VAN STROHALM TOT STRATEGIE - Politie & Wetenschap

Slechts enkele respondenten wisten een voorbeeld te noemen van een zaak waarover
verschil van mening had bestaan. Een zo'n geval betrof de vraag of in een uitzending
stemherkenning moest worden gebruikt. In een ander geval speelde de (jonge) leeftijd van
daders een rol. In zulke gevallen is het de zaaksofficier van justitie die uiteindelijk beslist.
Want daar waren alle respondenten het over eens: geen zaak wordt uitgezonden zonder
toestemming van de zaaksofficier.
3.3 De politieproducer
De wijze waarop korpsen de zorg voor de opsporingsberichtgeving hebben georganiseerd,
verschilt nogal. Ondanks al die verschillen worden de geïnterviewde politiemensen hier
verder aangeduid met 'politieproducer', tenzij anders vermeld.
Plaats in de organisatie
Het secretariaat van de Landelijke Selectiecommissie Opsporingsberichtgeving wordt
verzorgd door een aparte afdeling van het KLPD/dNRI. Enkele medewerkers daarvan zijn
ook werkzaam als politieproducer. Zij onderhouden het contact met de korpsen, met de
omroeporganisaties, met internetproviders en webmasters en met anderen zoals de gratis
krant Sp!ts. Verder begeleiden zij voor zover nodig de productie van een
opsporingsprogramma.
Enkele korpsen hebben een functionaris die vast optreedt als politieproducer. Zij/hij is lid van
de regionale Mediacommissie, zorgt voor voldoende aanbod van zaken en begeleidt het
gehele productieproces.
Dan zijn er korpsen waar de opsporingsberichtgeving bij toerbeurt wordt verzorgd door
verschillende medewerkers van de afdeling communicatie. In een enkel korps was de zorg
voor de landelijke respectievelijk de regionale media vast over twee medewerkers verdeeld.
Zo'n werkverdeling groeit soms informeel, waarbij persoonlijke interesse nogal eens een
belangrijke rol speelt. Zo was een van de respondenten door een oudere collega ingewerkt.
Gezien zijn naderend pensioen had die oudere collega daartoe zelf het initiatief genomen.
Volgens respondent zou dit anders hoogstwaarschijnlijk niet gebeurd zijn.
In ten minste vier korpsen is een van de medewerkers van de afdeling communicatie vast
belast met het regionale opsporingsprogramma. Opsporingsberichtgeving via landelijke
media wordt dan door een ander verzorgd of wordt overgelaten aan het initiatief van het
betrokken recherche-onderdeel c.q. de rechercheur. De functionaris die dan contact
onderhoudt met het KLPD/dNRI werkt meestal weer wel bij de afdeling communicatie. In een
korps fungeerde voorheen een recherchechef als contactpersoon, maar die was kort geleden
opgevolgd door een collega van de infobalie.
Nagenoeg alle politieproducers zijn al dan niet volledig werkzaam bij de afdeling
communicatie. Dat heeft als groot voordeel dat men dicht op de informatiestromen zit. De
keuze van zaken die geschikt lijken voor opsporingsberichtgeving wordt daardoor
vergemakkelijkt.
Het nadeel daarvan is, dat een positie bij communicatie de indruk vestigt zo niet versterkt,
dat opsporingsberichtgeving een voorlichtingsfunctie is. Dat nu is een principiële, maar
desalniettemin vaak voorkomende denkfout.
Functie-eisen
De meeste politieproducers zijn executief politie-ambtenaar met recherche-ervaring. Een van
de politieproducers is lid van de leiding van een politieteam. Uit vrees dat die functie het werk
van politieproducer gaat overheersen, werkt zij voor de helft van de tijd daadwerkelijk bij de
afdeling voorlichting van het korps.
Naast een goede persoonlijke bekendheid in het korps werd recherche-ervaring in het
algemeen als een voordeel gezien, maar dit was zeker geen functie-eis. Hun kennis van
26