hart en vaten leerlingenreader - CLZ vaklokalen

2.2 Homeostase
Het lichaam is enorm goed in staat om al zijn processen goed te regelen en te zorgen dat alles
netjes binnen de normale grenzen blijft. Dit heet ‘homeostase’: de eigenschap van het lichaam om
inwendige stabiliteit te handhaven.
Dit gebeurt door middel van
negatieve feedback systemen
(figuur 2-3). Sensors houden
variabelen in de gaten en als
de variabelen buiten de
grenzen raken wordt de
effector geactiveerd die de
gereguleerde variabelen
bijsturen. Als we bijvoorbeeld
teveel vocht verliezen gaan
we automatisch minder urine
maken en dan krijg je dorst.
Als je lichaam te warm wordt,
ga je zweten. Als je
bloedsuikerspiegel te laag
wordt krijg je honger.
Allemaal reacties die er voor
zorgen dat de inwendige
stabiliteit wordt gehandhaafd.
Pas als je orgaansystemen
niet meer in staat zijn
homeostase te bewaren word
je ziek of kun je zelfs komen
te overlijden.
Het hart is hierop geen
uitzondering. Als je je
inspant, zal je hart sneller
gaan kloppen om je spieren
van meer voedingstoffen te
voorzien.
Figuur 2-3. Negatief feedback systeem
Dit zijn korte termijn aanpassingen, maar ook lange termijn aanpassingen zijn belangrijk. Als
je bijvoorbeeld vaak sport zal je hart groter worden en de hartspier dikker, zodat er meer
bloed kan worden gepompt per hartslag.
Alle verschillende orgaansystemen werken samen om de homeostase te handhaven. Het constant
houden van de bloeddruk wordt bijvoorbeeld geregeld door het hart, de bloedvaten en de nieren.
Zou de bloeddruk te laag worden, dan kan er geen bloed en dus ook geen zuurstof naar de
organen getransporteerd worden.
Het hart is de pulserende pomp die het bloed door de vaten naar de verschillende organen in het
lichaam pompt. Het hart is een holle spier met vier compartimenten (figuur 2-5). Bij vrijwel alle
zoogdieren vormt het hart 0.6% van het lichaamsgewicht.
13