Eindwerk Femke De Souter - Vlaamse Regulator voor de Media

De daling in oplages is enkel en alleen het resultaat van de afname van verkoop van Franstalige
kranten over de periode 1958-1974. Figuur 26 toont aan dat de oplage van de Vlaamse dagbladen
net toeneemt en dat de daling van de Franstalige oplage het totaal neerhaalt. Aangezien de
Franstalige kranten een kleine heropleving kenden in 1971 kan ook de stijging in figuur 25 in de
periode 1970-1973 hieraan toe te wijzen zijn. Er kan dus worden geconcludeerd dat de intrede van
radio en televisie en het toenemend aantal toestellen een negatieve invloed hebben gehad op de
verkoop van Belgische kranten. Dit geldt echter niet voor de Vlaamse variant omdat de oplagecijfers
van Vlaamse dagbladen ondanks de concurrentie van deze nieuwe media zijn blijven stijgen in de
periode 1958-1974.
Figuur 26: Oplage per taalgroep, 1958-1974
Nederlandstalig Franstalig Totaal
1958 1.103.655 1.481.163 2.584.818
1961 1.117.331 1.385.762 2.503.093
1965 1.167.026 1.320.710 2.487.736
1968 1.207.097 1.250.043 2.457.140
1971 1.254.741 1.306.327 2.561.068
1974 1.236.397 1.166.483 2.402.880
Bron: Luyckx (1978), blz. 531
De slotsom is dat Vlaamse kranten weinig of geen negatieve invloed hebben ervaren van de
opkomende radio- en televisieconsumptie tijdens de periode 1958-1974. Dit in tegenstelling tot de
Waalse tegenhangers alsook dagbladen wereldwijd met vooral de Verenigde Staten als voorbeeld,
waar men wel de neerwaartse druk van deze toenmalige nieuwe media voelden (Pressreference,
2011). De reden waarom dagbladen steeds een sterke positie behielden op de markt kan gezocht
worden in verschillende aspecten.
Als eerste is de informatie in de krant minder gelimiteerd waardoor er uitgebreider kan worden
gerapporteerd over bepaalde onderwerpen ten opzichte van een nieuwsuitzending via radio of
televisie. (Luyckx, 1978, blz. 337-342)
Het tweede argument is dat een dagblad een gevarieerder nieuwsaanbod aanbiedt in één en
hetzelfde product. De ‘universele inhoud’ kan moeilijk door audiovisuele media worden geëvenaard
alsook de regionale en lokale informatie die de krant levert door plaatselijke edities uit te geven.
(Luyckx, 1978, blz 337-342)
Het derde punt is dat in die periode de nieuwsuitzendingen via audiovisuele media gebonden waren
aan tijdstippen en een dagblad de mogelijkheid voorzag om op elk tijdstip van de dag het nieuws te
lezen. Later kwam er natuurlijk teletekst maar zelfs dit kon de gedrukte krant niet uit het dagelijkse
leven in Vlaanderen bannen of zowaar haar sterke positie aantasten.
61