Overzicht van de Belgische pluimvee- en konijnenhouderij in 2011 ...

4.3.3 Buitenlandse handel
4.3.3.1 Bevoorradingsbalans
De bevoorradingsbalans (Tabel 35) vertrekt van de slachtingen die in feite de netto productie is. Door
in- en uitvoer van levende kippen te verrekenen wordt de bruto productie bepaald. De netto productie
plus invoer en min uitvoer resulteert in de hoeveelheid beschikbaar voor menselijke consumptie. Alles
wordt uitgedrukt in ton karkasgewicht.
In de periode 2004-2009 is de bruto productie eerder dalend. Door de stijgende invoer van levende
kippen en de stagnatie van de uitvoer van levende kippen stijgt de netto productie (slachtingen). De
uitvoer van kippenvlees stagneert eerder, terwijl de invoer stijgt. Het verbruik van kippenvlees per
inwoner is ligt in de buurt van 20 kg/jaar.
De zelfvoorzieningsgraad van een land voor een bepaald product geeft aan in welke mate de
binnenlandse productie volstaat om de consumptie te dekken. Bij een zelfvoorzieningsgraad die hoger
is dan 100% is export noodzakelijk en moet een deel van de productie afzet vinden in andere landen.
Tussen 2004 en 2009 is de zelfvoorzieningsgraad gedaald tot 117%. De hogere invoer van levende
kippen en kippenvlees zorgt voor een zelfvoorzieningsgraad die lager is dan in de voorgaande jaren.
Tabel 35. Bevoorradingsbalans kippenvlees in België (ton karkasgewicht), 2000-2005
Bron: VLAM
4.3.3.2 In – en uitvoer Levende kip
De evolutie van de invoer van levend pluimvee naar België wordt weergegeven voor de periode
2001-2005 (ton) en 2005-2008 (x 1000 stuks) in Figuur32. De Belgische invoer van levend pluimvee
stijgt sysrematisch. Nederland met twee derden blijft de belangrijkste handelspartner, gevolgd door
Gevogeltesector 58