Van contacten naar vervlechting? - Cinop

worden als basis, ook op meer structurele en permanente basis samenwerking aan te
gaan. Samen met de scholen in de regio (met name twee ROC’s en een hbo-instelling)
worden leertrajecten ontwikkeld die optimaal aansluiten bij wat het werkveld vraagt, nu
en in de toekomst. Interessant in dat verband is het uitdrukkelijke besef binnen de
instelling dat het niet aangaat om scholen met een dictaat vanuit het werkveld op te
zadelen. Het gaat erom samen in goed overleg vorm te geven aan opleidingen, met de
vraag van het werkveld als uitgangspunt. Ook de instelling zélf zal haar
verantwoordelijkheid moeten nemen voor het opleiden en binnen de instelling zullen
voldoende mogelijkheden gecreëerd moeten worden om daadwerkelijk vorm en inhoud te
geven aan echt ‘co-makership’. De regiomanager noemt als voorbeeld dat het niet langer
zo kan zijn dat – zoals nu nogal eens voorkomt – wat op school geleerd is aan
methodieken ofwel methodisch adequaat handelen, in de beroepspraktijk van alledag aan
de kant geschoven wordt onder het motto: ‘hebben we hier geen tijd voor, té druk, wij
doen het in de praktijk zo’.Volgens de regiomanager kunnen er ook innovatieve,
kwaliteitsverbeterende impulsen uitgaan van het primaire proces binnen de instelling, mits
daar in de praktijk serieus mee wordt omgegaan.
Interessant is de uitdrukkelijke intentie van de instelling om de samenwerking met scholen
op termijn (verder) te ontwikkelen op basis van een wederzijdse ruilrelatie: instellingen en
scholen geven samen vorm en inhoud aan leertrajecten die optimaal aansluiten bij
ontwikkelingen in het werkveld én instellingen streven naar het afgeven van garanties aan
scholen voor een voldoende aantal BPV-plaatsen.
De regiomanager benadrukt de strategische betekenis voor de instelling van goed
ontwikkelde relaties met scholen. Leidend daarbij is het welbegrepen eigenbelang van de
instelling. Met het oog op de toekomstige beschikbaarheid van in kwalitatief en
kwantitatief opzicht voldoende personeel in het primaire proces, acht de instelling het de
hoogste tijd om serieus werk te maken van robuuste samenwerking met het beroepsonderwijs
in de regio. Dat geldt zeker tegen de achtergrond van snelle en drastische
veranderingen die zich in de gehandicaptenzorg voordoen en zich verder zullen doorzetten.
Daarbij wordt gedacht aan het toenemend accent op vraaggericht werken, de
vermaatschappelijking van de gehandicaptenzorg, de toenemende noodzaak voor
werkenden in de gehandicaptenzorg om de juiste balans te vinden tussen een
professionele opstelling en empathie/drive enzovoort. De voorzitter van de RvB heeft
recent nog eens gewezen op het feit dat het steeds meer zal voorkomen dat mensen
worden begeleid in of vanuit hun eigen thuissituatie. De voorzitter wees op de noodzaak
om sociaal-agogische en verplegende en verzorgende competenties met elkaar te
verbinden en op het toenemend belang van netwerkcompetenties in de gehandicapten-
VAN CONTACTEN NAAR VERVLECHTING?
7