Pleidooi voor betrokkenheid - PurSang 2010-3

dolgraag een kijkje in onze database wil nemen
om bijvoorbeeld erachter te komen hoeveel
huishoudens in Nederland twee Range Rovers
hebben. Dat kan dus niet.’
Rentmeester
Ton Vestering was 19 toen hij begon als
autohandelaar. Dat was in 1975; een tijd
waarin je pas meerderjarig was op je 21e.
‘Mijn ouders hebben toen een zogeheten
handlichting moeten aanvragen bij de
rechtbank, waarmee ik wettelijk bevoegd
werd om mijn eigen handtekening onder
een contract te zetten. Mijn autobedrijf in
Berkhout was na veertien jaar uitgegroeid tot
een occasioncentrum met ruim tweehonderd
auto’s. De uitdaging was er voor mij toen
vanaf. De hele dag auto’s inkopen en verkopen.
Vergeet niet: een autobedrijf is keihard werken
voor kleine marges. Het werd saai, ik werd
onrustig. Toen er iemand voorbij kwam die het
bedrijf wilde kopen, heb ik dat meteen gedaan.
Maar ik heb het pand met parkeerterrein van
zo’n 6000 vierkante meter gehouden en aan de
koper verhuurd. En ja, dan word je rentmeester
met een lucratief rendement. Daardoor kreeg
ik tijd om nieuwe plannen uit te denken.’
Als je een ondernemer vrijheid geeft, gaat
ie nog meer kansen zien. Ton Vestering:
‘De Berlijnse muur viel. Horden Oost-
Europeanen kwamen naar Nederland om
een auto te kopen. Het liefst een Ford Escort
of ander West-Duits model, want dat was
statusverhogend. Vooral in die tijd waren
buitenlandse klanten zeer lucratief voor een
autoverkoper, omdat je geen btw hoeft af te
dragen bij export.’
Statiegeld
De meeste autobedrijven besteden het
administratieve proces liever uit. Vestering
greep de situatie aan en ontpopte zich
als exportdienstverlener. Hij kende als
autohandelaar de rompslomp aan formulieren
die de overheid wil zien en nam die
administratieve kant over. ‘Een auto is pas
geëxporteerd, als de douane het document
heeft afgetekend. Een verantwoordelijke taak
die bij de koper ligt. Om ervoor te zorgen
dat de koper ook daadwerkelijk op de rem
trapt om de documenten te laten stempelen
op de grens van de EU, bedacht ik een soort
statiegeldsysteem. Dat was een simpele
creditcard, die ingevoerd moest worden in
een betaalautomaat, waarna er tweehonderd
Duitse Marken uitkwam. De douanebeambte
maakte onderwijl de papieren in orde en de
export was een feit. Verkoper blij, koper blij en
ook de Belastingdienst blij, want 97% van de
douanedocumenten kwamen retour.’
De basis voor een vertrouwensrelatie met de
overheid was gelegd. ‘Vertrouwen en innovatie
zijn de basis van ons bedrijf’, legt Vestering uit.
‘Onze dienstverlening beperkt zich al lang niet
meer tot de administratieve afhandeling van
exporttransacties. Ons netwerk werd door de
RDW gecertificeerd om RDW-diensten door te
leveren aan autobedrijven. Daarna heeft onze
staat van dienst ertoe geleid dat we kunnen
beschikken over een RDW-schaduwregister.
Ik ben er van overtuigd dat verrijken van
voertuiginformatie de toekomst heeft. Een
voertuig is immers, na een woning, het
kostbaarste bezit van een gemiddeld gezin. Wij
creëren transparantie door voertuiginformatie
te leveren aan consumenten, auto- en
caravanbedrijven, importeurs, exporteurs
en dealers. Hierdoor kunnen bedrijven en
consumenten ondersteund door zuivere
informatie de juiste beslissingen nemen.
Een geweldige markt, waar veel te besparen
valt. Met name in tijden van crisis worden
besparingen op autokosten nagejaagd.
Kan het efficiënter of goedkoper, daar
proberen wij antwoord op te geven. Dat dit
gewaardeerd wordt, bewijzen de cijfers. Onze
voertuiginformatie-omzet groeit jaarlijks met
meer dan 50%.’
Openbaring
Het nieuwste project van VWE is inspringen
op de regeling ‘BPM-teruggaaf bij export
van voertuigen’. Deze regeling creëert
volgens Vestering een enorme internationale
afzetmogelijkheid voor ex-leaseauto’s. VWE
helpt zowel de leasemaatschappij als de
buitenlandse kopers door deze voertuigen als
tussenpersoon direct exclusief belastingen af
te leveren. Na de transactie regelt VWE de
BPM- en btw-restitutie met de Belastingdienst.
Gesprek PurSang 1|2011 41
‘De kapitaalintensieve voorfinanciering die
voor deze dienst noodzakelijk is, is door
Van Lanschot adequaat verzorgd. Zakendoen
met deze bank is een openbaring voor mij’, legt
Ton uit. ‘Ik deed tot voor kort nog alles met
de lokale bank in de kop van Noord- Holland.
VWE is bijzonder trouw aan relaties. We
hebben daarom lang getwijfeld om over te
stappen naar een andere bank, maar het is een
goede beslissing geweest. Ik ben ook bijzonder
ingenomen met de particuliere ondersteuning
die ik van Van Lanschot ontvang.’
En is de passie voor auto’s ook meegegroeid
in al die jaren? ‘Ik noem het eerder een passie
voor techniek. Porches, Jaguars, ik heb ze
allemaal gehad, maar het doet me niks. Nu
rijd ik een BMW 5-serie. Prima auto, goed
gebouwd. De kracht van mijn bedrijfsvoering
zit hem niet in de buitenkant; ik ben een
gewone, nuchtere West-Fries. Een afwijking
heb ik wel, ik vraag me bijna altijd af waarom
dingen niet anders of simpeler kunnen. Mijn
ervaring in de voertuigbranche helpt me daar
natuurlijk bij. Wij willen dat onze klanten met
één druk op de knop het juiste formulier, een
procesverbetering of de gewenste informatie
krijgen. Het is werkelijk opmerkelijk hoe je
door het verrijken van voertuigdata, maken
van statistieken en datamining kan besparen
op bedrijfskosten en in-en verkoopkosten van
voertuigen. Geloof me, we staan nog maar aan
het begin van revolutionaire veranderingen op
dit gebied.’
Motor en dynamo
Blijft VWE ook in de toekomst een familiebedrijf?
‘Het feit dat we een familiebedrijf zijn,
draagt bij aan het succes van onze organisatie.
Ik voel mezelf nog veel te jong om te stoppen.
Er zijn iedere dag nieuwe uitdagingen en saai is
het nog steeds niet. Daarbij werken mijn zoons
ook in het bedrijf, dus wie weet? Om in autotermen
te blijven, citeer ik graag uit het boek
“Succesgids voor families met een bedrijf” van
Theo Compernolle: familiebedrijven zijn de
motor van onze economie en bedrijfsfamilies
de dynamo. Van Lanschot heeft dit trouwens
goed begrepen, zij weten precies hoe zij dga’s
moeten ondersteunen en van dienst zijn.’ _____