Korte Verklaring der Heilige Schrift DE KLEINE PROFETEN

[8]
INLEIDING 1
1. Na de verovering van Babel in 539 had Cyrus reeds in 538 aan de Joden verlof gegeven, naar hun
land terug te keren, en waarschijnlijk in het daarop volgende jaar 537 werd door een niet geringe
schare de terugtocht naar het land der vaderen aanvaard en volbracht.
Als hoofden van het teruggekeerde volk worden ons bij Haggaï en Zacharia genoemd Zerubbabel en
Jozua, Hagg. 1:1; Zach. 3:1; 4:6. Deze beide mannen hadden blijkbaar reeds bij den terugkeer de
hoofdleiding gehad, Ezra 2:2; Zerubbabel is waarschijnlijk dezelfde als Sesbassar, die elders als het
hoofd der terugkerenden wordt vermeld, Ezra 1:8. Zerubbabel was een afstammeling van Jojachin,
en dus ook van David, 1 Kron. 3:17—19. Hij was stadhouder (pècha) van Juda, Hagg. 1:1.
Jozua stamde door zijn vader Josadak uit de hogepriesterlijke linie, 1 Kron. 6:15, en was de eerste
hogepriester van het herstelde Juda.
Aanstonds na den terugkeer had men het brandofferaltaar op de tempelplaats weer opgebouwd en
den dagelijksen offercultus hersteld, Ezra 3:1—6. Vervolgens had men in de tweede maand van het
tweede jaar, dus in het voorjaar van 536, den herbouw van den tempel (waartoe Cyrus niet alleen
verlof gegeven, maar ook geld uit de schatkist toegezegd had, Ezra 6:3v.) ter hand genomen door het
leggen van den grondsteen, Ezra 3: 8 vv.
Daarna echter kwam het werk tot stilstand door de tegenwerking der Samaritanen, Ezra 4:5;
misschien werd de door Cyrus toegezegde toelage ingehouden.
Het werk bleef rusten tot in het tweede jaar van Darius, d.i. het jaar 520 v. C.
In dien tussentijd grepen er in het Perzische rijk gewichtige veranderingen plaats. Cyrus werd in 529
opgevolgd door Cambyses, en deze in 521 door Darius Hystaspis. De laatste had echter eerst te
kampen met opstandige bewegingen, ten dele [8] reeds onder Cambyses begonnen; in den zomer
van 520 was de rust in hoofdzaak hersteld.
Het kan wel zijn, dat, zo men den tempelbouw eerder dan in 520 had willen hervatten, er weinig
kans zou zijn geweest op medewerking van de zijde der Perzische regering. Van Cyrus' opvolger
Cambyses weten we in ieder geval, dat Cyrus' milde geest ten opzichte van andere nationaliteiten en
godsdiensten niet de zijne was. Als Haggai echter optreedt, is deze overtuigd, dat de eigenlijke
oorzaak van het stilliggen van den arbeid thans bij het volk zelf is te zoeken; en inderdaad zou
blijken, dat Cambyses' opvolger Darius Hystaspis (521-485) genegen was, den tempelbouw in den
geest van Cyrus, ook door het toestaan van staatssubsidie, te bevorderen.
Natuurlijk waren er ook in de uitwendige toestanden van het eigen volksleven wel factoren, die aan
de voortzetting van het werk ongunstig waren: men had veel te doen met de zorg voor eigen
woning, en door de slechte oogsten was de economische toestand verre van rooskleurig.
Maar in dit alles lag toch geen onoverkomelijke hinderpaal, zo maar de rechte ijver weer ontwaakte.
Dat is geschied, doordat een tweetal mannen, Haggai en Zacharia, door den HEERE werden verwekt
om het volk en zijn leidslieden tot het hervatten van den bouw krachtig aan te sporen.
Zo is toen de arbeid hervat, en (straks onder goedkeuring van Darius, en met financiële
ondersteuning uit de staatskas) ten einde gebracht, echter niet eerder dan in Maart 515, Ezra 6:15.
2. Van Haggai is ons niet meer bekend dan uit het naar hem genoemde boek valt af te leiden. Wel
wordt zijn persoon en arbeid ook vermeld in Ezra 5:1; 6:14, maar zonder dat onze kennis aangaande
hem wordt verrijkt.
De naam van zijn vader wordt ons — anders dan bij Zacharia — niet genoemd; hij heet slechts
1 Vgl. nog Het Godswoord der Profeten IV, blz. 211 vv.
4