De verkoop uit de hand van onroerende goederen - Frans Baert en ...

DE VERKOOP UIT DE HAND VAN ONROERENDE GOEDEREN 24
inhoud van de rechtshandeling zelf, maar sluit niet uit dat dit bewijs door vermoedens mag worden
geleverd.
Aangezien bedrog in de zin van art. 1116 BW zowel een wilsgebrek van de bedrogene als een
onrechtmatige daad van de bedrogpleger is, heeft het slachtoffer van het bedrog altijd de keuze om
ofwel de nietigverklaring van de overeenkomst met bijkomend schadevergoeding ofwel
schadevergoeding te vorderen. 92
49. Bedrog – bewijs – asbestafval – dwaling - verborgen gebreken - exoneratieclausule
Hoewel er geen twijfel over bestond dat de verkopers op de hoogte waren van de verharding van de
oprit aangelegd in asbestafval, aanvaardt de rechtbank dat zij zich ten tijde van de verkoop in 2002
nog van geen kwaad bewust waren. Uit de stukken van de partijen blijkt nergens dat er voor 2003
door overheden of media aandacht werd geschonken aan deze problematiek. De rechtbank besluit
daaruit dat bedrieglijk opzet bij de verkoop in 2002 niet is bewezen. De rechtbank stelt vast dat ten
tijde van de verkoop de verkopers nog niet op de hoogte waren van de gevaren van
“asbestdraailingen” in de verharding van de oprit, zodat ze het gebrek in de zin van artikel 1643 BW
niet kenden en zich kunnen beroepen op de exoneratieclausule voor verborgen gebreken in de
koopovereenkomst.
De koopovereenkomst bevat een clausule waarmee de koper bepaalt dat de staat van het goed
voor hem geen doorslaggevend element was bij de aankoop. De eventuele dwaling over de staat
van het goed kan in de gegeven omstandigheden niet leiden tot vernietiging van de koop, nu de
koper in de overeenkomst zelf heeft aanvaard dat de staat van het goed geen bestanddeel
uitmaakte dat hem er in hoofdzaak had toe aangezet de koop aan te gaan. 93
50. Bedrog – strijdigheid verkavelingvergunning – kennis verkopers
Verkopers stelden door een geheel van elementen voor alsof het huis, te bouwen op het perceel
gevormd door twee samengevoegde loten, een zijdelingse bouwvrije zone respecteert tot de grens
van het samengestelde perceel. Op die manier leek het alsof de bouwaanvraag de voorwaarden
respecteert van de destijds verleende verkavelingsvergunning. Die voorstelling bij de
bouwaanvraag stemde echter niet overeen met de werkelijkheid en was vals en misleidend. De
rechtbank van eerste aanleg te Brussel aanvaardt niet dat dit te goeder trouw zou zijn gebeurd. Het
staat zonder twijfel vast dat de koper uit 1998 (verkoper in het geding) voor het indienen van enige
bouwaanvraag op de hoogte was van alle bepalingen van de verkavelingsvergunning. Hij wist ook
hoe groot zijn eigendom was en tot waar die liep en wat die niet omvatte. Het uitdrukkelijk
vermelden van de samengevoegde loten en het verkeerdelijk vermelden van een grotere
oppervlakte kon niet bij vergissing zijn gebeurd, maar is intentioneel gedaan om de bouwvergunning
te kunnen bekomen. Nog voor hijzelf de woonst verkocht aan de huidige verkopers was hij zeker op
de hoogte van de zienswijze van de gemeente dat er een stedenbouwkundige inbreuk zou zijn als
er geen samenvoeging van de twee loten kwam, zoals bepaald in de verkavelingsvergunning.
Het staat voor de rechtbank vast dat de verkopers, evenzeer als de koper uit 1998 vóór hen, op de
hoogte waren van alle bepalingen van de verkavelingsvergunning en dus noodzakelijkerwijze ook
van de niet-conformiteit van de bouwaanvraag, de daarop gestoelde bouwvergunning èn de
92 Rb. Hasselt 13 januari 2003, RW 2005-06, 672.
93 Rb. Brussel 6 april 2007, TMR 2008, 342.