Besluitdocument bijlagen - Gemeente Horst aan de Maas

Pag. 40 van 43
vervolg Standpuntbepaling oprichten Bio-Energiecentrale Witveldweg Grubbenvorst
2. Nog meer agrarische activiteiten naast de bestaande activiteiten hebben vanwege cumulatie van uitgestoten
chemische en organische schadelijke stoffen gezondheidsschadende effecten voor de bevolking van Horst
aan de Maas.
Landelijk
In juni 2011 hebben IRAS Universiteit van Utrecht, NIVEL en RIVM onderzoek gedaan naar de mogelijke
effecten van bedrijven met intensieve veehouderij op de gezondheid van omwonenden: onderzoek naar
blootstelling en gezondheidsproblemen (verder IRAS/RIVM-rapport). Het onderzoeksgebied omvat het
oosten van de provincie NoordBrabant en het noorden van de provincie Limburg en is grotendeels
gebaseerd op metingen van de blootstelling aan fijn stof in de maanden juni t/m oktober 2010 en
patiëntgegevens met name uit het jaar 2009. Het plangebied LOG Witveldweg maakt onderdeel uit van het
onderzoeksgebied. Uitgaande van dit nationale onderzoek heeft de grotere concentratie van dieren in de
intensieve veehouderijen in het plangebied naar verwachting een grotere kans op gezondheidseffecten, dan
elders in het land. Uit de resultaten van het onderzoek kan niet simpelweg worden geconcludeerd om welke
afstand tot bedrijven het nu precies gaat en bij welke concentraties gezondheidseffecten optreden.
Daarom heeft het kabinet de Gezondheidsraad om advies gevraagd om een beoordelingskader te maken
voor de gezondheidsrisico’s van blootstelling aan verschillende micro-organismen die afkomstig zijn van de
veehouderij. Daarbij heeft de Staatssecretaris van EL&I de GR ook verzocht om daarbij het nut en noodzaak
van een norm voor een minimale afstand tussen veebedrijven en woongebieden te onderzoeken (zie brief
Staatssecretaris van 5 december 2011 inzake Kamervragen Algemeen Overleg Intensieve Veehouderij).
Met daarbij aandacht voor moor mogelijke technische maatregelen.
Daarbij is door de Staatssecretaris aangegeven dat hij een wettelijke voorziening zal treffen, die een
grondslag geeft om een grens te stellen aan de omvang van bedrijven als de noodzaak daartoe is
aangetoond. Die noodzaak kan ook bestaan uit volksgezondheidseffecten. De precieze vormgeving hiervan
wordt op dit moment bezien.
Hiermee rekeninghoudende heeft het kabinet opdracht gegeven onderzoek te doen naar de
gezondheidsrisico’s van veehouderijbedrijven voor omwonenden. De GR komt in het najaar van 2012 met
een advies over de beoordeling van de risico’s van blootstelling aan schadelijke ziektekiemen uit
veehouderijen.
Vooruitlopende op het advies van de Gezondheidsraad is sinds 10 juli 2012 het RIVM rapport
609400004/2012 “Infectierisico’s van de veehouderij voor omwonenden” openbaar. Dit rapport betreft een
literatuuronderzoek wat is uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
ter ondersteuning van de GGD’en. Het rapport komt er in het kort op neer:
Infectierisico’s van de veehouderij voor omwonenden
Momenteel kunnen er geen wetenschappelijk onderbouwde uitspraken worden gedaan over het
infectierisico van omwonenden van veehouderijen, met uitzondering van Q-koorts. Het is aangetoond dat
omwonenden van melkgeitenbedrijven met Q-koorts, een verhoogd risico hebben om deze infectieziekte te
krijgen. Voor de overige zoönosen (infectieziekten die van dier op mens worden overgedragen) zijn
onvoldoende gegevens beschikbaar over het risico in relatie tot de afstand tot veehouderijen, het
bedrijfstype en de bedrijfsgrootte. Wel is bekend dat veehouders, medewerkers op veehouderijen en
dierenartsen een verhoogd risico hebben om bepaalde zoönosen op te lopen. Direct contact met dieren is
daarbij vaak een risicofactor.