2008 01 31 St Lucas Gent - De Standaard

• De zelfevaluatie is niet altijd vertaald naar SMART-uitgewerkte, concrete
verbeterdoelstellingen. Het is de bedoeling dat binnen de zelfevaluatie realistische en
relevante verbeterdoelstellingen geselecteerd worden binnen de volgende domeinen:
Een periodieke evaluatie van de klinische performantie:
Door het ontbreken van een sterkte-zwakte analyse komen de verschillende
initiatieven als losstaande projecten zonder onderling verband over. Het is
onvoldoende duidelijk waarom en welke verbetering men wenst te realiseren.
De opvolging en poging tot vermindering van de incidentie van een aantal
bacteriële infecties lijkt beter gestructureerd. De doelstellingen zijn hier
concreter geformuleerd. Voor nosocomiale MRSA wordt een verbetering
gerealiseerd, voor clostridium difficile is dit minder duidelijk (“geen echte
clusters”).
Een periodieke evaluatie van de operationele performantie:
Ook hier weer zijn de doelstellingen niet SMART geformuleerd (bv. wachttijden
tot een minimum beperken, een zo efficiënt mogelijke doorstroming naar de
verpleegafdelingen realiseren), of worden té algemene doelstellingen verwoord
(bv. voorstellen tot optimalisatie formuleren).
Een periodieke evaluatie door de gebruikers:
Aan de hand van de resultaten uit de klachtenregistratie, de
patiëntentevredenheidsenquête en de huisartsenenquête werden een aantal
punten geïdentificeerd die voor verbetering vatbaar leken (communicatie naar de
patiënt toe, correctheid van medicatietoediening, privacy van de patiënt, heldere
en duidelijke communicatie met huisartsen, …). Echter, concreet geformuleerde,
meetbare doelstellingen werden niet geformuleerd. De geformuleerde
doelstellingen vertonen zelfs geen band met de vastgestelde problemen (bv.
verhogen van de responsgraad op de enquête) of bevatten té algemene
doelstellingen van de zelfevaluatie (bv. de wensen en verwachtingen van de
huisartsen in kaart brengen / beter kunnen inspelen op de verwachtingen van de
patiënt).
Binnen dit gehele proces is het eveneens van belang de timing te bewaken, daar de
vooropgestelde en uiteindelijke geselecteerde doelstellingen binnen een tijdspanne van 5
jaar moeten aangetoond worden.
• De beschreven actieplannen bij de verschillende streefdoelen in het
kwaliteitshandboek zijn niet concreet genoeg uitgewerkt in een stappenplan, met vooraf
bepaalde streefdatums. Het is noodzakelijk actieplannen uit te werken welke sturend en
ondersteunend kunnen zijn naar inhoud (welke acties), timing (wanneer dienen deze
acties voltooid te zijn) en verantwoordelijkheden.
• De artsen zijn momenteel nog onvoldoende betrokken bij de diverse aspecten van
het kwaliteitsbeleid. Zeker voor klinische performantie dienen artsen maximaal betrokken
te zijn.
• Bij de uitwerking van de thema’s dient men voldoende kritisch te blijven welke
parameters men gaat meten en hoe men dit gaat doen. Bij het overlopen van de
verschillende thema’s bleek dat de gehanteerde methodiek niet steeds sluitend was. Bij
het thema vallen bijvoorbeeld kon men met het instrument (FONA-registratie) niet eens
vaststellen hoeveel valincidenten er plaatsgevonden hebben.
Auditverslag AZ Sint-Lucas, E 290 17