Korte Verklaring der Heilige Schrift DE KLEINE PROFETEN

afstammeling van David was, en dat hij het regiment over Juda voerde (schoon niet als koning, maar
in de veel nederiger positie van een Perzischen stadhouder). De belofte van onze profetie raakt
daarom niet enkel Zerubbabel, maar het gehele volk: in Zerubbabel zal de [30] HEERE Juda zegenen.
Nu wordt naar veler oordeel Zerubbabel hier door Haggai aangewezen als de Messias van den
komenden heilstijd; een gedachte, die men bij Zacharia (3:8; 6:12 vv.) meent terug te vinden. Toch
zegt onze profetie dit niet. In het beeld van den zegelring en in de benaming "knecht" ligt het
Messiasschap niet opgesloten, en konings-attributen worden hier aan Zerubbabel niet toegekend.
Men grondt deze opvatting dan ook, behalve op Zerubbabels afkomst en positie, meest op de
overweging, dat de in vs. 23 voorzegde neerwerping van de koninkrijken der volken toch moet
worden gevolgd door de oprichting van het Messiaanse rijk, en dat ons vers dus daarvan moet
spreken. O.i. ligt hierin dit element van waarheid, dat het hier gezegde naar den Messiaansen
heilstijd heen-wijst. Maar wij zien geen grond om te zeggen, dat Zerubbabel hier als Messias moet
zijn voorgesteld. Veeleer ligt in het feit, dat tegenover het nederwerpen van de koningstronen der
volkeren niet 'wordt vermeld het oprichten van een anderen koningstroon, naar onze mening
opgesloten, dat Haggai hier niet voluit van het Messiaanse rijk spreekt. Hij beperkt zich ertoe, te
zeggen, dat Zerubbabel, en met hem het Joodse volk, onder des HEEREN bijzondere bescherming zal
staan... Dit staat wel in verband met de Messiaanse heilsbelofte, die rust op het (door Zerubbabel
vertegenwoordigde) huis van David. Maar dit betekent niet, dat deze belofte in Zerubbabel haar
volle verwezenlijking zal vinden. Zerubbabel zal van die belofte slechts op zijn wijze drager zijn; en
aangaande deze wijze zegt de profeet juist niets anders, dan dat hij bijzonder in des HEEREN gunst
en bescherming zal staan — van enige uitwendige konings-heerlijkheid gewaagt hij niet.
Bij het licht der vervulling zien we, dat de Messiaanse heilsbelofte hier speciaal op Zerubbabels
geslacht is overgegaan (in beide geslachtsregisters van den Heere Christus wordt zijn naam
genoemd, Matth. 1:12 v.; Luc. 3:27); en voorts dat deze profetie over Zerubbabel heenwijst naar
Hem, die in volkomen zin de uitverkoren Knecht des HEEREN, en de zegelring aan zijn hand is, en
door wien het koninkrijk Gods wordt opgericht, als de tronen der volkeren worden omvergestoten.
— Voorts geldt aangaande de vervulling dezer profetie veel van hetgeen bij 2:2-10 werd opgemerkt.
Het bewegen van hemel en aarde is een trek, die rechtstreeks heenwijst naar de grote Voleinding.
Daarnaast is het omverwerpen van koningstronen enz. iets, dat wel in de Voleinding pas zijn volle
verwezenlijking vindt, maar dat toch ook gedeeltelijk is en wordt vervuld in de beroeringen der
volkerenwereld ten tijde van Zerubbabel en daarna; temidden van welke beroeringen de HEERE
Israel heeft beveiligd, den Christus heeft geschonken, en ook thans zijn gemeente bewaart, totdat
zijn rijk in volle glorie komen zal.
18