Commentaar door Calvijn op Genesis - Ds. W. Pieters

Genesis 20 Abraham te Gerar
Men moet vasthouden dat alles wat de Heere uit genade, zonder enige andere drijfveer dan Zijn
goedheid, doet, daarom wordt toegeschreven aan de vroomheid of gebeden van de mensen, opdat wij
aangezet zouden worden tot het dienen van God en tot het gebed. Als nu de Heere de genade, waarmee
Hij Zijn knecht Abraham heeft verwaardigd, tot zijn neef uitstrekt, die reeds als een vreemde buiten
zijn huisgezin stond, hoeveel te meer moet dan een ieder van de gelovigen hopen, dat diezelfde
genade aan zijn huisgenoten zeker niet onthouden zal worden? Als de Heere, waar Hij ons begunstigt,
ook anderen die met ons zijn verbonden, om wille van ons goed doet, hoeveel te meer zal Hij dan met
ons rekening houden?
Lots dochters
30 En Lot toog op uit Zoar en woonde op den berg, en zijn twee dochters met hem; want hij
vreesde binnen Zoar te wonen. En hij woonde in een spelonk, hij en zijn twee dochters.
31 Toen zeide de eerstgeborene tot de jongste: Onze vader is oud, en er is geen man in dit land
om tot ons in te gaan, naar de wijze der ganse aarde.
32 Kom, laat ons onzen vader wijn te drinken geven en bij hem liggen, opdat wij van onzen
vader zaad in het leven behouden.
Hieruit blijkt, waartoe mensen worden meegesleept als zij hun eigen wil volgen; niets kan namelijk
zo ongerijmd of zo dierlijk zijn, dat wij er ons niet in storten, waar wij de teugel vieren aan ons
vlees. Laat dit het begin van al onze wensen zijn, te onderzoeken wat de Heere toestaat, opdat ons niet
in de geest zou komen iets te verlangen, dan wat Hij volgens Zijn Woord toestaat.
33 En zij gaven dien nacht haar vader wijn te drinken; en de eerstgeborene kwam en lag bij
haar vader; en hij werd het niet gewaar in haar nederliggen, noch in haar opstaan.
34 En het geschiedde des anderen daags, dat de eerstgeborene zeide tot de jongste: Zie, ik heb
gisternacht bij mijn vader gelegen; laat ons ook dezen nacht hem wijn te drinken geven; ga dan
in, lig bij hem, opdat wij van onzen vader zaad in het leven behouden.
35 En zij gaven haar vader ook dien nacht wijn te drinken; en de jongste stond op en lag bij
hem; en hij werd het niet gewaar in haar nederliggen noch in haar opstaan.
Voor prikkels tot het kwaad moet men op zijn hoede zijn niet anders dan voor dodelijke onheilen,
en elke vleiende uitlokking tot zondigen moet men vrezen niet anders dan iets vergiftigs. Door dit
voorbeeld wilde de Geest ons aansporen tot waakzaamheid, omdat – als wij het allerminst daaraan
denken – door een onzichtbare vijand netten voor ons worden gespannen. Als wij op ons zelf acht
geven, zal die waakzaamheid ons tegen alle listen van onze vijand op onze hoede doen zijn. Er is
niemand, die niet tot zijn eigen misleiding duizenden verleidingen van satan met zich omdraagt.
36 En de twee dochters van Lot werden bevrucht van haar vader.
37 En de eerstgeborene baarde een zoon, en noemde zijn naam Moab; deze is de vader der
Moabieten, tot op dezen dag.
38 En de jongste, die baarde ook een zoon, en noemde zijn naam Ben-Ammi; deze is de vader
der kinderen Ammons, tot op dezen dag.
Genesis 20
Abraham te Gerar
1 EN Abraham reisde vandaar naar het land van het zuiden en woonde tussen Kades en tussen
Sur; en hij verkeerde als vreemdeling te Gerar.
Het is voor vromen nuttig geen vaste woonplaats te hebben op aarde, opdat zij niet – terwijl zij
hun hart hechten aan een gelegen en rustige woonplaats – de erfenis des hemels uit het oog verliezen.
2 Als nu Abraham van Sara, zijn huisvrouw, gezegd had: Zij is mijn zuster, zo zond Abimélech,
de koning van Gerar, en nam Sara weg.
In deze geschiedenis stelt de Heilige Geest ons een heldere spiegel voor ogen, van zowel de
menselijke zwakheid als de Goddelijke genade. Omdat Abraham het grote gevaar had vergeten dat
45