and 65:
Page 66 and 67:
Page 68 and 69:
Page 70 and 71: ONDERZOEK NAAR DE WENSELIJKHEID VAN
show all

Identity theft in de ICT - Mylex

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?