afvalzorg Deponie methaanreductie door actieve beluchting en ...

Effectiviteit van Smell-Well
Als gevolg van het verschil in resultaat van de meetmethoden, hebben we ook twee
verschillende effectiviteiten van emissies: de boxmetingen wijzen op een drastische afname
van emissies uit het talud, van ruim 90% (zie tabel 9). Volgens de massabalansmethode zijn
emissies wel afgenomen, maar blijft het effect beperkt tot zo’n 50%.
Het meest logisch zou zijn om het effect van Smell-Well te baseren op de metingen met behulp
van de box-methoden. Met deze methode zijn de emissies van het behandelde oppervlak
gemeten, zonder dat de meting vertekend is door eventuele emissies van niet behandelde
delen, zoals het bovenoppervlak van het afvalpakket. We hebben echter sterke aanwijzingen
dat de resultaten van de box-methode het rendement van Smell-Well overschat. De meest
belangrijke aanwijzing wordt verkregen uit het relatief lage gehalte aan CO2 en CH4 in het door
Smell-Well uit het talud onttrokken gas (zie hoofdstuk 4.3). Op basis van deze
gassamenstelling wordt geschat dat 35 Nm 3 methaan per uur wordt onttrokken, 12 Nm 3 hr -1 aan
methaan wordt mogelijk geoxideerd in de toplaag en vervolgens onttrokken; mogelijk nog eens
12 Nm 3 hr -1 zou kunnen worden geoxideerd en vrij naar de atmosfeer kunnen ontsnappen. De
emissiereductie van Smell-Well op basis van de gassamenstelling van het onttrokken gas wordt
dus geschat op maximaal 56 Nm 3 per uur (zie tabel 9). Dit is niet in overeenstemming met de
resultaten van de boxmetingen, maar veel meer in lijn met de resultaten van de
massabalansmethode.
Over de reden waarom de boxmethode de emissies overschat kunnen we alleen maar
speculeren. Een deel van de verklaring ligt in de onzekerheid van de boxmethode: de
nulmeting van de boxmeting levert waarschijnlijk een overschatting van emissies; de massabalansmethode
meet hier lagere emissies, terwijl wel een groter oppervlak wordt bemonsterd.
Ook de controlemetingen met de boxen zijn mogelijk onnauwkeurig: mogelijk is net dat ene
voorkeurskanaal waar emissies vrijkomen niet gemeten. Stel dat de werkelijke emissie bij de
nulmeting aan de lage kant van de onzekerheidsrange in tabel 9 ligt (ongeveer 125 Nm 3 hr -1 ),
dan wordt het rendement van Smell-Well 75 tot 85%.
Een andere mogelijke verklaring is dat als gevolg van luchtinjectie de plek waar het merendeel
van de emissies vrijkomen verschuift. Voordat Smell-Well operationeel werd, werd
waargenomen dat het merendeel van emissies vrijkwam door de taluds. Injectie van lucht door
het Smell-Well systeem gebeurt onder relatief grote overdruk, waardoor in het afvalpakket in
het talud mogelijk zones met verhoogde druk ontstaan. Hierdoor wordt stortgas gedwongen om
ook via het bovenoppervlak uit te treden (zie ook figuren 9 en 10).
invloedssfeer
gasonttrekking
Figuur 9: Methaanmigratie en emissie in de nulsituatie.
methaanmigratie
en –emissie
29