You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
.^^<br />
^v^<br />
19de Jaargang<br />
Ko.14-15ApriM939<br />
<strong>CINEMA</strong> s.<br />
<strong>THEATER</strong><br />
■v<br />
O 1<br />
**
De bakende<br />
danseres-<br />
filmactrice<br />
Eleanor Powell<br />
in de Htm<br />
„Honolulu".<br />
Rotll« Serrano in „Schmidt und<br />
Schmidlchon", «en film dia ond«r<br />
r«gl« van Hans Dapp« ward« ep.<br />
ganoman.<br />
Wallace Beery moat patten. In da<br />
film „Sergeant Maddan" tpaall<br />
hlj da hoofdrol, aan nieuw uniform<br />
il veer ham in da maak.<br />
Alia Gerhardt<br />
In ..Umwege<br />
ium Glück-. Re-<br />
giiteur It Dr.<br />
friti Palar Buch.<br />
Oreer Garten In „Good-Bys Mr, Chll<br />
»<br />
., -<br />
^<br />
" . •.<br />
W ' Z' m<br />
>^Si ' ~"
Pat O'Brien en Margaret Lindsay.<br />
Regie: Busby Berkeley. Warner Bros-film.<br />
John Quinn {Pat O'Brien), directeur van „De<br />
tuin der vreugde", een bekend Californisch<br />
cabaret, meent, dat zijn pers-agente, de be-<br />
kwame en lieftallige Toni Blake (MargaretLindsay)<br />
zeer gaarne met hem in het huwelijk wil treden,<br />
maar de komst van Don Vincente (John Payne),<br />
een betrekkelijk onbekenden bandleader, brengt een<br />
radicale verandering in de verhouding tusschen<br />
Quinn en Toni teweeg, een verhouding, welke van<br />
haar kant toch al niet erg hartelijk was.<br />
Vincente en zijn band fungeeren als plaatsver-<br />
vangers voor Rudy Vallee en zijn Connecticut<br />
Yankees, die wegens een auto-ongeval niet in staat<br />
waren hun engagement na te komen.<br />
Quinn behandelt Vincente dan ook echt als<br />
plaatsvervanger en Iaat hem duidelijk merken, dat<br />
hij hem en zijn vrienden slechts als artisten van<br />
den tweeden rang beschouwt.<br />
Al direct staan Quinn en Vincente op voet van<br />
oorlog. Toni tracht te bemiddelen; zij voelt zich<br />
voor de situatie verantwoordelijk, daar zij het<br />
was, die Quinn op het idee bracht Vincente voor<br />
,,De tuin der vreugde" te engageeren.<br />
Op zekeren avond, wanneer de muziek van<br />
Vincentes band door de radio wordt uitgezond<br />
vraagt mevrouw Lornay (Isabel Jeans), .een<br />
bezoekster, Quinn<br />
eenige woorden door<br />
den microfoon tot<br />
haar man, een be- Ijr<br />
kenden kauwgummi-koning. te mogen richten, daar<br />
deze, op zoek naar een goeden band voor zijn radio-<br />
programma, op „De tuin der vreugde" heeft af-<br />
gestemd. Als Quinn dit verneemt, laat hij eerst<br />
den microfoon en daarna de versterkers uitscha-<br />
kelen ten einde zoodoende de uitzending van Don<br />
Vincente in het water te laten vallen.<br />
Toni ziet plotseling een uitweg door te specu-<br />
leeren op Quinns zwak voor titels. Er bestaat geen<br />
gelukkiger mensch op de wereld dan John Quinn,<br />
wanneer hij iemand van adel of vorstelijke perso-<br />
nen in zijn hotel mag ontvangen.<br />
Een ex-kellner wordt door de samenzweerders<br />
geëngageerd en tot Maharadjah van Sund gedoopt.<br />
Toni wordt geholpen door Jimmy Fidler, den be-<br />
kenden radio-criticus, die met Quinn overhoop ligt<br />
wegens het verstrekken van eenige verzonnen<br />
nieuwtjes. Toni en Fidler dresseeren den kellner-<br />
Maharadjah. Zij lanceeren het bericht, dat de Ma-<br />
haradjah van Sund, zoodra hem het bericht van<br />
het eerste groote engagement van zijn ouden vriend<br />
Don Vincente, met wien hij te Oxford studeerde,<br />
John Payne en Margaret Lindsay<br />
ter oore kwam, zich onmiddellijk per snelste gele-<br />
genheid naar „De tuin der vreugde" had begeven<br />
ten einde bij Vincentes debuut tegenwoordig te<br />
kunnen zijn.<br />
Quinns gedrag jegens Don verandert onmiddel-<br />
lijk en hij kruipt letterlijk voor hem. Quinn straalt<br />
van genoegen, is ontzettend ingenomen met dit<br />
hooge bezoek en poseert steeds fier naast den Ma-<br />
haradjah voor de fotografen.<br />
Vincentes band boekt een enorm succes en wordt<br />
door denkauwgummikoning Lornay voor zijn radio-<br />
programma te New York geëngageerd. Quinn zit<br />
in zak en asch, daar hij nu èn Don Vincente èn<br />
Rudy Vallee kwijt is en tracht Vincente voor zijn<br />
cabaret te houden. Deze weigert, waarna Quinn<br />
zijn toevlucht tot een list neemt en voorwendt<br />
slachtoffer van een moordaanslag te zijn. Dit ver-<br />
wekt medelijden bij Vincente en deze teekent ten-<br />
slotte een nieuw contract.<br />
Wanneer hij later achter deze list komt, is hij<br />
razend en wil op stel en sprong het contract ver-<br />
breken en met zijn band naar elders vertrekken.<br />
Toni weet hem echter te bepraten, zij zal<br />
voortaan zoowel het oog op zijn pers als op zijn<br />
""'»houding houden en zoo zien wij tegen<br />
||de van de film de „firma" Toni Blake-<br />
Don Vincente tot groote<br />
vreugde van Quinn in het<br />
elijlMfctpfttfe stappen.<br />
ZOU DAT NU ECHT WAAR ZIJN?<br />
Er zijn al heel wat dikke boeken geschreven over de vraag,<br />
wat humor is en waarom en waardoor iets geestig ge-<br />
noemd njag worden. Zulke boeken zijn natuurlijk altijd<br />
geheel gespeend van eenigen humor, ze filosoTeeren wel over den<br />
geest der geestigheden, maar zij zijn zélf nimmer humoristisch.<br />
De eerste de beste humorist, die zijn vak verstaat en ons doet<br />
lachen, bereidt ons daarmee een grooter- weldaad, dan degenen<br />
die mijmeren en mediteeren over de oorzaken.<br />
Natuurlijk zijn er ontelbare soorten humor. Maar de soort,<br />
waarover we het ditmaal willen hebben, is de moeite van een<br />
nadere beschouwing wèl waard, zonder dat wij daarbij in de fout<br />
der filosofen willen vervallen. Ergo géén meditatie, maar onmid-<br />
dellijk het voorbeeld.<br />
In Amerika zijn de gevangenistoestanden geheel anders dan<br />
bij ons. Dat weet iedereen. Maar in hoeverre? Dat weten maar<br />
weinigen. We hebben er wel eens van gehoord, dat ze in die<br />
gevangenissen erg veel aan sport doen, dat er voetbal- en rugby-<br />
veldcn binnen de muren zijn, waar de zware jongens de stevigste<br />
elf- en twaalftallen vormen. Het mag dan ook geen verwonde-<br />
ring baren, dat de ploeg van een endere gevangenis wel eens<br />
zal willen uitkomen tegen zulk een voortreffelijk team en het<br />
moet dan voor de hand liggen, dat het bezoekende elftal met<br />
gevangeniswagens wordt vervoerd. Ze hebben nu eenmaal geen<br />
bewegingsvrijheid! Maar hoeft de geestdrift en de sportieve<br />
vreugde daarom minder groot te zijn? Kunnen de supporters, die<br />
zich langs het lijntje scharen, niet even goed met vlaggetjes<br />
zwaaien en liedjes zingen en opwekkende spreekkoren vormen?<br />
Iets anders! De gevangenisautoriteiten doen steeds hun best<br />
de kerkers zoo practisch en efficient mogelijk in te richten, te<br />
profiteeren van elks ervaring, van de nieuwste vondsten der<br />
techniek en alles, wat voorts dienstig kan zijn. Hier heerscht<br />
geen sleur, maar een frissche, moderne geest! Als er een nieuwe<br />
directie wordt aangesteld en twee oude, ervaren boeven, die<br />
reeds heel wat straffen hebben uitgezeten, opnieuw een lang<br />
pensionaat zullen ingaan, is het logisch, dat het tot een uitvoerige<br />
gedachtenwisseling komt. Het is logisch, dat deze vaste klanten<br />
met hun breede ervaring en rijpe ondervindingen, allerlei nuttige<br />
wenken geven aan den nieuwen directeur, dat zij practische<br />
ideeën opperen, verstandige voorstellen doen, die tot ieders<br />
voordeel zullen kunnen zijn<br />
Zou dat nu echt wäär zijn? U hebt er wel eens over<br />
gehoord, het Is daar anders dan hier. Stel, dat er eenmaal in<br />
het jaar — laat ons zeggen met Kerstmis — feest is, dat de<br />
gevangenen zelf er een groote voorstelling mogen geven, een<br />
revue opvoeren, die ze zelf geschreven hebben en ingestudeerd.<br />
Is dat zoo gek? Natuurlijk: ze mogen géén meisjes invitecren,<br />
om naast hen op te treden, ze zullen zélf voor ,,girl" moeten<br />
spelen, in travesti en met een blonde pruik op en in korte rokjes.<br />
U gelooft dat niet? Maken we het U tè bont met zulke onzin-<br />
nige verhalen? Maar we kunnen U toch een film laten zien,<br />
een product der 20th Century-Fox, getiteld: „Kom je óók achter<br />
de Tralies?' , waarin dit allemaal zoo geschiedt.<br />
— Nu ja, zegt U,— op de film! Daar kunnen ze het nog wel<br />
veel zouter eten, maar daarom is het nog niet wäär!<br />
Neen, maar ze vertoonen het zoo. Zulk een gevangenis wordt<br />
U voor oogen getooverd, op wäre grootte, geheel compleet, met<br />
boeven en al, piekfijn en net echt, volkomen geloofwaardig en<br />
daarin gebeuren nóg veel gekker dingen, dan in het boven-<br />
staande werd uiteengezet. En nu is dit werkelijke humor, die<br />
speculeert op onzen twijfel, onzen tweestrijd, onze aarzeling,<br />
ons geloof en ongeloof om beurten. Het eind van het lied is<br />
natuurlijk, dat we zeggen: 't Is nonsens!<br />
En dan lachen we nog harder, dat is nu eenmaal een psycho-<br />
logisch feit. De groote kunst is: waarheid en overdrijving zóó<br />
handig te mixen, dat niemand weet, waar het ééne begint en<br />
het andere ophoudt. Met geniale handigheid nu is dit gedaan in<br />
deze humoristische film, waarin Preston Foster, Arthur<br />
Treacher, Tony Martin en Phyllis Brooks de hoofdrollen ver-<br />
vullen.<br />
Twee garoull-<br />
neerd» recidivis-<br />
ten namen «en<br />
bad.<br />
„Jongen«, daar<br />
lijn we weer!"<br />
Oude, trouwe boa-<br />
ven kaaran naar<br />
da gevangenla<br />
tarug.<br />
Zoon film is per saldo méér dan de dikke boeken voor-<br />
noemd. Zij is niet een beschouwing over den humor, zij is de<br />
humor zélf. En dat is toch altijd nog verleidelijker!
Enkele jaren geleden was Gail Patrick een ernstig studentje,<br />
dat met geleerde blikken over haar studie-boeken zat gebo-<br />
gen, dat makkelijk en met succes examen deed en dat graag<br />
meester in de rechten wilde worden.<br />
Als zij niet naar Hollywood was gegaan, zou zij waarschijnlijk<br />
met een leider van een of andere debating-club getrouwd zijn. Vele<br />
mede-studenten volgden immers dezen weg: maar Gails geluk lag<br />
ergens anders en nu, vijf jaar later, is zij een der charmantste<br />
hguren der filmwereld.<br />
_ Gail, wier werkelijke naam Margaret Fitzpatrick is, werd op<br />
den 20sten Juni geboren in Birmingham (Alabama). Zij bezocht<br />
daar de lagere school en na eenige jaren kwam zij op het<br />
Howard College, waar zij al spoedig een goede studente was. Zij<br />
was de aanvoerdster van verschillende College-sportvereenigingen<br />
en blonk uit bij de tooneelvoorstellingen, die het Howard College<br />
van tijd tot tijd gaf. In 1931 werd zij gekozen tot „Queen of<br />
Beauty .<br />
Toen Gail dit College met goed gevolg had doorloopen, liet zij<br />
zich inschrijven als studente in de rechtsgeleerdheid aan de univer-<br />
siteit van Alabama. Algemeen werd zij beschouwd als een zeer<br />
begaafd meisje, waarop haar geboorteplaatsje later zeer zeker trotsch<br />
zou kunnen zijn. Dit kwam uit, maar niet op de manier, die iedereen<br />
verwacht had.<br />
In het voorjaar van 1932, toen Gail nög studeerde in Alabama,<br />
schreef Paramount haar zoo populair geworden „Panther Woman"-<br />
Hervey Stephen«, Gail Patrick en Akira Tamiroif In „De<br />
machtige".<br />
prijsvraag uit. Vrienden haalden haar over om hieraan mee te doer<br />
en tot haar groote verbazing werd zij een der winnaressen. Zi<br />
had niets te verliezen en zoo vloog zij naar Hollywood op kostei<br />
van den studio. Het paste eigenlijk niet erg voor een meisje da<br />
rechten studeerde, maar het kwam prachtig uit, want het vie<br />
juist in de zomervacantie. Zij kreeg niet de rol van Panthe<br />
Woman, maar dat had zij ook niet verwacht. Wel ontdekte Marioi<br />
Gering, die toen bij Paramount regisseerde, dat Gail vele „moge<br />
lijkheden" bezat en hij maakte een tweede proefopname van haar<br />
En wat voor een proefopname! Gail moest drie bladzijden dialooc<br />
spelen uit het tooneelstuk „Holiday". Wijlen Gordon Westcot<br />
bood aan om haar tegenspeler te zijn en Gail speelde deze heel<<br />
scène als een liefdesscène.<br />
Een jaar later las zij het heele stuk nog eens door en kwam toer<br />
tot de ontdekking, dat de rol die Westcott in de „proef" hac<br />
gespeeld in 't geheel niet die van een minnaar was, doch slechts<br />
de rol van haar broer!<br />
Hierbij kwam nog, dat de proef verschillende andere fouten ver-,<br />
toonde. Gail bemerkte dat zij geen succes zou krijgen, ook al dooi<br />
haar Zuidelijk accent. Niettegenstaande haar charme en schoonheid<br />
gaf Hollywood, dat er soms typische ideeën op na houdt, haat<br />
vooreerst nog geen kans.<br />
Maar Paramount had een groote som geld uitgegeven voor de<br />
Panther Woman-prijsvraag en Gail Patrick had toch in ieder ge<br />
val een zekere'waarde voor de publiciteit.<br />
Paramount bood haar een contract aan voor zes maanden met<br />
een klein weeksalaris. Maar de verstandige Miss Patrick vond<br />
nog steeds, dat meester in de rechten in ieder geval beter zou<br />
zijn. „Ik bezit 125 dollar," zei ze, „het<br />
spijt me wel, maar als die op zijn ga<br />
ik terug naar Alabama."<br />
Toen echter Universal belang in haa.<br />
begon te stellen, werd Paramount ook<br />
meer geïnteresseerd en bood aan haar<br />
salaris te verhoogen tot 75 dollar per<br />
week. „Ik had nog nooit eerder van<br />
75 dollar per week gehoord," verklaart<br />
Gail, „maar ik vond het rijkelijk veel<br />
voor iemand uit zoo'n klein stadje."<br />
Paramount gaf haar dus een contract<br />
voor een half jaar met twintig weker<br />
salaris. Door haar rechten-studie was<br />
Gail Patrick handig genoeg om dit soort<br />
bepalingen en contracten te doorzien.<br />
Een contract voor een half jaar omvat<br />
zes-en-twintig weken en zij was niet van<br />
plan om zes weken voor niets te werken.<br />
Toen de studio het contract op haar<br />
verzoek veranderde bleef er niets anders<br />
over dan het te onderteekenen. Op deze<br />
manier we/d de toekomstige meester in<br />
de rechten filmspeelster.<br />
Gail Patrick is een van de weinigen,<br />
die nadat zij een schoonheidswedstrijd<br />
gewonnen hebben, ook wetkelijk succes oogsten in Hollywood.<br />
Zij onderwierp zich aan het feit, dat een beginnende actrice<br />
nooit moet vertrouwen op haar eigen oordeel. Zij had graag<br />
critiek en kreeg die dan ook rijkelijk. Zij vond het heelemaal<br />
niet erg, als de menschen aanmerkingen maakten op haar klee-<br />
ding, of op haar zenuwachtige handbewegingen of haar aan-<br />
raadden de schouders bij het loopen meer naar achteren te<br />
trekken. Haar vrienden en kennisen die wisten, dat zij een<br />
goeden raad niet in den wind sloeg, hielpen haar verder met<br />
allerlei kleinigheden.<br />
Een van de prettigste eigenschappen, die miss Patrick bezit,<br />
is, dat zij ondanks haar „star-dom" en de groote salarissen,<br />
die zij verdient, nog steeds hetzelfde eenvoudige meisje is ge-<br />
bleven voor de vrienden, die haar vroeger geholpen hebben.<br />
Deze vrienden veranderden het bedeesde, eenigszins schuwe<br />
studentje ip een statige schoonheid van oneindige gratie.<br />
Gail bezocht zes maanden lang de Paramount Dramatic School,<br />
voordat' zij in een film optrad. Daar verbeterden zij haar Zuide-<br />
lijk accent, knipten heur lange haren af en borstelden het don-<br />
kere haar achterover, zoodat het breede en intelligente voor-<br />
hoofd, dat Gail altijd onder haar lokken verborgen hield, zicht-<br />
baar werd. Zij maakten haar wenkbrauwen gelijk en leerden<br />
haar, hoe zij met de lip-stick haar mond een beetje<br />
voller kon doen schijnen. Ook perfectionneerden<br />
zij haar loop en gaven haar een dusdanig dieet,<br />
dat zij twaalf pond zwaarder werd. De studio be-<br />
steedde liefst 450 dollar aan de verfraaiing van<br />
haar gebit.<br />
Gail heeft reeds haar deel gehad van de verplich- Ét<br />
tingen, die een ster nu eenmaal altijd schijnt te<br />
hebben. Verschillende keeren werd<br />
zij uitgenoodigd bij officieele ge-<br />
beurtenissen, ook was zij eeregast<br />
op het jaarlijksche katoenfeest.<br />
Met onuitputtelijk geduld stond<br />
zij toe dat de pers haar, in de.<br />
Dierenbeschermingsweek, fotogram<br />
feerde met allerlei soorten dieren<br />
Zij is altijd vriendelijk en gewil-<br />
lig gebleven en het laatste jaar is<br />
zij zóó gezien, dat Paramount<br />
nauwelijks aan de groote aan-<br />
vraag om foto's van Gail Patrick<br />
kon voldoen. Trouwens, nog<br />
steeds ontvangen de studio's brte*<br />
ven van film,,fans" uit alle deelen<br />
der wereld met verzoeken om<br />
foto's van deze beschaafde, don^<br />
kere actrice. Voordat zij haar eer-<br />
ste filmrol gespeeld had, was am<br />
door de publiciteit reeds zóó be-<br />
kend, dat Paramount haar ook<br />
meer vrijheid kon geven dan<br />
eenige andere gecontracteerde<br />
ster.<br />
Zoo weigert Gail dan ook<br />
standvastig om te poseeren voor<br />
foto's, waarbij haar beenen goed<br />
te zien zijn. „Ik ben te mager,"<br />
verkondigt zij, „en mijn beenen<br />
zijn veel te lang." Meestal be-<br />
kommert de fotograaf zich niet om dergelijke protesten, maar<br />
omdat miss Patrick op andere punten een zoo gewillig object<br />
is voor de ondernemende studio-fotografen, wordt deze wensch<br />
ingewilligd.<br />
Toen zij in de film „Artists and models" optrad, moest zij in<br />
een scène een badpak dragen, maar op Gails dringend verzoek<br />
werd het geheel zoo veranderd, dat zij een lange ruim vallende<br />
cape over het badpakje kon aantrekken.<br />
Haar nieuwste film is „De Machtige", waarin zij een waardige<br />
tegenspeelster blijkt te zijn van den acteur Akim Tamiroff en de<br />
Oostersche schoone Anna May Wong.<br />
Zij trouwde op 17 December 1936 met Bob Cobb, den eige-<br />
naar van de in Amerika zoo bekende Brown Derby Restaurants.<br />
Hun trouwdag viel op een Donderdag en daarom krijgt mevrouw<br />
Cobb nog lederen Donderdag een groote bouquet bloemen van<br />
haar echtgenoot, dikwijls zelfs met een cadeau er bij!<br />
De charmante Gail.<br />
k~<br />
:\
y»k<br />
Ä ^ \\hS><br />
^■^^ M^ ■-:■ ■"<br />
'^meBr ■<br />
0<br />
4Êi<br />
ac<br />
■<br />
H
NIEUWS UIT DE STUDIO'S<br />
Fritz Kirchoff regisseert de Euphono-fllm „Anja".<br />
Gustaf Gruendgens ensceneert de film „Don<br />
Juan", naar de bekende opera van Mozart. De<br />
muzikale leiding berust bij Herbert von Karajan.<br />
„Frau am Steuer", de film die binnenkort In ons<br />
land vertoond zal worden, Is de dertiende film,<br />
waarin Lilian Harvey en Willy Fritsch samenspelen.<br />
Peter Freachen schrijft het scenario voor de<br />
Columbia-film „Nobel".<br />
Edith Fellows werd voor de film „Five little<br />
peppers" geëngageerd, *<br />
C. C. Coleman Jr. engageerde Rochelle Hud-<br />
son en Richard Arien voor zijn film „Missing<br />
daughters".<br />
Hans Schweikart heeft Charles Willy Kayser<br />
aangezocht voor een belangrijke rol In de film<br />
„Fasching".<br />
Marlene Dietrich zal waarschijnlijk de hoofdrol<br />
vertolken in een nieuwe Warner Bros-film. De<br />
titel van deze rolprent staat nog niet vast.<br />
E. W. Emo zal te Weenen de film „Unsterblicher<br />
Walzer" ensceneeren. De belangrijkste rollen zijn<br />
in handen van Paul Hörbiger, Hans Hoil, Maria<br />
Andergast, Gretl Thelmér en de Wiener Phil-<br />
harmoniker.<br />
Lilian Harvey an Vittorio da Slca in da Ufa-film „Lnohtkaitaelen".<br />
Joan Blondall werd door de Columbia-film ge-<br />
ëngageerd om de hoofdrol te vervullen in „Good<br />
girls go to Paris". Haar tegenspeler Is Melvyn<br />
Douglas.<br />
Charles Vidor ensceneert' de film „Blind Alley",<br />
waarin de belangrijkste rollen worden toever-<br />
trouwd aan Ralph Bellamy, Joan Perry en Chester<br />
Morris.<br />
John Howard werd door de Paramount geënga-<br />
geerd om de hoofdrol te vertolken in „Grand jury<br />
secrets".<br />
Ilse Patri Is voor een belangrijke rol aangezocht<br />
in de Terra-film „Der Millionenschuster".<br />
Kay Francis en Carola Lombard zullen de be-<br />
langrijkste rollen uitbeelden in de RKO-Radio-film<br />
„Memory of love". Deze film wordt geregisseerd<br />
door John Cromwell onder productieleiding van<br />
George Height. Dudley Nichols en Hagar Wilde<br />
hebben het scenario geschreven naar een roman<br />
van Bessie Breuer,<br />
George Sandars, de RKO-Radio-fllmacteur voor<br />
de titelrol In de ,,Saint"-(ilmserie, gebaseerd op<br />
de populaire detective-romans van Leslie Charte-<br />
ris, is in Engeland aangekomen met de „Queen<br />
Mary" voor de opnamen van „The Saint In<br />
London".<br />
Gustav Ucicky zet te Weenen de film „Reiter-<br />
attacke" In scène.<br />
Bernd Hofmann ensceneert de Bavarla-film „Der<br />
24. Dezember". De hoofdrollen zijn in handen<br />
van Paul Hartmann, Leny Marenbach, Käthe<br />
Dorsch en Hans Söhnker.<br />
Fite Bankhoff, Irene von Meyendorff en Cordy<br />
Milowifsch speien de belangrijkste rollen in<br />
„Schneider Wibbel". Viktor de Kowa voert de<br />
regie.<br />
ONZE WEKELIJKSCHE<br />
PRIJSVRAAG<br />
Vraag vijfhonderd twee en dertig<br />
Wie is Hubert Cornelisz. Poot.<br />
Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en<br />
vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen<br />
onder hen, .die vóór 1 Mei (abonné's uit over-<br />
zeesche gewesten vóór 1 Juni) goede oplos-<br />
singen zenden aan ons redactie-adres: Noord-<br />
einde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart<br />
gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 532.<br />
DE OPLOSSING<br />
Vraag vijfhonderd acht en twintig<br />
Dirk Knickerbocker is de pseudoniem<br />
waaronder W. Irving zijn „History of New<br />
York" uitgaf. Vandaar een bijnaam voor de<br />
van de oude Holl. kolonisten afstammende be-<br />
volking te New York.<br />
De hoofdprijs werd ditmaal verworven door<br />
den heer C. Buising te Delft, terwijl de troost-<br />
prijzen ten deel vielen aan Mej. F. Martens te<br />
's-Hertogenbosch, den heer R. G. H. Engelbert<br />
van Bevervoorde te Rotterdam, den heer H. M.<br />
v. d. Berg te Bussum, den heer P. Diemer te<br />
Amsterdam, den heer A- Bos te Zeist.<br />
JlHiL,<br />
M.:,- -■<br />
;Ä***<br />
^aÄ^Ä-^rr—. •■^-^^ifiSÄ<br />
sV.-^se:'-<br />
J^f ~~'^ ^fc .<br />
V:i-:- ^<br />
"^^^t*,;;. ^*.>* J> _^se<br />
^ 3 '~-- *^"'<br />
■ 'T «i Ji ' r «4^ ■ ', ""' ''
VAN LEZER TOT LEZER<br />
Op deze pagina kunnen onze abonné's, onder de ..Ruilrubri ik", gratis een advertentje<br />
plaatsen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders. Deze plaatsing<br />
is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Adve rtenties, waarin voorwerpen<br />
te koop worden aangeboden of gevraagd, woni ngen te huur worden<br />
gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangebod en, enzoovoort, enzoovoort,<br />
worden onder de rubrieken ..Te koop aangeboden*', ,Te koop gevraagd" en<br />
„Diversen" geplaatst en berekend tegen 5 cts. per rege , minimum vijf regels.<br />
TE KOOP<br />
AANGEBODEN<br />
Accordeon met piano-<br />
klavier, bill. Ie koop.<br />
Wed. Burger, Montel-<br />
haanstr. 3 lis.. A'dain<br />
(C).<br />
Te koop een avondjapon<br />
met cape. m. 40 en schoe-<br />
nen m. 39. Voor ƒ5.—.<br />
Vogel. v. Hogerdorpstr.<br />
145-111. A'dam (W.).<br />
Te koop eiken wasch-<br />
tafel met marmer blad<br />
en spiegel ƒ4. —. Wan-<br />
delwagentje opvouwb,<br />
ƒ 'i.SO.—. Dinamische<br />
luidspr. Nora jX. —.<br />
H. v. Seist, Nova /cm-<br />
bla.-tr. 50-1. A'dam (C),<br />
Te koop z. g. a. n. accor-<br />
deon.Stradivarins piano-<br />
klavier. Wijnberg, Pos-<br />
jesweg tiO-ll. A'dam.<br />
Te koop : kastje, wascii-<br />
tafeltje met spiegel,<br />
nachtkastje en stoel alles<br />
wit geschilderd, spotpr.<br />
I land weef divankl. ƒ1,—.<br />
I pr. beige damessch.<br />
m.35/l.—. nw. Kinder-<br />
sch. van I tot 3 j. i jrg.<br />
..Het Rijk der Vrouw",<br />
ƒ0.50. 1937. 1 jrg. ..Li-<br />
belle" 193« ƒ!.— en<br />
een bijna compl. jrg.<br />
..Libelle" 1937 ƒ0.75.<br />
4 jrg. ..liiicum" van<br />
1935 tot en niet 1938,<br />
ƒ 0.75 p. jaarg. Davis-<br />
str, S hs, A'dam (W.).<br />
Te koop Hangeboden ;<br />
compl. Artis alb. met<br />
pi. ƒ3.—. J. van Es,<br />
Adriaan Vlackstr. 10,<br />
Oonda.<br />
RUILRUBRIEK<br />
Te ruilen : 122 Verk. b.<br />
en 12 heele Radion v.<br />
goede buitenl. en kin-<br />
derpoStz.. 's Avonds na<br />
6 uur. Soestdijksche<br />
kade 1000, Oen Haag.<br />
Wie wil een kampeer-<br />
tent ruilen tegen een<br />
alb. m. alle soorten<br />
postz. J. Wentink.<br />
Hoogravenscheweg 106,<br />
Utrecht.<br />
Wie heeft een naaimach.<br />
in ruil v. mijn schaak-<br />
klokV O. v. d. Beid.<br />
St. Willibrordusstr. 81-11.<br />
A'dam (Z.).<br />
Ruilen : Orgel met spie-<br />
gel opzet. 13 reg, en<br />
Fr. piano te zamen. v.<br />
een g. Duitsctie piano.<br />
Radio-toestel met<br />
kracht, luidspr. (Philips)<br />
voor lichte motor. 11<br />
goede viool voor gui-<br />
taar, mandola en man-<br />
doline voor guitaar of<br />
luit. Fred. Hendrik<br />
Plantsoen 15. A'dam.<br />
Wie ruilt mijn prisma-<br />
kijker (8 ■ ) voor came-<br />
ra, minstens I : 3.5.<br />
Mouwes, Vrolikstr. 231,<br />
A'dam (O.).<br />
TE KOOP<br />
GEVRAAGD<br />
Te koop gevr. : 1 leeren<br />
damesjas m. 48. Kamp-<br />
meijer. l.indengracht<br />
209-111, A'dam.<br />
Te koop gevr. : compl,<br />
series Don zegels van<br />
Suriname tegen ƒ12.50<br />
per serie. Bij bestelling<br />
niet betalen in ongebr.<br />
postz. H.de Bie. Kraijen-<br />
hofflaan 102, Nijmegen.<br />
Gratis kunt u gangbare<br />
bonnen die u niet spaart<br />
ruilen voor wat u wèl<br />
spaart en tekort komt.<br />
Bij zending postzegel<br />
insluiten voor terugstu-<br />
ren. Wed. S. v. Zanten,<br />
Daniel Willinkplein 41,<br />
A'dam.<br />
Wie ruilt een step op<br />
luchtbanden voor pop-<br />
penwagen. Jacob Pronk-<br />
str. 218. Scheveningen.<br />
Ik heb platen v. 2 compl.<br />
albums van . Holland<br />
zooals wij het zagen",<br />
te ruilen voor pit, van<br />
Verkade ,,Dieren leven<br />
in Artis". Davisstr. 8lis..<br />
A'dam (W.).<br />
Wie ruilt een radiotoe-<br />
stel en electra-onderdee-<br />
len ; een heerenfiets,<br />
sportmodel. een werk-<br />
bank met rek. voor iets<br />
anders. Hartman.<br />
Spaarndamnierstr.ii9-I I,<br />
A'dam (C),<br />
ABONNE'S OP DIT BLAD.<br />
welke in onze registers zijn ingeschreven en in het be-<br />
zit zijn van een door onze administratie afgegeven<br />
polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden:<br />
f2000.- bij levenslange invaliditeit; f600.- bij over-<br />
lijden; f 400.- bij verlies van een hand, voet of oog;<br />
f 75. - bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.- bij<br />
verlies van een anderen vinger, een en ander ten ge-<br />
volge van een ongeval.<br />
Is het ongeval een gevolg van een aan een personen-<br />
trein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin<br />
verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan<br />
wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld<br />
op f3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.-<br />
De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de<br />
NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam.<br />
Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3 x 24 uur<br />
aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schie-<br />
darrj daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de<br />
directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn.<br />
Anders vervalt het recht op uitbetaling.<br />
— 2 -<br />
„Er is één goed ding aan Bill — hij kost me maar heel weinig aan<br />
eten en drinken."<br />
„Goedendag, en dark u wel! Ik geloof dal ik veel plezier zal hebben<br />
van den bril, dien u mo hobt vcorgeschrevpn."<br />
1.1<br />
Ontvluchte, maar weer gearresteerde gevangene: „Liefste,<br />
misschien was het toch beter geweest als je mijn gevangeniskleeren<br />
niét buiten te drogen had gehangen."<br />
»:.<br />
Q£ P0PUL-Pl££<br />
MICKE/<br />
ROONEX<br />
Liet zal moeilijk vallen op het oogenblik<br />
• ' aan het film-firmament een sterretje te<br />
ontdekken, dat meer populair is dan<br />
Mickey Rooney.<br />
Verwondering behoeft dit niet te wekken,<br />
want Mickey is zoo'n markant karakter-<br />
speler, en hij heeft zoon veelzijdig talent,<br />
dat hij lederen bioscoopbezoeker — on<br />
-bezoekster natuurlijk niet minder — onder<br />
de bekoring van zijn spel brengt.<br />
Mickey is reeds opgetreden in de films<br />
„Kerels geven geen kamp", „Stormduivels",<br />
„Chained" en „Jongensstad". Deze laatste<br />
film wordt op het oogenblik in ons land<br />
vertoond en oogst een buitengewoon<br />
succes, hetgeen zeker niet voor een ge-<br />
ring deel te danken is aan het aangrijpen-<br />
de en levensware spel van Mickey.<br />
■^M^f-<br />
i<br />
Mickey als hij niet filmt.<br />
Mickey als het boefje in „Jongensstad".<br />
iFoto'i M.G.M.)
HET .<br />
NIEUWSTE<br />
VERKEERD<br />
VLIEGTUIG<br />
De „Stratoliner", een<br />
vliegtuig voor verkeer op<br />
groote hoogte.<br />
Noodlottig ongeval bij<br />
de proefvluchten met het<br />
eerste exemplaar van<br />
dit type.<br />
Een hermetische cabine,<br />
waarin de lucht wordt<br />
samengeperst, verschaft<br />
den inzittenden een draag-<br />
lijk „klimaat".<br />
Reizen met een snel-<br />
heid van ongeveer 400 km.<br />
per uur op 6000 m. hoogte.<br />
De „Stratoliner" van Boeing snelt op groote hoogte over de aarde voort.<br />
Ook met twee motoren aan één zijde van den vleugel in rust, kan dit<br />
moderne vliegtuig nog tot 3000 meter stijgen, hetgeen belangrijk tot de<br />
veiligheid bijdraagt.<br />
•<br />
Het vliegongeval in de Vereenigde Staten, waardoor de Nederlandsche<br />
luchtvaart van twee harer beste technici werd berooid, plaatste een nieuw<br />
type verkeersvliegtuig plotseling in 't middelpunt van de belangstelling. Het<br />
begrip „Stratoliner" werd opeens gemeengoed, hoewel deze naam eigenlijk<br />
niet juist is voor het nieuwe product van de wereldbekende Boeing-fabrieken<br />
in Seattle.<br />
„Stratoliner" beteekent eigenlijk lijnvliegtuig voor de stratosfeer. Dat is<br />
echter eenigszins overdreven. Immers deze machine was voor passagiersvervoer<br />
op een hoogte van 5000 tot 6000 meter bestemd, hetgeen nog aanzienlijk lager<br />
is dan een 13000 meter, op welke hoogte ongeveer de stratosfeer zich be-<br />
vindt. Debet aan de overdreven benaming kunnen we zoowel den Amerikaan<br />
sehen sensatielust stellen als het feit, dat men de luchtlagen tusschen 5000 en<br />
ongeveer 10.000 meter dikwijls met den naam sub-stratosfeer aanduidt.<br />
In ieder geval was de „Stratoliner" de verwezenlijking van het streven naar<br />
vliegen op groote hoogte, zij het ook een éérste schrede in die richting. Van<br />
dat vliegen op groote hoogte heeft men zich in het algemeen veel voorge-<br />
steld, en ofschoon het voorbarig zou zijn te beweren, dat de groote afstanden<br />
binnen enkele jaren door de stratosfeer zullen worden afgelegd, kan men tóch<br />
zeker rekening houden met een luchtverkeer op 5000 lot 6000 meter hoogte<br />
in de komende jaren. Althans voor de lange trajecten. Voor de binnenlandschc<br />
luchtlijnen en de korte continentale trajecten zou een stijgen tot een derge-<br />
lijke hoogte in geen geval economisch kunnen zijn.<br />
Hoe kunnen we overigens dat streven naar een grootere vlieghoogte ver-<br />
klaren? Practische onderzoekingen in verschillende landen hebben aangetoond,<br />
dat stijgen naar groote hoogten gepaard gaat met<br />
Reeds in de fabriek on-<br />
derwerpt men de cabine<br />
aan zware proeven om te<br />
zien of het omhulsel aan<br />
groote drukverschillen<br />
weerstand kan bieden. De<br />
man in overall regelt den<br />
toevoer der lucht, die in<br />
de ruime cabine wordt<br />
samengeperst. Links staat<br />
iemand,die aan de hand van<br />
speciale manometers de<br />
hoeveelheid binnenstroo-<br />
mende lucht en den druk<br />
in de cabine controleert.<br />
een toenemen der vliegsnelheid bij eenzelfde<br />
verbruik van brandstof. Bovendien wordt de lucht<br />
er steeds helderder en rustiger. Plaatselijke on-<br />
weersbuien met de dikwijls onaangename verras-<br />
singen daaraan verbonden, komen nagenoeg niet<br />
voor. Het vliegtuig ondervindt geen last meer<br />
van remousstooten, die den passagiers dikwijls<br />
zoo'n wee gevoel in de maagstreek bezorgen, In<br />
bergachtige streken kan men linea recta over de<br />
hoogste bergtoppen vliegen zonder eenig ge-<br />
vaar voor botsingen. Resumeerende zien we dus<br />
een verwezenlijking van voordeelen, die van be-<br />
lang zijn zoowel voor veiligheid, de snelheid en<br />
het comfort, ais voor het economisch rendement.<br />
En dat zijn factoren, die beslissen over hei succes<br />
van een luchtvaartmaatschappij.<br />
Vanzelfsprekend is de practijk minder eenvoudig dan de theorie van het<br />
hoogvliegen. De techniek is een weerbarstig object, dat zich tegen iedere<br />
verovering teweer stelt. Het zou ons hier technisch te ver voeren nader in<br />
te gaan op de enorme moeilijkheden, waarbij men met het verwezenlijken<br />
van vliegen op groote hoogten te kampen krijgt.<br />
Een enkel markant onderdeel daarvan willen we echter nader bekijken,<br />
omdat het ook zijn stempel drukt op het uiterlijk van de „Stratoliner". Daa r<br />
bij het stijgen in hei luchtruim de lucht steeds ijler wordt, moet men op<br />
een bepaalde hoogte voor aanvoering van zuurstof zorgen, daar anders bij<br />
de reizigers bezwarende physieke verschijnselen optreden. Individueele<br />
zuurstofvoorziening door middel van slangen, waaruit men zuurstofrijke lucht<br />
kan inademen, is weinig comfortabel en ook niet afdoende voor een hoogte<br />
van 6000 meier. Bij de „Stratoliner" van Boeing nam men derhalve zijn toe-<br />
vlucht tot de zoogenaamde drukvaste cabine, waarin de buitenlucht door<br />
middel van aanjagers kon worden samengeperst en bovendien verwarmd,<br />
zoodat er voor de inzittenden een draaglijk klimaat ontstaat, dat on-<br />
geveer overeenkomt mei de atmosfeer zooals die op 3000 meter heerscht.<br />
Het is derhalve zaak bij den bouw van de cabines nauwkeurig na ie<br />
gaan of hei omhulsel, dat uit kleine vastgeklonken duraluminium platen be<br />
Snelle start van het<br />
nieuwe Boeing-<br />
vliegtuig! Uitgerust<br />
met vier buiten-<br />
gewoon krachtige<br />
Cyclone-motoren<br />
van 1100P.K. wordt<br />
dit verkeers-vlieg-<br />
tuig in 1 minuut tot<br />
305 meter hoogte<br />
getrokken, bij een<br />
totaal gewicht van<br />
20390 K.G.<br />
Om te zien of de cabine volkomen luchtdicht is worden de naden,<br />
vóórdat de lucht wordt samengeperst, met zeep opstreken, zoodat<br />
men de plaatsen waar nog lucht mocht ontsnappen onmiddellijk kan<br />
opsporen.<br />
•<br />
staat, volkomen luchtdicht is. Hiertoe bestrijkt men de naden mei zeep,<br />
waarna de lucht in de cabine wordt samengeperst. Dit is wel is waar het<br />
omgekeerde van den toestand, die optreedt bij hei hooger siijigen van hei<br />
vliegtuig — immers dan neemt de druk van de buitenlucht toe — maar<br />
voor 'n controle van de luchtdichtheid der cabine komt dit op heizelfde neer.<br />
Bij de zevenentwintig proefvluchten, die met hei eerste exemplaar van<br />
de „Stratoliner" vóór het ongeval konden worden gemaakt, werd de<br />
maximumsnelheid op normale vlieghoogte, die theoretisch op 390 kilomeier<br />
per uur was vastgesteld, nog overtroffen.<br />
Van de „Straioliners", die in een serie van voorloopig acht stuks gebouwd<br />
worden, bevinden zich momenteel reeds drie nagenoeg in staat van voltooiing.<br />
Vanzelfsprekend gaat men de oorzaak der ramp met hei eerste exemplaar<br />
nauwkeurig na, alvorens met de proefvluchten van de volgende zal, worden<br />
begonnen. Dat, zooals van sommige zijden beweerd werd, de bouw van<br />
deze toestellen zou worden gestaakt, is onjuist. Nog nimmer heeft een<br />
luchtramp hei ontwikkelingsproces van de luchtvaart verhinderd!<br />
Ook thans bij de eerste belangrijke schrede naar grootere vlieghoogte<br />
zal men doorzetten tot eiken prijs!
Z.M. Koning Zog I van Albanië, die verklaarde de onafhanke-<br />
lijkheid van zijn land tot het uiterste te zullen verdedigen.<br />
ZWITSERLAUD<br />
5 AH DP IE<br />
TALIE<br />
VEflETIE<br />
flCT(€ T€6€iï<br />
• •<br />
ALg^Mie<br />
Kaartje van Albanië en omliggende landen.<br />
DUITSCH LA no<br />
Ancor<br />
flllll £11 A/ltSCUl<br />
TUEST<br />
'ROME<br />
HAPELS<br />
SICiLI<br />
HOnGARI<br />
V R o E n E n i £<br />
A f<br />
BOEKAREST «<br />
IELGRA»0<br />
^7<br />
JOEGOSLAV 1 Ë<br />
UA (ITAI)<br />
S. BOELGARIJ E 1<br />
imrtpnr<br />
TAUE NI<br />
lil<br />
SKOETAir<br />
DURAZZO L«'<br />
Tl RA HA<br />
ALBAJttlE<br />
5AS£noS\G(U£KE «-<br />
('"9 LAHO<br />
ö ATHfUE,<br />
^ «SOF IA *><br />
00<br />
lOllSCHf<br />
Zll<br />
In verband met de drastische militaire maatregelen, door Italië tegen Al-<br />
banië ondernomen, omdat de tusschen deze beide landen gevoerde onder-<br />
handelingen niet het door Italië gewenschte verloop hadden, brengen wij<br />
hier op deze pagina's een reeks interessante foto's van Albanië, die thans<br />
zeker de belangstelling van onze lezers zullen hebben!<br />
Het koninkrijk Albanië vTbrdt gevormd door een smalle landstrook van<br />
ongeveer 350 K.M. lengte, en hoogstens 50 K.M. breedte langs de West-<br />
kust van het Balkanschiereiland aan de Adriatische en Ionische Zee.<br />
De bevolking bestaat uit ruim één millloen zielen. Tachtig percent van<br />
hen zijn Albaneezen, de rest Serven, Zinzaren, Turken en Grieken.<br />
De stam der Albaniërs wordt reeds vroeg in de geschiedenis genoemd,<br />
doch het is niet voor de elide eeuw dat de naam Albanië voor het land<br />
zélf in gebruik kwam. In de Middeleeuwen stond het onder vreemde heer-<br />
schappij, terwijl het in 1479 werd onderworpen aan het Ottomaansche<br />
keizerrijk, waartoe het tot 1912 bleef behooren. Gedurende dezen tijd gol-<br />
den de Albaneezen steeds voor de trouwste bewakers der sultans, tot wier<br />
lijfwacht zij gewoonlijk behoorden, terwijl zij tevens belangrijke functies be-<br />
kleedden in de Turksche ambtenarenwereld.<br />
Tijdens den Balkanoorlog van 1912-1913 werd Albanië bezet door de<br />
Serven, Grieken en Montenegrijnen. Oostenrijk en Italië, die een verder<br />
doordringen van de Serven naar de Adriatische Zee niet gedoogen wilden,<br />
wisten te bewerken, dat Albanië tegen het einde van 1912 onafhankelijk<br />
werd verklaard. Tot vorst werd prins Wilhelm von Wied benoemd, die echter<br />
even na het uitbreken van den wereldoorlog in 1914 het land verliet. Het<br />
Noorden van Albanië werd nu door de Oostenrijkers bezet, het Zuiden,<br />
benevens Valona, door Italië. In 1921 werd Albanië evenwel andermaal<br />
onafhankelijk verklaard, doch Italië zoowel als Joego-Slavië probeerden er<br />
steeds hun invloed uit te breiden. Hieraan kwam in 1924 echter een einde,<br />
loen Ahmed Zogoe als dictator optrad. In September 1928 aanvaardde<br />
deze als koning Zog I de regeering.<br />
De invloed, dien Italië op hem uitoefende, is steeds zeer groot geweest.<br />
Als middelen van bestaan der Albaneesche bevolking moeten in de eerste<br />
plaats de veeteelt en de landbouw worden genoemd De laatste levert maïs,<br />
wijn, olijven en tabak, maar is nog niet voldoende om de behoeften van<br />
de bevolking te dekken. Men vindt er ook eenige delfstoffen, onder anderen<br />
petroleum en asphalt.<br />
Het verkeer is in Albanië nog niet bijster ontwikkeld; goede wegen zijn<br />
er zeldzaam. Tusschen Tirana, de hoofdstad, en Durazzo, de voornaamste<br />
uitvoerhaven van Albanië, loopt een spoorweg.<br />
De bestuursvorm van Albanië zou men een parlementaire monarchie<br />
mogen noemen. Het parlement bestaat uit twee kamers.<br />
MUAhBOE<br />
0<br />
?/'o.<br />
* 0 Ü<br />
y<br />
fff<br />
W' Ui<br />
De Albaneesche jeugd ontvangt reeds vroeg<br />
een militaire voor-opleiding ledere school-<br />
jongen dient tot een dergelijke semi-mili-<br />
taire organisatie te behooren.<br />
Bruggen zijn nog zeer zeldzaam in Albanië, althans builen de steden. Ziethier hoe de bewoners, die zeer gastvrij zijn, een vreemdeling<br />
over een rivier brengen.<br />
Bij het begin van een duizelingwekkenden tocht door<br />
het Albaneesche berglandschap. Goedmoedig als zij<br />
zijn, nemen de Albaneezen met iedere plaats op het<br />
voertuig genoegen.<br />
Een boulevard in Tirana. Gesluierde vrouwen ziet men<br />
thans zelden of nooit meer in Albanië, want sinds<br />
Maart 1937 is de Mohammedaansche sluier officieel<br />
verboden.<br />
Blik in een der talrijke moskeeën van de hoofdstad.
schipbreuk in<br />
Torres Strait<br />
.OP LEVEN EN DOOD<br />
ETN REEKS SPANNENDE A V O N ^<br />
TURE:N, NAAR WAARHEID VERTEUI<br />
In Torres Strait, ongevee.- honderdvijftig mijl ten<br />
Noordoosten van Cape York, de Noordelijkste<br />
punt van Queensland (Australië), ligt een groep<br />
van eenige eilanden, die bekend zijn als de<br />
Murray-eilanden. De drie belangrijkste er van<br />
heeten: Mer-, Dauar- en Waler-eiland. Ze bestaan<br />
alle drie uit den krater van een uitgedoofden vul-<br />
kaan, en Mer is het grootste met rijn lengte van<br />
twee, en zijn breedte van één mijl. Bovendien is<br />
het het eenige, dat thans nog door inheemschen<br />
wordt bewoond.<br />
De Murray-eilanden werden in 1791 ontdekt<br />
door kapitein Edwards van het Engelsche oorlogs-<br />
schip Pandora, toen hij van Tahiti terugkeerde met<br />
eenige muiters aan boord van het bekende, even-<br />
eens Engelsche, oorlogsschip Bounty<br />
Ofschoon het zeer zelden door blanken werd<br />
bezocht, heeft men het eiland Mer toch beschre-<br />
ven als een der mooiste tropische eilanden, die er<br />
op onze aarde te vinden zijn. Het klimaat doet er<br />
altijd denken aan een heerlijke lente.<br />
Omtrent den oorsprong der inheemsche bewo-<br />
ners is niets met stelligheid bekend. In sommige<br />
opzichten lijken zij op Papoea's en Melanesiërs,<br />
want zij hebben een donkerbruine huid, dik, wollig<br />
zwart haar, en een krachtigen, stevigen lichaams-<br />
bouw. Men neemt algemeen aan, dat de eilanden<br />
bezocht werden door Papoea's en Melanesiërs, die<br />
vervolgens bij de oorspronkelijke inheemsche be-<br />
volking zijn ingehuwd. Fraai bewerkte steenen<br />
visch-vallen, die reeds eeuwen oud zijn, en andere<br />
steenen antieke overblijfselen, bewijzen dat de<br />
eilanden al geruimen tijd voordat de eerste blan-<br />
ken in deze streken kwamen, bewoond waren.<br />
Toen kapitein Edwards de groep nu reeds meer<br />
dan honderdveertig jaar geleden ontdekte, waren<br />
de bewoners woeste, koppehsnellende kannibalen,<br />
en tot betrekkelijk korten tijd geleden zijn zij dit<br />
ook gebleven. Er zijn hier in de buurt talrijke<br />
schepen vergaan, en degenen die zoo'n verschrik-<br />
kelijke zeeramp overleefden, hebben bijna allen<br />
een afschuwelijk lot ondergaan, want de manne-<br />
lijke bewoners der Murray-eilanden vonden het<br />
hoofd van een blanke het kostbaarste bezit dat<br />
zij zich konden wenschen!<br />
Inderdaad zijn er maar heel weinig personen,<br />
die in deze omgeving schipbreuk hebben geleden,<br />
en die niét op een vreeselijke wijze vermoord zijn.<br />
De twee die een uitzondering maken, waren twee<br />
jongens, en het verhaal van hun adoptatie door de<br />
koppensnellers vormt een der meest opmerkelijke<br />
geschiedenissen uit de historie der Torres Straitl<br />
De beide jongens bevonden zich aan boord van<br />
de bark Charles Eaton, die op weg was van Syd-<br />
ney naar Soerabaja. Bij den ingang van de Torres<br />
Strait liep het schip op een koraalrif, en begon di-<br />
rect te zinken. Er bevonden zich negenentwintig<br />
personen aan boord, onder wie verscheidene pas-<br />
sagiers waren<br />
Het schip was slechts uitgerust met twee red-<br />
dingbooten, en een er van werd versplinterd ter-<br />
wijl men haar uitzette. Van de andere wisten de<br />
derde stuurman en vier matrozen zich meester<br />
te maken, die lafhartig wegroeiden, hun vieren-<br />
twintig metgezellen aan hun lot overlatend. Dezen<br />
slaagden er echter in, twee vlotten te maken,<br />
waarmee zij het schip konden verlaten, voordat dit<br />
geheel en al onder water verdween.<br />
Reeds gedurende den eersten nacht dreven de<br />
beide vlotten ieder 'n andere richting uit; den vol-<br />
genden ochtend werd 't vlot, waarop zich de kapi-<br />
tein, en acht passagiers bevonden, achtervolgd en<br />
ingehaald door wilden in kano's, die de blanken<br />
naar Darnley Island brachten, een paar mijl ten<br />
Noorden van Mer. Hier werden zij allemaal ver-<br />
moord met uitzondering van twee kleine jongens,<br />
George en William D'Oyley, zoontjes van een<br />
passagier.<br />
De beide knapen werden vervolgens, tezamen<br />
met de gesnelde hoofden der gedoode passagiers,<br />
naar het in de buurt gelegen Pullet-eiland ge-<br />
bracht. Hier waren de schipbreukelingen van het<br />
andere vlot geland, en op het strand zagen de<br />
ontdane jongens een afschuwelijken stapel afge-<br />
houwen hoofden liggen. Hier troffen zij ook twee<br />
andere jongens, die evenals zij gespaard waren —<br />
John Ireland en William Sexton.<br />
Spoedig nadat de D'Oyleys waren aangekomen,<br />
ontstond er onder de inheemschen een heftig dis-<br />
puut over de vraag, welke twee van de vier jon-<br />
gens gespaard moesten worden, en welke twee<br />
gedood. Ten slotte kwamen zij overeen, dat alleen<br />
de twee jongsten - William D'Oyley, vijf jaar,<br />
en John Ireland, twaalf jaar oud, niet gedood zou-<br />
den worden. Daarop werden de beide anderen,<br />
die allebei zestien jaar waren, door spiesen ter<br />
dood gebracht.<br />
De beide jongste knapen werden nu naar de<br />
andere eilanden gebracht om daar als beziens-<br />
waardigheden tentoongesteld te worden. Toen zij<br />
op Mer-eiland kwamen, besloot het plaatselijk<br />
opperhoofd, Duppar geheeten, dat hij deze beide<br />
interessante „dieren" wel graag wilde hebben,<br />
waarom hij ze kocht voor een tak bananenI<br />
Op Mer-eiland werden de belde jongens zeer<br />
vriendelijk behandeld. Ireland werd „Wak" ge-<br />
noemd, en D'Oyley „Uass". Ze werden buitenge-<br />
woon populair en ongeveer twee jaar leefden zij<br />
min of meer tevreden onder de inboorlingen, of-<br />
schoon zij af en toe genoodzaakt waren aanwezig<br />
te zijn bij het vermoorden van blanken, die in de<br />
buurt der eilanden schipbreuk hadden geleden.<br />
Zes maanden na den ondergang van de Charles<br />
Eaton bereikten de vijf leden der bemanning, die<br />
er in geslaagd waren de reddingboot te bemach-<br />
tigen, Batavia, en vertelden daar de geschiedenis<br />
van de ramp. Het bericht werd direct doorgegeven<br />
naar Sydney, en onmiddellijk daarop kreeg het<br />
Engelsche oorlogsschip Isabella bevel in Torres<br />
Strait naar andere overlevenden te gaan zoeken.<br />
Drie weken later werden Ireland en D'Oyley op<br />
Mer-eiland aangetroffen. De beide knapen bevon-<br />
den zich in uitstekenden staat, maar hun huid was<br />
bijna geheel zwart gebrand, als een gevolg van<br />
de inwerking der felle zonnestralen. Ze spraken<br />
alleen het dialect van het eiland, en toen zij van<br />
de inheemschen afscheid moesten nemen, toon-<br />
den zij zich zeer bedroefd.<br />
EEN HOEKJE VAN HET EILAND MER.<br />
,■■'.' ■■■'■ ■' - [f- ' » ■*!<br />
Op het eiland ontdekte een landlngs-expedltie<br />
van het oorlogsschip een kolossale nabootsing van<br />
een schildpad, die op ruwe wijze geboetseerd<br />
was in den vorm van een menschenhoofd. Er<br />
hingen vijfenveertig menschelijke schedels aan!<br />
Ze waren allemaal ontzettend beschadigd, en een<br />
er van wetd later herkend als de schedel van Mrs<br />
D'Oyley.<br />
De Isabella keerde naar Sydney terug met de<br />
beide overlevenden van de schipbreuk, en de<br />
grimmige resten der gedoode blanlen, welke men<br />
er had aangetroffen. De schedels werden onder<br />
een gedenkteeken begraven, terwijl de nabootsing<br />
van de schildpad in het Museum werd geplaatst,<br />
waar men ze heden ten dage nog kan zien. De<br />
geredde knapen kregen vrijen overtocht naar hiin<br />
familie in Engeland.<br />
Aan Mer-eiland is ook een geschiedenis verbon-<br />
den van een begraven schat.<br />
Volgens een verhaal, dat reeds langen tijd van<br />
generatie op generatie onder de inheemschen ver-<br />
teld wordt, zou er een Spaansch galjoen, dat van<br />
een handelsreis naar Oost-lndië terugkeerde, op<br />
het koraalrif, dat het eiland omgeeft, schipbreuk<br />
hebben geleden. De overlevenden slaagden er in<br />
verscheidene kisten met goudstukken naar land te<br />
roeien vóórdat het schip zonk<br />
Des nachts echter vielen de eiland-bewoners de<br />
ongelukkige schipbreukelingen aan, en doodden<br />
hen allemaal. Wat er van den schat is geworden,<br />
heeft men nooit kunnen nagaan-. Men gelooft, dat<br />
de matrozen hem hebben begraven, voordat zij<br />
werden overrompeld, maar nooit is iemand er in<br />
geslaagd, hem te vinden, ofschoon er wel bij ver-<br />
schillende gelegenheden op het strand van het<br />
eiland Spaansche goudstukken zijn aangetroffen<br />
van gcoote waarde.<br />
Thans bestaat de bevolking uit ongeveer vijf-<br />
honderd inheemschen, en deze breiden zich jaar-<br />
lijks in grooten getale uit over de andere eilanden<br />
van den Stillen Oceaan. Ze leven tevreden en<br />
rustig, zonder er meer aan te denken den eersten<br />
den besten blanke, dien zij zien, aan te vallen en<br />
te dooden.<br />
De huidige bewoners van Mer leiden een nijver<br />
bestaan, kweeken cocospalmen, bananen, suiker-<br />
riet, watermeloenen, maïs en aardappelen. Ook<br />
telen zij varkens. Meestal wordt hetgeen de bo-<br />
dem opbrengt op het eiland zelf geconsumeerd,<br />
maar als de oogst goed is, en er een overschot is,<br />
wordt dit naar de andere eilanden in de buurt<br />
gebracht, en daar verkocht.<br />
Mer is thans een „gesloten inheemsch reser-<br />
vaat", en alvorens men er als blanke aan land kan<br />
gaan, heeft men daartoe toestemming noodig van<br />
de autoriteiten van Queensland. Er woont slechts<br />
één blanke, de administrateur van de regeering,<br />
die tegelijkertijd dienst doet als schoolmeester. Hij<br />
woont er nu reeds verscheidene jaren, is er zeer<br />
tevreden, en gaat alleen af en toe maar eens naar<br />
Thursday-Island, dat op honderdvijftig mijl afstand<br />
ligt, om er inkoopen te doen en zijn brieven en<br />
couranten te halen.<br />
■ - .■<br />
/'
EEN „ACTUALITEIT" AAN DEN HEMEL<br />
ALS DE ZON VERDUISTERD WORDT<br />
Op 19 April as. zal er een gedeelte-<br />
lijke zonsverduistering plaats vin-<br />
den, die gedurende een deel van<br />
haar duur ook in ons land kan worden<br />
waargenomen. De verduistering zal<br />
beginnen om 17 uur 48; het hoogte-<br />
punt vindt plaats om 18 uur 37 minu-<br />
ten, terwijl de zon ondergaat om 1 9 uur<br />
03 minuut, voordat het einde der ver-<br />
duistering gekomen is.<br />
Hieronder kan men lezen, hoe een<br />
zonsverduistering ontstaat en waarom<br />
dit verschijnsel van zoo groot belang<br />
is voor de sterrenkundigen.<br />
Hoe een zonsverduistering onlsiaat, is eigenlijk<br />
zeer gemakkelijk en eenvoudig te zeggen.<br />
Simpel uitgedrukt komt het verschijnsel im-<br />
mers hierop neer, dat de maan op een gegeven<br />
oogenblik tüsschen de zon en de aarde in komt<br />
te staan. Zij onderschept dan het licht dat de zon<br />
naar ons afzendt, met het gevolg, dat er een<br />
periode van duisternis intreedt daèr, waar de scha-<br />
duw van de maan op de aarde valtl<br />
Onder gunstige omstandigheden valt het ver-<br />
schijnsel prachtig aan den hemel waar te nemen.<br />
Men ziet hoe de donkere maanschijf langzaam<br />
voor de zon schuilt. Eerst is het een oppervlakte<br />
als van een klein sikkeltje, dat er van dit laatste<br />
hemellichaam wordt verduisterd. Geleidelijk wordt<br />
het sikkeltje grooter, tol men op het laatst duidelijk<br />
kan zien, dat de maan het grootste deel van de<br />
zon bedekt. Op een gegeven oogenblik is de ge-<br />
hèèle zonneschijf verduisterd, en dan ziet men na<br />
eenigen tijd hoe er aan den kant, waar de ver-<br />
duistering begon, weer een klein sikkeltje licht te-<br />
voorschijn treedt, dat grooter en grooter wordt,<br />
tot eindelijk de zon weer in al haar glorie aan<br />
den hemel staat te schijnen. . .<br />
De verduistering, die wij hierboven hebben „be-<br />
schreven", en waarvan men sommige fasen duide-<br />
lijk op de bijgaande foto's ziet afgebeeld, is een<br />
zoogenaamde totale zonsverduistering. Het eigen-<br />
lijke feit der totale verduistering duurt slechts kort,<br />
namelijk niet langer dan acht minuten, en zij is<br />
slechts zichtbaar op de smalle strook schaduw die<br />
de nooit groote maan bij haar beweging aan den<br />
hemel over de aarde beschrijft. Voor de aarde als<br />
geheel genomen, zijn totale zonsverduisteringen<br />
niet zeer zeldzaam, doch voor een klejn land als<br />
het onze bijvoorbeeld wel. Zoo fiad de laatste<br />
totale zonsverduistering, die men in Nederland<br />
kon waarnemen, plaats in het jaar. . . 14331<br />
Het verschijnsel van een<br />
totale zonsverduistering<br />
is bijzonder indrukwek-<br />
kend, en zij die het eens<br />
hebben gezien, vergeten<br />
het hun heele leven niet<br />
meer. Als het laatste zon-<br />
licht achter de maan ver-<br />
dwijnt, valt er plotseling<br />
een geheimzinnige duister-<br />
nis over de aarde . . .<br />
De dieren denken, dat<br />
de avond gekomen is, en<br />
zoeken hun slaapplaatsen<br />
op. De temperatuur daalt,<br />
en op de plek waar eerst<br />
de zon aan den hemel<br />
straalde, ziet men nu de<br />
maan zich zwart tegen<br />
den lichten achtergrond<br />
van de zonne-corona af-<br />
teekenen. Met een snel-<br />
heid van tweeduizend<br />
kilometer per uur glijdt<br />
de maanschaduw over de<br />
aarde, maar ondanks deze<br />
snelheid zijn er toch waarnemers geweest, die haar<br />
hebben zien naderen en weer verdwijnen. Wan-<br />
neer de verduistering afneemt, komt het licht<br />
weer langzaam terug, en herneemt de aarde<br />
haar normaal aanzien.<br />
Voor de sterrenkunde is een totale zonsverduis-<br />
tering van groote beteekenis. Wanneer de maan-<br />
schijf de zon gaat bedekken, biedt de steeds smal-<br />
ler wordende zonnesikkel een prachtige gelegen-<br />
heid tot het bestudeeren van de buitenste zonne-<br />
lagen, waarvan het licht in gewone omstandig-<br />
heden door de volle zon overstraald wordt, en<br />
daardoor voor waarneming ontoegankelijk blijft<br />
Ook de zonnecorona kan alle^i tijdens een zons-<br />
verduistering bestudeerd worden, terwijl dan ook<br />
de protuberansen zichtbaar worden.<br />
De naam corona is de algemeen gebruikelijke<br />
voor den indrukwekkenden zilveren stralenkrans,<br />
die de zon tijdens den korten duur eener totale<br />
zonsverduistering omgeeft. De corona is van ouds-<br />
her opgemerkt en heeft aanleiding gegeven tot<br />
geestdriftige beschrijvingen. Soms schieten er uit<br />
de corona, ter hoogte van' den aequator, der zon<br />
ter weerszijden stralen uit, die wel millioenen kilo-<br />
meter lang zijn, terwijl er aan de polen slechts<br />
korte pluimen overblijven. De aard van het corona-<br />
verschijnsel heeft men nog niet geheel kunnen<br />
verklaren.<br />
Onder protuberansen verstaat men de roode<br />
vlammen, die uit de chromosfeer der zon opstij-<br />
gen, soms wel tot een hoogte van vierhonderd-<br />
Hoe een zonsverduistering plaats vindt: zooals men ziet, onder-<br />
schept de maan het licht der zon, daardoor ontstaat er een schaduw-<br />
kegel, waarvan de top de aarde raakt. De baan van den top wordt<br />
door de zwarte streep aangegeven.<br />
duizend kilometer! Ze vertoonen dikwijls ontzet-<br />
tende snelhheden, tot honderden kilometer per<br />
seconde toe.<br />
Met den naam chromosfeer duidt men de voor-<br />
namelijk uit waterstof en helium bestaande atmos-<br />
feer van de zon aan, die zich van zeven- tot<br />
veertienduizend kilometer hoogte uitstrekt Door<br />
de gloeiende waterstof is zij rood getint.<br />
Vroeger, toen men nog niet wist waardoor een<br />
zonsverduistering ontstond, zag men er een on-<br />
heilspellend voorteeken in — zooals in de ver-<br />
schijning van een komeet! - en meende men, dat<br />
er allerlei rampen op zouden volgen. Tegenwoor-<br />
dig weet men natuurlijk beter. Men kan het tijd-<br />
stip waarop er 'n zonsverduistering zal plaats vinden<br />
nu precies voorspellen, evenals den duur er van<br />
De verduistering van 585'v. Chr. was de eerste,<br />
die voorspeld werd, en wel door den beroemden<br />
Griekschen wijsgeer Thales van Milete. Herodotus<br />
vertelt ons, dat zij plaats vond gedurende een<br />
veldslag tüsschen de Lydiërs en de Meden, en dat<br />
ze zooveel schrik en ontsteltenis teweegbracht,<br />
dat het gevecht werd gestaakt en de vrede ge-<br />
teekend!<br />
Pas in de vorige eeuw is men begonnen de<br />
zonsverduisteringen te bestudeeren om er meer<br />
door te weten te komen van de zon en haar naaste<br />
omgeving, en tegenwoordig is er bijna geen ver-<br />
duistering meer van beteekenis of expedities on-<br />
dernemen vaak lange en kostbare reizen om haar<br />
ter plaatse nauwkeurig te kunnen gadeslaan.<br />
Vier stadia van een nlèt-totale zonsverduistering. Deze foto's die tijdens de verduistering van 30 Augustus 1905 werden gemaakt, vertoonen de<br />
fasen zooals deze zich voordeden (van links naar rechts) om dertien uur één minuut; dertien uur acht minuten; dertien uur dertig minuten<br />
en veertien uur.<br />
- 10 -<br />
ei oer pi<br />
in<br />
iteim<br />
k^me irjp Iö in te in<br />
Ieder voorjaar is het van belang te<br />
gaan denken aan het verpotten<br />
van onze kamerplanten! Hieraan<br />
wordt in de practijk nog veel te<br />
weinig aandacht geschonken.<br />
Waarom gaan we verpotten? De<br />
bloempot, waarin onze kamerplanten<br />
moeten wortelen, is een beperkte<br />
ruimte, die spoedig met wortels vol<br />
gegroeid is Dan moet er voedsel van<br />
bovenaf in den pot worden gebracht<br />
(we doen dit met een oplossing van<br />
den bekenden kamerkunstmest voor<br />
bloeiende- en voor bladplanten)<br />
anders kunnen de wortels geen<br />
voedsel meer vinden. De eerste<br />
reden is dus den wortels gelegen-<br />
heid te geven nieuw voedsel te vin-<br />
den. We potten namelijk altijd op<br />
in zeer voedzame aarde. Voorts<br />
kunnen de wortels boven den pot<br />
uitgroeien, de aarde, die er nog in<br />
te vinden is, kan verzuren; de wortels<br />
kunnen een ziekte hebben en moe-<br />
ten dus grondig worden nagezien,<br />
èn de plant kan een grooteren pot<br />
noodig hebben. Allemaal redenen<br />
om het verpotten van onze kamer-<br />
planten niet te vergeten, en de<br />
groeiomstandigheden weer zoo gun-<br />
stig mogelijk voor hen te maken.<br />
Wanneer gaan we verpotten? De<br />
beste tijd voor het verpotten is het<br />
voorjaar. Er zijn liefhebbers, die<br />
hiertegen zondigen en pas in het<br />
najaar verpotten, maar die hebben<br />
het mis. Het lijkt wel goed een<br />
plant, die den moeitevollen winter<br />
ingaat daarvóór eens extra goed te<br />
verzorgen, maar het is onjuist. De<br />
zomer stelt de olanten namelijk in<br />
staat weer een goed wortelgestel te<br />
maken en een dergelijke plant kan<br />
ongeschonden den winter doorko-<br />
men. Maar we mogen alleen ver-<br />
potten na den bloei van onze plan-<br />
ten. Nooit er vóór! Onthoudt u dezen belangrijken regel alstublieft goed!<br />
Een voorbeeld: Een Azalea zal nu uitgebloeid zijn en kan verpot worden,<br />
een Duimleden-Caclus (Epiphyllum) eveneens. De groote Phyllo-Cactus of<br />
blad-Cactus bloeit meestal omstreeks Pinksteren en kan dus nog niet verpot<br />
worden. We wachten tot na den bloei. Maar omdat de Duimleden-Cactus al<br />
omstreeks Kerstmis, maar zeker in Januari kan bloeien, wil dat . nog niet<br />
zeggen, dat er direct na den bloei verpot moet worden. We wachten in<br />
ieder geval tot het voorjaar. Na half Mei gaan veel planten tijdelijk onze<br />
woning verlaten en worden in den tuin, met pot en al ingegraven. Een<br />
pracht gelegenheid om meteen te verpotten! Dit wordt dan ook in de<br />
practijk veel gedaan.<br />
Hoe gaan we verpotten? We zoeken vanzelfsprekend eerst de planten<br />
bijeen, die we verpotten willen en zetten die op een gemakkelijke plaats,<br />
bijvoorbeeld een aanrecht in de keuken, waar we wel eens wat mogen<br />
morsen met aarde, of op een tafel in den tuin. We maken, dat we enkele<br />
oude bloempotten voorhanden hebben, liefst in verschillende maten. U moet<br />
er vooral om denken, dat alleen oude potten mogen gebezigd worden. Hef<br />
woord oude staat er niet voor niets! Nieuwe bloempotten moeten van tevoren<br />
„ingewaterd" worden.<br />
We kloppen de plant uit den pot. Heel groote, zware planten, bijvoor-<br />
Voor hel naar bed ^-A^<br />
gaan Vlnolia Cold >T<br />
Cream en de ver- wi<br />
zorging van Uw ^T<br />
huid Is èf! \«<br />
emiseini<br />
'heeini<br />
OOO<br />
Mensen gaan langs U heen, onopge-<br />
merkt, ongezien ... Een enkele maal<br />
wordt U getroffen door een paar<br />
sprekende ogen, een matte, blanke<br />
teint. Deze vrouw valt op door de<br />
uitdrukking van haar ogen en haar<br />
zachte, roomblanke huid. Zij is een<br />
trouw gebrulkster van Vinolia Creams<br />
en daaraan heeft zy haar schoonheid<br />
te danken.<br />
Vinolia Vanishing Cream is door haar<br />
extra füne emulgering een weldaad<br />
voor de teerste huid. Zij verstopt<br />
zelfs de fijnste gelaatsporiën niet en<br />
maakt Uw teint fris en jeugdig. Ook<br />
Uw huid wordt gaaf en blank door<br />
het regelmatig gebruik van Vinolia<br />
Vanishing Cream.<br />
Gewone tube. 35 et. Luxe pot.... 45 et.<br />
Grote tube... 60 et. Grote luxe pot 90 et.<br />
VANISHING CREAM UW CREAMS COLD CREAM<br />
we bijna altijd enkele scherven om den pot daardoor te draineeren. Een<br />
zeer goede methode! De wortels drukken we steeds goed aan. Dit gaat<br />
het gemakkelijkst als we een klein laagje aarde in den pot doen, daarop<br />
de plant zetten en dan in de ledige ruimten aarde laten loopen, en die<br />
zoo stijf mogelijk tegen de wortels aandrukken.<br />
Welke ingrediënten hebben we noodig bij het verpotten? Ik noemde u<br />
al enkele oude potten, in verschillende grootten, houtskoolpoeder en scherven.<br />
Het voornaamste is natuurlijk de aarde, waarin de plant dient te groeien.<br />
Voor bijna alle kamerplanten wordt een andere samenstelling van grondmengsel<br />
aanbevolen, zoodat het wel zaak is voor lederen liefhebber daar<br />
nauwkeurig acht op te slaan. Indien uw kennis van de planten nog niet zoo<br />
ver reikt, dat u elk mengsel weet, gebruikt u dan gewone bloemistenaarde.<br />
Een goede bloemist, die een kweekerij heeft, kan u daar zeker aan helpen.<br />
Wie zelf voor zijn planten grondmengsel weet te maken, zal in de eerste<br />
plaats bladaarde moeten koopen, die tevens het voornaamste bestanddeel<br />
is van de zoogenaamde bloemistenaarde. Voorts dient men te zorgen voor<br />
goeden tuingrond, waarmede natuurlijk niet de grond uit uw tuin wordt bedoeld,<br />
want die kan uit zand, klei, veen, enzoovoort bestaan. Tuingrond is<br />
goede, donkere, humusrijke grond, dien de kweeker gebruikt. Dan is er nog<br />
zodengrond, die ontstaan Is uit vergane, goed verteerde zoden. Verder<br />
beeld Clivia's, laten zich maar niet zoo gemakkelijk uit hun kluis schudden moet u hebben ouden, verteerden koemest, die al werkelijk zoover heen is,<br />
kleinere planten wel. We keeren de plant gewoon om, nemen den stengel dat hij gemakkelijk door de aarde verwerkt kan worden. Voor de meeste<br />
tüsschen middel- en ringvinger, spreiden de vingers van de hand, die de kamerplanten is een mengsel van twee deelen bladgrond, twee deelen tuinplant<br />
vasthoudt zoo wijd mogelijk uiteen en kloppen met de palm van de grond, een deel oude verteerde mest en een deel graszodenaarde aan te<br />
andere hand tegen den onderkant van den pot. De wortels zullen dan bevelen. Enkele planten vragen wat kalk door den grond heen, bijvoorbeeld<br />
spoedig loslaten. Gebeurt dit niet, dan kunnen we ook den rand van den pot Cactussen, en andere wat fijne klei. Planten, die heel veel voedsel kunnen<br />
tegen de tafel kloppen, maar wij moeten dit zeer voorzichtig doen, om de gebruiken, krijgen natuurlijk een grooter percentage ouden verteerden mest<br />
plant niet te beschadigen. Als we de plant vrij kunnen houden, zooals bij Weer andere planten, bijvoorbeeld Bromelia's en Orchideeën, krijgen fijn<br />
de eerste methode, zal er niet zoo gauw beschadiging ontstaan. Nu halen gehakt sphagnum, omdat die een zeer vochthoudend grondmengsel p^efewe<br />
alle oude aarde zorgvuldig weg, spoelen de kluit verder geheel uit in reeren. Dan Is er nog scherp zand, zoogenaamd rivierzand, dat Vetplanten<br />
een emmer water en kijken de wortels goed na! Dat Is een noodzakelijk en enkele Cactussen graag door het grondmengsel heen hebben. Het zou<br />
werkje. Alle bruine wortels (die zijn meestal ziek) worden zorgvuldig ver- mij natuurlijk te ver voeren u van alle planten de bijzonderheden op<br />
wijderd met een scherp mes. Vooral bij Clivia's kunnen we de zieke wortels te geven. In ieder geval weet u thans tijdig wat u noodig hebt, zoodat u<br />
aantreffen. De ontstane wonden worden gedroogd met wat houtskoolpoeder zorgen kunt er over te beschikken wanneer u moet gaan verpotten.<br />
of sigarenasch. Nu stellen we ons de vraag: „Moet de pot, waarin de plant Wat doen we na het verpotten? We zorgen er voor, dat onze planten<br />
komt te staan, niet een beetje grooter zijn dan de vorige?" Meestal is dit niét In de volle zon komen te staan, noch vlak bij de verwarming. In kamers<br />
het geval, vooral bij jonge planten, die nog niet hun vollen wasdom bereikt met droge lucht moeten we pas verplante kamerplanten besproeien (op<br />
hebben. Oudere planten krijgen alleen een Ietsje grooteren pot of blijven het blad) met lauwwarm water.<br />
een paar jaar in denzelfden pot staan. Op den bodem van den pot doen<br />
1!
CARSON A P I E R S<br />
WONDERLIJKE AVONTUREN OP VENUS<br />
DOOR EDGAR RiCE BURROUGHS<br />
iCWRUVER DER TARZAN-VERMALEN<br />
GEAUTOi<br />
Carson Napier Is met een vuurpijlvlicgtuig naar de planeet Venus gevlogen.<br />
Hij beleeft er de wonderlijkste en gevaarlijkste avonturen en wordt er verliefd op<br />
, de koningsdochter Duarc. die door vijanden is geschaakt.<br />
Hij weet haar te bevrijden en wil haar nu in zijn vliegtuig naar haar vaderland<br />
terugbrengen. Doch Duare wil dit niet, want geen man mag tegen een konings-<br />
dochter over zijn liefde spreken, en daar Carson dit gebod heeft overtreden. :ou<br />
hem dit zijn leven kosten. Ze vliegen juist boven een kudde dieren. Ze landen.<br />
doch als zij het luchtschip verlaten, wordt Duare door een groep gewapende<br />
vrouwen weggevoerd en Carson bewusteloos geslagen.<br />
Den volgenden morgen weten ze door een list met het vliegtuig weer weg te<br />
komen.<br />
Na een nacht vliegen komen ze aan Duarc's geboortestad. Ze vliegen echter op<br />
haar verzoek verder. Daarna bereiken ze een belegerde stad en van een ecniamen<br />
wandelaar vernemen ze. dat ze in Anlap zijn. Deze wandelaar, Taman. gaat mee<br />
in de ,,anotar" naar de belegerde stad. Ze dalen op de racebaan en Carson wordt<br />
benoemd tot kapitein in het leger van Muso. den ..jong".<br />
Na een paar weken moet hij voor Muso twee brieven overbrengen, één<br />
aan een man in Am lot, en één aan een boer. Lodas, Deze helpt hem in Am lot<br />
te komen Bij Lodas' broer, Horjan, zal Carson den nacht doorbrengen, maar hij<br />
moet vluchten voor de Zani. In een restaurant-hoort hij van een dame. Zerka. dat<br />
hij erg voorzichtig met .zijn woorden moet zijn.<br />
Hij leest den brief van Muso. en bemerkt, dat deze zijn eigen doodvonnis<br />
inhoudt en dat Muso Sanara aan de Zani wil overleveren, 's Nachts wordt de brief<br />
gestolen.<br />
Carson wordt opgenomen bij de Zani-garde. Hij denkt nog niet aan vluchten,<br />
want hij wil eerst weten, wie een jong is, die door de Zani gevangen wordt ge-<br />
houden. Den volgenden morgen krijgt hij opdracht met een detachement van elf<br />
man naar de gevangenis des doods, de Gab kum Rov te gaan.<br />
Als Torko, de directeur, met verlof gaat, treedt Carson als plaatsvervanger op,<br />
en ontvangt Mephis. die Kord, den gewezen jong van Korva. tef dood brengt.<br />
Intusschen laat hij een looper maken van den sleutel der celdeuren en ontdekt<br />
dat de gevangen Jong Mintep. de vader van Duare is. Onder de nieuwe gevange-<br />
nen bevindt zich Horjan. die wegens het verbergen van een vreemdeling is gear-<br />
resteerd. Hij herkent Carson, maar zegt niets. Den volgenden dag verricht Carson<br />
een arrestatie, n.1. van Nar von. en ziet in diens huis net Zcrka vluchten.<br />
Narvon wordt ondervraagd en sterft, als men hem prest zijn medeplichtigen te<br />
noemen, met de eerste letter van Zerka's naam op de lippen. Carson verneemt<br />
van een gevangene, dat Muso Duare tot zijn vrouw wil hebben. Dan besluit hij<br />
dadelijk naar Sanara te gaan en hij kan in een kano ontkomen. Hij gaat echter<br />
eerst Zerka waarschuwen, omdat het niet onmogelijk is. dat ze verdacht wordt.<br />
Ze kan echter nog niet meegaan naar Sanara. want ze wil eerst Mephis dooden-<br />
Carson heeft Zerka beloofd, terug te komen.<br />
In Sanara gekomen, blijkt Carson nog net op tijd te zijn om te verhoeden, dat<br />
Muso Duare tot zijn koningin maakt. Op verzoek van Carson roept Taman cenige<br />
autoriteiten bij elkaar, aan wie Carson alles zal vertellen wat hij van Muso's ver-<br />
raad weet. Men waarschuwt hem echter, met overtuigende bewijzen te komen, want<br />
de bijeengekomen mannen hebben trouw aan Muso gezworen.<br />
Als Carson heeft verteld, wat er in den brief van Muso stond, besluit men<br />
Muso op de proef te stellen ten einde na te gaan. of hij de stad werkelijk aan<br />
de Zani heeft willen verraden. Carson zal een brief uit zijn vliegtuig boven hun<br />
linies laten vallen. Duare en twee officieren. Legan en Ulan, vergezellen hem.<br />
Carson laat den brief vallen, daalt op een eilandje en gaat met één officier naar<br />
de Gab kum Rov. waar ze Mintep verlossen. Daarna gaan ze nog naar Zerka.<br />
Bij Zerka wordt Carson door de Zani gevangengenomen, en met Zerka en<br />
Mantar naar de Gab kum Rov gebracht. Carson spot echter met het strenge optre-<br />
den van Torko. omdat hij rekent op hulp uit Amlot. Aan ontvluchten valt niet te<br />
denken.<br />
Op het moment, dat ze gemarteld zullen worden, begint Duare de gevangenis<br />
te bombardecren. Mephis val» dood neer omdat Zerka hem den vorigen avond<br />
vergif heeft gegeven. Carson en de beide anderen worden vrijgelaten, maar Duare<br />
ziet hen niet. Ze vertrekt in de richting van Sanara. en de anderen volgen haar<br />
in een bootje. Als ze Sanara naderen zien ze. dat Duare juist met de anotar vertrekt<br />
in de richting van Vepa)a. Dasr de Zani zijn weggetrokken, gaan ze naar de stad<br />
en vragen naar Taman. De officier, die hun te woord staat, gelooft echter dat ze<br />
Zani zijn- ,,Ik ben Carson '.an Venus, zeg dat maar aan Taman. " antwoordt Carson.<br />
Op deze woorden verliet de officier den muur en even later ging<br />
de poort een klein eindje open en kwam hij naar buiten met<br />
een paar soldaten om ons wal nauwkeuriger op te nemen.<br />
Terwijl hij dit deed, herkende ik hem, en hij mij. Hij was een der<br />
officieren, die met mij gevlogen had bij een der vele gelegenheden,<br />
dat ik het kamp der Zani had gebombardeerd. Ik stelde hem aan<br />
Zerka voor en aan Mantar, en zei hem, dat ik voor den laatste<br />
kon inslaan. Daarop verzocht hij ons de stad binnen te gaan; hij<br />
zou ons persoonlijk naar Taman begeleiden.<br />
„Eén vraag/' zei ik, ,,voordat ik Sanara betreed."<br />
,,En welke is die vraag?" zei hij.<br />
„Is Muso nog steeds jong?*'<br />
Hij glimlachte.<br />
„Ik begrijp, waarom je dat wilt weten,'* zei hij, „maar ik kan je<br />
verzekeren, dat Muso niet langer jong is. De hooge raad heeft<br />
hem afgezet en Taman in zijn plaats tot jong uitgeroepen."<br />
Het was met een gevoel van opluchting, dat ik de stad Sanara<br />
weer betrad na de weken van gevaar en onzekerheid die ik had<br />
doorgebracht en gedurende welken lijd ik met geen mogelijkheid een<br />
plaats op deze vreemde planeet had kunnen bedenken waar ik mij<br />
volkomen veilig had kunnen voelen — niet in Kooad, waar zelfs<br />
mijn beste vrienden verplicht zouden zijn geweest mij te dooden,<br />
omdat ik zoo vermetel was geweest van hun prinses te gaan houden<br />
— en lij van mij! Niet in Kapdor, de Thoristen-stad van Noobol,<br />
- 12<br />
RLAilDSCM<br />
waar zij my in de kamer met de zeven deuren hadden opgesloten<br />
waaruit nog nooit één mensch levend was ontkomen; niet in Kor-<br />
mor, Skor's stad des doods, waar ik Duare en Nalte van onder<br />
Skors neus uit zijn eigen paleis had kunnen ontvoeren; niet in<br />
Havatoo, die Utopische stad op de oevers der Rivier des Doods,<br />
waar ik Duare had weten te redden voor een onverklaarbaar ver-<br />
schrikkelijk en wreed vonnis; niet in Amlot, waar de volgelingen<br />
van Spehon mü in stukken zouden hebben gescheurd als ztf mij te<br />
pakken hadden kunnen krijgen! Indien Muso hier nog als jong had<br />
geregeerd, dan zou ik gedoemd zijn geweest in hopelooze eenzaam-<br />
heid te blijven ronddolen op deze planeet, waar de toestanden<br />
vreemder zyn dan in welk land of in welke streek der aarde ook.<br />
En niet alleen vreemder, maar ook geheimzinniger en wreeder.<br />
Eindelijk had ik nu een stad, die ik mijn eigen stad mocht noemen,<br />
waar ik een tehuis zou kunnen vestigen, en waar ik in vrede en<br />
tevredenheid zou kunnen leven, doch ik ondervond desondanks<br />
alleen maar een gevoel van veiligheid en opluchting, en niet van<br />
geluk — want Duare was er niet, en hoe zou ik mij dan gelukkig heb-<br />
ben kunnen voelen?<br />
Zoo trad ik Sanara met een gevoel van smart binnen en in de<br />
howdah van een grooten militairen gantor werden wij onder ge-<br />
leide van talrijke soldaten naar het paleis van Taman gebracht.<br />
Het was maar goed, dat wy een militair geleide hadden, want de<br />
menschen die wy passeerden dachten dat wy Zani-gevangenen<br />
waren en ze zouden snel met ons hebben afgerekend, indien wij<br />
niet beschermd waren geweest door de soldaten.<br />
Ze volgden ons tot zelfs aan de poorten van het paleis van den<br />
jong, joelend en fluitend en ons allerlei beleedigingen toeschreeu-<br />
wend. De officier, die ons begeleidde, probeerde hun te beduiden,<br />
dat wy geen Zani waren, maar zyn woorden gingen verloren in<br />
het lawaai dat de menschen maakten|j(»^<br />
HOOFDSTUK XVH. *<br />
Veertig minutenl<br />
Toen men Taman had medegedeeld, dat ik in Sanara was terugge-<br />
keerd, liet hy ons direct bij zich brengen. Hy had de Toganja Zerka<br />
goed gekend in Amlot, en nadat hy had geluisterd naar haar geschie-<br />
denis, beloofde hy, dat zij zoowel als Mantar zouden worden beloond<br />
voor het dappere en volhardende werk dat zy hadden verricht<br />
om het gezag der Zani te ondermijnen. Mij verhief hy in den<br />
adelstand, mij landgoederen en paleizen belovend zoodra de regee-<br />
ring haar zetel weer in Amlot zou hebben gevestigd. Toen hy hoorde,<br />
hoe de inwoners van Sanara zich tegen ons hadden gedragen omdat<br />
zy dachten dat wij Zani waren, beval hy, dat er zwarte pruiken<br />
voor Mantar en my gemaakt zouden worden en nieuwe kleeren voor<br />
ons alle drie; toen liet hij Mantar en Zerka over aan de goede<br />
zorgen van leden van zijn personeel en bracht hij my naar Jahara,<br />
zyn koningin.<br />
Ik wist, dat hij my onder vier oogen wilde spreken om my alles<br />
te kunnen vertellen over Duare — aan wie wy allebei uitsluitend<br />
hadden gedacht sinds onze ontmoeting, doch over wie wij geen<br />
van beiden ook maar één woord hadden gesproken.<br />
De kleine prinses Xna was by haar moeder toen wij de appar-<br />
tementen van de koningin betraden en zij verwelkomden mij allebei<br />
met de grootste hartelijkheid. Gelukkig voor Nna, w^erd zy niet lastig-<br />
gevallen met de belachelijke gewoonten van Vepaja die van Duarc<br />
een gevangene hadden gemaakt in het palcis van haar eigen vader,<br />
maar ze kon vryelyk spreken en omgaan met al de leden van het<br />
hof en alle bezoekers. Het was een allerliefst jong meisje, en de<br />
trots zoowel van haar vader als moeder.<br />
Kort nadat ik door Jahara was ontvangen, werd Nna weggehaald<br />
door een hofdame en ik zon haar niet terugzien dan na een ver-<br />
schrikkelijke episode en een gevaarlyk avontuur!<br />
Zoodra Taman, Jahara en ik alleen waren, wendde ik my tot den<br />
eerste.<br />
„Vertel mij, waar Duare is gebleven," smeekte ik hem. „Ik zag<br />
haar anotar vanmorgen Sanara verlaten en boven den oceaan ver-<br />
dwijnen. Niemand anders dan Duare kan aan het stuur hebben ge-<br />
zelen, wanl zij alleen weet hoe zij met de anotar moet vliegen."<br />
„Je hebt gelyk," antwoordde Taman. „Het was Duare."<br />
„En ze is met haar vader naar Vepaja gevlogen?" vroeg ik.<br />
„Ja. Mintep heeft er haar practisch toe gedwongen! Ze had de<br />
hoop niet opgegeven dat je nog in leven was, en zy wilde dan ook<br />
blijven. Ze dacht er over naar Amlot terug te vliegen met nog meer<br />
bommen en een brief, waarin zij mededeelde dat, zy de stad zou<br />
bombardeeren tot je in vryheid was gesteld, maar Mintep wilde<br />
daar niet van hooren. Hy bezwoer haar dat wanneer je nog in leven<br />
was, hij je zou dooden zoodra hy je zag, want ofschoon hy je als<br />
vader groote dankbaarheid verschuldigd was voor alles wat je<br />
voor zyn dochter had gedaan, moest hy je toch als jong van Vepaja<br />
dooden omdat je het gewaagd had van zyn dochter te gaan houden<br />
en haar tot vrouw te nemen! Ten slotte beval hü haar met hem naar<br />
Vepaja terug te keeren om terecht te staan voor den raad van<br />
edelen van Kooaad, omdat zy een der oudste wetten van Vepaja<br />
had overtreden."<br />
„Dat beteekent, dat zy ter dood gebracht zal worden," zei ik.<br />
„Ja, dat begreep zy, en ook Mintep begreep dit, maar de dynastieke<br />
gewoonten en wetten van Vepaja zyn zóó samengegroeid met het<br />
diepst inneriyke wezen der Vepajanen, dat het hun byna onmogelyk<br />
voorkomt om te probeeren aan de consequenties er van te ontko-<br />
men. Duare zou dit echter gedaan hebben indien zy zeker had<br />
geweten, dat je nog in leven was! Dat heeft zy my zelf gezegd, en<br />
ze vertelde my ook dat zy vrywillig »aar Vepaja zou terugkeeren<br />
indien ze wist dat je gestorven was omdat zy den dood de voorkeur<br />
gaf boven een leven zonder jou! Ik weet niet, wat Mintep zou heb-<br />
ben gedaan indien zy had geweigerd naar Kooad terug te gaan; maar<br />
ik geloof dat hy haar met zyn eigen handen zou hebben gedood,<br />
ondanks het feit dat hy veel van haar houdt. Ik was op een der-<br />
gelyke eventualiteit echter voorbereid, en ik zou Duare hebben<br />
beschermd, zelfs al had ik er Mintep voor moeten opsluiten. Ik kan<br />
je verzekeren, dat wy allemaal in de meest ongelukkige situatie<br />
verkeerden. Ik heb nog nooit iemand met zóó'n onbetwistbare intel-<br />
ligentie zóó fanatiek gezien als Mintep, maar alleen op dit eene<br />
punt. Overigens scheen hy volkomen normaal en schonk hy aan<br />
Duare al de liefde van een toegewyden vader. Ik heb me vaak '<br />
afgevraagd wat hy zou hebben gedaan als Duare je in Amlot had<br />
gevonden. Ik kan me hem niet voorstellen, samen met jou in één<br />
anotar. — Maar vertel me eens, wat is er eigeniyk verkeerd gegaan<br />
met je plannen? Duare zei, dat je niet in een boot uit de stad bent<br />
vertrokken zooals je zou hebben gedaan als je in vryheid was<br />
gesteld?"<br />
„Ik ben precies zoo uit de stad vertrokken als wy badden afge-<br />
sproken," zei ik, „maar ik had Zerka en Mantar by my, en ik denk,<br />
dat Duare zal hebben gekeken naar een bootje met één man er in.<br />
Ook had men my in de rechtszaal van de gevangenis myn vlieghelm<br />
afgenomen, zoodat zy my nergens aan herkennen kon. We moeten<br />
er in haar oogen als drie Zani hebben uitgezien!"<br />
„Dan heeft zy je gezien," zei Taman, „want ze heeft my verteld,<br />
dat ze drie Zani de haven heeft zien verlaten. Toen je niet kwam,<br />
zooals zy had gehoopt, dacht ze, dat de Zani je hadden gedood, en<br />
daarom heeft ze de stad gebombardeerd tot haar voorraad bommen<br />
was uitgeput. Toen is zy met Mintep, Ulan en Legan teruggevlogen.<br />
Verscheidene dagen is zy daarop in de buurt van Sanara gebleven,<br />
tot wy drie ballonnen hebben opgelaten om haar te beduiden, dat<br />
zy zonder gevaar voor haar veiligheid Sanara kon binnenkomen.<br />
Natuurlyk wisten wy toen niet, dat jy niet in de anotar was!" .<br />
„En wat is er met Muso gebeurd? Men heeft my aan de poort van<br />
de stad verteld, dat hy is afgezet."<br />
„Ja — afgezet en in de gevangenis geworpen," antwoordde Taman.<br />
„Hy heeft echter nog een groot aantal volgelingen, die hun leven in<br />
Korva niet zeker zyn, nu Muso niet langer jong is. Zy zyn wanhopig,<br />
en gisterenavond zyn zy er in geslaagd Muso uit de gevangenis te<br />
- 15 -<br />
„DAT IS ONMOGELIJK!" KIEP<br />
HU UIT. .HOE KUN JE HOPEN<br />
VEPAJA TK BEREIKEN?"<br />
bevryden. Hy verbergt zich<br />
nu ergens in de stad. We ge-<br />
looven niet, dat hy al kans<br />
heeft gezien de stad te verla-<br />
ten, ofschoon (Ut wel zijn plan<br />
is. Hy gelooft, dat wanneer hij<br />
Amlot kan bereiken, de Zani<br />
hem jong zullen maken, maar<br />
hy weet niet, wat wy weten<br />
— dat Mephis dood is en dat<br />
na zyn dood de contra-revolu-<br />
tionnairen er in geslaagd zyn<br />
de kopstukken van de Zani<br />
te verdryven en een eind te<br />
maken aan hun bewind, waar<br />
men meer dan genoeg van had.<br />
Gisterenochtend moeten de<br />
troepen, die Sanara beleger-<br />
den, het vernomen hebben,<br />
want toen hebben ze hun stel-<br />
lingen ontruimd en hebben ze<br />
den langen terugtocht naar<br />
Amlot aanvaard!"<br />
„Dus dan is de burgeroorlog voorby," zei ik.<br />
„Ja," antwoordde Taman, „en ik hoop dat Amlot nu spoedig weer<br />
de hoofdstad zal kunnen zyn. Ik heb reeds laten weten, dat ik ieder-<br />
een amnestie verleen, behalve den voornaamsten leiders en hun, die<br />
absoluut misdadige handelingen hebben verricht. Ik reken er op, bin-<br />
nen een paar dagen met een sterk leger Amlot te kunnen binnen-<br />
rukken, En Carson, ik hoop dat jy me wilt vergezellen om in de<br />
hoofdstad de eerbewyzen in ontvangst te nemen waar je recht<br />
op hebt."<br />
Ik schudde myn hoofd. ,,<br />
„Je moet niet gelooven, dat ik je edelmoedigheid met op prys stel,<br />
zei ik, „maar ik geloof dat je wel begrypen zult, dat ieder eerbewys<br />
zinloos en onbeteekenend voor my is zoo lang myn prinses met by<br />
my is."<br />
„Ik kan me dat begrypen," antwoordde hy, „maar je moet nu een-<br />
maal leven en hier kun je in eere en vrede leven. Wat kun je trou-<br />
wens anders beginnen?"<br />
„Ik ga naar Duare, in Vepaja," zei ik.<br />
„Dat is onmogelyk!" riep hy uit. „Hoe kun je hopen, Vepaja te<br />
bereiken? Ieder Korvaansch schip is door den vijand in beslag geno<br />
men of vernietigd tydens den laatsten oorlog."<br />
„Ik heb een schip, dat my veilig en behouden uit Amlot kan<br />
brengen," zei ik.<br />
„Wat is dat voor een schip? Een visschersboot? vroeg hy.<br />
„Ja," antwoordde ik.<br />
„Och, dat is een notedopje! In den eersten den besten storm zou<br />
je er mee ten onder gaan!" riep hy uit.<br />
„B.est mogeiyk, maar toch wil ik het probeeren," zei ik.<br />
Hij schudde treurig het hoofd.<br />
„Ik wou, dat ik je er van terug kon houden," zei hy. „Niet alleen<br />
omdat ik je graag mag, maar omdat je Korva zulke groote diensten<br />
zou kunnen bewyzen."<br />
„Op welke manier?"<br />
„Door ons te leeren hoe wy anotars moeten bouwen en door myn<br />
officieren te leeren hoe zy er mee moeten vliegen!"<br />
„De verleiding dit te doen is groot," erkende ik, „maar ik zal nooit<br />
vrede kunnen vinden voordat ik alles heb gedaan wat een man kan<br />
doen om Duare te redden."<br />
Hy zweeg even. Toen zei hy:<br />
„Het zy zoo! Maar je kunt ons niet direct verlaten, daarom zullen<br />
wy den tyd dat je hier bent, zoo aangenaam mogelyk voor je maken.<br />
En ik zal je niet langer lastig vallen met verdere vragen of<br />
verzoeken."<br />
Hy riep toen een adjudant, en deze bracht my naar de kamers, die<br />
Taman voor my in orde had laten maken. Ik vond daar een nieuwe<br />
uitrusting en een zwarte pruik, en na een warm bad voelde ik my<br />
een nieuw mensch — en zag er ook inderdaad als een nieuw mensch<br />
uit, zooals een blik in den spiegel" my op verbazingwekkende wyze<br />
onthulde. Ik zou mezelf niet herkend hebben zóó zeer had de pruik<br />
myn uiterlyk veranderd.<br />
Zerka, Mantar en ik dineerden dien avond in de groote feestzaal<br />
van het paleis van den jong met Taman en Jahara en een gezelschap<br />
van de hoogste edelen van Korva. Ze hadden my allemaal gekend,<br />
sommigen van hen zelfs heel goed, maar ze waren het er allemaal<br />
over eens, dat zy my nooit herkend zouden hebben! Maar dit was<br />
niet uitsluitend aan de zwarte pruik te danken, zooals ik begreep.<br />
(Wordt vervolgd)
OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND<br />
5 APRIL<br />
DPLOSSING<br />
ROULETTE-<br />
RAADSEL<br />
I.KfiKN-<br />
DAHISCH<br />
OPLOSSING<br />
DRIEHOEK-<br />
INVUL-<br />
RAADSEL<br />
OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL<br />
1KMANI) IN IIKT<br />
ZONNKÏ.IE ZETTEN<br />
OPLOSSING VERBORGEN ZEGSWIJZE<br />
Vor verse li en, schulil. vllter, lecnen, ladder, nerinff,<br />
Inntgi'tonw, krassen<br />
EK SCIICli/r EEN ADDEK IN 'T OkAS<br />
OPLOSSING<br />
INVULRAADSEL<br />
E h T e E E<br />
V E M T E M<br />
L E E M C M<br />
0 M E E M &<br />
M E M N E n<br />
OPLOSSING<br />
ONZE FILMPUZZLE-<br />
WOQRDVERANDE-<br />
RINGSRAADSEL<br />
regen ravijn<br />
baron boten<br />
steil steel<br />
beton boren<br />
spalk staak<br />
logos leeres<br />
taart trant<br />
marge mirre<br />
robot rabat<br />
»toer spoor<br />
(iUETA GARBO<br />
KRUISWOORD-CIRKELRAADSEL VERVOLGRAADSEL<br />
1 5 0<br />
H'<br />
5 ó ? 1<br />
8<br />
10 W\><br />
9<br />
«<br />
11<br />
w<br />
i<br />
|1 H / 1 i<br />
1 i<br />
^<br />
12<br />
fe J 15<br />
14 15 16<br />
17 15<br />
■<br />
19<br />
jj 20 ;<br />
Horizontaal:<br />
1. wild dier<br />
4. twee 'stuks<br />
8. ijzerhoudende grond<br />
9. vlaktemaat<br />
1U. voegwoord<br />
11. persoonlijk voornaamwoord<br />
14, voegwoord<br />
16. deel van een schip<br />
17, nadrukkelijke belofte<br />
19, meisjesnaam<br />
TEEKENINGENRAADSEL<br />
20. jongensnaam<br />
21. gevogelte<br />
Verticaal:<br />
1. die op het land<br />
werkt<br />
Van de volgende woorden staan sommigen in logisch verband met<br />
een of meer van de hierbij geteckende voorwerpen. Ga deze lijst<br />
na en schrijf op, elk woord tezamen met de letters van het voor-<br />
werp waar het verband mee houdt.<br />
roeren<br />
maaien<br />
draaien<br />
naaien<br />
rollen<br />
eten<br />
persen<br />
zingen<br />
rijden<br />
fietsen<br />
schaatsen<br />
galoppccren<br />
zwieren<br />
2. telwoord<br />
3. bijwoord »<br />
5, afkorting op recep-<br />
ten<br />
6, lichaamsdeel<br />
7, smalle strook<br />
12, tooneelscherm<br />
13, hemellichaam<br />
15, sprookjesfiguur<br />
16. hert<br />
18. lidwoord<br />
19, lager onderwijs (af-<br />
korting)<br />
Cirkel:<br />
1, geweven lint van<br />
katoen<br />
2, lichaamsdeel<br />
3, een bewuste hande-<br />
ling<br />
4, ommuurde plaats<br />
5, insect<br />
6, water door land<br />
omgeven<br />
7, strak<br />
8, genoeg gekookt<br />
9, voornemen<br />
10, hemellichaam<br />
11, dapper<br />
12, meisjesnaam<br />
13, spotternij<br />
14, gedeelte<br />
15, op het nippertje<br />
16, gevoel van diepen<br />
afkeer.<br />
WOORD-<br />
RANGSCHIKKINGS-<br />
RAADSEL<br />
Onderstaande woorden<br />
moeten zoodanig onder<br />
elkaar geplaatst worden,<br />
dat de eerste en de vierde<br />
letter van elk woord een<br />
bekend gezegde vormen:<br />
X . . X<br />
x . . x ■<br />
X . . X<br />
X . . X<br />
X . . X<br />
X . . X<br />
X .-. X<br />
X . . X<br />
X . . X<br />
X . . X<br />
X . . X<br />
X . . X<br />
Te gebruiken woorden:<br />
ruïneus, ijsbaan, inpak-<br />
ken, kennen, toetsen, zeg-<br />
gen, eventjes, notaris, spal-<br />
ken, venten, orgaan, ef-<br />
fenen.<br />
Al de woorden heb-<br />
ben negen letters en<br />
de bet eekenis ervan is<br />
gegeven. Het tweede<br />
woord begint met de<br />
laatste twee letters van<br />
het eerste woord; het<br />
volgende met de twee<br />
laatste letters van hel<br />
tweede woord en zoo<br />
verder tot no. 7, het-<br />
welk het woord is<br />
waarmede men begon.<br />
1. kriebelziekte<br />
2. aangroeien<br />
3. pauselijke zendbrief<br />
4. gemeente in de pro<br />
vincie Limburg<br />
5. waaghals<br />
6. water door 't smelten van sneeuw ontstaan<br />
7. is het woord waarmede men begon,<br />
5 •<br />
Tc gebruiken letters: a, a, a, c, c, d, d, d, d, d,<br />
PUNTENRAADSEL<br />
e. e, e, e, e, e, e. e, e, c, e, e, c, c. e, e, g, g.<br />
i. i, i. i, k, k, k, 1. I, m, m, m, n, n. o, o, o, o,<br />
o, p, r, r. r, r, r, r, r, s, s, s, t, t. t, w, y.<br />
.8<br />
• 7<br />
Door optie punten let-<br />
ters te plaatsen vormen<br />
zich woorden van de vol-<br />
gende bcteekenis:<br />
1—5 knellen<br />
2—6 kringen vormen<br />
3—7 draden vormen<br />
4—8 okkernoot<br />
1—2 zooveel men ineens<br />
doorslikt<br />
2—3 melkproduct<br />
3—4 slim<br />
4—ó ijdele gedachte<br />
5—0 ontkenning<br />
ß—7 middag<br />
7—8 bijwoord van ont-<br />
kenning<br />
8—1 meisjesnaam<br />
ONZE FILMPUZZLE - VERBINDINGSRAADSEL<br />
Door toevoeging van een vcrbindingslcttcr kunnen<br />
de woorden uit de eerste rij met die van de tweede<br />
één woord vormen.<br />
De gebruikte verbindingsletters zullen den naam<br />
van een filmster vormen.<br />
De eerste rij woorden staat in de juiste volgorde<br />
stoom acht<br />
koren ar<br />
blad erf<br />
to slag<br />
land eg<br />
s^hol er<br />
pronte een<br />
leg en<br />
ge ren<br />
kool aap<br />
togel pin<br />
Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien film-<br />
foto's beschikbaar om te verdeden onder de goede<br />
oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 26 April<br />
aan Dr. Puzzelaar, Noodcinde 8, Leiden. Op enve-<br />
loppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Film-<br />
puzzle 26 April.<br />
Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezon-<br />
den worden, doch liefst op een apart velletje papier,<br />
DE PRIJSWINNAARS<br />
De hoofdprijzen werden dere week gewonnen<br />
door:<br />
den heer L. Flittner, Amsterdam;<br />
den heer L. A. de Haan, Rotterdam;<br />
den heer W. F. Heederik, Treebeek;<br />
den heer J. de Roode, Rotterdam;<br />
den heer H. Waninge, Utrecht.<br />
De troostprijzen konden worden toegekend aan<br />
mevrouw Wed J. M. Arends, Rotterdam;<br />
mevrouw E. Stenz, Ginneken;<br />
mejuffrouw L. W. Meesters, Maastricht;<br />
mejuffrouw A. Drenkelford, Rotterdam;<br />
mejuffrouw W. v. Grieken, Amsterdam;<br />
mejuffrouw R. Tillekes, Maassluis;<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
den heer<br />
G. Taal, Scheveningen;<br />
J. Neesman, Amsterdam;<br />
R. Tinga, Rotterdam;<br />
F. v. Leeuwarden, 's-Hertogenbosch;<br />
P. Vroegop, Scheveningen;<br />
D. Pons, Maassluis;<br />
Joh. H C. Laterveer, Loosduinen;<br />
G. H. Hageman, Loosduinen;<br />
B. v. Maare, Amsterdam;<br />
H. Nietsch, Enschede;<br />
E. Unkel, Amsterdam;<br />
J. J. Hubregtse, 's-Gravenhage;<br />
J. H. Beij, Leiden;<br />
M. Puls, 's-Hertogenbosch.<br />
De hoofdprijs van de ,,Filmpuzzie" verwierf:<br />
mejuffrouw H, Houtveen, Leeuwarden;<br />
De troostprijzen vielen ten deel aan:<br />
mevrouw M. P. Looyen, Amsterdam;<br />
den heer T. Edens, Winschoten;<br />
den heer H. L. v. d. Ploeg, Apeldoorn;<br />
den heer J. M. Emmen, 's-Gravenhage;<br />
den heer H. J. C. Markgraaf, 's-Gravenhage;<br />
den heer A. F. J. Wagenaar, 's-Gravenhage;<br />
den heer J, N. van Eijk, Amsterdam;<br />
den heer J. W, v. Overhagen, Utrecht;<br />
den heer Th. Nieuwenhout, Rotterdam;<br />
den heer E. Barelds, Apeldoorn.<br />
ONZE PRIJZEN.<br />
Voor goede oplossingen op iedere<br />
puzzle, rebus, probleem, enzoovoort,<br />
stellen wij een prijs van ƒ 2.50 be-<br />
nevens vier troostprijzen beschik-<br />
baar. In totaal dus deze week<br />
5 prijzen van ƒ 2.50 elk en<br />
20 troostprijzen.<br />
DE OPLOSSINGEN<br />
op de in dit nummer voorkomende<br />
puzzles, enzoovoort, gelieve men<br />
vóór 26 April in te zenden aan Dr,<br />
Puzzelaar, Noordeinde 8. Leiden.<br />
Op enveloppe of briefkaart vermelde"<br />
men duidelijk:<br />
Oplossingen Zoek en Vind 26 April
Fernandel en Josette Day, een hem waardige partner, wanneer alles<br />
nog op rozen gaat...<br />
Twee, die aan elkaar gewaagd zijn<br />
Feroandel doet alsof hij zich op sijn gemak voelt, maar hij it het<br />
allesbehalve...<br />
£*--<br />
:z4\i<br />
De eene komische scène volgt op de andere, maar.<br />
Q<br />
KU;PäTJ€<br />
J> K9m<br />
Parijs. Armand Lavarède, een jong journalist zonder fortuin, ontvangt op<br />
zekeren dag een oproeping om bij een notaris te komen. Daar ver-<br />
neemt hij, dat een verre neef van hem, met wlen hij niet al te best<br />
overweg kon, in Engeland is overleden en hem tot erfgenaam heeft be-<br />
noemd van zijn fortuin, dat geschat wordt op dertigmiilioen francs.<br />
Maar het testament bevat een beperkende bepaling. Neef Richard, die<br />
het lichtzinnige en verkwistende karakter van Lavarède maar al te goed<br />
kende, heeft hem een gevoelige les willen geven. De erfgenaam zal name-<br />
lijk niet kunnen profiteeren van de enorme erfenis, vóórdat hij er in gesla'agd<br />
is binnen drie maanden een reis om de wereld te maken, geheel met eigen<br />
middelen en met een aanvangskapitaal van slechts één kwartje!<br />
De voorwaarden voor deze reis om de wereld zullen met den noodigen<br />
ernst worden vastgesteld. Een vriend van den erflater, Sir Murlington, zal<br />
Lavarède op den voet volgen om hem te controleeren. En er is nog een<br />
tweede controleur aangewezen: de deurwaarder en huiseigenaar Bouvreuil,<br />
die allesbehalve een vriend van Lavarède is. Met hem kan de notaris ge-<br />
rust zijn, dat de bepalingen van het testament streng zullen worden na-<br />
geleefd, te meer daar bij niet slagen de erfenis tusschen de beide arbiters<br />
zal worden verdeeld.<br />
Na lang aarzelen neemt Lavarède ten slotte deze zonderlinge uit-<br />
daging aan.<br />
Het is natuurlijk ondoenlijk om hier alle komische en opwindende avon<br />
turen te beschrijven, die Lavarède op zijn reis om de wereld meemaakt.<br />
Het is een aaneenschakeling van moeilijkheden, en ze voeren hem ovet<br />
Hoe komt hij hier zonder kleerscheuren af?<br />
"< H W^<br />
IAAR OEN WERELDBEROEMDEN<br />
OMAN VAN PAUL dIVOl<br />
ook aan spanning is.de film rijk genoeg!<br />
^Vjd£tu*MH4 mn dLtoHèaé'<br />
Met FERNANDEL in de hoofdrol<br />
Universal-Film Agency, Amsterdam.<br />
alle zeeën en landen der aarde. Eerst als blinde passagier op de Normandie<br />
naar Amerika, waar hij en Miss Aurette, de dochter van Sir Murlington,<br />
slachtoffers worden van een bende gangsters en waar hij maar nauwelijks<br />
aan den electrischen stoel ontsnapt.<br />
Dan naar New York, Chicago, San Francisco . . . Lavarède vervolgt zijn<br />
reis, terwijl Bouvreuil op alle manieren probeert hem tegen te werken. Van<br />
San Francisco naar Calcutta maakt hij den tocht in een Chineesche dood-<br />
kist, aan boord van een kleinen vrachtvaarder. De route Calcutta — Cairo<br />
wordt afgelegd als Hindoe-danseres. De tijd schiet op. Bouvreuil verdubbelt<br />
zijn pogingen, maar Lavarède weet ze met behulp van Aurette, die hem<br />
goed gezind is, te verijdelen. Als marconist in een vliegmachine wordt de<br />
reis voortgezet naar Marseille. Nog vierentwintig uur heeft hij voor den<br />
boeg, doch de moeilijkheden stapelen zich op, hoe dichter hij zijn doel<br />
nadert. Eindelijk lijkt het of hij nog zal stranden, als slechts een luttel aantal<br />
kilometers hem van Parijs scheidenl In wanhoop maakt hij zich meester van<br />
een racefiets. Op den weg juichen de menschen hem toe. Wat is er aan<br />
de hand? Zij zien hem aan voor een der deelnemers aan de Tour de France,<br />
die juist wordt gehouden. Als eerste verschijnt hij in het Stadion, waar eén<br />
ontelbare menigte hem als overwinnaar bejubelt.<br />
Eén minuut voor den tijd is Lavarède in Parijs aangekomen en volgens<br />
de bepalingen van het testament is hij dus erfgenaam van de dertig millioen<br />
francs. Maar dat is hem nog niet genoeg: ook het hart van Miss Aurette<br />
heeft hij gewonnenI<br />
( ; ernandel denkt: Ik mag er öók wel eens mijn gemak van nemen!<br />
'pmft-<br />
' m *n'%.<br />
iSW;*«.<br />
Fernande! rust even uit, op... den electrischen stoel!<br />
Zou het ongemerkt gaan?<br />
Zal hij het halen? Zal hij de dertigmiilioen francs verdienen?<br />
^-• ;:<br />
'/fa<br />
ORIGINEtLIS<br />
MOEILIJK TE LEZEN<br />
ORIGINAL IS<br />
DIFFICULT TO READ
FOTO-<br />
N I EUWS<br />
1. Ter gelegenheid van haar eerste lustrum hield<br />
de meisjes-studenten-roeivereeniging „Thetis" te<br />
Amsterdam, onderafdeeling van de studenten-<br />
roelvereeniging „Nereus", op den Amstel onder-<br />
linge wedstrijden. - Een kijkje in het booten-<br />
huis, dat tot een gezellige sociëteit was ingericht.<br />
2. De nieuwe Japansche gezant in ons land, de<br />
heer Ishii, is verleden week in de residentie aan-<br />
gekomen. - De begroeting op het station.<br />
Rechts de gezant.<br />
3. H.M. de Koningin, tijdens hasr bezoek aan<br />
de bloemententoonstelling ,,De Hofstadbloem"<br />
te 's-Gravenhage.<br />
4. Het Nederlandsch Tooneel voerde G. Bernhard<br />
Shaw's „Pygmalion" op. - Lili Bouwmeester<br />
als Eliza Dolittle.<br />
Vlif mm<br />
äicimeini<br />
A nna was naar Londen geweest<br />
'* om er een bezoek te brengen<br />
aan haar getrouwde zuster. Ze<br />
was nog nooit in een groote stad<br />
geweest en toen ze in haar dorpje<br />
terugkwam, deed ze aan iedereen<br />
omstandig verslag van haar weder-<br />
varen.<br />
„En waar woont je zuster ergens<br />
in Londen?" wilde iemand weten,<br />
„O, vlak naast den dokter,"<br />
kwam het antwoord.<br />
M<br />
evrouw De Bruin zocht een<br />
nieuw meisje. Daarom had ze<br />
een advertentie geplaatst, en de<br />
eerste sollicitante die verscheen,<br />
leek haar wel geschikt.<br />
„Dus je hebt goede getuigschrif-<br />
ten?" vroeg zij, toen ze even met<br />
het meisje had gepraat<br />
„Zeker, mevrouw Ik heb er acht-<br />
endertig."<br />
„En hoe lang ben Je in de huis-<br />
houding?"<br />
„Twee jaar, mevrouw."<br />
C en voetganger is iemand, die<br />
'■" een auto heeft, een vrouw, een<br />
zoon en een volwassen dochter.<br />
1 hebt mij nog niet gevraagd mijn<br />
^ rekening te betalen!"<br />
„Ik vraag een heer nooit, of-ie<br />
betalen wil."<br />
„Maar wat doet u dan, als hij<br />
nièl betaalt?"<br />
„Dan begrijp ik, dat het geen<br />
heer is, en vraag ik hem wèl om<br />
te betalen."<br />
pookten ,,lk geloof, dat een beetje<br />
"^ beweging u goed zal doen."<br />
Patiënt; „Maar ik voel niet veel<br />
voor beweging, dokter."<br />
Dokter: „O, de beweging, die ik<br />
u voorschrijf, is niet zoo inspan-<br />
nend. U hoeft alleen maar neen te<br />
knikken, als iemand u iets te drin-<br />
ken aanbiedt."<br />
Ik ben op het eerste gezicht ver-<br />
liefd geworden op Willy."<br />
„Waarom ben je dan niet met<br />
haar getrouwd?"<br />
„Ik heb haar voor den tweeden<br />
keer gezien."<br />
kA annie," zei het pas getrouwde<br />
' ' vrouwtje, ,,is het waar, dat<br />
schapen de domste dieren zijn?"<br />
En „Mannie" antwoordde: „Ja,<br />
mijn lammetje."<br />
p\ienstmeisje (tegen dame, die wat<br />
laat op het naaikransje komt):<br />
„Ik zou u aanraden even te wach-<br />
ten voordat u naar binnen gaat,<br />
mevrouw. Ze hebban het nu juist<br />
over u."<br />
LJ et jonge vrouwtje deed haar be-<br />
' klag bij haar moeder.<br />
„Jan die valt over alles," zei ze.<br />
„Hij werd zelf« kwaad, toen ik zijn<br />
tennisrackel had gebruikt om aard-<br />
appelpuree te maken "<br />
7^ hadden het over hun honden<br />
^"" A: „Vanmorgen gooide ik een<br />
kwartje in hef water Mijn hond<br />
dook hef na, haalde het er uit en<br />
gaf het mij in de hand "<br />
B: „Dat is nog niets! Ik gooide<br />
gisteren een dubbeltje in het water<br />
en toen haalde mijn hond er een<br />
gulden uit."<br />
Rosemary Lane,<br />
filmster van<br />
Warner Bros, In<br />
„Vier Dochters"<br />
PEPSODENT<br />
TANDPASTA<br />
...BEVAT IRIUM<br />
VOOR GROOTERE<br />
REINIGENDE WERKING<br />
Tuben a<br />
Een vroolijke schitte-<br />
ring van parelwitte<br />
tanden verheldert Uw<br />
gelaat - zoodra U op-<br />
kijkt - zoodra U glim-<br />
lacht. Dat is de groote<br />
verrassing van IRIUM<br />
in Pepsodent. En wel<br />
op een zoo volmaakt<br />
veilige manier!<br />
Pepsodent met Irium<br />
is absoluut onscha-<br />
delijk voor het<br />
teere tand-<br />
glazuur.<br />
25, 50 en 80 ets<br />
De groote tube<br />
is voordeeliger.<br />
ZIJT<br />
Artikel<br />
„Bulgarenstreep"<br />
model 1211/3050<br />
f. 3.25<br />
"^"^W^^^W5*v<br />
Er is een verschil tusschen blouses en blouses! Dit<br />
blijkt duidelijk als U zich eens in een betere zaak de<br />
,,Venus"-modellen laat toonen. Met recht zult U vast-<br />
stellen: Deze blouses munten uit door sportieve lijn,<br />
prachtige kwaliteit, excellenten pasvorm en zijn toch zoo<br />
voordeelig in prijs. Vraagt kostelooze toezending 'van<br />
ons nieuwe prospectus „Van week tot week" bij N.V.<br />
Teweha, R'dam-W., 230, adres in blokletters s.v.p.<br />
REEDS VERZEKERD<br />
BUDE<br />
HA V BANK?<br />
Zoo neen,<br />
vraagt haar<br />
lage tarieven<br />
BANK<br />
SCHIEDAM<br />
LEVENSVERZEKERING-LIJFRENTE<br />
VOOR SLECHTS Vk CENT<br />
noodig om deze annonce uitgeknipt in open enveloppe als drukwerk<br />
'aan ons op te zenden, ontvangt U uitvoerige brochures over het<br />
HERSTEL VAN uw HAARGROEI<br />
Vermeldt uw naam en adres op de achterzijde der enveloppe en<br />
R.d.Vr. adresseert aan :<br />
Dr. H. NANKING'S Pharm. Fabriek N.V., DEN HAAG<br />
BLONDINE oF<br />
BRUNETTE ?<br />
Hoe<br />
donker<br />
geworden<br />
BLOND HAAR<br />
een heerlijken GOUDGLANS<br />
kan verkrijgen en DONKER<br />
HAAR den gloed van duizenden<br />
llchtredexen.<br />
BLONDINES! Donker geworden blond haar var-<br />
llait 90" „ van da onwearrtaanbara bekoring, dia<br />
alléén meisjes mat van natura blond haar bezitten.<br />
Slecht! NU-BLOND (het vroegere Nurblond) kan<br />
Uw haar die weelderige lichtblonde tint hergaven<br />
zonder kleurttoden of schadelijke bleekmiddelen.<br />
NU-BLOND (vroeger Nurblond) voorkomt boven-<br />
dien het donker worden van lichtblond haar. Het<br />
bevat „VlteF", dat Uw haar nieuwe levenskracht<br />
geeft en roos en haarultval voorkomt.<br />
NU-BLOND INVJ DLWINU' BlDND|NES ***<br />
NUBRUIN VOOP<br />
^WU/I^WIM BRUK. ETTE5<br />
BRUNETTES! Gebruik<br />
NU-BRUIN. Dan zult U<br />
bemerken hoe bekoorlijk<br />
donker haar kan zijn. Uw<br />
haar zal glanzen met<br />
duizenden tintelende<br />
llchtreflexen. Denk zij<br />
„VHeF" (de haar-vltamlna) It het tegelijkertijd <<br />
shampoo en een haarvoedlng voor Uw haar, NU-<br />
BRUIN It werkelijk een zeer bijzondere shampoo!
HET DUEL ZOU PLAATS VINDEN<br />
op voeiï Vcm<br />
<<br />
al waren de omstandigheden meer dan vreemd, doch<br />
plotseling smeet Max Peters zijn pistool op den grond...<br />
„Schiet maar, als je wilt," zei hij.<br />
Langzaam liep hij de zwarte marmeren<br />
treden op, die naar de hal voerden<br />
van Mr. Mayegino's huis.<br />
De groote, breede hal gloeide in het licht<br />
der ondergaande zon, en Mr. Peters bleef<br />
een oogenblik staan om een blik achter zich<br />
te werpen, den heuvel af.<br />
De schoonheid van de eschdoorns kwam<br />
zijn Westerschen oogen bijna ongeloofelük<br />
voor, ondanks de welsprekende wijze waar-<br />
op Hana hen zoo vaak voor hem beschreven<br />
had.<br />
Daar ginds lag de kleine haven. De schoe-<br />
ner, die hem naar Senushi had gebracht,<br />
zette al weer koers naar zee. De jongen, die<br />
zyn rickshaw had getrokken, keerde ren-<br />
nend en springend terug naar de stad. Hy<br />
had een stuk zwart gaas voor zijn mond<br />
vastgemaakt met behulp van twee elastie-<br />
ken, want in de sloppen van Senushi woed-<br />
de een ernstige influenza-epidemie.<br />
Een bediende nam Mr. Peters' hoed aan.<br />
De man was kort, zooals de meeste Japan-<br />
ners, maar het was hem aan te zien, dat<br />
hy buitengewoon sterk en lenig moest zijn.<br />
De uitdrukking van zijn gelaat was abso-<br />
luut ondoorgrondelijk, ofschoon Mr. Peters<br />
de gedachte niet van zich af kon zetten, dat<br />
hy daar reeds geruimen tijd moest hebben<br />
gestaan, onbeweeglijk als een ivoren beeld<br />
den rickshaw gadeslaand, terwijl deze den<br />
heuvel óp naar de stad gekomen was.<br />
„Mynheer," zei hij, met een stramme bui-<br />
ging als van een soldaat, „mijn meester ver-<br />
wacht u in de Zaal der Spiegels. Wees zoo<br />
goed mij te volgen."<br />
Het eerste wat Mr. Peters aan de Zaal der<br />
Spiegels opviel, was de lengte. Ze was zoo<br />
lang dat de nogal grappige gestalte van Mr.<br />
Mayegino, die op zabuton — de Japansche<br />
kussens — zat, heel klein en zelfs wat aap-<br />
achtig leek.<br />
Maar die indruk werd bijna direct weg-<br />
gevaagd. Want in de kleine, aristocratische<br />
figuur, die daar zoo rustig zat met zijn zon-<br />
derling opgetrokken oogleden, huisde de be-<br />
weeglijkheid van den geboren Samurai (een<br />
Japansch edelman).<br />
„Wilt u alstublieft gaan zitten?" vroeg<br />
Mr. Mayegino, terwijl hij flauwtjes glim-<br />
lachte. En toen kreeg Mr. Peters den zon-<br />
derlingsten indruk van allemaal — de over-<br />
tuiging, dat die rustige, stille oogen hem<br />
werkelijk konden zien, ofschoon Mr. Maye-<br />
gino, zooals hij beslist wist, van zijn ge-<br />
boorte af blind was geweest.<br />
„U zult wel een kleine verfrissching wil-<br />
len gebruiken na uw lange reis. Mr. Pe-<br />
ters!"<br />
Toyomi, de bediende die aan een soldaat<br />
deed denken, bracht een schaal vol met<br />
vruchten en zette zé op den met matten be-<br />
legden vloer.<br />
„Gouden perziken van Sagasanki, Mr. Pe-<br />
ters!"<br />
Mr. Peters nam beleefd een vrucht van<br />
de schaal en beet in het kostelijke vleesch<br />
er van. Hij voelde zich allesbehalve op zijn<br />
gemak. Hij had het warm, en terwijl hy een<br />
blik in een der talrijke groote spiegels aan<br />
de wanden wierp, zag hij, dat zijn gezicht<br />
zoo rood zag als vuur.<br />
„In het Oosten," zei Mr. Mayegino met een<br />
stem waarin beslist iets vriendelijks trilde,<br />
„kennen wy het gezegde, dat u misschien<br />
wel eens gehoord zult hebben, Mr. Peters.<br />
Het luidt: „In het Oosten hebben bloemen<br />
geen geur, vruchten geen smaak, en...."<br />
Misschien kunt u het afmaken, Mr. Peters?"<br />
Mr. Peters bleef onbeweeglijk zitten ter-<br />
wijl hij naar Mr. Mayegino staarde. Er was<br />
iets wanhopigs in zijn blik.<br />
„Ja," zei hy, byna schor, „.... en vrou-<br />
wen geen deugd". — Ik ik geloof ten-<br />
minste, dat het zoo is!"<br />
„Het is zoo." De kalme oogen, waarvan<br />
de pupillen zich geen oogenblik schenen te<br />
bewegen, waarin zelfs nooit het licht van<br />
eenig begrip, laat staan van eenige intelli-<br />
gentie blonk, staarden Mr. Peters aan. —<br />
„Bent u tot de conclusie gekomen, dat dit<br />
gezegde waarheid behelst. Mr. Peters?"<br />
„Integendeel," zei Peters.<br />
„U vindt dit land mooi?"<br />
„De schoonheid er van is onbeschryfe-<br />
lykl" antwoordde Peters.<br />
„Zoo onbeschryfelyk misschien als de<br />
schoonheid van de vrouw?"<br />
„Misschien...." zei Peters.<br />
Nerveus schoof hy de schaal met vruch-<br />
ten achteruit. Hy besefte dat hy moreel een<br />
groote lafaard was. Alleen een gevoel van<br />
intense wanhoop had hem hierheen gedre-<br />
ven. Hy was tot krankzinnig-wordens toe<br />
verliefd op Hana. En zy hield niet minder<br />
van hem. Beide feiten vielen niet te loo-<br />
chenen.<br />
Hy had Hana achtergelaten in Parys, by<br />
vrienden. Er was slechts één behoorlyke<br />
manier om de zaak in orde te maken, had<br />
Hana gezegd — hy, Peters, moest naar Japan<br />
gaan, naar dien mooien met eschdoorns be-<br />
groeiden heuvel boven de rommelige haven<br />
van Senushi. Hy en haar man dienden daar<br />
tot een onmiddellyke overeenstemming te<br />
komen.<br />
En het moest een overeenstemming zyn,<br />
die voor alle drie eervol was. Hana gebruik-<br />
te het woord „eervol" met een soort ont-<br />
zag, en haar blikken schenen over de halve<br />
wereld te schouwen, naar dien met esch-<br />
doorns begroeiden heuvel in Japan.<br />
Peters begreep het — doch op zyn ma-<br />
nier! Hana's man had den geest der Samu-<br />
rai in zich. Voor hem was eer — eer<br />
althans volgens Japansche begrippen — een<br />
kosteiyk goed!<br />
Hana was een Franfaise. Ze was geboren<br />
in Marseille. Ze was naar Japan gegaan als<br />
verpleegster, naar het ziekenhuis van shokui<br />
in Tokio. Hier had zy Mr. Mayegino leeren<br />
kennen, een der meest geëerde personen<br />
— 20 -<br />
van Japan. Een man, die enorm ryk was<br />
en een onmeteiyken invloed bezat — des-<br />
ondanks een man, voor wien eer het dier-<br />
baarste bezit was.<br />
Nu, terwyi hy van Hana hield — Mr. Maye-<br />
gino zelf had er op gestaan, dat zy den<br />
Japanschen naam „Bloeiende Bloem" zou<br />
aannemen — nu hy van Hana hield, wensch-<br />
te Mr. Peters met heel zyn hart, dat Mr.<br />
Mayegino niét totaal blind was geweest!<br />
Want ook Peters hield er principen op na<br />
— al behoorden deze dan ook tot een we-<br />
reld die zoo geheel en al verschillend was<br />
van die van Mr. Mayegino.<br />
Het kwam hem — afgescheiden van alle<br />
andere overwegingen, die hem soms be-<br />
stormden — in de gegeven omstandigheden<br />
laf en oneeriyk voor wat hy ging doen —<br />
een moreel niet te verantwoorden daad!<br />
Het was byna hetzelfde alsof men geld<br />
stal van een blinde!<br />
En Peters was er niet het type naar, om<br />
geld te stelen — vooral niet van menschen<br />
die blind zyn!<br />
Maar daar was Hana. Zyn liefde voor<br />
haar, en haar liefde voor hem! Hana's ver-<br />
woeste leven; haar verspilde schoonheid —<br />
haar schoonheid die iets over zich had van -<br />
een zonsondergang boven een Japansch<br />
landschap in de lente.<br />
• Ten prooi aan een gevoel van wanhoop,<br />
zat hy daar en staarde Mr. Mayegino aan.<br />
Hana had gezegd, dat Mr. Mayegino een<br />
goed mensch was. Hy was altyd buitenge-<br />
woon vriendeiyk voor haar geweest. Het<br />
was afschuweiyk te weten, dat hy diep ge-<br />
griefd moest worden — des te vreeselyker<br />
omdat het een m*an in zyn toestand gold!<br />
Het feit dat Mr. Mayegino blind was,<br />
vond Peters misschien het ergste van alles.<br />
Hy had het gevoel dat hy op een wreede<br />
manier gebruik maakte van de nadeelige<br />
positie, waarin Mr. Mayegino verkeerde.<br />
En toen, opeens, kwam Peters tot de ont-<br />
dekking dat hy naar den pols van Mr. Maye-<br />
gino zat te staren — naar het kleine zilve-<br />
ren horloge dat byna onhoorbaar tikte tegen<br />
de bleek-gouden huid.<br />
Plotseling begon hy te praten. Over Hana.<br />
Over hemzelf. Onhandig in het eerst, met<br />
een byna bruuske verlegenheid. Maar Mr.<br />
Mayegino hief glimlachend zyn hand op.<br />
„Ik weet het," zei hy. „Ik heb toch Hana's<br />
telegram ontvangen, nietwaar? Heb ik u<br />
niet verwacht? Maar we zullen eerst dinee-<br />
ren. Mr. Peters. Dan zullen we verder spre-<br />
ken — over Hana."<br />
Mr. Mayegino stond op. Peters staarde<br />
hem met byna bygeloovige blikken aan. Het<br />
was werkelyk buitengewoon, dacht hy, hoe<br />
gemakkeiyk, met welk een subliem zelfver-<br />
trouwen. Mr. Mayegino zyn weg wist te<br />
vinden. Precies zooals iemand, die normaal<br />
zien kon....<br />
Misschien dat Mr. Mayegino zyn gedach-<br />
ten raadde.<br />
„Wanneer er een zintuig van iemand<br />
wordt weggenomen, of hem niet gegeven<br />
werd," zei hy, „komen er andere zintuigen<br />
voor in de plaats, Mr. Peters! Indien u gedurende<br />
een heel langen tyd in een donkere<br />
kamer had geleefd, dan zoudt u het misschien<br />
ook zeer gemakkeiyk vinden, u gewoon<br />
te bewegen."<br />
„Natuurlyk," zei Mr. Peters en hy volgde<br />
zyn gastheer naar een ander lang vertrek,<br />
waar een tafel stond die op Europeesche<br />
wyze was gedekt en waarop een olielamp<br />
brandde.<br />
„Ik veronderstel, dat onze Japansche<br />
spyzen u een beetje vreemd zullen voorkomen,<br />
Mr. Peters," zei Mr. Mayegino op zyn<br />
meest vriendeiyke manier. „Dit is soboro —<br />
ik geloof, dat u dit in het Engelsch varkensrib<br />
noemt. Het is een byzondere Japansche<br />
schotel, weet u, gekookt in olyf-olie, en<br />
gekruid met champignons, konyak, bamboe-spruiten<br />
en uien....<br />
Maar Peters luisterde<br />
naar de stilte in het huis. ;->N<br />
Alleen Toyomi bewoog<br />
zich door de kamer, zoo<br />
geruischloos als een geest.<br />
„Ik heb al myn andere<br />
bedienden weggestuurd,<br />
opdat zy ontkomen mogen<br />
aan de influenzaepidemie,"<br />
vertelde Mr.<br />
Mayegino op een gegeven<br />
oogenblik, maar Peters<br />
wist, dat dit niet geheel<br />
waar was.<br />
Toen het diner was af-<br />
geloopen, bleef Mr. Maye-<br />
gino een poosje, absoluut<br />
onbeweeglyk zitten, alsof<br />
hy heel diep in gedachten<br />
verzonken was.<br />
„Mr. Peters," zei hy<br />
toen opeens, „er ligt op<br />
dat kleine tafeltje daar<br />
een boek. Zoudt u me dat<br />
even willen aangeven?"<br />
Peters gaf hem het boek.<br />
Het was in braille-schrift<br />
gedrukt. Mr. Mayegino's<br />
vingers bewogen zich<br />
zachtjes over de pagina's.<br />
„Ik geloof niet, dat u<br />
nog ooit van Gensai Murai<br />
hebt gehoord," zei hy<br />
byna fluisterend. „Het<br />
was een Japansche schry-<br />
vcr, die een tamelyke<br />
bekendheid genoot, Mr.<br />
Peters! Sta my toe, een<br />
passage uit zyn boek aan<br />
te halen over Kakugois-<br />
me. Weet u, wat het<br />
woord Kul, ugo beteekent!<br />
De meest juiste beteckenis,<br />
de meest nauwkeurige<br />
vertaling, Mr. Peters is —<br />
eer.<br />
En dit is. wat hy zegt:<br />
„De werkelyk eerlijke<br />
mensch is hij, die door<br />
alle slechtheid van de we-<br />
reld gaal en die tóch on-<br />
verzettelijk blijft wat zyn<br />
principe van eerlykhcid<br />
betreft door zyn kakugo."<br />
Hy schrijft alle gevallen<br />
van echtscheiding aan het<br />
gebrek aan kakugoisme<br />
toe. Hij is van meening.<br />
dat de beide partijen geen<br />
.- r\ x'yï<br />
kakugo bezaten om man en vrouw te kunnen<br />
zyn. „Kakugo maakt den man; en opvoe-<br />
ding en beschaving zyn de middelen om<br />
kakugo te verkrygen"."<br />
Langzaam deed hy het boek dicht.<br />
„Mr. Peters, naar ik heb gehoord, bent u<br />
ook een man van eer. O ja, ik heb informa-<br />
ties over u ingewonnen, zoowel in Parys als<br />
in Londen. Mag ik zeggen, dat ik alleen<br />
maar gunstige inlichtingen over u gekregen<br />
heb?<br />
Wy leven in twee verschillende werelden,<br />
maar wy hebben dit gemeen — wy zyn, naar<br />
ik hoop, beiden mannen van eer. En het is<br />
alleen aan een man van eer, dat ik bereid<br />
ben iets af te staan dat my, naast myn eer,<br />
het dierbaarst op de geheele wereld is."<br />
„Ik begryp het," zei Peters.<br />
„Aan een man, die er eenzelfde gevoel<br />
van eer op na houdt als ik, kan ik Hana af-<br />
slaan, zonder schaamte, zonder het gevoel<br />
I<br />
^ ■-■■•■' *<br />
X /<br />
• \ -■■■:, V<br />
- 21 -<br />
DE OUDE WILG<br />
'***
VETWORMPJES<br />
voorgoed verdwenen<br />
Als de vetwormpjes een-<br />
maal weg zijn, blyven zij<br />
weg — mits U slechts Radox<br />
gebruikt om Uw teint te zui-<br />
veren en zuiver te houden.<br />
Geen pynlyke methoden<br />
alleen een lepel Radox in een<br />
kop flink warm water en met<br />
deze oplossing het gezicht bet-<br />
ten; dit waarborgt U een teint,<br />
absoluut vry van vetwormpjes.<br />
Lees het volgende eens: ,,Ik had<br />
erge last van vetwormpjes. Spe-<br />
ciaal op de kin en opzij van<br />
neus en mond tot ik met Radox begon. Ik<br />
deed een lepel in een kop flink warm water<br />
en bette myn gezicht hiermede, 's morgens<br />
direct en 's avonds voor het naar bed gaan.<br />
Daarna afwasschen met koud water en<br />
goed drogen met een zachten handdoek.<br />
's Nachts gebruikte ik een beetje cold cream.<br />
Het resultaat is een prachtige, zachte huid,<br />
vrij van die afschuwelijke ontsierende vet-<br />
wormpjes. Ik houd de behandeling steeds<br />
nog vol." Mevr. C. F., L.<br />
Doe om vetwormpjes te verwijderen een-<br />
voudig een lepel Radox in een kop goed<br />
warm water, bet het gezicht hiermede<br />
eenige minuten en droog af met een zach-<br />
ten handdoek en de vetwormpjes zijn ver-<br />
dwenen! Om Uw teint voor altijd zuiver te<br />
houden behoeft ge slechts telkens wanneer<br />
ge Uw gezicht wascht wat Radox in het<br />
water te doen. Radox is verkrijgbaar by<br />
alle apothekers en drogisten ä ƒ 0.90 per<br />
pak en ƒ 0.15 per klein pakje.<br />
„Dat spijt me. Ik had gehoopt...."<br />
„Dat wij deze kwestie tusschen ons op. . ..<br />
hoe zal ik het zeggen: op voet van volko-<br />
men gelijkheid zouden kunnen regelen?"<br />
„Ja, zoo ongeveer!" Peters haalde diep<br />
adem. „Ik. .. . wy dachten, dat u misschien<br />
in een scheiding zoudt willen toestaan."<br />
„Op welke gronden. Mr. Peters? Indien er<br />
al pronden zijn, dan kunnen deze toch nooit<br />
moreel verantwoord zyn!"<br />
„Natuurlijk niet." Er kwam een veront-<br />
waardigde gloed in Peters' oogen. „Hana<br />
heeft eveneens haar eergevoel...."<br />
„.luist! Hana heeft iets, wat byna grenst<br />
aan de volmaakte interpretatie van kakugo.<br />
Ze was voor mij alleen naar den gèèst mijn<br />
vrouw. Ze had medelyden met mij, Mr. Pe-<br />
ters, van af den eersten dag, dat zij mij in<br />
het ziekenhuis in Tokio zag.<br />
Haar medelijden heeft er haar toe ge-<br />
noopt mijn vrouw te worden. Naar den gèèst<br />
alleen. Maar zij werd nog iets meer dan<br />
dat. Ze had een prachtige stem. Ze had de<br />
gave van het woord. En met die gave kon<br />
zij de stoffelijke wereld trouwelijk schilde-<br />
ren. Ze werd mijn gezichtsvermogen...."<br />
Peters wist zelf niet waarom, maar hij<br />
voelde dat zijn hart sneller, onstuimiger be-<br />
gon te kloppen. De stilte die er in het huis<br />
heerschte, drukte op hem.<br />
KING VIDOR<br />
maakte het. meesterwerk der litteratuur tot<br />
het meesterwerk der filmkunst<br />
VERWACHT: Metro-Goldwyn-Mayer's<br />
DE CITADEL<br />
ROBERT DONAT • ROSALIND RUSSELL<br />
Air. Mayegino stond plotseling op, begaf<br />
zich naar een hoek van het vertrek en sloeg<br />
daar op een zilveren gong. Binnen weinige<br />
oogenblikken verscheen Toyomi. Hij had een<br />
klein kistje, dat met leer was overtrokken,<br />
in zijn hand en zette het op de tafel. Zonder<br />
een woord te zeggen trok hij zich daarop<br />
teruj*.<br />
Mr. Mayegino glimlachte.<br />
„Maakt u dat kistje even open. Mr. Pe-<br />
ters!"<br />
Peters deed wat hem verzocht werd. Er<br />
lagen twee pistolen in.<br />
„Maar...." Peters week verschrikt ach-<br />
teruit. Hij voelde zich kwaad worden. „Wat<br />
beteekent dat?"<br />
Mr. Mayegino haalde een der beide pisto-<br />
len uit het kistje.<br />
„Een kwestie als deze kan slechts op één<br />
manier geregeld worden," zei hij.<br />
Peters draaide zich bijna woest om.<br />
„Door een duel, bedoelt u?"<br />
„Zeker. Waarom niet?"<br />
„Maar.... maar u bent blind!"<br />
„Volkómen blind!"<br />
Peters liet het andere pistool vallen alsof<br />
het plotseling gloeiend heet was geworden.<br />
„En u denkt, dat ik met u onder derge-<br />
lijke omstandigheden zal duelleeren?" zei hy<br />
woedend. „Denkt u, dat ik een moordenaar<br />
ben?"<br />
„Laat ik u een verklaring mogen geven.<br />
Mr. Peters! Indien u my doodt, zult u dit<br />
huis zonder vrees lastig te worden geval-<br />
len, kunnen verlaten. Zóó heb ik het be-<br />
paald."<br />
„Neen! Ik laat me hangen als ik...."<br />
„Mr. Peters, stribbel alstublieft niet<br />
tegen! U zult niet boven my in het voordeel<br />
zyn, dat verzeker ik u. Ik ben er van over-<br />
De Am^eiuur''<br />
r\ itmaal een vraag, die<br />
'"' moeilijk lijkt, maar het In<br />
werkelijkheid niet is voor wie<br />
even de logische consequen-<br />
tie willen trekken uit de<br />
feiten, die men op deze foto<br />
zien kan!<br />
De vraag luidt: om hoe<br />
laat ongeveer werd deze foto<br />
genomen? Men kan volstaan<br />
met tennaastebij het tijdstip<br />
van den dag aan te geven!<br />
Wij zullen weer een prijs<br />
van f 2.50 benevens twee<br />
troostprijzen verdeelen. onder<br />
hen, die ons een goed ant-<br />
woord zenden. De verdeeling<br />
der prijzen geschiedt op een<br />
manier, waarbij alle inzenders<br />
van goede oplossingen ge-<br />
lijke kansen hebben op het verkrijgen van een<br />
der prijzen.<br />
U gelieve uw antwoord in te zenden vóór<br />
26 April aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden.<br />
Ql\Z qißMft - **r<br />
AWQIZ. CVÊDCj !>»<br />
- 22 -<br />
ü<br />
tuigd dat u in de gegeven omstandigheden<br />
nimmer een voordeel boven my zoudt wil-<br />
len accepteeren.<br />
Luister. Ik ben gewend aan het donker.<br />
En ik ga vaak schieten tusschen de heuvels,<br />
met myn bediende Toyomi. Ik bezit een<br />
soort zesde zintuig, dat zich door mijn blind-<br />
heid heeft ontwikkeld. Zoo kan ik bijvoor-<br />
beeld iemand hooren ademhalen op dertig<br />
. pas afstand!"<br />
Terwijl hij Mr. Mayegino aanstaarde, liep<br />
er een huivering langs Peters' rug.<br />
„Maar ik begrijp het niet," zei hij. „En<br />
bovendien. .. . maken wy ons niet een beet-<br />
je belache. ... ?"<br />
„Mr. Peters, wilt u zoo vriendelijk zijn, de<br />
lamp uit te draaienl"<br />
Automatisch deed Peters wat hem ge-<br />
vraagd werd.<br />
„Nu, Mr. Peters, wees nu zoo goed naar<br />
het verste eind van de kamer te gaan. Ik<br />
zal beginnen te tellen. Ik zal tellen tot wat<br />
u noemt tien. Dan zult u mij den tyd geven<br />
om my naar welk deel van de kamer te be-<br />
geven dat ik zal kiezen. Hierna, Mr. Peters,<br />
mag u schieten wanneer u denkt, dat u de<br />
beste kans hebt om mij te dooden."<br />
Peters haalde met snelle, korte rukken<br />
adem. Allerlei emoties bestormden hem.<br />
Woede. Onmacht. Verontwaardiging. Zelfs<br />
vrèès... .<br />
De duisternis was ondoordringbaar!<br />
Het was alsof ze iets tastbaars was.<br />
Hij kon niets zien — geen enkel voor-<br />
werp!<br />
Het zweet begon langs zijn gezicht te<br />
loopen.<br />
Hij staarde in de duisternis, vergeefs pro-<br />
beerend ze te doordringen.-Maar hij merkte<br />
dat dit absoluut onmogelijk was.<br />
Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden:<br />
Amateur-Detective, 26 April,<br />
De oplossing mag bij die van de rubriek „Zoek<br />
en Vind" worden ingesloten, mits ze op een<br />
afzonderlijk velletje papier wordt geschreven.<br />
DE OPLOSSING VAN HET<br />
GEHEIMSCHRIFT-PROBLEEM<br />
luidt als volgt;<br />
Kom vanavond in geen geval. Het huis wordt<br />
bespied. Morgen krijg je nieuwe orders.<br />
De sleutel is: A is M; B is L; C is K; D is J<br />
enzoovoort, tot M is A, dan vervolgens N is Z,<br />
O is Y, P is X enzoovoort, tot Z is N.<br />
De hoofdprijs van f 2.50 werd deze week ge-<br />
wonnen door den heer C. Sprado, Hilversum.<br />
De troostprijzen vielen ten deel aan den heer<br />
W. v d Linden, Ridderkerk en den heer J Kamp,<br />
Amsterdam<br />
EEN MOOI PLEKJE IN HET LAND VAN DE WINTERSPORTEN<br />
Toen bewoog hy zich zachtjes, met hy-<br />
;;ende ademhalirtg. Er viel iets van een por-<br />
celeinen standaard. Een klein beeldje....<br />
Peters sprong opzij. Maar er werd uit de<br />
ondoordringbare duisternis geen schot op<br />
hem afgevuurd.<br />
Een geweldige woede maakte zich plotse-<br />
ling van hem meester.<br />
En toen voelde hy zich verstijven alsof<br />
hy van hout of vön steen was. Door die ver-<br />
schrikkelijke duisternis ontwaarde hij plot-<br />
seling een heel zwak lichtschijnsel.<br />
Het was het licht van een horloge dat<br />
voorzien was vaiï radium\<br />
Daar, aan den anderen kant van de ka-<br />
mer, zag hy het — onbeweeglijk op één<br />
plaats blijvend.<br />
En plotseling maakte zich een nog groo-<br />
tere woede van hem meester. Dat zwakke<br />
lichtschijnsel was afkomstig van het pols-<br />
horloge van Mr. Mayegino 1<br />
Hy was niet blind!<br />
Wat moest een blinde met een polshor-<br />
loge? Met een liclitgevend polshorloge?<br />
Die operatie had wèl succes gehad! Mr.<br />
Mayegino loog! Kty was bovendien gewend<br />
aan de duisternis 1<br />
Had hy niet gesproken van de zintuigen,<br />
die hem geschonken waren? Hij, Peters, was<br />
het, die in het nadeel verkeerde. Op voet<br />
van volkomen gelijkheid, had hij gezegd, die<br />
gemeene, zoetsappige, lachende hypocriet!<br />
Gek van woede door een dergelijke ont-<br />
goocheling, hief hy zyn pistool op.<br />
Toen, plotseling, verliet zyn woede hem.<br />
Op voet van volkomen gelijkheid....<br />
Die gladde, lachende hypocriet had het<br />
lichtgevende horloge aan zijn pols vergeten!<br />
Maar kon hij. Peters, voordeel trekken van<br />
die vergeetachtigheid, zelfs in dergelijke<br />
omstandigheden ?<br />
Zou hij het zich niet altyd moeten verwij-<br />
ten, dat de omstandigheden niét volkomen<br />
gelijk waren geweest?<br />
Met een woesten lach gooide hy zyn<br />
pistool op den grond.<br />
„Schiet maar, als je wilt," zei hij. „Ik ga<br />
die oude lamp aansteken...."<br />
Daar stond Mr. Mayegino.<br />
Er was totaal geen uitdrukking op zijn<br />
gezicht te lezen.<br />
Peters keek hem verachtelijk aan.<br />
„Nou," zei hij, „waarom voor den duivel<br />
schiet je niet?"<br />
„Ik heb nog eens over het geval nage-<br />
dacht," zei Mr. Mayegino. „Ik geloof dat het<br />
per slot van rekening tóch het verstandigst<br />
zal zijn als er een scheiding wordt uitge-<br />
sproken."<br />
Peters wierp hem een blik toe, en keerde<br />
zich toen naar de deur.<br />
Daar stond Toyomi.<br />
En nu voor den eersten keer scheen Pe-<br />
ters pas te zien, dat Toyomi een lang mes<br />
in zyn gordel droeg! En op datzelfde oogen-<br />
blik kreeg hij een zonderling idee — het<br />
idee dat indien hij in dtkMuisternis had ge-<br />
schoten, het lange, sc/ierpte^znes onmiddel-<br />
lijk in zijn rug gestoken zou i^öft....<br />
Mr. Mayegino bleef, onbeweeglijk en met<br />
starenden blik staan, terwijl hij luisterde<br />
naar het geluid van Peters voeten, toen deze<br />
de zwarte marmeren treden afdaalde.<br />
Kalm, met een zonderlingen glimlach om<br />
zyn lippen, zette Mr. Mayegino zich op het<br />
kussen by het venster.<br />
- 23 -<br />
(Ingezonden mededeeling)<br />
Spijsverteringsstoornissen<br />
plaagden hem<br />
Geniet thans een blakende gezondheid<br />
Acht jaren geniet deze man nu reeds een<br />
blakende gezondheid, nadat hy tevoren ge-<br />
kweld was geweest door indigestie. „Tien<br />
jaar geleden werd ik gekweld door spijsver-<br />
teringsstoornissen. Na ontelbare middelen te<br />
hebben geprobeerd zonder verlichting te<br />
kunnen vinden, werd mijn toestand steeds<br />
erger. Eindelijk probeerde ik Kruschen en<br />
gedurende 8 jaren geniet ik nu al weer een<br />
blakende gezondheid. Ik ben opzichter in<br />
een bekende motorenfabriek en hoewel ik<br />
65 ben, ga ik door voor 50."<br />
K. T.<br />
Kruschen Salts is een combinatie van zes<br />
zouten, die ieder een eigen werking hebben.<br />
Zij verwijderen de opgehoopte afvalstoffen,<br />
die de oorzaak zijn van Uw klachten, door<br />
aansporende werking op lever, nieren en in-<br />
gewanden, waardoor niet alleen rheumati-<br />
sche pijnen, maar ook spysverteringsstoor-<br />
nissen, voorkomen en bestreden worden. Uw<br />
bloed wordt gezuiverd en binnen korten tijd<br />
zullen l'w pijnen verminderen, om tenslotte<br />
geheel te verdwijnen. Kruschen Salts is uit-<br />
sluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en<br />
erkende drogisten.<br />
„Toyomi," zei hij, „het Irorlogc was inder-<br />
daad een goed idee, want het heeft bewe-<br />
zen dat Mr. Peters een man is, voor wien<br />
kakugo van het allergrootste belang Is. Ik<br />
ben voldaan — zonderling voldaan. . . ."<br />
En toen, terwijl hij op die eigenaardige<br />
vriendelijke en rustige manier glimlachte,<br />
maakte hij het zilveren horloge los van zijn<br />
pols en wierp het door de kamer op een<br />
kussen.<br />
Want wat voor nut heeft zoo'n ding voor<br />
een man, aan wien^ voor altijd al de pracht<br />
van den avond en de glorie van den ochtend<br />
is verborgen?<br />
PINAUD 612 geeft Uw ooeen een ontrekend<br />
fraaie uitdrukking en is den geheelen dag<br />
houdbaar, veroorxaakt geen prikkeling en<br />
ia volkomen „waterproof".<br />
Verkrijgbaar In vasten vorm of<br />
tube, in 4 verschillende kleuren.<br />
Voor een volmaakte oogen make-up brengt<br />
Pinaud een complete set, bestaande uit:<br />
Wimpercosmetic in tuben of vasten vorm.<br />
Creamy Mascara, Cake Mascara,<br />
Bye-Shadow etc.<br />
In vasten<br />
vorm of tube PI. 0.35<br />
groot<br />
model tube PI. 1.35<br />
PIMID<br />
612<br />
Generaal-vertegenwoordiger voor Nederland:<br />
S. Vlessing, C.Reinierszkade 17<br />
's-Gravenhaee.
DE INRICHTING DER KEUKEN<br />
Daar de keuken een van de meest gebruikte<br />
vertrekken in huis is, waar moet worden<br />
gekookt, gewasschen, gestreken, gepoetst<br />
enzoovoort, is het zeer zeker van belang, dat de<br />
inrichting practisch en doelmatig is.<br />
Huren we een huis, dan hebben we de keuken<br />
te nemen zooals zij Is, dat spreekt vanzelf, maar<br />
we kunnen er toch op letten, dat de bouw en<br />
inrichting er van niet al te sterk afwijken van de<br />
eischen die er aan gesteld worden.<br />
Laten we een huis bouwen, dan zijn we in de<br />
gelegenheid, om met deze eischen rekening te<br />
houden, en dan dienen we op het volgende te<br />
letten.<br />
1. De keuken moet op het Noorden liggen, dus<br />
aan de koudste zijde van het huis.<br />
2. Er moet voldoende daglicht kunnen binnen-<br />
komen. Er moeten dus flinke ramen zijn!<br />
3. De keuken moet liefst naast de eetkamer ge-<br />
legen zijn, zoodat we bij het opdienen van het<br />
eten er niet ver mee hoeven te loopen.<br />
4. De gootsteen moet in het midden van het<br />
aanrecht zijn aangebracht.<br />
5. Er moet voldoende bergruimte (kasten) aan-<br />
wezig zijn. Is er boven het aanrecht een kast<br />
aangebracht, dan moet die kast minstens 30<br />
cm. boven het aanrecht blijven.<br />
De kasten mogen niet te hoog worden aan-<br />
gebracht, zoodat men er niet meer bij kan,<br />
zonder te klimmen, want hierdoor wordt ook<br />
het schoonhouden moeilijker gemaakt.<br />
6. Er moet behoorlijk geventileerd kunnen<br />
worden.<br />
7. De kunstmatige verlichting moet voldoende<br />
zijn.<br />
8. De vloer en de wand moeten gemakkelijk<br />
schoon te houden zijn.<br />
9. De meubelen moeten practisch geplaatst wor-<br />
den, zoodat ze jjiet in den weg staan en een<br />
belemmering vormen voor het werk. dat er in<br />
de keuken gedaan moet worden.<br />
0. Het materiaal dat we in de keuken noodig<br />
hebben, moet practisch en doelmatig zijn.<br />
■<br />
hr-ri ¥^ wi ei criTi mir<br />
jLjjjJUJUJXdLikJkJUumm<br />
We willen nu even nauwkeuriger aanduiden wat<br />
we met de punten 6—10 bedoelen:<br />
Ventilatie: Bij het koken wordt veel waterdamp<br />
gevormd, hetgeen wij met het woord „wasem"<br />
aanduiden. Deze waterdamp moet snel verwijderd<br />
kunnen worden, omdat hij anders de keuken veel<br />
te vochtig zou maken. De verschillende voorraden<br />
die we in de keuken bewaren als bijvoorbeeld zout,<br />
suiker, bloem enzoovoort, zouden vochtig worden<br />
met al de vervelende gevolgen hieraan verbonden,<br />
die we hier niet nader zullen noemen. Verder is<br />
een goede ventilatie voor de keuken zeer ge-<br />
wenscht, met het oog op de verschillende „etens-<br />
luchtjes", die er tijdens het koken ontstaan. Kan<br />
, men de keuken niet voldoende ventileeren, dan<br />
trekken deze „etensluchtjes" door het huis, hetgeen<br />
zeer onaangenaam is.<br />
De ventilatie moet echter zóó worden aange-<br />
bracht, dat men in de keuken werken kan, terwijl<br />
er geventileerd wordt; het mag er dus niet toch-<br />
ten. Behoorlijke ventilatie-mogelijkheden geven<br />
bijvoorbeeld openslaande ramen of een tuimelraam<br />
met zijstukken.<br />
Kunstmatige verlichting. De lampen moeten zoo<br />
worden aangebracht, dat overal waar gewerkt<br />
moet worden behoorlijk licht te maken is; dus boven<br />
den gootsteen en boven het fornuis een lamp.<br />
Een lamp in het midden der keuken is niet<br />
voldoende. Beter wordt het, wanneer deze lamp<br />
langs het plafond verschuifbaar is, zoodat men<br />
haar dus naar de plaats kan brengen, waar ge-<br />
werkt wordt. Verschillende lichtpunten in de keu-<br />
ken geven echter de beste verlichting. Verder moe-<br />
ten we er voor zorgen, dat het licht op de handen<br />
valt, en niet van achteren invalt, hetgeen het ge-<br />
val is, wanneer er één lamp in het midden van<br />
de keuken is aangebracht. Men staat zichzelf dan<br />
in het licht.<br />
RECEPTEN UIT HET WEEKMENU<br />
Hoeveelheden voor 4 personen.<br />
Filosoof.<br />
Benoodigd: 400 gram gebraden vleesch, 5 d.L.<br />
bouillon of bouillon met bruin van jus; 40 gram<br />
Hoe dichter we den<br />
zomer naderen, hoe<br />
meer de badpakken<br />
in het middelpunt der<br />
belangstelling komen<br />
te staan. Onze leze-<br />
ressen zullen de<br />
hierbij afgebeelde<br />
costuumpjes dan ook<br />
zeker met meer dan<br />
gewone belangstel-<br />
ling bekijken.<br />
1. Een sportief geruit<br />
badpakje, met als<br />
eenlge garneering<br />
een gesp en een<br />
koord.<br />
2. Een eenvoudig ef-<br />
fen badcostuumpje,<br />
dat vooral opvalt<br />
door het gekleurde<br />
soutache, dat langs<br />
de halsuitsnijding en<br />
op de ceintuur wordt<br />
aangebracht.<br />
Modellen Venus.<br />
24 -<br />
WEEKMENU.<br />
Maandag:<br />
Stamppot van ztAirkool me% rookworst;<br />
gort met rozijnen*<br />
Dinsdags<br />
Filosoof; citroenrijst.<br />
Woensdag:<br />
Roerei met gefruit brood; macaroni met<br />
tomaten.<br />
Donderdag:<br />
Varkensfilet, aardappelen en knolraap;<br />
bessen vla.<br />
Vrijdagt<br />
Gekookte tarbot, aardappelen en Hdlandsche<br />
saus; griesmeelschoteltje.<br />
Zaterdag:<br />
Haché, aardappelen en roode kool. rijstgruwel.<br />
Zondagt<br />
Bruine ragóutsoep; kalfsoesters, aardappelen<br />
en Brusselsch lof „au jus; Montagne<br />
Rasse.<br />
boter of vet van jus; 1 ui, laurierblad, peper, kruid-<br />
nagel, soja, aroma; 800 gram gekookte aardappe-<br />
len: 4 d.L. melk; boter: zout; nootmuskaat.<br />
Bereiding: Het fijngesneden vleesch ongeveer<br />
15 minuten zachtjes stoven met den gefruiten ui, de<br />
kruiden en het vocht. Het vleeschmengsel zoo noo-<br />
dig nog op smaak afmaken met wat soja en aroma<br />
en daarna overdoen in een vuurvasten schotel.<br />
De vleeschmassa bedekken met een laag puree, die<br />
we maken van de fijngemaakte, gekookte aardap-<br />
pelen vermengd met melk, boter, wat zout en noot-<br />
muskaat. Den schotel bedekken met een laagje<br />
paneermeel waarop kleine stukjes boter worden<br />
gelegd en in den oven een bruin korstje geven<br />
(20 ä 30 minuten).<br />
Hollandsche saus.<br />
Benoodigd: 2 lepels kruidenazijn; 6 lepels water:<br />
5 eierdooiers; 500 gram boter; zout, peper, citroen-<br />
sap; water.<br />
Bereiding: 2 lepels azijn en 2 lepels water lang-<br />
zaam inkoken in een pannetje, tot op een derde<br />
van de hoeveelheid. De eierdooiers dik kloppen en<br />
door den azijn met water mengen, Deze massa ver-<br />
warmen, tot ze gebonden is. De boter week maken<br />
en ze door de eimassa roeren, terwijl men het<br />
toevoegen van boter afwisselt met toevoegen van<br />
wat warm water (niet meer dan 4 lepels). De<br />
saus op smaak afmaken met peper en citroensap.<br />
G vemein<br />
VAN DIEREN EN OVER DIEREN<br />
De Colorado-kever, de groote vijand<br />
van de aardappelenteelt, is zoo<br />
vruchtbaar, dat men heeft kunnen vast-<br />
stellen, hoe uit een duizendtal vrouwe-<br />
lijke kevers in korten tijd 45 millioen<br />
nakomelingen ontstaan.<br />
Een van de leelijkste dieren ter wereld<br />
Is de haarlooze Mexicaansche kat. En<br />
toch wordt zij als „schootdiertje" gekozen.<br />
Onlangs werd in den Indischen Oceaan<br />
een visch gevangen, welke behoorde<br />
tot een soort, waarvan men geloofde,<br />
dat zij reeds eeuwenlang uitgestorven<br />
was.<br />
De xonvlsch, welke in de Middelland-<br />
sche zee voorkomt, is een der zwaarste<br />
waterbewoners.<br />
De Raad van de provincie Warwick-<br />
shire heeft door middel van de politie<br />
en de hoofden van scholen 'n lijst laten<br />
verspreiden van de beschermde vogels,<br />
met afbeeldingen van hun eieren, ten<br />
einde aan de jeugd duidelijk te maken,<br />
dat het leeghalen van nestjes waarin<br />
deze eieren voorkomen, het moed-<br />
willig vernielen er van en het vernie-<br />
tigen der eieren, aan den landbouw<br />
groote schade toebrengen<br />
Proefnemingen hebben bewezen, dat<br />
de hen alleen haar kuikens te hulp komt,<br />
wanneer zij haar hulpgeroep hoort. Wan-<br />
neer men de kleinen door een glazen<br />
afscheiding, waardoor het geluld niet<br />
doordringt, buiten het gehoor van de<br />
moederhen brengt, dan bekommert zij<br />
zich niet om de kuikens, ook al kan zij<br />
zien, dat zij in gevaar zijn.<br />
Groot-Brittannië laat geen honden het<br />
land binnenkomen, dan nadat zij zes<br />
maanden lang in quarantaine zijn ge-<br />
weest. Men wil hierdoor voorkomen,<br />
dat hondenziekten uit het buitenland<br />
worden overgebracht.<br />
In Britsch Guyana heeft men de Amazonevlieg<br />
ingevoerd om een insect te bestrijden, dat het<br />
suikerriet aantast. Het succes was zoo groot, dat<br />
men de proeven in Puerto-Rico wil voortzetten.<br />
In Borchen Wood in het graafschap Hertford-<br />
shire heeft men een tehuis voor oude o) lijdende<br />
paarden ingericht. De inrichting bleek werkelijk<br />
aan eon behoefte te voldoen.<br />
DE EERSTE KOMEET VAN HET JAAR ONTDEKT<br />
p\ e eerste komeet van dit jaar, die zoo helder<br />
'■' is, dat men ze met een gewonen verrekijker<br />
kan zien, werd onlangs ontdekt door een<br />
amateur-astronoom, Leslie P. Peltier in Ohio,<br />
Amerika.<br />
Tijdens een interview verklaarde Peltier, die<br />
negenendertig jaar oud is, dat deze komeet de<br />
zevende is, die hij gedurende drieëntwintig jaar<br />
heef': ontdekt.<br />
Hel nieuwe hemellichaam is net niet helder<br />
genoeg om met het bloote oog gezien te kunnen<br />
worden.<br />
O! de komeet een staart heeft, en of zij zich<br />
snel beweegt, kon nog niet worden vastgesteld.<br />
ECHTE PAASCHEIEREN<br />
Cen Amerikaan heeft ontdekt, hoe men kippen<br />
'■" eieren kan laten leggen met groene, blauwe<br />
of oranje dooiers. Deze kleur behouden de<br />
dooiers zelfs wanneer de eieren gekookt worden,<br />
maar desondanks komen er toch normale kippen<br />
uit de eierenl<br />
Deze zonderlinge eieren worden voortgebracht<br />
doordai men een bepaald chemisch middel aan<br />
Ht kippenvoer toevoegt.<br />
Wat een<br />
schitterende tegels!<br />
Hoe houd je die<br />
toch zo<br />
helder?<br />
4<br />
Ik schuur<br />
ze nooit, maar<br />
reinig ze zacht<br />
met VIM!<br />
bcherpe schuurmiddelen bederven Uw tegels voor U het weet.<br />
Ze vernielen de oppervlakte en maken de tegels dof en ruw.<br />
In de krassen blijft vuil zitten. De zachte dubbele werking van<br />
Vim reinigt de tegels volkomen. Vim maakt het vuil eerst los /<br />
en verwijdert het daarna zonder krassen te veroorzaken. '<br />
Houd tegels en glanzende voorwerpen in Uw huis schoon /.<br />
met Vim.<br />
Op elke bus een geschenkenbon op de reuzenbus twee!<br />
VIII-Olli<br />
ER ZIT EEN FORTUIN IN DE ZEE<br />
1 edere ton zeewater bevat voor een bedrag van<br />
' ongeveer zestig cent aan mineralen. Zout is<br />
daar natuurlijk het voornaamste van.<br />
Tot de tweeëndertig andere chemische ele-<br />
menten, die in zeewater voorkomen behooren<br />
onder anderen: bromide, koper, zink, zilver, nik-<br />
kel, goud, radium, enzoovoort. Een Amerikaan-<br />
sche! firma weet ongeveer tienduizend ton bro-<br />
mide per jaar uit zeveneneenhalf millioen ton<br />
zeewater te halen.<br />
Goud zit er inderdaad in, maar slechts zeer<br />
weinig — maar 0.000004 gram per ton. Koper is<br />
in grootere hoeveelheid voorhanden; iedere ku-<br />
bieke meter zeewater bevat 0.005 gram.<br />
Ondanks al déze minerale „waarden" blijven<br />
toch altijd de visschen het voornaamste dat de<br />
zee ons te geven heeft. Slechts een zeer klein<br />
deel van den totalen vischvoorraad uit de<br />
oceanen wordt door den mensch als voedsel ge-<br />
bruikt.<br />
De visschen vormen echter niet alleen uitste-<br />
kend voedsel, maar ze verschaffen ons ook vet,<br />
olie en zelfs leder. Een onlangs genomen proef<br />
heeft bovendien aangetoond, dat men uit het<br />
eiwit van visch een spindraad kan maken, die<br />
bijna even goed is als schapenwol.<br />
SOMBERE TIJDEN<br />
1 n een Engelsche courant troffen wij de volgende<br />
" interessante ontboezemingen aan van groote<br />
mannen uit het verleden, waaruit blijkt, dat men<br />
ook vroeger wel „sombere tijden" heeft gekend,<br />
en zich met beirekking tot de toekomst pessi-<br />
mistisch heeft getoond!<br />
LORD GREY zei in 1819: ik geloof, dat alles<br />
uit zal draalen op een geweldige catastrophe!"<br />
&.<br />
-k^a$t nooit<br />
/<br />
WILLIAM PITT, die van 1757 tot 1761 minister<br />
was, zei: „Waarheen we den blik ook wenden,<br />
we ontwaren om ons heen nauwelijks iets anders<br />
dan de sporen van ondergang en wanhoop<br />
WILLIAM WILBERFORCE, een Engelsch filosoof,<br />
gaf omstreeks het jaar 1800 op de volgende wijze<br />
uiting aan zijn pessimisme: „Ik durf niet te trou-<br />
wen; de toekomst is zoo donker en onzeker. .<br />
DE HERTOG VAN WELLINGTON, aan den voor-<br />
avond van zijn dood in 1851, meende den hemel<br />
dankbaar te moeten zijn, omdat hij er voor ge-<br />
spaard bleef het slotbedrijf van den ondergang te<br />
zien, die reeds overal om hem heen bezig was<br />
zich te voltrekken. . .<br />
DISRAELI zei In 1849: „Op het gebied van de in-<br />
dustrie, den handel en den landbouw ziet men<br />
nergens meer eenige hoop. . ."<br />
KONINGIN ADELAIDE beweerde, dat zij<br />
slechts één wensch had, namelijk zoo dapper mo-<br />
gelijk de rol van Marie Antoinette te mogen<br />
vervullen in de revolutie, die over Engeland moest<br />
losbreken . .<br />
LORD SHAFTESBURY beweerde in 1848: „Niets<br />
kan het Britsche Keizerrijk meer voor een schip-<br />
breuk redden!"<br />
„Wij hebben er ons toen doorheen geslagen,"<br />
merkt het Engelsche blad op, waaraan wij boven<br />
staand lijstje ontleenen, „waarom zouden we<br />
dan nu ook geen kans zien er doorheen te<br />
komen?"
HET JONGE HERT<br />
Een jong hert is een der aardigste en<br />
mooiste dieren, die er in het wild<br />
leven. Misschien hebt ge ze al eens<br />
gadegeslagen van uit de verte in een bosch<br />
of in een dierenpark, terwijl ze plotseling<br />
achter de boomen wegschoten, hun kleine<br />
witte staartjes hoog opgetild.<br />
Er is een heele geschiedenis verbonden-<br />
aan die kleine witte staartjes.<br />
Alle jonge dieren moeten één groote les<br />
leeren: gehoorzaamheid. Doen zij dit niet,<br />
of brengen zij haar niet in practyk, dan<br />
loopen zij gevaar nooit volwassen te wor-<br />
den maar vóór dien tijd dood te gaan.<br />
De eerste les betreffende de gehoorzaam-<br />
heid is dat zij zich absoluut niet verroeren<br />
mogen wanneer er gevaar Tlreigt. Soms,<br />
wanneer moederhert haar babies even alleen<br />
moet laten, legt zij ze op een plaats neer,<br />
waar zij een deel schijnen uit te maken van<br />
de omgeving, en natuurlijk mogen zij zich<br />
dan niet bewegen om niet opgemerkt te<br />
worden. Hoe bang ze ook zijn, ze mogen<br />
hun aanwezigheid door geen beweging<br />
verraden!<br />
Maar indien hun moeder denkt, dat het<br />
gevaar zóó groot is, dat ze er voor moeten<br />
vluchten, dan geeft zü een rauwen, waar-<br />
schuwendeu kreet en steekt haar witten<br />
staart omhoog. Haar kindertjes weten dan,<br />
dat zij haar moeten volgen, waar zy ook<br />
heengaat. Ze steken hun kleine witte staart-<br />
jes ook in de hoogte en loopen wat zij kun-<br />
nen op hun nog zwakke beenen. Maar<br />
ofschoon hun moeder stellig verwacht, dal<br />
zij haar zullen volgen, kiest zü den gemak-<br />
kelijksten weg en zal zij nooit harder loopen<br />
dan haar kinderen kunnen. De witte vlag<br />
van haar staart blijft altijd zichtbaar, en<br />
de babies hebben niets anders te doen dan<br />
die te volgen, en nergens anders aandacht<br />
aan Ie schenken.<br />
Zoo leeren zy waarheen zij moeten vluch-<br />
ten, waar zij zich moeten verbergen en hoe<br />
zü even vlug en zeker ter been moeten wor-<br />
den als hun moeder. En als zy deze lessen,<br />
die vóór alles lessen van gehoorzaamheid<br />
zijn, goed leeren, dan zullen zy later flinke<br />
herten zijn, die zich redden kunnen in het<br />
leven.<br />
En zoo is het ook met kinderen: kinde-<br />
ren, die in hun jeugd gehoorzaam zijn ge-<br />
weest aan vader en moeder, die de lessen<br />
hebben ter harte genomen die dezen hun<br />
JU JU ^i ËJ ivi3<br />
JL%<br />
gegeven hebben, worden later bijna zonder<br />
uitzondering flinke menschen, die zich uit-<br />
stekend door het leven kunnei) slaan!<br />
Geheimzinnige beelden.<br />
Niemand schynt het geheim op te kunnen<br />
lossen van de talryke steenen beelden op de<br />
Paascheilanden, in den Stillen Oceaan. Som-<br />
migen gelooven, dat het beelden zyn van<br />
goden, die vroeger op deze eilanden werden<br />
vereerd, terwijl anderen denken, dat ze op-<br />
perhoofden voorstellen.<br />
Algemeen gelooft men, dat ze tusschen<br />
tweeduizendvyfhonderd en vyfduizend jaar<br />
oud zyn.<br />
HET SNOEPSTERTJE<br />
«Jetje was een aardig meisje,<br />
Maar zij had een groot gebrek:<br />
Altijd wilde zij maar snoepen,<br />
Daarin bad zij altijd trek!<br />
„Een klein schepje neem ik stiekum<br />
Uit dien vollen suikerpotl<br />
Een klein snoepje van dat schaaltje,<br />
Eén toheetje nog tot slotl"<br />
De eerste straatlantaarns.<br />
Gedurende de regeering vap koning Hen-<br />
drik IV (1413—1422) werden de straten van<br />
Londen voor het eerst verlicht- Dit gebeur-<br />
de door middel van lantaarns, die aan tou-<br />
wen dwars over de straten werden ge-<br />
hangen.<br />
Hoe geheel verschillend is het verlichtings-<br />
systeem dat wy thans kenneq, vooral in de<br />
groote steden! En hoezeer is de veiligheid er<br />
door toegenomen, om nog maar niet eens te<br />
spreken van den aangenamen kant, want<br />
wie nu des avonds ergens hepn moet, hoeft<br />
zeker zyn weg niet meer op den tast te<br />
zoeken, zooals dit vroeger zelfs in de groot-<br />
ste steden het geval was! Daarom lieten def-<br />
tige menschen zich dan ook dikwyls verge-<br />
zellen door een bediende, die vóór hen uit-<br />
ging met een lantaarn in de hand om hen<br />
by te lichten!<br />
En zoo ging bet toch zoo dikwijls:<br />
Jetje snoepte altijd weer.<br />
Moedei wilde dat niet langer.<br />
En wat deed zij op een keer?<br />
Zij nam uit een mooi choc-laatje<br />
Met een vulling lijn en zacht,<br />
Heel voorzichtig toen die vullljig.<br />
Waarom moeder toch zoo lacht?<br />
Toen nam zij den groene-zeeppot.<br />
Vulde daaruit den bonbon.<br />
Smolt hem toen weer op elkander.<br />
Hoe ot moeder 't toch verzon?<br />
Jetje kon bet wèèr niet laten<br />
Toen zij bet choc'laatje zag.<br />
Jetje, Jetje, wees toch wijzer!<br />
Nooit vergeet Jij meer dien dag.<br />
„Hap!" zei Jetje, „'k neem hem lekker!<br />
O, wat zal die beerlijk zijn!<br />
'k Ga er rustig eens van smullen,<br />
Want die smaakt vast heel erg fijn!"<br />
Maar opeens, o hé, wat was dat?<br />
,,Brr! O, hemel, bah! Wat raar. .. .<br />
Lieve help, ik word er ziek van....<br />
O, wat smaakt diè vrees'lijk naar!"<br />
„Neen," zei moeder, „stoute Jetje,<br />
Ziek word jij er heusch niet dopr!<br />
Maar'k hoopje zult nu nooit meer snoepen:<br />
Jij hebt nu je straf er voor!"<br />
KOFf l€ - $0€P<br />
L€l/€lNtf£LlXM<br />
i/PM p£N mm<br />
/VAIO ONJ2£>J R€\7.€tJ0€tJ<br />
K G-EOGCT-eOQ)<br />
In Agram, de nijvere stad in Joego-Slavië, begint het<br />
Oosten, althans wat het drinken van koHie aangaat.<br />
Al noemt 't kleine cafeetje, waar wij ons even neer-<br />
zetten, zich ook nog zoo Westeuropeesch „Calé Dum-<br />
ping" - en de prijzen z ij n er werkelijk naar! - de<br />
kollie die men ons voorzet is reeds werkelijk op Turk-<br />
sche wijze bereid. Op een keurig gepoetst koperen<br />
tafeltje plaatst men een fraai gedreven miniatuur kan-<br />
netje met langen steel, eveneens van geel koper, voor<br />
ons, en reeds het eerste proefje, dat wij er uit schen-<br />
ken, doet direct een heftig debat ontstaan,<br />
„Eindelijk weet ik nu, hoe je kollie zet," zucht een<br />
jong studentje, dat zich onderweg bij ons gezelschap<br />
aangesloten heeft, en dat er op uitgetrokken is om de<br />
wonderen van het Oosten te ontdekken.<br />
„Verschrikkelijk, dat zoete goedje," moppert iemand<br />
anders.<br />
Een onderzoek van de meer zakelijk geïnteresseerden ,<br />
brengt aan het licht, dat de op Turksche wijze bereide<br />
koffie bestaat uit een mengsel van zeer fijn gemalen<br />
koffie, (koffiemeel), veel poedersuiker en weinig water,<br />
dat sommigen smaakte, maar dat anderen alschuwelijk<br />
vonden<br />
De kellner uit het<br />
café op den Balkan<br />
neemt zélf eerst een<br />
kopje koffie, alvorens<br />
hij het draag-blad<br />
met de „echte Turk-<br />
sche" naar den klant<br />
brengt.<br />
Wanneer de koffie<br />
werkelijk lekker moet<br />
worden, maalt men<br />
de boenen niet alleen,<br />
maar stampt ze ook<br />
nog fijn in den vijzel<br />
(links beneden) om<br />
ze vervolgens zoo<br />
lang door een zeef<br />
te schudden, tot er<br />
zich in de blikken<br />
trommel (onder de<br />
zeef) niets anders<br />
bevindt dan een soort<br />
koffiemeel, waarvan<br />
de echte Turksche<br />
koffie gezet wordt.
D« havenarbeider op Kreta verkwikt zich tijdens een korte<br />
rust onder zijn werk met een kopje ,,zéér zoete".<br />
Bij onze rondreis door het Zuidoosten van Europa konden<br />
wij telkens weer vaststellen, dat dit „koHiesoepje", zooals men<br />
het wel spottend noemt, op den heelen Balkan de rol van „levens-<br />
elixer" speelt. De sjouwerman slurpt, als hij even tijd vindt om<br />
wat te rusten, een kopje koffie; de minister laat het voor zijn be-<br />
zoeker uit het dichtstbijgelegen café halen; de moeilijke omstan-<br />
digheden, waaronder een zakelijke transactie tot st^nd kwam, laten<br />
zich gemakkelijk afleiden uit het aantal koHiekopjes dat er na de<br />
bespreking leeg op het tafeltje is achtergebleven. . .<br />
De armste boer op den Balkan zal, wanneer hij geen enkel geld-<br />
stuk meer in huis heeft, liever zijn laatste schaap een halven dag<br />
ver naar de markt sleepen dan van zijn kopje koffie af te zien.<br />
Het „Café au lait", dat als lokaas voor Westeuropeesche gasten,<br />
die heimwee naar hun land en het op hun wijze bereide kopje<br />
koffie hebben, op hel „Tarief" van de betere cafés en hotels van<br />
den Balkan staat, doet door de manier waarop ze klaar gemaakt<br />
is, In niets aan uw kopje koffie van thuis denken, maar de ruim de<br />
helft goedkoopere „Café Türe" die er vlak onder staat, is een<br />
wonder van „koffie-kunst" - althans in Balkaanschen zinl<br />
Maar dat ten slotte de meeningen over de juiste bereiding van<br />
den zwarten tooverdrank ook in het dosten ver uit elkaar loepen,<br />
en dat de eene „Café Turc" nog lang niet de andere „Café Turc"<br />
is, dat maakte men ons in Griekenland duidelijk, waar wij hoorden,<br />
dat men koffie op niet minder dan tweeënveertig verschillende ma-<br />
nieren zetten kanl<br />
Naar het onderscheid gevraagd, slaagde onze zegsman er wel<br />
Is waar niet in, ons alle tweeënveertig manieren te noemen, maar<br />
hij kwam toch tot een verbazingwekkende opsomming van „erg<br />
zoet", via „zoet", „middel" en „halfbitter", „bitter" tot „zeer<br />
bitter". . . En ging toen nog verder. . .<br />
„Wanneer er drie Grieken bij elkaar komen," zoo verklaarde<br />
hij met beminnelijke zelf-ironie, „dan bestellen zij op drie ver-<br />
schillende manieren klaargemaakte koffie, en hebben daarbij drie<br />
verschillende politieke overtuigingen. . ." Waarbij de koffie dan,<br />
zooals hij later verklaarde, tot taak heeft de uit elkaar loopende<br />
meeningen betreffende het welzijn van den staat niet al te heftig<br />
op elkander te doen botsen. . .<br />
Met deze kalmeerende uitwerking van de koffie schijnt men<br />
overigens op den Balkan overal vertrouwd te zijn. Men vertelde<br />
ons zelfs, dat er eens een gezant van een groote Westeuropeesche<br />
mogendheid in Athene was, die er op handige wijze partij van<br />
trok. Wanneer hij een bezoeker kreeg, wiens stem tijdens het<br />
onderhoud meer dan normaal luid begon te klinken, dan, zoo<br />
wist zijn kamerbewaarder,<br />
moesten er direct twee kop-<br />
jes koffie worden binnenge-<br />
bracht. . .<br />
Het resultaat moet nooit<br />
uitgebleven zijnl<br />
En een beter loflied op<br />
de koffie kan er moeilijk ge-<br />
zongen worden. , .<br />
Zóó zet men op echt Turk-<br />
sche wijze koffie: zeer fijn<br />
gestampte en gezeefde<br />
koffie wordt, na met poeder-<br />
suiker uit de bus links ver-<br />
mengd te zijn, in een ko-<br />
peren kannetje (met langen<br />
steel) met kokend water<br />
uit den vierkanten oven<br />
begoten, waarna het meng-<br />
sel boven'een vuurtje van<br />
houtskool wordt „gebroeid"<br />
om vervolgens als koffie-<br />
soep In het kopje te wor-<br />
den gegoten.<br />
Op bezoek bij een ouden Mohammedaanschen priester in een bergstadje op den Balkan. Zonder kopje koffie is het onderhoud niet denkhaar!<br />
Op het deftige bureau heeft een gewichtige bespreking plaats, en de<br />
piccolo heeft natuurlijk twee kopjes koffie moeten brengen. — Hoeveel<br />
zullen er nog volgen eer men het eens is geworden?<br />
Tijdens het rustuurtje in een Mohammedaansch-Bulgaarschen winkel.<br />
De koffie mag er natuurlijk niet bij ontbreken.<br />
De koffie had dezen beidr ouden Bosniers alle zorgen des levens doen<br />
vergeten, maar nu de kopjes leeg zijn, beginnen zij weer te redeneeren.
1. Toen Peter en de anderen van uit „De Zilve-<br />
ren Ster" de dieren zagen vluchten, begrepen ze<br />
eerst niet wat er aan de hand wat, maar plotse-<br />
ling kwamen ze in een dichten rook en werd de<br />
hitte onverdraaglijk. „Het Is een boschbrand," riep<br />
Peter verschrikt.<br />
4. Zoo verbaasd waren ze, dat ze geen woord<br />
konden uitbrengen. Ten slotte stamelde mijnheer<br />
Benn: „Ze hebben ons in den steek gelaten."<br />
Maar dat was in het geheel niet het geval, ze wil-<br />
den alleen maar probeeren om den man in het<br />
bosch In veiligheid te brengen.<br />
7. De jongen hoorde haar nauwelijks. Hij zocht<br />
zijn weg door de boomen en het geloei van de<br />
vlammen werd met lederen stap duidelijker hoor-<br />
baar. Hij bevond zich al midden tusschen branden-<br />
de varens. Maar het geluk was hem gunstig. Daar<br />
ontdekte hij Simon Skiff.<br />
DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT ^cy<br />
2. Peter had moeite zich verstaanbaar te maken,<br />
want het vuur verspreidde zich zoo snel, dat de<br />
eene boom na den andere afknapte en met een<br />
slag ter aarde viel. De kleine piloot wist, waar het<br />
oerwoud door een rivier werd dooreneden en hij<br />
besloot daar te dalen.<br />
5. Skiff was het oerwoud In gevlucht. Hij moest<br />
zich nu midden in den ontzettenden brand bevin-<br />
den. Eensklaps wees Peter naar beneden. „Daar<br />
gaat hij!" riep hij. „Hij verongelukt, als we hem<br />
niet redden. Dot." Dot knikte langzaam. Ze was<br />
erg bang.<br />
8. Hoewel de man een schurk was, had Peter nu<br />
toch medelijden met hem. Hij liep daar met de<br />
hand voor de oogen, probeerend ze op die ma-<br />
nier tegen den rook te beschermen en Peter kon<br />
duidelijk merken, dat hij heelemaal den weg was<br />
kwijtgeraakt. „Dezen kant," riep hij.<br />
3. Vlak aan den oever van het water waren ze<br />
veilig voor de vlammen en Peter en Dot fluister-<br />
den samen wat. Mijnheer Benn en zijn broer keken<br />
over het water uit en ze merkten pas Iets bijzon-<br />
ders, toen „De Zilveren Ster" met de kinderen er<br />
in boven hen vlooo.<br />
6. O, als haar broertje maar niets zou over<br />
komen. Hij ging dalen en toen dat was gebeurd<br />
klauterde hij meteen uit het vliegtuig, dat nu nog<br />
buiten het bereik der vlammen stond. Daarna ren<br />
de Peter het bosch in, hij moest snel handelen<br />
„Kom gauw terug," smeekte Dot.<br />
9. De man kreeg weer wat moed toen hij Peters<br />
stem hoorde, maar toen hij de dansende vlammen<br />
In het oog kreeg, kreunde hij van angst. „We kun-<br />
nen er niet meer uit!" gilde hij, toen er een bran-<br />
dende boom dwars over het pad viel.<br />
WORDT VERVOLGD<br />
GEWONE ADVERTENTIES: KOLOMHOOGTE 120 REGELS - KOLOMBREEDTE 5 cM. - REGELPRIJS 25 ets. BRUTO<br />
TEKSTADVERTENTIES: KOLOMHOOGTE 120 REGELS - KOLOMBREEDTE 6.7 cM. - REGELPRIJS ScTcts. BRUTQ<br />
KORTINGEN VOLGENS TARIEF<br />
- 30 -<br />
e Voor U'club<br />
K. B. B. te A. - Ramon Novarro heeft vele jaren niet gefilmd. Hij heeft<br />
een tijdje in Engeland gewoond, en is daarna naar Frankrijk verhuisd. Er be-<br />
staan plannen om hem het volgend seizoen weer te laten optreden in een<br />
nieuwe film.<br />
J. B. te R. - Ik kan U niet anders raden, dan naar een dokter te gaan<br />
voor het door U genoemde euvel. Het lijkt mij te gevaarlijk er zelf iets<br />
aan te doen. - De gevraagde foto's zullen U gezonden worden.<br />
H. J. W. te A. - Het beste lijkt mij, indien U zich wendt tot den Engel-<br />
schen Consul, Heerengracht 258, te Amsterdam. U kunt er terecht, eiken dag<br />
van 10-13 uur, en van 14-16 uur. Zaterdag van 10-12 uur.<br />
B. F. B. te B. - U kunt eens het volgende probeeren: Neemt U veel<br />
voetbaden in een oplossing van een paar flinke handen zout, en ongeveer<br />
zeven liter water. Houdt Uw voeten er ongeveer een kwartier in, maar<br />
denkt U er wel aan, dat U ze voortdurend in beweging houdt. Maakt U deze<br />
beweging ook als U kousen en schoenen aan heeft, dat is het beste voor<br />
de voeten. Verder moet U er om denken, dat U eens van schoenen ver-<br />
wisse t en de gedragen schoenen buiten zet. U kunt het best wollen kousen<br />
of sokken dragen.<br />
Mevr. H. K. te G. - Ik kan me heel goed begrijpen, dat U het jammer<br />
vondt van Uw taschje, maar U kunt nog best eens probeeren het met<br />
waschbenzme schoon te maken. Eau-de-Colognevlekken zijn erg hardnekkig<br />
maar toch wil deze behandeling nog wel eens helpen. - Denkt U aan het<br />
brandgevaar? Het beste is het buitenshuis te doen.<br />
i L " ? te , D ' H ~ He, adres van Shirle y Temple is: 1401, Western Avenue<br />
Los Angelos. Indien U antwoord wilt hebben, moet U één antwoord-<br />
coupon insluiten; voor een foto moet U er drie sturen.<br />
A. B. te A. - Inderdaad was het een fout, maar Uw oplossing was verder<br />
toch goed.<br />
A. C. A. K. te A. - Er is maar één officieele tooneelschool in ons land<br />
en wel in Amsterdam. Directeur is de heer B. Verhagen, het adres is Mar'<br />
nixstraat. Om op de school toegelaten te worden, moet U minstens de vijf-<br />
jarige HBS. hebben doorlpopen.<br />
M M. te H- -Ik dank U wel voor Uw briefje; ik vind het prettig dat mijn<br />
raad U geholpen heeft. Wat Uw opmerking betreft, hebt U volkomen gelijk.<br />
Ik zou U toch heusch in Uw eigen belang aanraden eens wat vroeger naar<br />
bed te gaan. U denkt misschien wel, dat U sterk genoeg bent, maar na<br />
verloop van tijd zult U toch wel kunnen merken, dat U er niet tegen opge-<br />
wassen bent. Bovendien kunnen veel menschen 's morgens beter werken<br />
dan s avonds. Probeert U het dus maar eens!<br />
Mevr. P. K. te J. - Inderdaad is het waar, dat deze maand het best ge-<br />
schikt is om alles eens een flinke goede beurt te geven, want nu is de<br />
winter weer voorbij, en de zomer staat voor de deur Ik zou U aan-<br />
raden van een mooien dag gebruik te maken om de bedden eens een<br />
heeien dag buiten te laten staan. U zult er heusch geen spijt van hebben!<br />
H. L. te F. - Het spijt mij voor U, maar ik denk dat er aan het dekzeil<br />
niet veel meer te doen is; als het gaat kleven is het zijn eind nabij. U kunt<br />
dus mets anders doen, dan een nieuw zeil aanschaffen.<br />
Mevr. K. P. te U. - Het is geheel verkeerd om een kandelaar, die met<br />
kaarsvet zit, schoon te krabben, want dan komen er in de meeste gevallen<br />
krasjes op het metaal, en dat is toch niet de bedoeling. U kunt Uw kande-<br />
laar het best in een hoeveelheid warm water dompelen. Ik denk dat hij daar<br />
wel van zal opknappen.<br />
J. U. te A. - Het is nooit aan te bevelen om twee glazen in elkaar te<br />
zetten maar als het toch eens per ongeluk gebeurd is, en ze willen na<br />
hel afwasschen niet meer uit elkaar, kunt U ze los krijgen door ze eerst<br />
m kokend water te dompelen, en daarna in het bovenste glas wat koud<br />
water te gieten. Probeert U het maar eens. U behoeft dan niet bang te<br />
zijn, dat ze springen.<br />
G. I. te W. - U kunt op het oogenblik gerust'al spinazie op den kouden<br />
grond zaaien, het weer is al warm genoeg. Aardappelen hadt U ook al<br />
kunnen poten.<br />
H. A. te G. - Een boekje zooals U bedoelt is mij niet bekend. Er is wel<br />
een goed leerboek: „Kramer's kleine cursus voor zelf-onderricht, f. 1.75."<br />
Mevr. K. P. te F. - Inderdaad heeft Uw vriendin gelijk, dat bij heel veel<br />
groenten de voedingswaarde verloren gaat door het koken, en vooral door<br />
ze te lang te laten koken is dit het geval. Wat Uw andere vraag betreft, een<br />
zeer goed middel is de handen in te wrijven met een mengsel van azijn en<br />
zout.<br />
H. U. te T. - Uw wijze van oplossen is juist. Alleen de Amateur-detective<br />
en de filmpuzzle hebben wij graag op een apart velletje papier. Ik wensch<br />
U veel geluk bij het inzenden; mèèr kan ik ook niet doen!<br />
Do Secretaresse IVJ/J do VOOR U-CLUB, Nnordeinde 8, Lei dei,<br />
31<br />
EEN GESCHIEDENIS ZONDER WOCRDEN<br />
Toerist: „Ik vraag, of er geen opticien in het dorp woont! Ik hob mijn<br />
bril gebroken.'<br />
.<br />
,,lk heb maar een heel klein stukje noodig, om een gordijntje te maken<br />
voor een poppenhuis."
H U<br />
„Ik wil die sjaal rullen; zij is me veel Ie'<br />
nauw."<br />
„Het spijt me voor hem, maar hij kan zich<br />
niet meer herinneren wat hij heeft vergeten."<br />
„Maar u denkt toch niet, dat ik lederen dag<br />
om mijn geld wil komen loopen 7"<br />
„Zou Vrijdag u schikken?"<br />
„Jal"<br />
„Nu, kom dan iederen Vrijdag."<br />
„In mijn huis blijft geen enkele bacil.''<br />
„Ik kan het ze niet kwalijk nemen."<br />
„ZoOals u ziet, dames en<br />
heeren, heb ik absoluut niets<br />
in mijn mouwen verborgen."<br />
Slachtoffer;<br />
gebruiken?"<br />
„Maak een paar close-ups van hem! Ik ga even een nieuwe film halen!<br />
,Je kunt me zeker niet als compagnon<br />
GESPREKKEN MET MIJN<br />
VRIEND PIETERSEN<br />
„W'<br />
elke regisseur heeft nu de meeste<br />
films in scène gezet?"<br />
„Waarschijnlijk de Amerikaansche<br />
regisseur Allen Dwan."<br />
„Hoeveel films heeft hij dan ,,op zijn geweten"<br />
?"<br />
„Hoeveel denk jij, Pieterscn?"<br />
,,Nu, misschien wel honderd!"<br />
„Achthonderd en vijftig, waarde vriend."<br />
,,Hoe kan dat nou? Wanneer is hij zijn regisseurs-loopbaan<br />
dan begonnen?"<br />
,,In 190g. Hij filmt dus al dertig jaar."<br />
„Dat zou dan beteekenen, dat hij ongeveer<br />
achtentwintig films per jaar fabriceerde. Dat<br />
lijkt me toch wel een beetje veel!"<br />
,,Ja, maar je moet weten, Pietersen, dat<br />
Dwan de aanvangsjaren der cinematografie ook<br />
heeft meegemaakt. Anno 1909 begon Allen<br />
Dwan met de regie van één-acters. Toentertijd<br />
maakte men zoo'n filmpje in één dag en meermalen<br />
leverde Dwan vijf films per week af!"<br />
„Dat wist ik niet!"<br />
,,De bekende Fransche komiek Lindner speelde<br />
het zelfs wel klaar om twee films per dag<br />
af te leveren."<br />
„Wat was Dwan zijn achthonderdvijftigste<br />
film?"<br />
„De drie Musketiers" met de bekende Ritz<br />
Brothers. Zijn 84gste rolprent was „Suez"."<br />
„Daar heeft hij* zeker langer aan gewerkt<br />
dan één dag?"<br />
„En of, Pietersen. Maar eventjes twee-cneen-half<br />
jaar. Als zijn vroegere films ook zoolang<br />
geduurd hadden, zou hij er maar twaalf<br />
voltooid hebben."<br />
DE DERDE MUZE<br />
DE MAN VAN VIRGINIA<br />
fLJfoewel wij bovenstaand blijspel van Flo-<br />
rence Kilpatrick niet kunnen rekenen tot<br />
de afgezaagde, door amateurs vele malen<br />
gespeelde werken, hebben wij toch reeds eerder<br />
dit amusante blijspel in onze kolommen be-<br />
sproken. Het gaat om een jonge, geëmancipeerde<br />
vrouw, die van een toelage leeft van een tante<br />
in Londen en nu bericht krijgt, dat deze tante<br />
haar met een bezoek komt vereeren. Dit zou<br />
p zichzelf niet zoo erg zijn, wanneer Virginia<br />
maar nooit had geschreven, dat zij gehuwd was.<br />
Nu moet er dus één, twee, drie een man gevon-<br />
den worden. Zij plaatst een advertentie en de<br />
keuze valt op William Hemmingway, die veer-<br />
tien dagen voor „pater familias" moet spelen.<br />
C)an ontstaan er vanzelfsprekend heel wat ver-<br />
wikkelingen, want zoo eenvoudig is het geval<br />
natuurlijk niet. Wij begrijpen al wel, dat het<br />
bappy end niet ontbreekt en dat een werkelijk<br />
Jwelijk het gevolg is van het schijn-huwelgk.<br />
Het is voor een goede tooneelvereeniging<br />
?-en zware opgaaf dit stuk te spelen en ook<br />
Verg. Haagsche Tooneelvereeniging A.D.O.<br />
■-D.V.S. hebben er niet veel moeite mede ge-<br />
id. Het blijspel werd voor een decor gespeeld<br />
1 het vlotte tempo deed veel goed, daar het<br />
ii uk wel een paar erg leege plekken vertoont.<br />
Enny de Vletter was het jonge vrouwtje en<br />
speelde haar met veel gemak; goed was zij<br />
' Kiral, wanneer zij onder de bekoring raakt<br />
n den jongen man, hetgeen echter niet strookt<br />
iet haar principes. Bep Heysers voldeed zeer<br />
ined als de vriendin, al deed zij de aardige ver-<br />
c Iking in Des Duivels Prentenboek bij cje<br />
aatste opvoering van A.D.O. niet vergeten.<br />
ok het dienstmeisje Elisabeth voldeed, hoewel<br />
oms natuurlijker spel, minder overdreven, Bep<br />
DE BEKENDE COREAANSCHE DANSERES SA! SHOKI<br />
dl« op 'I ooganblik «en tournee door ons land maakt<br />
Barons vertolking ten goede was gekomen. Van<br />
de heeren noemen wij in de eerste plaats D. C.<br />
de Goederen, die heel aardig, beheerscht en rustig<br />
de rol van den tijdelijken echtgenoot vervulde.<br />
Wat meer charme zou zjjn vertolking nog ten<br />
goede zijn gekomen. A. C. v. d. Vet gaf van<br />
den oom van William een aardige typeering en<br />
voldeed uitstekend, terwijl in de kleinere rollen<br />
Betty Simons en B. Dijkstra als resp. Joyce en<br />
Freddy goed spel gaven. A. W. van der Putten,<br />
die den detective Carfton uitbeeldde, hadden<br />
wij gaarna wat imponeerender zien optreden,<br />
overigens was het niet onverdienstelijk.<br />
De regie berustte wederom bij Dr. W. de<br />
Vletter, die voor een goed samenspel zorgde.<br />
De opstelling in het laatste bedrijf in de scène<br />
tusschen den detective en de familie leek ons<br />
minder gelukkig.<br />
V<br />
DE EBBENHOUTEN OLIFANT<br />
oor de eerste maal hebben wij te 's-Gra-<br />
venhage Henk Bakkers „De Ebbenhou-<br />
ten Olifant" gezien, een spel van avon-<br />
tuur, opgevoerd door de Tooneelvereen. „O.D.<br />
I.A.". Henk Bakker schreef ook dit werk in<br />
samenwerking met mevr.. van Bommel-Kouw<br />
en het werd een amusant stuk met vele griezelige<br />
verrassingen. Het gaat om een scheikunde-<br />
leeraar, die verslaafd is aan thrillerlectuur en<br />
die hoopt ook zelf eens wat aan dén lijve te<br />
ondervinden. Welnu, hij krijgt zijn zin! De<br />
diefstal van een ebbenhouten olifant leidt tot<br />
ernstige gevolgen. Hoe en waarom zullen wij<br />
echter niet verklaren. Regisseur P. van Zwiete-<br />
ren, die al meer dergelijk werk regisseerde, gaf<br />
een alleszins bevredigende opvoering van dit<br />
oorspronkelijke werk. De sfeer was goed, even-<br />
als het tempo en het samenspel. Ook het spel<br />
gaf reden tot tevredenheid. Zeer goed was het<br />
spel van mevrouw Waardenburg, die werkelijk<br />
alleraardigst de „hospita met haar hart op de<br />
tong" uitbeeldde. Vooral in kleine trekjes viel<br />
haar goede spel op. Mevrouw Th. van Zwie-<br />
teren voldeed eveneens goed, al hadden wij er<br />
de voorkeur aan gegeven een jongere kracht der<br />
vereeniging de rol van dit jonge meisje te laten<br />
uitbeelden. J. Rotteveel maakte van Dick van<br />
der Wall wat mogelijk was. Vooral de uitbeel-<br />
ding van den gemaskerden man viel niet mee.<br />
Het was mijns inziens de vertolking ten goede<br />
gekomen, indien deze rol wat demonischer was<br />
gespeeld. H. van Zwieteren vertolkte den ama-<br />
teur-detective met liefde en toewijding, terwijl<br />
F. Block (met een wel wat erg korte broek!)<br />
een keurige buttler was. Ook de Chinees van<br />
M. Stappers voldeed zeer goed, al was zijn<br />
uitspraak erg onduidelijk;<br />
In de kleinere, rollen een temperamentvol<br />
dienstmeisje van mejuffrouw J. van Ruiten,<br />
een goede typeering van een tweeden Chinees<br />
door B. Bidding en een politie-inspecteur van<br />
R. Raavens. Rest ons nog regisseur Van Zwie-<br />
teren als Phil Reewijk, de mannelijke hoofdrol<br />
te noemen. Hij speelde haar met hetzelfde ge-<br />
mak als wij van hem gewoon zijn, maar het<br />
viel wel erg op, dat hij blijkbaar zijn hoofd<br />
onder het spel te veel „achter" had. Hij reageer-<br />
de namelijk onvoldoende op het spel van zijn<br />
tegenspelers. Het bezwaar, wanneer regie en<br />
hoofdrol in één hand moeten zijn. Over zijn<br />
spel verder kunnen wij zeer tevreden zijn, al<br />
viel het op dat het wegwerpen der sleutels uit<br />
het raam niet geschiedde en waarom niet??<br />
HENRI A. VAN EIJSDEN JR.
niwpiiFiiii^pr<br />
Tl)dens de races.<br />
Een vergadering van bankdirecteuren. Jack *o«It sich hier niet erg thuiC<br />
MG<br />
Het eind van een veete.<br />
D'<br />
eze film biedt ons een voorspel,<br />
dat ons het Kentucky van 1861<br />
laat zien, toen Noord en Zuid vol<br />
verbittering en woede tegenover elkander<br />
stonden, met al den haat, de wreedheid<br />
en het leed van een burgerkrijg. Twee<br />
van de oudste en aanzienlijkste families<br />
in den staat Kentucky komen daardoor<br />
lijnrecht tegenover elkander te staan. John<br />
Dillon moet zijn plicht doen als officier der<br />
Noordelijken en paarden requireeren uit de<br />
stoeterij van zijn buurman Thaddens Goodwin.<br />
Diens verzet is oorzaak, dat hij er het leven bij<br />
verliest. Nooit zullen de Goodwins dit verge-<br />
ten! Hier ontstaat een veete, die niet vergeten<br />
wordt, wanneer de vrede van Richmond ge-<br />
sloten is.<br />
De tijd verstrijkt. Jongere generaties staan<br />
op, de oudere verlaten dit tranendal. Nieuwe<br />
problemen vragen de aandacht, maar Kentucky<br />
is en blijft een oord bij uitnemendheid voor de<br />
paardenfokkerij, de races en de hippische talen-<br />
ten. Alleen de oudste generatie weet nog van<br />
de voorbije tijden, het geleden leed....<br />
Jack Dillon, stamhouder van zijn familie,<br />
erfgenaam van do Dillon-stoeterij, keert terug<br />
uit Engeland, waar hij acht jaar op school ge-<br />
weest is. Het is een vreugdig weerzien: zóóvefel<br />
vrienden en verwanten en de geur en de zon-<br />
neschijn van Kentucky . . En dan de mooie<br />
blauwe oogen van Sally Goodwin, die weigert<br />
hem te ontvangen, f>mdat hij nu eenmaal een<br />
Pal voor de groote race.<br />
ucw 4 _.,. -.<br />
Gefotografeerd in het geperfectionneerde<br />
Technicolor-Procédé.<br />
Regie: David Butler.<br />
Sally Goodwin Loretta Young<br />
Jack Dillon Richard Greene<br />
Peter Goodwin Walter Brennan<br />
John Dillon anno 1861 Douglas Dombrille<br />
John Dillon anno 1939 Moroni Olsen<br />
Thad Goodwin anno 1861 Russell Hicks<br />
Thad Goodwin Jr. anno 1861 Delmar Watson<br />
Thad Goodwin Jr. anno 1937 Charles Waldron<br />
Mrs. Goodwin anno 1861 Karen Morley<br />
Peter Goodwin anno 1861 Bob Watson<br />
Grace Goodwin anno 1861 Leona Roberts<br />
Bob Slocum Willard Robertson<br />
Ben George Reed<br />
Vendumeester Charles Lane<br />
i^<br />
Dillon is, al heeft zij hem nimmer gezien . . Werkt< de veete dus<br />
nog? Alleen bij haar grootvader, die haar hiertoe aanzet, waarbij zich<br />
nog de kwaadsprekerij van een onbetrouwbaren neger voegt.<br />
Er is veel werk voor een jongeman als Jack. De paarden vragen zijn<br />
aandacht. Maar zijn vader zou liever zien, dat de jongeman toetrad tot<br />
het bankwezen. Gewillig schikt Jack zich, maar het bankbedrijf stuit<br />
hem weldra tegen de borst en na een hevige scène breekt hij met zijn<br />
ouderlijk huis.<br />
Als trainer weet hij onder een anderen naam een baantje te krijgen<br />
bij de Goodwins, waar hij nu Sal-<br />
ly ontmoeten kan en waar hij liefde<br />
voor haar opvat. Sally's vader<br />
sterft en laat alleen schulden na . . .<br />
de trotsche bezitting zal moeten<br />
worden geveild. Wie heeft daar<br />
m^de de hand in? Jacks vader.<br />
Wanneer<br />
f^Shé<br />
Sally laat zich niet weerhouden en trotseert den stormnacht.<br />
haar grootvader gelijk heeft en dat de Dillons haar doodsvijanden zijn.<br />
De oude Peter Goodwin heeft nog één vordering op de rijke Dillons,<br />
een vergeten recht, tusschen oude papieren gevonden: hij zal een paard<br />
mogen uitzoeken uit hun stallen. Dillons stalmeesters zitten daarmee<br />
in. Als de oude heer, die een geducht kenner is, nu eens het allerbeste<br />
paard uitkiest?<br />
Dan moet het hem geleverd worden! beslist Jacks vader. De trainer<br />
neemt een list te baat en verstopt het beste paard van stal, maar toch<br />
vindt Peter Goodwin het prachtige paard „Blue Grass" en kiest het uit.<br />
Op dit paard wil hij al zijn hoop vestigen en zijn laatste geld zetten!<br />
Wij beleven dan een bij<br />
uitstek spannende race, waar- Loretta Young, Richard<br />
bij een heele reeks tegen- Greene en Walter<br />
strijdige belangen betrok- Brennern.<br />
ken zijn. Den afloop willen<br />
wij echter hier niet verra-<br />
den, omdat dan voor den<br />
toeschouwer een reeks van<br />
groote verrassingen verloren<br />
zou gaan
EEN DOKTERS DILEMMA<br />
VAN G. BERNARD SHAW<br />
BIJ HET RESIDENTIE TOONEEL<br />
Vijf en twintig jaar geleden voerden de<br />
_ Haghespelers, onder leiding van Ver-<br />
kade dit stuk hier te lande op.<br />
Het Residentie Tooneel heeft het aange-<br />
durfd het in Den Haag opnieuw voor het voet-<br />
licht te brengen.<br />
,,Zonder twijfel behoort het stuk tot het al-<br />
lerbeste wat Shaw geschreven heeft," zoo<br />
constateert D. V(erbeek) in het inleidend arti-<br />
kel, dat in het programma is afgedrukt.<br />
Van deze meening ben ik . . . geschrokken.<br />
Is Shaw na een kwart eeuw voor mij zoo ver-<br />
ouderd, dat ik een van zijn beste creaties rond-<br />
weg gezegd onaantrekkelijk, gewrongen en vol<br />
van op valsch effect gerichte scènes moet<br />
vinden?<br />
Zelfs het dilemma lykt mij onzuiver gesteld<br />
en... . eigenlijk geen dilemma.<br />
Shaw stelt een door zijn werk op het gebied<br />
van tuberculosebestrijding gewaardeerden arts,<br />
leider van een kliniek, tegenover de vraag, wel-<br />
ken patiënt zal ik mijn hulp (en naar mijn over-<br />
tuiging redding) geven, den collega, wiens nut-<br />
tige werk in een district van financieel slecht<br />
gestelde patiënten, met hem verloren dreigt te<br />
gaan, of een brilliant artist, een a-moreel<br />
mensch, wiens vrouw in den dokter een heftige<br />
liefde en begeeren heeft doen ontwaken.<br />
Het dilemma waagde ik eigenlijk geen di-<br />
lemma te noemen, omdat ieder logisch denkend<br />
en practisch mensch wel tot de conclusie moet<br />
komen, dat Sir Colenso Ridgeon, de dokter met<br />
het dilemma, met eenigen goeden wil tijd en<br />
plaats had kunnen en moeten vinden voor twee<br />
patiënten. In plaats van lange, volstrekt over-<br />
bodige discussies met collega's te houden had hij<br />
den tijd kunnen vinden en elke andere plaats<br />
dan een armoedig atelier, voor een behandeling<br />
van een tuberculosepatiënt, hetgeen beter zou<br />
zijn geweest.<br />
Shaw, die met blijkbaar genoegen de<br />
..bloem'' der medici bespot, verdient, dat men<br />
met gelijksoortigen spot spreekt over beroemd<br />
geworden tooneelschrijvers, die den theaterbe-<br />
zoekers allerlei onwaarschijnlijkheden te slikken<br />
geven. Ik noem, als voorbeelden dezer onmo-<br />
gelijke scènes, het toelaten van een praatziek<br />
oppervlakkig journalist bij een dood-ziek kun-<br />
stenaar, die, om dit onderhoud mogelijk te<br />
maken uit zijn bed wordt gehaald en in een<br />
ziekenstoel naar een tochtig atelier wordt gere-<br />
den, de belachelijkheid, dat vier doktoren van<br />
naam. waaronder een tuberculose-specialist,<br />
veroorloven, dat een zwaar T.B.C.leider zijn<br />
vrouw kust en knuffelt zonder een woord of<br />
daad van deze medici, om de gevaarlijke besmet-<br />
ting te voorkomen.<br />
Laat ik door deze bespreking der details niet<br />
verzuimen om u den inhoud van het stuk dat<br />
na een kwart-eeuw opnieuw wordt opgevoerd,<br />
in het kort, in uw geheugen terug te roepen.<br />
Dr. Ridgeon is in den adelstand verheven<br />
omdat hij een nieuwe behandeling tegen de tuber-<br />
culose heeft ontdekt. Sir Colenso Ridgeon<br />
(Dirk Verbeek) ontvangt in het eerste bedrijf<br />
zijn collega's Schultzmacher (Bob de Lange),<br />
Sir Patrick Cullen, den nestor (Piet Bron),<br />
den chirurg Dr. Cutler Walpole (Jan C. de<br />
Vos) en den geneesheer van de upper-ten Sir<br />
Ralph Bloomfield (Adolph Engers).<br />
Deze beeren worden ons door Shaw met<br />
blijkbare voorliefde als typen van den bekrom-<br />
pen, door hun stokpaardje-berijden, hun schijn-<br />
wetenschap en onderlingen naijver weinig<br />
aantrekkelijke heelmeesters voorgesteld. Dr.<br />
Blenkinsop (Philippe la Chapelle) voegt zich<br />
bij het gezelschap. Hij is de „arme collega", die<br />
evenmin als de patiënten, waaronder en waar-<br />
voor hü leeft, tijd heeft om voldoende aan-<br />
dacht aan zijn kwaal te ge^en.<br />
De langgerekte discussies maken het Sir Co-<br />
lenso onmogelijk om een vrouw te. ontvangen,<br />
die zijn hulp voor haar man komt inroepen.<br />
Alleen door het aandringen van de oude dienst-<br />
bode Emmy (Coba Kelling) lukt het dat me-<br />
vrouw Dubedat (Vera Bondam) toch ontvangen<br />
wordt. Die Emmy is een „clownachtige"<br />
figuur, welke in dit milieu vreemd aandoet,<br />
doch door Shaw blijkbaar als type is bedoeld.<br />
Sir Colenso spreekt met mevrouw Dubedat,<br />
raakt onder haar bekoring, belooft haar ernstig<br />
te overwegen of hij haar man zal kunnen be-<br />
handelen en ('t gaat allemaal wel heel vlug)<br />
noodigt haar en haar man, den schilder Louis<br />
Dubedat (Johan de Meester), uit voor het in-<br />
tieme dinertje, dat hij ter eere vän de hem ver-<br />
leende onderscheiding aan zijn vrienden wil<br />
geven.<br />
Het tweede bedrijf speelt op het terras van<br />
een hotel te Richmond. Dezelfde personen zijn<br />
aanwezig. Er heetscht een after-dinner stem-<br />
ming, de beeren zijn in een beminnelijke bui.<br />
Het diner en de wijn waren goed, me-<br />
vrouw Dubedat, die als gastvrouw funjzeerde,<br />
is een allercharmantst persoontje, Dubedat de<br />
schilder een alleraardigste kerel, die met groote<br />
vlotheid portretjes weet te teckenen.<br />
De desillusie komt na dat het schildersecht-<br />
paar weg is en uit de confidenties blijkt dat<br />
Louis zoowat iedereen uit het gezelschap heeft<br />
opgelicht, gouden sigarettenkokers heeft weten<br />
te gappen en blijkbaar een bigamist is, want een<br />
der kamermeisjes vertelt den heeren, dat de<br />
m'nheer, die daarnet met die vrouw wegging,<br />
met haar getrouwd was en haar in den steek<br />
liet. Aan het slot van het bedrijf doet Sir Colen-<br />
so aan den ouden Sir Patrick de confidentie<br />
van zijn dilemma: óf den armen collega be-<br />
handelen met de kans, dat de schilder dood gaat<br />
en zijn aantrekkelijke weduwe vrij wordt óf den<br />
schilder behandelen en bij mislukte kuur de<br />
schijn te wekken, dat de minnaar den medicus<br />
heeft overwonnen.<br />
Het derde en vierde bedrijf spelen in het<br />
atelier van Dubedat. In het derde is deze de<br />
geniale, schurkachtige kerel, die zijn tirades<br />
over.-moraliteit, fatsoen, kerk, gemeenschap en<br />
al wat er verder bijbehoort ten beste geeft, ter-<br />
wijl mevrouw Dubedat kans krijgt om haar<br />
naief, idealistisch karakter te openbaren.<br />
Het vierde bedrijf brengt ons de sterfscène<br />
Piet Bron, Adolphe<br />
Engers, Dirk Verbeek,<br />
Philippe la Chapelle,<br />
Jan C. de Vos en<br />
Bob de Lange.<br />
G. BERNARD SHAW<br />
interview, waarover schreef<br />
Aan het slot weigert mevrouw Dubedat aan Si«*"- .,<br />
Colenso Ridgeon de hand te geven, omdat zi /^sé'<br />
hem niet vergeven kan, dat hij haar man nie|
IGENEVIEVE TOBINl<br />
fÄrfo Wtnitr Broi)\<br />
HET WEEKBLAD<br />
CIMEMAs.<br />
<strong>THEATER</strong><br />
VERSCHIJNT WEKELIJKS - Hll|$ M» KWÄMTAAL f. I.H -<br />
VOOR INDlËEMBUITENtAHDf-t MPER JAAR -RED EN AOM<br />
NOOROEINDE », LEIDEN. TEi.. 7M. rOSTREKSNING 4MM<br />
'■ X;<br />
^.v:<br />
m ;--f