Het Decreet Rechtspositie Minderjarigen in internationaal perspectief

KeKi – Het Decreet Rechtspositie Minderjarigen in internationaal perspectief
anderen die een tijdelijke of permanente controle over het kind hebben. 23 Aan de
regeringen van de lidstaten wordt aanbevolen om alle noodzakelijke maatregelen te
nemen om de veiligheid van deze misbruikte kinderen te garanderen, door een
groter bewustzijn van het probleem te bewerkstellingen; de organisatie van het
welzijns- en beschermingssysteem voor kinderen te verbeteren; de coördinatie
tussen de verschillende diensten en personen in de kinderbescherming te
promoten; onderzoek te promoten; en de kinderbeschermingswetgeving up-to-date
te houden. De regeringen worden uitgenodigd om elke vijf jaar verslag uit te
brengen over de stappen die zij ondernomen hebben om de aanbeveling te
implementeren. Ook deze aanbeveling is nog sterk geworteld in een
beschermingsparadigma.
In Aanbeveling Nr. R (85) 4 van het Comité van Ministers inzake geweld binnen het
gezin worden aanbevelingen geformuleerd met betrekking tot de preventie van
geweld binnen het gezin; het rapporteren van daden van familiaal geweld; en de
interventie van de staat. 24 Wat dit laatste betreft, moet de staat stappen zetten om
te verzekeren dat in gevallen van familiaal geweld de gepaste maatregelen vlug
genomen kunnen worden om het slachtoffer te beschermen en gelijkaardige
incidenten te vermijden. Bij echtelijke conflicten moeten de nodige maatregelen
beschikbaar zijn om de kinderen te beschermen tegen elke vorm van geweld die uit
deze conflicten kan voortvloeien. 25 Deze aanbeveling gaat niet over de rechten van
de minderjarige zelf, maar over maatregelen die de staat moet nemen.
Aanbeveling Nr. R (87) 6 van het Comité van Ministers inzake pleeggezinnen is van
toepassing wanneer een kind aan een koppel of individu toevertrouwd wordt – in
andere gevallen dan met het oog op adoptie –, die zorg dragen voor het kind voor
meer dan een korte tijd of voor onbepaalde duur en die niet het ouderlijk gezag
over het kind hebben noch een ouder zijn. 26 De aanbeveling gaat vooral over de
rechten van pleegouders ten aanzien van de staat. Er wordt wel uitdrukkelijk
gesteld dat het kind geconsulteerd moet worden als zijn graad van maturiteit met
betrekking tot de beslissing dit toelaat (beginsel 7). In het DRM vallen
pleegouders/pleeggezinnen onder de definitie van jeugdhulpaanbieders. 27 De
minderjarige kan ten aanzien van hen een aantal, maar niet alle, rechten uit het
DRM inroepen. 28
In een aanbeveling van 1988 erkent de Parlementaire Vergadering het recht van
alle kinderen op zorgvoorzieningen (care provisions) die complementair zijn met
de zorg verstrekt door hun eigen gezin. De duur van die extra zorg moet beoordeeld
23 Aanbeveling (79) 17 van het Comité van Ministers van de Raad van Europa ‘concerning the
protection of all children against ill-treatment’.
24 Aanbeveling (85) 4 van het Comité van Ministers van de Raad van Europa ‘on violence in
the family’.
25 De overige aanbevelingen hebben betrekking op de gerechtelijke behandeling van familiaal
geweld of op de herziening van wetten.
26 Aanbeveling (87) 6 van het Comité van Ministers van de Raad van Europa ‘on foster
families’.
27 Een jeugdhulpaanbieder is een persoon of een voorziening die jeugdhulpverlening
aanbiedt zoals bedoeld in artikel 4 van het Decreet Integrale Jeugdhulp (art. 2, 12° DRM).
Pleegouders die op een duurzame wijze voor de opvoeding van de minderjarige instaan,
vallen ook onder de definitie van opvoedingsverantwoordelijken (art. 2, 11° DRM). Hun rol
als opvoedingsverantwoordelijke wordt hoofdzakelijk geregeld in het Decreet Integrale
Jeugdhulp. Zie J. PUT, Handboek Jeugdbeschermingsrecht, 508.
28 Een aantal rechten kunnen door hun aard of door de aanzienlijke belasting die zij
impliceren enkel ingeroepen worden ten aanzien van jeugdhulpvoorzieningen. Dit is
bijvoorbeeld het geval voor het recht om met medebewoners te vergaderen (art. 18 DRM) en
de bepalingen inzake het dossier (art. 20-23 DRM).
5