Het Decreet Rechtspositie Minderjarigen in internationaal perspectief

Recommendations

Info

KeKi – Het Decreet Rechtspositie Minderjarigen in internationaal perspectief (2005)5 van het Comité van Ministers over de rechten van kinderen die leven in een instelling en bijdragen tot de uitwisseling van ervaringen in het domein van de rechten van kinderen in zorg”. Bovendien moeten maatregelen bevorderd worden die verzekeren dat kinderen opgroeien in een familiale omgeving in hun oorspronkelijke gezinnen, in pleeggezinnen of via nationale adopties. Het Comité van Ministers formuleerde ook Aanbeveling (2009)10 met betrekking tot geïntegreerde nationale strategieën voor de bescherming van kinderen tegen geweld. 36 Hieromtrent rusten er niet alleen verplichtingen op staten. Er wordt uitdrukkelijk gesteld dat de verantwoordelijkheid om geweld te voorkomen zich uitstrekt tot “alle diensten, instellingen en professionelen die voor en met kinderen werken, ouders en het uitgebreide gezin, de media, de private sector, religieuze gemeenschappen en de civiele maatschappij”. In oktober 2010 ten slotte nam de Parlementaire Vergadering Aanbeveling 1934 aan over ‘kindermisbruik in instellingen: de volledige bescherming van slachtoffers verzekeren’. 37 Met instellingen wordt onder meer bedoeld: publieke en private onderwijsfaciliteiten, (residentiële) zorgvoorzieningen voor kinderen (child care residences), correctionele faciliteiten voor jeugdcriminelen, en vrijetijdsorganisaties. De lidstaten worden verzocht om actie te ondernemen op drie niveaus – het wettelijke, het administratieve en het politieke –, waarbij voor elk niveau een reeks maatregelen opgelijst worden. Zo moet de wettelijke bescherming verzekerd worden door onder meer het aannemen van wetgeving die alle vormen van geweld tegen kinderen uitdrukkelijk verbiedt en door het als onwettig definiëren van bestraffingspraktijken van minderjarigen in instellingen die tegen hun waardigheid en rechten ingaan. Ten tweede moeten in alle types instellingen mogelijke structurele tekortkomingen geïdentificeerd worden en de bestaande administratieve systemen aangepast worden waar nodig. Hierbij wordt onder meer het aspect informatie benadrukt (infra), aangezien verzekerd moet worden dat staf en kinderen op de hoogte zijn “van de interne richtlijnen van hun instellingen (en hun respectievelijke rechten)”. Het tussen haakjes plaatsen van “en hun respectievelijke rechten” wekt de onjuiste indruk dat informatie over deze rechten bijkomstig zou zijn. Ten derde moet, ter ondersteuning van deze wettelijke en administratieve maatregelen, een reeks politieke maatregelen uitgevoerd worden, zoals het aanpakken van vorige misbruiken, verder onderzoek, en het ontwikkelen van comprehensieve strategieën om alle vormen van kindermisbruik te voorkomen. 2.3. Op het niveau van de Europese Unie Binnen de Europese Unie werd tot op heden weinig tot geen aandacht besteed aan de specifieke situatie van minderjarigen in de jeugdhulp. Gedurende het laatste decennium is er wel een groeiende aandacht voor kinderen en kinderrechten in het algemeen. 38 Artikel 24 van het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie, dat sedert 1 december 2010 bindende kracht verworven heeft, is volledig gewijd aan de “rechten van het kind”, en omvat een recht van kinderen op 36 Aanbeveling (2009)10 van het Comité van Ministers van de Raad van Europa ‘on integrated national strategies for the protection of children from violence’. 37 Aanbeveling 1934 (2010) van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, ‘Child abuse in institutions: ensure full protection of the victims’. 38 Zie algemeen H. STALFORD en E. DRYWOOD, “Coming of Age?: Children's Rights in the European Union,” Common Market Law Review 2009, 143-172; M. VISSER-SCHUURMAN, “De Europese Unie en Kinderrechten. De eerste stapjes naar een Europese Kinderrechtenstrategie,” TJK 2009, 206-212. 7
KeKi – Het Decreet Rechtspositie Minderjarigen in internationaal perspectief bescherming en zorg die nodig is voor hun welzijn, en het recht om vrijelijk hun mening te uiten. Bovendien moeten bij alle handelingen betreffende kinderen de belangen van het kind een eerste overweging zijn. Overeenkomstig nieuw artikel 3(3) van het EU-Verdrag moet de Europese Unie “de bescherming van de rechten van het kind” bevorderen. 2.4. Private instrumenten Naast voormelde publiekrechtelijke instrumenten, zijn ook een aantal instrumenten die uitgaan van private actoren relevant. Zo vaardigde IFCO (International Foster Care Organization) in 1995 de Richtlijnen voor Pleegzorg uit, die gebaseerd waren op de VN Verklaring inzake sociale en juridische beginselen betreffende de bescherming en het welzijn van kinderen van 1986 (supra). In voorliggende studie worden de ‘Quality4Children Standards for out-of-home care in Europe’ van 2007 meegenomen in de analyse (infra). Deze standaarden gaan uit van drie private organisaties: FICE (Fédération Internationale des Communautés Educatives), IFCO en SOS Children’s Villages. 8
Page 1 and 2: HET DECREET RECHTSPOSITIE MINDERJAR
Page 3 and 4: KeKi - Het Decreet Rechtspositie Mi
Page 11: KeKi - Het Decreet Rechtspositie Mi
Page 23 and 24: Toepassingsgebied Territoriaal Mate
Page 55: KeKi - Het Decreet Rechtspositie Mi

Het Decreet Rechtspositie Minderjarigen in internationaal perspectief

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?