Pleidooi voor betrokkenheid - PurSang 2010-3

Begrotingsproblemen van de Zuid-Europese landen, een te snelle of
juist te langzame groei in China en de gevolgen van het ongekend
grote stimuleringsprogramma van de centrale bank in Amerika (Fed)
beheersten het financiële nieuws in 2010. In dit wispelturige klimaat
heeft ons beleggingsbeleid het toch beter gedaan dan onze benchmark.
Ook in 2010 heeft ons beleggingsraamwerk, dat kijkt naar de
economische cyclus, waardering en sentiment, zijn waarde bewezen.
Vier beleggingsbeslissingen hebben een belangrijke bijdrage geleverd
aan het beleggingsresultaat. Allereerst hebben we in de eerste helft
van 2010 minder aandelen opgenomen dan gebruikelijk. Daarnaast
hebben we binnen het aandelengedeelte gedurende het jaar een steeds
nadrukkelijkere keuze gemaakt voor de opkomende landen. Ten derde
hebben we binnen het obligatiedeel van de portefeuilles juist extra risico
opgezocht. En tot slot heeft de juiste selectie van een aantal opgenomen
beleggingsfondsen extra rendement opgeleverd.
Aandelen – Angst voor de dubbeldip
Eind 2009 lieten de beurzen flinke koersstijgingen zien. Ons inziens
waren hiermee de aandelenmarkten – vooral de Aziatische - te
enthousiast geraakt over de voortgang van het economisch herstel. De
kans op een correctie als gevolg van tegenvallend nieuws, schatten wij
hoog in. We namen dan ook het zekere voor het onzekere en brachten in
januari en februari het belang in aandelen in twee stappen terug van een
over- naar een onderwogen positie.
De verwachte beurscorrectie kwam maar gedeeltelijk uit. In de westerse
economieën zwakte de economische groei inderdaad wat af, maar
later en in mindere mate dan dat we voor ogen hadden. Een grote
koersdaling op de aandelenbeurzen bleef – gelukkig - uit. Per saldo
bewogen de aandelenbeurzen het eerste deel van 2010 zijwaarts. Een
dieptepunt werd bereikt in de periode mei en juni, toen de zorgen
over de begrotingsproblemen van met name Griekenland leken over te
waaien naar andere Europese landen. De euro daalde tot een meerjarig
dieptepunt en de renteopslagen op de probleemlanden liepen op tot
ongekende hoogte. De oprichting van een noodfonds door de Europese
Unie samen met het IMF, bracht tijdelijk de rust weer terug.
Intussen bleef de economische groei in de opkomende landen op een
hoog peil. De centrale bank van Amerika toonde zich vastberaden om de
economie te stimuleren. Al met al nam in de loop van 2010 onze angst
af voor een nieuwe recessie. Daardoor durfden we weer meer risico te
nemen. In mei deden we dat door het bijkopen van onroerend goed,
vervolgens door het opnemen van opkomende markten en later ook
door uitbreiden van het aandelenbelang in Europa. Hierdoor wisten we
te profiteren van de oplopende aandelenkoersen in de tweede helft van
het jaar.
Profiteren van opkomende markten
Alhoewel de aandelencategorie in de portefeuilles afgelopen jaar lange
tijd onderwogen was, zochten we daarbinnen wel de meer risicovolle
hoek op. Bij de eerste ophoging van de aandelenpositie kochten we
vooral aandelen uit opkomende markten. Signalen uit China, de belangrijkste
opkomende economie, wezen op voortgaande groei en alertheid
van de overheid op oververhitting. Daarbij was de waardering van
aandelen uit opkomende landen niet veeleisend meer. Aan het eind van
2010 maakten opkomende landen en Azië tussen de 20% en 30% uit
van het aandelenbelang. Hierdoor hebben we kunnen profiteren van de
koersstijgingen die opkomende markten in de tweede helft lieten zien.
Beleggingsstrategie PurSang 1|2011 13
Obligaties – Beloond voor risico’s
Waar we voor aandelen in het eerste deel van 2010 terughoudend
waren vanwege de economische risico’s, zagen we binnen de obligaties
juist kansen in de meer risicodragende segmenten. Sinds medio 2009
hebben we een relatief hoge weging aangehouden in hoogrentende
bedrijfsobligaties en bedrijfsobligaties van hoge kwaliteit. Het verwachte
rendement op Amerikaanse high-yieldobligaties, hoogrentende leningen
van minder solide ondernemingen, oversteeg dat van Amerikaanse
staatsleningen bij aanvang van 2010 met circa 5,4%, Voor solide
bedrijfsleningen bedroeg het verschil begin 2010 1,6%, terwijl dat circa
0,8% is in ‘normale’ omstandigheden. Ofwel, deze leningen beloonden
ons ruimschoots voor het hogere risico. In de eerste helft van 2010
stegen de koersen van hoogrentende leningen nog verder, met name
als gevolg van een dalende rente. Op dat moment vonden we de
vooruitzichten van high yield niet langer voldoende aantrekkelijk. We
stelden de opgelopen koerswinsten veilig en verkochten deze posities.
De obligaties van solide ondernemingen bieden nog steeds een opslag
van 1,5%. Door het voortgaande winstherstel van de bedrijven zien we
bovendien de balansposities nog wat aansterken. Vooralsnog houden we
deze posities dan ook vast.
Beleggingsfondsen voegen rendement toe
De vierde factor die heeft bijgedragen aan het positieve resultaat is onze
beleggingsfondsenselectie. Wij selecteren fondsbeheerders op basis van
de kwaliteit van het management, de beleggingsfilosofie en discipline
die ze tonen in het uitvoeren van hun strategie. De voorkeur hebben
we daarbij voor fondsbeheerders die binnen hun aandachtsgebied
uitgesproken keuzes maken en niet simpelweg een index volgen. Deze
selectie heeft in 2010 goed uitgepakt. Zo presteerden de fondsen gericht
op Azië en onroerend goed aanmerkelijk beter dan de indices waarmee
wij hen vergelijken. Ook de keuze voor de fondsbeheerder gericht op
Europese smallcaps heeft duidelijk rendement toegevoegd.
Hebben alle beleggingskeuzes dan goed uitgepakt? De onderweging in
aandelen van begin 2010 bleek achteraf gezien niet geheel nodig. De
meeste aandelenbeurzen bewogen de eerste jaarhelft zijwaarts en liepen
na de zomerperiode weer op. De koersen van hoogrentende obligaties
stegen nog verder, nadat wij de posities hadden verkocht. In beide
gevallen hebben we enig rendement misgelopen in ruil voor een lager
risico.
Bij het bepalen van ons beleid kijken we naar drie factoren: de fase in de
economische cyclus, de waardering van de beleggingscategorieën waarin
we beleggen en het sentiment. Als belegger kopen we bij voorkeur
de beleggingscategorieën met de aantrekkelijkste waarderingen ten
opzichte van het risico. Uit ervaring weten we dat waarderingen
gedurende lange tijd aantrekkelijk of juist onaantrekkelijk kunnen blijven.
Het wachten is dan op het juiste sentiment. Deze aanpak is in 2010
opnieuw succesvol gebleken. We zien het beleggingsjaar 2011 dan ook
met vertrouwen tegemoet. ___________________________________________