Commentaar door Calvijn op Genesis - Ds. W. Pieters

Genesis 17 De besnijdenis: teken des verbonds
dat dit doel en dit gebruik aan de sacramenten is opgelegd, dat zij het geloof helpen, bevorderen en
versterken. Óf God biedt Zich (in het sacrament) uit spot en bedrieglijk aan als Borg, óf het geloof
vindt daar steun om zich daarop te verlaten, en daaruit zijn zekerheid te putten.
11 En gij zult het vlees uwer voorhuid besnijden; en dat zal tot een teken zijn des verbonds tussen
Mij en tussen u.
Om twee redenen is het waarschijnlijk dat God bevolen heeft de voorhuid te besnijden: toch
om te tonen dat alles wat uit de mens wordt verwekt, onrein is, vervolgens dat de zaligheid uit het gezegende
zaad van Abraham zou voortkomen. Allereerst heeft God in de besnijdenis alles veroordeeld
wat de mensen uit hun voortbrenging aankleeft, opdat Hij – nu het bederf der natuur openbaar is geworden
– hen zou leiden tot doding van het vlees. Tegelijk echter werd daarin de zegen die beloofd
was in het zaad van Abraham, aangeduid en bezegeld. In dit teken werd de verzoening van God en
mensen die in Christus werd geopenbaard, aangewezen.
12 Een zoontje dan van acht dagen zal u besneden worden, al wat mannelijk is in uw geslachten:
de ingeborene des huizes, en de gekochte met geld van allen vreemde, dewelke niet is van
uw zaad;
God heeft in dit teken de vernietiging van de oude mens zó voorgesteld, dat Hij toch aantoont
dat Hij de mensen tot het leven herstelt. Wij weten dat vroeger slaven ter nauwernood onder het getal
der mensen gerekend zijn. Maar toch neemt God hen uit genegenheid tot Zijn knecht als Zijn kinderen
aan. De trots van het vlees wordt neergeworpen, omdat God zonder aanzien des persoons, vrijen
en slaven bij de kudde voegt. In Abrahams persoon heeft Hij aan al Zijn knechten deze wet voorgeschreven,
om ernaar te streven wie ze ook maar onder zich hadden, te leiden tot dezelfde geloofsgemeenschap.
Huisgezinnen van godzaligen moeten even zovele kerken zijn. Als wij onze vroomheid
wensen te bewijzen, moeten wij moeite doen, om elk van ons zijn huisgezin in de gehoorzaamheid aan
God geordend te hebben.
13 De ingeborene van uw huis en de gekochte met uw geld zal zekerlijk besneden worden; en
Mijn verbond zal zijn in ulieder vlees tot een eeuwig verbond.
Door Christus‘ komst werd de besnijdenis pas bekrachtigd, opdat ze altijd zou voortduren, en
opdat dit verbond vast zou zijn, dat God eenmaal sloot. Al is het gebruik van de besnijdenis opgehouden,
toch houdt ze niet op een eeuwig of blijvend verbond te zijn, als slechts Christus als middelpunt
wordt gesteld, Die met verandering van het teken de waarheid ervan heeft bevestigd.
14 En wat mannelijk is, de voorhuid hebbende, wiens voorhuids vlees niet zal besneden worden,
dezelve ziel zal uit haar volken uitgeroeid worden: hij heeft Mijn verbond gebroken.
Als God zo‘n liefdevol onderpand aanbiedt van Zijn liefde en van het eeuwige leven, waartoe
anders voegt Hij dan bedreigingen daaraan toe, dan om hen die snel moesten komen toelopen, uit
traagheid op te wekken? Omdat het de mensen niet vrij staat te scheiden wat God heeft samengevoegd,
kan niemand het teken verachten of verwaarlozen, zonder het woord te verwerpen, en zich van
de daarin aangeboden zegen te beroven. Dezelfde regel nu geldt tegenwoordig in de doop. Al wie met
verachting van de doop waant aan de belofte alleen genoeg te hebben, versmaadt zoveel hij maar kan
Christus‘ bloed, of laat althans niet toe dat het vloeit tot reiniging van zijn kinderen. Op de verachting
van het teken volgt de rechtmatige straf, het missen van de genade, omdat door de goddeloze mishandeling,
of liever verscheuring van teken en woord, Gods verbond wordt ontheiligd. Gods Verbond
wordt bekrachtigd, waar wij door het geloof omhelzen wat Hij belooft.
15 Nog zeide God tot Abraham: Gij zult den naam van uw huisvrouw Sarai niet Sarai noemen;
maar haar naam zal zijn Sara.
16 Want Ik zal haar zegenen, en u ook uit haar een zoon geven; ja, Ik zal haar zegenen, zodat
zij tot volken worden zal; koningen der volken zullen uit haar worden.
Daarin straalt des te helderder Gods vrije goedheid uit, dat Hij, al verhinderen de mensen door
hun struikelblokken Zijn komst, toch tot hen komt.
38