Van eiland naar wij-land - Steunpunt Diversiteit en Leren

VAN EILAND NAAR WIJ-LAND DEEL 2
Secretariaatspersoneel ontvangt de bezoekende
of telefonerende ouders op. Omdat zij vaak het
‘eerste’ contact zijn voor ouders, is hun rol niet te
onderschatten. Sommige scholen moedigen hen
daarom aan specifieke nascholing te volgen in onder
meer communicatietechnieken.
Ook CLB-medewerkers worden ingeschakeld,
doorgaans wanneer het de school niet (meer) lukt
om een goede communicatielijn (blijvend) uit te
bouwen.
“ We hebben één moeder die erg laag geschoold
is én haar kind overbeschermt. Met haar loopt de
communicatie moeilijk. Daar neemt het CLB het
van ons over.
Bij oudercontacten gebeurt het dat leerkrachten
of ander schoolpersoneel met specifieke vaardigheden
(vooral meertalige) ingezet worden:
de leraar Frans, de leerkracht LO die van Turkse
origine is en/of bepaalde waardepatronen van allochtone
gemeenschappen kan duiden, de secretariaatsmedewerkster
die een mondje Bulgaars
spreekt, …
“ Het taalprobleem kunnen we wel intern oplossen.
Een collega van Marokkaanse origine lost
alle Franse en Marokkaanse zaken op. Ik doe
soms een beroep op een Turkse en Albanese collega.
Sommige scholen zetten in hun personeelsbeleid
hier expliciet op in en zoeken bijv. leerkrachten
of andere medewerkers van allochtone afkomst,
uit andere sectoren dan de onderwijssector
(maatschappelijk werkers, uit de privésector, …).
“ De telefoon is wat mij betreft nog het makkelijkste
taalmiddel. We hebben met de school ook
een evolutie doorgemaakt. In het begin gingen
we via het CLB, maar dat bleek omslachtig. We
schakelden eerst een tolk in als er zich een zwaar
probleem stelde. Dat is uiteraard geen ideaal
moment. Dan hebben we een intercultureel medewerker
aangeworven die nu op het secretariaat
werkt en Turkse is van nationaliteit. Turks
18
was de taal die toen het meest nodig was hier op
school. Die nam dan specifieke contacten over.
We hebben dus in ons personeelsbeleid ook voor
wat diversiteit gezorgd. Uiteindelijk zijn we daar
ook een stuk van teruggekomen. Want op de duur
kreeg je het effect dat de ouders slechts met één
persoon op de school contact hadden.
“ We hebben een Turkse leerkracht LO en die
wordt vaak als tolk ingeschakeld. Die heeft een
zeer goede band met de leerlingen. Hij is een rolmodel
voor àlle leerlingen, ook voor hen die soms
een vertekend beeld hebben over mensen van een
andere origine. Hij kan ons ook signalen geven
wanneer een bepaald onderwerp heel gevoelig
zou liggen.
In het basisonderwijs zijn er de brugfiguurprojecten.
Dit zijn leerkrachten die (ook/uitsluitend)
de taak hebben ‘brug’ te zijn tussen ouders
en school. Zij zijn het eerste en belangrijkste
aanspreekpunt voor de ouders. Her en der maken
scholen melding dat dit soort ‘bruggen’ ook nodig
zijn in het secundair onderwijs.
2. Externe tussenpersonen
In specifieke situaties is het zinvol om externe
bemiddelaars, vertrouwensfiguren, brugfiguren
in te schakelen. Zie ook Deel 3, Basishouding,
p. 54.
“ We werken met een interculturele bemiddelaar.
Of we breiden ons personeel uit met mensen
uit diverse gemeenschappen. Dat vergemakkelijkt
het begrip en het contact. Een dienst op de
Stad Gent binnen dept. Onderwijs die interculturele
bemiddelaars ter beschikking stelt van ouders
en scholen, zou wel een ondersteuning zijn.
Je kunt als school ook breder kijken dan de onderwijsgerelateerde
diensten en instellingen.
“ Ik ga als leerlingbegeleider na welke mensen
voor welbepaalde jongeren – bijv. die niet goed
in hun vel zitten, die problematisch gedrag verto-