PRO DOMO

More documents

Recommendations

Info

$ve l\atholieke * Journalist$

250 DE JOURNALIST N.D.P. Te s-Gravenhage is op 7 Juni de jaarlijksche algemeene vergadering van de vereeniging van uitgevers van dagbladen De Nederlandsche Dagbladpers gehouden. Vele zaken, de vereeniging en het dagbladbedrijf betreffende, werden behandeld. De voorstellen van het bestuur met betrekking tot een regeling voor de zuivering van advertentie-aquisitiewezen werden met algemeene stemmen aangenomen. Hetzelfde geschiedde met het bestuursvoorstel betreffende de door de vereeniging te nemen maatregelen met betrekking tot het wetsontwerp, houdende nadere bepalingen ter bescherming van de openbare orde, welk ontwerp de persvrijheid raakt. In de bestuursvacatures werd voorzien door de benoeming van de heeren mr. H. Dikkers, C. M. Dosker en F. H. J. Holdert. Het bestuur bestaat thans uit de heeren J. W. Henny (Leidsch Dagblad), voorzitter; H. Nijgh (Nieuwe Rotterdamsche Courant) penningmeester; L. Arts (Nieuwe Tilburgsche Crt.) vice-voorzitter; mr. H. Dikkers (Provinciale Overijsselsche* en Zwolsche Courant), C. M. Dosker (De Nieuwe Koerier), F. H. J. Holdert (Telegraaf) en P. W. Peereboom (Haarlem's Dagblad). Secretaris mr. W. G. J. Veenhoven, Haarlem. DE NEDERLANDSCHE PERIODIEKE PERS De vereeniging de Nederlandsche Periodieke Pers, waarbij zijn aangesloten de uitgevers van rond 700 in Nederland verschijnende nieuwsbladen en tijdschriften, heeft te Amsterdam haar jaarlijkschen congresdag gehouden. In de ochtenduren waren de deelnemers te gast bij het Algemeen Nederlandsch Persbureau A.N.P., waar de directeur, de heer H. H. J. van de Pol, de gasten rondleidde. In de drukbezochte algemeene ledenvergadering kon de voorzitter, de heer A. J. G. Strengholt, die bij acclamatie als zoodanig werd herkozen, constateeren, dat de vereeniging, dank zij een steeds toenemende activiteit, haar aanzien naar buiten weet te versterken en meer en meer in de perswereld de plaats gaat innemen, die met de belangrijkheid van de periodieke pers in ons land in overeenstemming is. INTERNATIONALE LUCHTVAARTPERS Op het eerste congres van de Internationale Luchtvaartpers te Rome, waar 150 publicisten uit 22 landen aanwezig waren, is op uitnoodiging van de Duitsche regeering besloten in 1940 eenzelfde congres te Berlijn te houden. Het voorstel van Nederland, dat met instemming van den Minister van Waterstaat, mr. dr. ir. J. A. M. van Buuren, werd gedaan om in 1941 een congres in Den Haag te houden, is bij acclamatie aangenomen. (Hbld.) DE BREDASCHE COURANT Vrijdagmiddag 16 Juni vond de heropening plaats van het geheel verbouwde en gemoderniseerde pand der NV. Broese & Peereboom, de uitgeefster der Bredasche Courant. In zijn openingswoord zei de president-commissaris, mr. A. Loeff, dat de Bredasche Courant zich vooral in de laatste maanden ontwikkeld heeft tot een up to date dagblad. De directeur der N.V. Broesè en Peereboom, de heer C. Riezebos, zei o.a. dat de redactie met een kleine bezetting vaak wonderen weet te verrichten. Een deputatie uit het personeel bood de directie een fraaie electrische klok aan met het verzoek deze een plaats in het gebouw te geven. Ten slotte werd de eerewijn rondgediend en werd een rondgang door het bedrijf gemaakt. Een permanente tentoonstelling van werken van de leden van den Bredaschen Kunstkring in de ruime hal trok algemeen de aandacht. BRUGNUMMER DORDRECHTSCHE COURANT Ter gelegenheid van de ingebruikneming van de brug over de Oude Maas op 24 Juni j.1. heeft de Dordrechtsche Courant een speciaal nummer van 48 bladzijden uitgegeven. Tal van autoriteiten hebben er een artikel voor afgestaan. De Minister van Waterstaat mr. dr. ir. van Buuren opent de rij. De Burgemeester volgt met een bijdrage getiteld „Groote mogelijkheden voor Dordrecht geopend", dat aldus besluit: „Dat de pers haar aandacht aan deze hoogst belangrijke gebeurtenis schenkt, verwondert me niet, omdat ze zich steeds bijzonder heeft geïnteresseerd voor verkeersvraagstukken. Dat de Dordrechtsche Courant bij deze gelegenheid zich extra inspant, is het handhaven van een mooie traditie, omdat haar leiders in den loop der 19e eeuw steeds in hooge mate de belangen van Dordrecht op het gebied van het verkeer hebben gediend." UIT DE JEUGDJAREN DER PERS Op het 17e Nederlandsche Bibliotheek congres heeft dr. J. H. Kernkamp van de Koninklijke Bibliotheek te Rotterdam een voordracht gehouden over de „Jeugdjaren der Pers." De jonge wetenschap, welke zich met de bestudeering van het courantenwezen bezig houdt, heeft vooral in Duitschland belangstelling ondervonden. Het courantenwezen, in het bijzonder hier te lande, ontleent niet alleen zijn beteekenis — aldus dr. Kernkamp — aan de hoogte welke de Nederlandsche dagbladpers heden heeft bereikt, maar kan tevens bogen op een roemrijk verleden, dat een nadere bestudeering ten volle waard is. Op dit meer speciale terrein was het de Zweed Folke Dahl, die ons bewust deed worden van den achterstand, die valt in te halen, door het openbaar maken van zijn vondst betreffende oude in Nederland gedrukte couranten, die thans bewaard worden in de Kon. Bibl. te Stockholm. Zijn ontdekking geeft hem o.m. aanleiding Amsterdam omstreeks 1620 als centrum van de pers in West-Europa te beschouwen. Hij beschikt over de bewijzen, dat de Nederlandsche courantiers van dien tijd behalve hun landgenooten ook het Fransche en het Engelsche publiek geregeld van gedrukte nieuwstijdingen voorzagen. Voorts vestigde dr. Kernkamp de aandacht op het archief van der Meulen, dat een schat van geschreven nieuwstijdingen bevat, waarvan de beteekenis ons eerst ten volle zal blijken, als de papieren van Daniel van der Meulen en die van zijn broeder Andries, in Leiden, Utrecht, Den Haag en Amsterdam bewaard, in zijn geheel een bewerker en uitgever zullen hebben gevonden. De Rijksarchivaris te Zwolle heeft nog aandacht gevraagd voor een pak couranten en geschreven nieuwstijdingen, aanwezig in het oud-archief Van Hasselt, waarin 18 gedrukte couranten uit de jaren 1620—1622 worden aangetroffen, welke met slechts één uitzondering geen van alle voorkomen in de te Stockholm bewaarde verzameling. Na nog verschillende bijzonderheden over courantiers, den inhoud der oude couranten, zoowel wat nieuws als advertenties betreft, te hebben medegedeeld, zeide spr. nog dat de pers hier te lande niet aan een strenge censuur was overgeleverd, gelijk algemeen in het buitenland het geval was, waar bijna niets zonder goedkeuring van het gezag gedrukt mocht worden, ja zelfs het drukken van couranten bij tijden geheel werd stopgezet, maar toch bestonden er zelfs in ons land, dat prat ging op zijn vrijheidsprincipe, beperkende regelingen en wenken van hooger hand. (Handelsblad).
UIT NED. INDIË. OPLEIDING INHEEMSCHE JOURNALISTEN BATAVIA, 8 Juni (Aneta). De organisatie van inheemsche journalisten heeft een instituut voor journalistieke en algemeene ontwikkeling opgericht. Enkele inheemsche journalisten, alsmede studenten van de rechtshoogeschool, zullen hieraan les geven. Het lid van den Volksraad, de heer Mohamed Yamin, zal de leerlingen op de hoogte stellen van persdelicten. Ook adatrecht en koloniale geschiedenis, alsmede sociologie en partij-organisatie zullen van 1 Augustus af worden onderwezen. Bovendien heeft een negental inheemsche journalisten te"Keboemen een organisatie opgericht, waaraan tevens een school voor journalisten is verbonden. BUITENLAND. CAMILLE DESMOULINS De journalist der Franse Revolutie Nu allerwegen het feit wordt herdacht, dat honderdvijftig jaar geleden de Franse Revolutie uitbrak, past het zeker om in ons orgaan een kort woord te wijden van een figuur, die minder bekend is dan Mirabeau, Robespierre, Danton, Marat en sommige anderen, maar die in deze bewogen jaren van Frankrijgs historie toch ook een zeer belangrijke rol heeft gespeeld: de journalist Camille Desmoulins. Twee grote momenten uit zijn leven vallen samen met DE JOURNALIST 251 Standbeeld van Camille 'Desmoulins te Parijs in den tuin van het Palais Royal op de plek, waar Desmoulins op 12 Juli 1789 het volk toesprak. het begin en het einde der Revolutie: als een 26-jarige nog onbekende jongeman is het C. Desmoulins, die op 12 Juli 1789 in de tuin van het Paleis Royal de bevolking van Parijs wijst op de Bastille, symbool van reactie en onderdrukking, waarop twee dagen later de inname van deze dreigende gevangenis volgt; en nog geen vijf jaar daarna, in de winter van 1793—'94, keert Camille zich met zijn scherpe pen hartstochtelijk tegen het Schrikbewind, waarmee de Revolutie eindigt. Desmoulins is op 2 Maart 1760 te Guise geboren; zijn vader was een vrij hooggeplaatst ambtenaar en Camille dus een zoon der gegoede burgerij, die als opkomende Derde Stand de verpletterende en verstikkende macht van absoluut koningschap, hoge geestelijkheid en adel moest breken om zijn plaats als handeldrijvende, intellectuele en heersende maatschappelijke klasse te kunnen innemen. Evenals de andere leidende personen uit de Revolutie was hij gegrepen door de ideeën der Verlichting, waarmee denkers en schrijvers als Montesquieu, Voltaire, Rousseau, Diderot (de Encyclopedie) in geestelijk opzicht de doorbraak van vrijheid en mensenrechten hadden voorbereid; bovendien was hij door zijn studie voor advocaat een groot bewonderaar geworden van de democratische staatsinrichting der oude Grieken. Als jong advocaat en studiegenoot van Robespierre vestigde hij zich in Parijs, het bruisend middelpunt van alles wat naar verandering en vernieuwing stuwde. „Want", zo schreef hij, „ik voel innerlijk een gebiedende drang, die me met onweerstaanbare kracht naar de vrijheid drijft; dat gevoel moet me wel zijn ingeboren". En van de vrijheid zelf zegt hij, dat die met één woord betekent: het geluk. Het speet Camille dan ook zeer, dat het departement Aisne, waarin hij was geboren, hem in het voorjaar van 1789 niet koos tot vertegenwoordiger van de Derde Stand in de Staten-Generaal, maar hij was door een licht spraakgebrek nu eenmaal geen indrukwekkend redenaar en legde er zich al spoedig op toe om de strijd voor vrijheid, gelijkheid en broederschap te voeren met zijn welversneden pen. In Juli van dit jaar verscheen het eerste belangrijke geschrift van zijn hand: „La France libre", dat zijn politiek programma bevatte en de heersende machten in gloedvolle woorden wees op de gesmoorde kreet „Vrijheid!", die van de ene hoek van Frankrijk tot aan de andere opsteeg. Dat er niets nieuws onder de zon is blijkt al weer uit het feit, dat dit geschrift te Toulouse in het openbaar werd verbrand, hetgeen Camille deed schrijven: „Ook alle boeken van Salomo werden Koning Ezechias persoonlijk op de trappen van de tempel verbrand uit vrees, dat het volk er te wijs door zou worden. Dit moet alle schrijvers tot troost zijn, wier arbeid aan de voet van de een of andere eretrap wordt verbrand. Het vuur, dat een boek verteert, wijst er op, dat dit den mensen niet onverschillig heeft gelaten"! Enkele maanden daarna verscheen het vlugschrift „Discours de la Lauterne aux Parisiens", waarin de schrijver het Parijse volk bezonnenheid aanbeval. Zijn omvangrijkste werk is getiteld: „Révolutins de France et de Brabant", een krant, die wekelijks verscheen en een prachtig beeld geeft van de Revolutie van November 1789 tot Juli '91. Hierin trachtte Desmoulins de taak van den journalist te verenigen met die van den geschiedschrijver en de actuele gebeurtenissen te verklaren uit de grote oorzaken en krachten der Omwenteling. Van April tot Mei 1792 verscheen „La Tribune des Patriots", die nog wel invloed had op de stormachtige gebeurtenissen rondom de 10e Augustus, welke tot de schorsing van Lodewijk en de verkiezing van een nieuwe volksvertegenwoordiging, de Nationale Conventie, leidden. In deze dagen werd Danton minister, die Camille tot zijn secretaris („Secretaris-generaal van het Departement van Justitie") benoemde. Maar het rijpste werk van dezen journalist der Revolutie is de „Vieux Cordelier", die verscheen in de winter van 1793—'94 en waarin Desmoulins heftig de Terreur bestreed. Op 15 December kwam het eerste nummer uit en Camille leidde dit in met te zeggen, dat hij de langzame pen van den historie-schrijver wilde verwisselen voor de snelwerkende, scherpe pen van den journalist, want „de angst voor de guillotine heeft zich van allen meester gemaakt, zodat er geen blad meer is, dat de waarheid, althans de hele waarheid, zegt. Ik treed terug in de arena met de openhartigheid en moed, die men van mij kent, teneinde Frankrijk en de ene en ondeelbare republiek te redden". En daarop valt hij in dit en de volgende nummers het Schrikbewind scherp aan. Dit werd uitgeoefend door het Comité de Salut Public, waarin Robespierre een grote rol speelde en dat ter zijde werd gestaan door het Comité de Sureté Générale en het Tribunal Révolutionnaire. Tegenover het principe der despoten, dat het beter is
Page 1 and 2: No. 558 Adres voor Redactie: Flatge
Page 3 and 4: DE JOURNALIST 243 Fotopersbureau
Page 5 and 6: DE JOURNALIST 245 Nestor Bothenius
Page 7 and 8: Overleden: J. F. L. de Balbian Vers
Page 9: Ook in onze dagen komen nog wel een

PRO DOMO

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?