Bouwkostennota 2001 - Kennisplein Zorg en Bouw

Bouwkostennota 2001
2.4. Energie-efficiency
Op verzoek van de Minister van VWS heeft het Bouwcollege in januari 2001 een uitvoeringstoets
uitgebracht waarin nader wordt ingegaan op de factoren die van belang zijn bij verdere besparing op
energie. In deze toets zijn hiervoor de volgende onderwerpen verder uitgewerkt:
- factoren die een rol spelen bij het bepalen van het energiebudget;
- factoren die de energiebehoefte (het ‘theoretisch’ gebruik) en het energiegebruik bepalen;
- de invloed van energiebesparende maatregelen en gedragsinvloeden;
- de mogelijkheid om te komen tot een normatief systeem van energiegebruik;
- overzicht van mogelijke institutionele belemmeringen en mogelijke stimulerende maatregelen.
In juni 1995 is een MJA ondertekend tussen de NZf, de NZf-verenigingen, instellingen uit de intramurale
gezondheidszorg, de Ministers van EZ en VWS en de NOVEM ter verbetering van de energie-efficiëntie
in de intramurale gezondheidszorg tot en met het jaar 2000. De intramurale gezondheidszorg i.c. de
NZf, de NZf-verenigingen en de zorginstellingen had zich met het sluiten van deze MJA ten doel
gesteld tot en met het jaar 2000 een energie-efficiencyverbetering van 30% ten opzichte van 1989 te
behalen, rekening houdend met het geconstateerde verdergaande energie-besparingspotentieel.
De aanleiding voor deze toets was dat de geprognosticeerde energiebesparing niet gehaald is maar
uitkomt op 10 tot 15%. De wijze van monitoring, fusies van instellingen met aangepaste planning voor
renovatie en verbouw, onvoldoende inpassing van de energiebesparingsplannen in de
bedrijfsprocessen en autonome groei van het elektriciteitsgebruik blijken hier debet aan te zijn.
Na een beschouwing over het theoretische en het werkelijke verbruik is in het rapport nader ingegaan
op de verschillende berekeningsmodellen. Uit een inventarisatie en analyse van de modellen voor de
berekening van het energiegebruik voor gebouwen op verschillende niveaus van nauwkeurigheid en
detaillering wordt geconcludeerd dat energie budgettering per instelling of per sector via een
normatieve benadering nauwelijks uitvoerbaar lijkt.
Een verbetering van de energie-efficiency zou bereikt kunnen worden door plannen hiervoor op te
nemen in het Lange Termijn Huisvestingsplan en daarmee te verankeren in de beleidsstructuur van de
zorginstellingen. Reeds in het voorontwerp wordt vroegtijdige advisering van het energetisch ontwerp
aanbevolen. Een minimum eis ten aanzien van registratie apparatuur in de vigerende bouwmaatstaven
maakt verder een geleidelijke invoer van energiezorgsystemen mogelijk.
Door de lange terugverdientijden is invoering van duurzame energie in de gezondheidszorg alleen
mogelijk door aanpassing van de bouwkostennormen of een flankerend subsidiebeleid. Transparantie
over de tijdelijke of blijvende financiële voordelen van energiebesparende maatregelen en de wijze van
energiekosten vergoedingen (welke soms per sector herijkt worden op basis van een recenter peiljaar),
is noodzakelijk om voor de gezondheidszorg te komen tot een economische onderbouwing van
investeringswensen op het gebied van energie-efficiency.
Het rapport is ingebracht in het overleg over een mogelijk nieuwe meerjarenafspraak dat in januari 2001
is gestart. Naast de ministeries van VWS en EZ, de koepels, de NVTG en NOVEM nemen ook het
College tarieven gezondheidszorg (Ctg) en het Bouwcollege hieraan deel.
Cbz/nr. Bouwkostennota 13