Commentaar door Calvijn op Genesis - Ds. W. Pieters

Genesis 15 Belofte en geloof
Het is geen geringe deugd, zo te handelen dat u anderen niet dwingt te handelen naar uw voorbeeld,
als een regel. Laat elk toezien wat zijn roeping meebrengt, en wat zijn plicht is, opdat niet de een
de ander door zijn beslissing van te voren oordeelt. Het is een al te heerszuchtige eigenzinnigheid, als
wij anderen net zo‘n wet willen voorschrijven, wat wij zelf volgen als recht en overeenkomend met
onze plicht.
Genesis 15
Belofte en geloof
1 NA deze dingen geschiedde het woord des HEEREN tot Abram in een gezicht, zeggende:
Vrees niet, Abram, Ik ben u een Schild, uw Loon zeer groot.
Dikwijls vernedert de Heere de Zijnen, opdat zij in voorspoed zich niet verheffen. Als je Mij
maar tot Vriend hebt, is er geen reden om te vrezen. Wees bij uw rondtrekken op de wereld met Mijn
hulp tevreden en wees liever afhankelijk van de hemel, dan verkleefd aan de aarde. God vermaant
Abram goedsmoeds te zijn, maar waarin anders is zulke gerustheid gegrond, dan daarin dat wij door
het geloof Gods zorg voor ons leren verstaan, en op Zijn voorzienigheid leunen? Met de uitdrukking
‗Schild‘ bedoelt Hij dat Abram onder Zijn bescherming altijd veilig zou zijn. Door Zich een Loon te
noemen, vermaant Hij hem, dat hij aan Hem alleen genoeg moet hebben. God heeft eenmaal de bescherming
van de gelovigen op Zich genomen, en daarom spreekt Hij hun dagelijks toe dat Hij zorg
zal dragen om hen onder Zijn hand veilig te bewaren en met Zijn macht te beschermen. Omdat God
de taak op Zich neemt van een schild tot verdediging van onze zaligheid, moet deze belofte voor ons
zijn als een koperen muur, zodat wij in enig gevaar niet meer dan nodig is hoeven te vrezen. Door verschillende
en ontelbare begeerlijkheden van het vlees rondgedreven worden mensen en heen en weer
geslingerd. Mensen zijn al te zeer verkleefd aan het tegenwoordige leven, daarom volgt het tweede lid,
waarin God de gelovigen betuigt dat alleen Hij aan alle punten van een gelukkig leven voldoet. ‗Loon‘
betekent zoveel als erfenis of geluk. Als deze gedachte in ons gemoed goed was ingeprent, dat in God
alleen de hoogste en algehele volkomenheid van alle goed voor ons is, zouden wij gemakkelijk paal en
perk kunnen stellen aan de verkeerde begeerlijkheden, die ons jammerlijk verontrusten. Eerst dan zijn
wij gelukkig, als wij God tot Vriend hebben. Hij overlaadt ons niet alleen met alle overvloed van weldaden,
maar Hij geeft Zichzelf aan ons te genieten. Wat kunnen mensen nog meer verlangen, daar
waar ze God genieten? De goddeloze ondankbaarheid van mensen is zo gruwelijk, dat God hun nooit
genoeg geeft. Daarom noemt de Heere Zich niet maar eenvoudig ‗Loon‘, maar ‗zeer groot‘, waarmee
het ons past meer dan tevreden te zijn. Dit is de overvloedigste stof tot vertrouwen en een hechte
steun. Elk die gelooft dat zijn leven door Gods hand wordt beschermd, dat hij onder die bescherming
nooit ongelukkig zal zijn en dat hij in al zijn zorgen en moeilijkheden naar die haven mag vluchten, die
zal het beste medicijn vinden voor alle kwalen. Niet dat de gelovigen geheel vrij zijn van alle vrees en
zorg, zolang zij door stormen van gevaren en moeilijkheden geslingerd worden. Maar de angst in hun
gemoed wordt gestild. Zoals Gods hulp krachtiger is dan alle gevaren, zo overwint het geloof de vrees.
2 Toen zeide Abram: Heere HEERE, wat zult Gij mij geven, daar ik zonder kinderen heenga,
en de bezorger van mijn huis is deze Damascener Eliëzer?
Wat is begeerlijker, dan opgenomen te worden in Gods bescherming, en in de genieting van
Hem gelukkig te zijn? God laat ons toe, de zorgen waarmee wij gekweld worden en de zwarigheden
waaronder wij gebukt gaan, in Zijn boezem uit te storten.
3 Voorts zeide Abram: Zie, mij hebt Gij geen zaad gegeven, en zie, de zoon van mijn huis zal
mijn erfgenaam zijn.
4 En zie, het woord des HEEREN was tot hem, zeggende: Deze zal uw erfgenaam niet zijn;
maar die uit uw lijf voortkomen zal, die zal uw erfgenaam zijn.
5 Toen leidde Hij hem uit naar buiten en zeide: Zie nu op naar den hemel en tel de sterren, indien
gij ze tellen kunt; en Hij zeide tot hem: Zo zal uw zaad zijn.
Abrams geloof heeft door het aanschouwen van de sterren steun ontvangen. Om de Zijnen
vaster aan Zich te verbinden en met meer kracht in hun verstand door te dringen, wekt de Heere, na-
31